Specific problems of nursing patients suffering from Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser syndrome

W pracy przedstawiono opis przypadku chorej z zespołem Mayera-Rokitansky'ego-Küstera-Hausera. Scharakteryzowano czynniki etiologiczne, obraz kliniczny, diagnostykę i metody leczenia. Szczególną uwagę zwrócono na specyficzne problemy pielęgnacyjne osób z tym zespołem.Introduction. This paper presents a case description of a woman suffering from Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser Syndrome. The etiological factors, the clinical presentation as well as the diagnostics and methods of treatment were scrutinized in this paper. Special attention was devoted to specific problems of nursing patients suffering from that syndrome

Krótkie rozważania na temat cierpienia człowieka chorego

W pracy przedstawiono krótkie rozważania na temat cierpienia człowieka chorego. Zwrócono uwagę na różne definicje cierpienia. Odwołano się m.in. do definicji encyklopedycznych, czy poglądów Jana Pawła II na temat cierpienia.The paper briefly discusses the problem of the suffering of the ill. Several definitions of suffering have been brought to attention. References have been made to both encyclopaedic definitions and John Paul II’s views on suffering

Odczuwania subiektywnego stanu zdrowia przez chorych na stwardnienie rozsiane

Wprowadzenie. Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą choroba ośrodkowego układu nerwowego. Może mieć różnie dynamiczny przebieg, z reguły jednak odnotowywany się stały postęp choroby. W skład obrazu chorobowego mogą wchodzić różne objawy o różnym indywidualnym nasileniu. O skuteczności ich leczenia decyduje właściwie, indywidualnie dobrane leczenie farmakologiczne wpływające na naturalny przebieg choroby, leczenie objawowe, rehabilitacja. Duża aktualność tej tema-tyki skłoniła autorów do podjęcia badań własnych. Cel pracy. Zbadanie odczuwania subiektywnego stanu zdrowia chorych na stwardnienie rozsiane. Określenie postrzegania znaczenia rehabilitacji ruchowej dla tej grupy chorych. Materiał i metodyka. W badaniach uczestniczyło 62 osoby ( 36 kobiet i 26 mężczyzn ) w wieku 20-69 lat z rozpoznanym i leczonym stwardnieniem rozsiane. W chwili prowadzonych badań wszyscy pacjenci objęci byli ambulatoryjnym programem rehabilitacji. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, a zastosowaną techniką badawczą był autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki i wnioski. 74,2% chorych na stwardnienie rozsiane swój stan zdrowia określało jako dobry lub zadowalający. Od 32,26 do 80,65% było wstanie wykonać podstawowe czynności związane z codziennym trybem życia. Badani chorzy najczęściej (88,71%) wskazywali zaburzenia emocjonalne towarzyszące w dużym nasileniu ich chorobie, następnie zaburzenia funkcji pęcherza moczowego i jelit, które bardzo silnie dokuczały 85,48% badanych, później nadwrażliwość na ciepło, co w stopniu bardzo nasilonym rejestrowało 82,26% ankietowanych i zaburzenia na-pięcia mięśniowego- spastyczność, które dotyczyło w bardzo nasilonej postaci 80,65% chorych. 75,81% badanych uważało, iż rehabilitacja ruchowa w dużym stopniu poprawia ich sprawność ruchowa, natomiast dalszych 11,29% badanych uznało, że tylko częściowo.Introduction. Multiple sclerosis is a chronic disease of the central nervous system. It may have a different dynamic course, however, as a rule, constant disease progression is noted. The disease may contain various symptoms of varying individual severity. The effectiveness of their treatment is determined by properly, individually selected pharmacological treatment affect-ing the natural course of the disease, symptomatic treatment, rehabilitation. High relevance of this topic has led authors to undertake their own research. Aim of the study. To examine the feeling of the subjective state of patients’ health with multiple sclerosis. Determining the perception of the importance of physical rehabilitation for this group of patients. Materials and methods. 62 people participated in the study (36 women and 26 men) aged 20-69 with diagnosed and treated multiple sclerosis. At the time of the research, all patients were covered by an outpatient rehabilitation program. The research used the method of a diagnostic survey, and the applied research technique was the author's questionnaire. Results and conclusions. 74.2% of patients with multiple sclerosis described their health condition as good or satisfactory. From 32.26 to 80.65% it was able to perform basic activities related to everyday life. The respondents most often (88.71%) pointed emotional disturbances accompanying their illness in a high degree, followed by disturbances of the bladder and intestinal functions, which were very strongly afflicted by 85.48% of the subjects, then hypersensitivity to heat, which in 82.26% of the respondents and muscle tone disorders - spasticity, which concerned in a very severe form 80.65% of patients, registered very severe symptoms. 75.81% of respondents thought that motor rehabilitation greatly improved their physical fitness, while a further 11.29% of respondents considered that only partially

The perception of hospices and palliative care by charity workers

Wstęp: Wzrastająca liczba zaawansowanych przypadków choroby nowotworowej i nienowotworowych schorzeń przewlekłych, spowodowały wzrost zapotrzebowania na opiekę paliatywną sprawowaną przez hospicja domowe i stacjonarne, oddziały dzienne i poradnie medycyny paliatywnej. Ogromną rolę w opiece nad chorym leczonym paliatywnie odgrywają wolontariusze. Chory hospicyjny ma przed sobą trudną do przebycia drogę, potrzebuje własnego towarzysza. Szczególny charakter pomocy takim chorym wymaga osobistego zaangażowania i motywacji, a więc cech, które niesie ze sobą wolontariat. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w okresie od 1 czerwca do 31 sierpnia 2011 roku w trzech placówkach hospicyjnych na tere-nie Warszawy. Objęto nimi 60 respondentów. Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z zastosowaniem techniki badawczej, jaką jest ankieta. Kwestionariusz ankiety składał się z 17 pytań dotyczących pracy wolontariuszy w hospicjach, powodów podjęcia pracy wolontariusza oraz przemyśleń i skojarzeń związanych z pracą w hospicjum. Wyniki i wnioski: Z przeprowadzonych badań wynika, że główną motywacją skłaniającą do pracy w opiece hospicyjnej była potrzeba niesienia pomocy innym ludziom lub chęć podarowania swego wolnego czasu innym. Wolontariusze opieki hospicyjnej podkreślają, że temat śmierci nadal pozostaje w naszym społeczeństwie tematem tabu. Wśród ankietowanych wolontariuszy dominuje zdanie, że hospicjum jest miejscem godnego umierania i nie wywołuje lęku u indagowanych. Badani ochotnicy uważają, że społeczeństwo poświęca zbyt mało uwagi opiece paliatywnej.Introduction: The growing number of advanced cases of cancer and nonneoplastic chronic diseases has resulted in the increase of the demand for palliative care delivered by home care and inpatient care hospices as well as day care units and palliative medicine facilities. A great part of palliative patient care is played by charity workers. A hospice patient has a difficult way to go and is certainly in need of companionship. The special character of such care requires personal involvement and motivation – the features specifically related to charity work. The material and methods: The study was conducted in three hospices in Warsaw between June 1st and August 31st, 2011. 60 responders participated in it. The diagnostic poll method was utilized; the research technique was survey. The questionnaire consisted of 17 questions about volunteer work in hospices, the reasons to become a charity worker as well as reflections and associations related to working in hospices. The results and conclusions: The research indicated that the predominant motivation to work in hospice care was a need to help others or will to devote a person’s time to others. The hospice care volunteers stressed that the issue of death is still a taboo in our society. The dominating view of the charity workers under investigation was that hospices are places where one can die with dignity and that they do not fear hospices. The responders thought that the society devotes too little attention to palliative care

Ocena poziomu wiedzy osób dorosłych na temat resuscytacji krążeniowo : oddechowej (RKO) i użycia automatycznego defibrylatora zewnętrznego (AED) w miejscach publicznych

Wstęp. Wraz z rozwojem cywilizacji, wzrastającym tempem życia, rośnie liczba wypadków i chorób, zwłaszcza chorób układu krążenia. W Polsce średnia liczba zgonów około wypadkowych jest trzy razy wyższa niż średnia europejska. Wiedza na temat pierwszej pomocy jest bardzo ważna wśród społeczeństwa, które stanowi mocny filar niesienia pierwszej pomocy poszkodowanym w nagłych sytuacjach, które są stanami zagrożenia zdrowia i życia. Cel pracy. Celem pracy była ocena i porównanie wiedzy mieszkańców Kielc i Krakowa z zakresu pierwszej pomocy oraz obsługi i zastosowania Automatycznego Defibrylatora Zewnętrznego (AED). Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 160 osób, z czego 80 osób było z Krakowa, w tym 45 kobiet i 35 mężczyzn i 80 osób z Kielc, w tym 45 kobiet i 35 mężczyzn. Wszyscy re-spondenci byli pełnoletni. W badaniach posłużono się metodą sondażu diagnostycznego bezpośredniego, losowego wykorzys-tując do tego celu narzędzie badawcze w postaci anonimowego kwestionariusza ankiety, opracowanego na bazie Wytycznych Resuscytacji Krążeniowo- Oddechowej 2005 (RKO). Wyniki. Mieszkańcy Krakowa wykazują lepszy poziom wiedzy, aczkolwiek znajomość i obsługa . Respondenci z Krakowa częściej i chętniej uczestniczą w szkoleniach z zakresu BLS-AED i pierwszej pomocy niż respondencki z Kielc. Wnioski. Poziom wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy, a przede wszystkim w zakresie resuscytacji krążeniowo - oddechowej i użycia AED przez społeczeństwo z Krakowa i Kielc jest niezadawalający. Istnieje pilna potrzeba wprowadzenia komplementarnego systemu nauczania zagadnień pierwszej pomocy opartego na międzynarodowych standardach, który zagwarantuje odpowiednią jakość edukacji oraz kształtowanie pozytywnych postaw niesienia pomocy, począwszy od wczesnego etapu edukacji szkolnej.Introduction: The number of accidents and diseases, especially cardio-vascular, is increasing along with the develop-ment of civilization and a growing pace of life. In Poland, the average number of accident fatalities is three times higher than the European average. The knowledge of first aid is very im-portant for society, which is a strong pillar of first aid to victims in emergency situations that are dangerous to health and life. The aim of the study: The aim of the study was to assess the knowledge of CPR and first aid in the event of sudden respiratory arrest and cardiac arrest (SCA) and the operation and use of the Automated External Defibrillator (AED). Material and methods: The study group consisted of 160 people, among whom 80 were from Kraków, including 45 women and 35 men and 80 people were from Kielce, including 45 women and 35 men. All the respondents were adults. The method of diagnostic survey was applied in the study. The research instrument was an anonymous survey questionnaire created on the basis of the Car-dio-Pulmonary Resuscitation Guidelines 2005 (CPR). Results: Residents of Kraków have better knowledge of first aid, however the knowledge and operation of the AED among both residents of Kraków and Kielce is inadequate. Respondents from Kraków more often and more willingly participate in BLS-AED and first aid training than respondents from Kielce. Conclusions: The level of knowledge of first aid and especially of Cardio-Pulmonary Resuscitation and the application of the AED is unsatisfactory among residents of Kraków and Kielce. There is an urgent need for a complementary system of first aid instruction which would be based on international standards, and which would ensure an appropriate quality of education and develop a proper attitude among people, starting with the earliest stage of school education

The effects of occupational burnout and stress-management measures

Przedmiotem rozważań są sposoby przywracania równowagi psychicznej czy inaczej, sposoby radzenia sobie ze stresem. Autorzy przedstawiają m.in. strategię proponowaną przez Lazarusa, Ratajczak, Sęk, Rogersa. Podkreślają, że terapia zespołu wypalenia nie jest łatwa. Działania zaradcze są dosyć trudne w realizacji i często wymagałyby głębokich zmian systemowych, takich jak lepsze pensje, bardziej sprzyjające warunki pracy czy większy autorytet pracownika. Terapią zespołu wypalenia powinni się zajmować profesjonaliści.The discussion is focused on the measures needed to reinstate emotional balance; in other words, stress management methods. The authors present, among others, strategies proposed by Lazarus, Ratajczak, Sęk, Rogers. They underline the fact that the treatment of occupational burnout is essentially difficult. The preventive methods are quite hard to introduce and often they would require fundamental changes in the system such as salary increases, more favourable working conditions or improving the perception of staff authority. The occupational burnout therapy should be handled by professionals