Shinrin-yoku i terapia lasem — przegląd literatury

Forest therapy and shinrin-yoku are concepts that have been appearing more and more often in the literature on theprevention of stress and immune disorders for over a dozen years. In the context of research, it can be said that it plays animportant role not only in the prevention of somatic civilization diseases, such as hypertension or diabetes, but also protectsagainst development and helps in the treatment of mental disorders from the group of anxiety-depressive disorders.In the “Pub Med” database, the search terms “shinrin-yoku” were entered, 23 results and “forest bathing”, 90 results,of which 18 were rejected after repetitive and unrelated searches. Only original papers were analysed (30).Forest therapy eliminates the effects of stress caused by numerous external factors generated by lifestyle in an urbanizedenvironment and, for example, by overworking. It increases immunity, affecting, among others on the amountand activity of NK cells, it has a positive effect on metabolic parameters in ischemic heart disease and hypertension.It supports relaxation, attention and convalescence after stress. In Asian countries, it is an official branch of medicine,which is dedicated to profiled medical centers. In European countries we often meet conferences dedicated to foresttherapies and specialized trainings.Forest therapy is a well-documented therapeutic method that can be used in the prevention, support of treatment andrehabilitation of stress disorders and civilization diseases.Terapia lasem i shinrin-yoku to pojęcia, które od kilkunastu lat coraz częściej pojawiają się w literaturze dotyczącej profilaktyki stresu i zaburzeń odporności. W kontekście badań można stwierdzić, że terapia lasem odgrywa istotną rolę nie tylko w zapobieganiu somatycznym chorobom cywilizacyjnym, jak nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca, ale także chroni przed rozwinięciem oraz pomaga w leczeniu chorób psychicznych z grupy zaburzeń lękowo-depresyjnych. W bazie danych „Pub Med” wpisano hasła „shinrin-yoku”, uzyskując 23 wyniki, oraz „forest bathing”, uzyskując 90 wyników, z czego po odrzuceniu powtarzających się w poprzednim wyszukiwaniu oraz niezwiązanych z tematem pozostało 18. Przeanalizowano tylko prace badawcze (30). Terapia lasem niweluje skutki stresu spowodowanego licznymi czynnikami zewnętrznymi, generowanymi przez styl życia w środowisku zurbanizowanym, a także na przykład z przepracowania. Podnosi odporność, wpływając między innymi na liczbę i aktywność komórek natural killers (NK), wpływa korzystnie na parametry metaboliczne w chorobie niedokrwiennej serca i nadciśnieniu tętniczym, wspomaga relaks, koncentrację uwagi oraz rekonwalescencję po stresie. W krajach azjatyckich stanowi oficjalną gałąź medycyny, której poświęcone są profilowane centra medyczne. W krajach europejskich coraz częściej organizowane są konferencje poświęcone terapii lasem oraz specjalistyczne szkolenia. Terapia lasem stanowi dobrze udokumentowaną metodę terapeutyczną i może mieć zastosowanie w profilaktyce, wspomaganiu leczenia i rehabilitacji zaburzeń stresowych i chorób cywilizacyjnych

Injury-induced perivascular niche supports alternative differentiation of adult rodent CNS progenitor cells.

Following CNS demyelination, oligodendrocyte progenitor cells (OPCs) are able to differentiate into either remyelinating oligodendrocytes (OLs) or remyelinating Schwann cells (SCs). However, the signals that determine which type of remyelinating cell is generated and the underlying mechanisms involved have not been identified. Here, we show that distinctive microenvironments created in discrete niches within demyelinated white matter determine fate decisions of adult OPCs. By comparative transcriptome profiling we demonstrate that an ectopic, injury-induced perivascular niche is enriched with secreted ligands of the BMP and Wnt signalling pathways, produced by activated OPCs and endothelium, whereas reactive astrocyte within non-vascular area express the dual BMP/Wnt antagonist Sostdc1. The balance of BMP/Wnt signalling network is instructive for OPCs to undertake fate decision shortly after their activation: disruption of the OPCs homeostasis during demyelination results in BMP4 upregulation, which, in the absence of Socstdc1, favours SCs differentiation.This work was funded by the National Science Centre grants, NN 401 584238 (MZ) and 2012/07/N/ NZ3/01943 (JU-P), a programme grant from the UK Multiple Sclerosis Society (RJMF, CZ) and a core support grant from the Wellcome Trust and MRC to the Wellcome Trust – Medical Research Council Cambridge Stem Cell Institute (RJMF)

MEDIACJA JAKO ALTERNATYWNY SPOSÓB ROZWIĄZYWANIA SPORÓW PO TRANSFORMACJI USTROJOWEJ W POLSCE

Celem niniejszego artykułu jest omówienie instytucji mediacji z perspektywy upływu 30 lat od reformy ustrojowej w Polsce. Na wstępie zostało przedstawione znaczenie mediacji, jej założenia a także jej historia w polskim ustawodawstwie. Ponadto, poddano analizie instytucję mediacji w postępowaniu karnym, cywilnym, ze szczególnym uwzględnieniem jej znaczenia w sprawach rodzinnych oraz w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym. W opracowaniu uwzględniono dane Informatora Statystycznego Ministerstwa Sprawiedliwości, dotyczące liczby spraw kierowanych do mediacji w okresie kilkunastu lat od ich wprowadzenia do polskiego ustawodawstwa i wskazanie ich rosnącej popularności, jako alternatywnego sposobu rozwiązywania spornych spraw. Zwrócono także uwagę na aktualną problematykę kosztów mediacji, ponoszonych przez strony, w odniesieniu do jej założeń jakimi są m.in. dostępność mediacji oraz jej powszechność. mediacje, mediacje w prawie cywilnym, mediacje w administracji, historia mediacj

Salivary Carbohydrate-Deficient Transferrin in Alcohol- and Nicotine-Dependent Males

Serum carbohydrate-deficient transferrin (CDT), an 80 kDa glycoprotein, is one of the most commonly employed biomarkers to detect alcohol dependence. Some salivary glycoproteins such as α-amylase, clusterin, haptoglobin, light/heavy-chain immunoglobulin, and transferrin, which alter glycosylation in alcohol-dependent persons, have been suggested to be potential alcohol markers. However, their identification is based on indirect analysis of lectin glycosidic bonds and molecular weight. We investigated the CDT content in the saliva of alcohol- and nicotine-dependent men. The CDT concentration (ng/mL, ng/mg protein) was determined by an Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) commercial kit in 55 men: 20 healthy social drinkers (C), 10 chronic cigarette smokers (S), 10 alcohol-dependent non-smokers (A), and 15 alcohol-dependent smokers (AS). Surprisingly, there were no differences in the concentrations of CDT between the studied groups. Salivary pH was the lowest in the AS and the highest in the A group. Therefore, salivary CDT cannot be used as an alcohol dependence marker as measured by ELISA. We suggest that direct identification of glycoproteins is necessary to search for potential salivary alcohol biomarkers. Molecules smaller than 40 kDa, which easily translocate from blood to the saliva, might be preferred as salivary alcohol markers