Perceived Loneliness in Children with and without Type 1 Diabetes: A Cross-Sectional Study

Objective: To assess perceived loneliness in children with type 1 diabetes (T1D) and children without diabetes. Material and methods: The study comprised 165 children without and 174 children with type 1 diabetes. Children’s Loneliness and Social Dissatisfaction Scale (CLS) was used to assess the sense of loneliness in children aged 10–13 years and Revised UCLA Loneliness Scale (R-UCLA) in children aged 14–17 years. Metric variables for children included: gender, age, place of residence, type of school, frequency of school absences per year, number of annual medical appointments. A χ2 test was used to compare the study group results. The non-parametric Mann-Whitney U-test was used to assess differences in one variable between the two groups. Results: In the group of children aged 10–13 years, overall, a slightly higher score was obtained by children without diabetes, compared to children with diabetes (p = 0.387). The R-UCLA scale, also showed a higher mean value in the group of adolescents without diabetes compared to adolescents with diabetes (p = 0.177). Adolescents without diabetes scored significantly higher on the Intimate Others subscale (p = 0.026). Conclusions: Children with T1D had a similar perception of loneliness to children without diabetes. Cliniciansworking with children should assess a child’s perception of loneliness during appointments. Further research is needed into the perception of loneliness in children and adolescents with and without diabetes, with commonly used measures of loneliness to enable their use in clinical practice as screening tools and to evaluate actions taken

Samotność, lęk i depresja wśród pacjentów z padaczką

Introduction. Epilepsy is one of the most common neurological disorders. The unpredictability of epileptic seizures can lead to feelings of loneliness, social isolation and stigmatisation. Due to the nature of this syndrome, patients may also show symptoms of depression. Aim. The aim of the study was to determine the prevalence of anxiety, depression and loneliness, and the relationship between loneliness and depression among adult patients with epilepsy. Material and Methods. This was a cross-sectional, observational study. A total of 206 patients with epilepsy participated in the study. The study was conducted using a website dedicated for persons with epilepsy. Data was collected from November 2021 to March 2022. Two research tools were used in the study: DeJong Gierveld Loneliness Scale (DJGLS) and the Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS-M) and an author-developed demographic questionnaire to characterise the study group. Results. The prevalence of depressive symptoms and borderline abnormalities was 51.5%, 22.8%, respectively. In the depression subscale, 48.1% of the respondents had depressive symptoms and 22.1% had borderline abnormalities. The anxiety and irritability subscales showed disorders in 34.5% and 69.4% of the respondents, respectively. A very high and high level of loneliness was found in 17% and 26% of respondents, respectively. A moderate level of loneliness was reported by 40% of respondents. In terms of emotional loneliness, severe and moderate loneliness affected 52% and 21% of respondents, while severe and moderate social loneliness was reported by 41% and 28% of respondents. Conclusions. The study showed relatively high levels of loneliness and depressive symptoms. A significant correlation was found between the level of loneliness and the intensity of depressive symptoms. (JNNN 2023;12(1):34–43)Wstęp. Padaczka jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych. Nieprzewidywalność napadów epilepsji może doprowadzić do poczucia samotności, izolacji społecznej oraz stygmatyzacji. Ze względu na charakter tego zespołu chorobowego pacjenci mogą manifestować objawy depresji. Cel. Celem badania było określenie częstości występowania lęku, objawów depresji i poczucia samotności oraz zależności pomiędzy samotnością a depresją wśród dorosłych pacjentów z padaczką. Materiał i metody. Było to przekrojowe badanie obserwacyjne. W badaniu wzięło udział 206 osób cierpiących z powodu padaczki. Badanie było zrealizowane przy użyciu strony internetowej, w grupie zrzeszającej pacjentów z padaczką. Dane zbierano od listopada 2021 r. do marca 2022 r. Do przeprowadzenia badania wykorzystano dwa standaryzowane narzędzia badawcze: skalę pomiaru poczucia samotności autorstwa de Jong Gierveld (DJGLS) oraz Szpitalną Skala Lęku i Depresji (HADS-M) — Hospital Anxiety and Depression Scale i metryczkę własnego autorstwa charakteryzującą badaną grupę. Wyniki. Częstość występowania objawów depresji wśród badanych wynosiła 51,5%, u 22,8% stwierdzono stany graniczne. W podskali depresji u 48,1% badanych występowały objawy depresji, u 22,1% stany graniczne. W podskali lęku występowanie zaburzeń zanotowano u 34,5% badanych, natomiast w podskali rozdrażnienia u 69,4% osób. Bardzo poważny i poważny poziom samotności odczuwało (17%, 26%) badanych. U 40% zaobserwowano umiarkowany poziom samotności. W zakresie samotności emocjonalnej z powodu poważnej i umiarkowanej samotności cierpiało (52%, 21%) badanych, natomiast z powodu poważnej i umiarkowanej samotności społecznej (41%, 28%) osób. Wnioski. W badaniu uzyskano dość wysokie wyniki w zakresie poziomu samotności i częstości występowania objawów depresji. Stwierdzono istotną zależność pomiędzy poziomem samotności a natężeniem objawów depresji. (PNN 2023;12(1):34–43

Hypotensive and antiarrhythmic activity of new theophylline derivatives

Celem niniejszej pracy było określenie farmakologii bezpieczeństwa w zakresie układu sercowo-naczyniowego, poprzez oznaczenie właściwości elektrofizjologicznych, przeciwarytmicznych i hipotensyjnych nowych pochodnych teofiliny. Badane związki, ze względu na określony we wcześniejszych badaniach profil aktywności farmakologicznej, zakwalifikowano jako substancje o potencjalnym działaniu psychotropowym. W celu oceny bezpieczeństwa krążeniowego, badane związki oceniono pod względem powinowactwa do receptorów α1-adrenergicznych, aktywności przecwiarytmicznej w modelu arytmii adrenalinowej, wpływu na prawidłowy elektrokardiogram szczura oraz na ciśnienie tętnicze u szczura normotensyjnego.Badania wykazały, że wszystkie związki cechowało powinowactwo do receptorów α1-adrenergicznych. Największą siłę wiązania wykazywały związki AZ-854 i AZ-851. Spośród trzech otrzymanych do badań związków, istotną aktywnością przeciwarytmiczną, po podaniu dożylnym cechowały się struktury oznaczone symbolami: AZ-851 oraz AZ-854. Związki AZ-851 i AZ-854 wpływały na prawidłowy zapis elektrokardiograficzny szczura obniżając w sposób istotny statystycznie częstotliwość pracy serca i wydłużając odstęp P-Q oraz Q-T, przez co mogą być obarczone ryzykiem wywołania zaburzeń rytmu serca, wynikających z obserwowanego wydłużenia odstępu Q-T. Oceniając aktywność hipotensyjną u szczurów normotensyjnych, stwierdzono, że najsilniejsze działanie hipotensyjne wykazywał związek AZ-851. Jedynie związek AZ-805 można uznać za bezpieczny krążeniowo w badanej dawce.The purpose of this study was to determine the pharmacology of safety in the range of cardiovascular system through the determination of electrophysiological, antiarrhythmic and hypotensive properties of new theophylline derivatives. The tested compounds, due to the pharmacological activity profile determined in previous studies, were qualified as substances with potential psychotropic effects. In order to assess cardiovascular safety, the test compounds were evaluated for their affinity for α1-adrenergic receptors, for the antiarrhythmic activity in the adrenaline arrhythmia model, the effect on the normal rat electrocardiogram and for arterial pressure in the normotensive rat.Studies have shown that all compounds were characterized by affinity for α1-adrenergic receptors. The highest binding strength was found in AZ-845 and AZ851 compounds. Among of the three tested compounds, the structures marked with the symbols AZ-851 and AZ-854 were characterized by significant antiarrhythmic activity after intravenous administration. The AZ-851 and AZ-854 compounds influenced of the correct electrocardiographic record of the rat, reducing the heart rate statistically significantly and prolonging the interval P-Q and Q-T, therefore they may be at risk of causing arrhythmias resulting from the observed Q-T prolongation. Analyzing hypotensive activity in normotensive rats, it was found that the strongest hypotensive effect was exhibited by compound AZ-851. Only the AZ-805 compound can be considered circulatory safe in the tested dose

The need for updating nurses’ knowledge and skills in the field of recommendations for diabetes care

Aim. The aim of this study was to assess the need for updating nurses’ knowledge and skills in the field of diabetes care recommendations

Motywy podejmowania kształcenia na kierunku pielęgniarstwo wśród kandydatów na studia w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym

Background: Candidates for nursing studies should be aware of the specific nature, social expectations and vocation associated with their future occupation. Aim of the study: To examine the enrollment motives among candidates for nursing studies at the Medical University of Warsaw. Material and methods: This study was conducted in a group of 200 candidates for nursing studies as part of the recruitment process. The study data were collected using a proprietary questionnaire with motives for selecting nursing studies classified as autotelic, instrumental, or incidental. The results were statistically analyzed using PQStat software ver. 1.4.2.324. Results: The most common autotelic motive reported by the candidates was the desire to help others (98%). Analysis of instrumental motives revealed that 89.5% of respondents identified guaranteed employment as a motivating factor whilst 70% stated the course was a means to achieve stable employment. The ease of enrollment was a motive for selecting nursing studies by 24.5% of respondents. The older the age of the candidates, the greater the contribution incidental motives for selecting nursing studies. Higher instrumental motives scores were more frequent among urban residents. Autotelic motives were stated more frequently by candidates choosing nursing as their first field of studies. Conclusions: 1. Autotelic motives were predominant in the choices made by candidates for nursing studies. 2. The age of the candidates, urban vs. rural residential status and the choice of nursing as the first field of studies were factors that significantly differentiated the motives for selecting nursing studies. 3. As part of the curriculum, the university should ensure that newly enrolled students have adequate opportunities to expand their interests in the chosen profession and to satisfy their aspirations.Wstęp: Kandydaci na studia medyczne powinni mieć świadomość specyfiki przyszłego zawodu, dużych oczekiwań społecznych i swoistej misji związanej z wykonywaniem zawodu. Cel pracy: Poznanie motywów podjęcia kształcenia na kierunku pielęgniarstwo przez kandydatów na studia. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 200 kandydatów na studia w toku rekrutacji. W celu zebrania materiału badawczego posłużono się autorskim kwestionariuszem ankiety, w którym motywy zostały sklasyfikowane jako: autoteliczne, instrumentalne oraz przypadkowe. Wyniki poddano analizie statystycznej z użyciem pakietu statystycznego PQStat ver. 1.4.2.324. Wyniki: Wśród motywów autotelicznych najczęściej kandydaci wskazywali chęć niesienia pomocy innym – 98%. W grupie motywów instrumentalnych 89,5% badanych wskazało gwarancję zatrudnienia, 70% – możliwość zdobycia pracy dającej stabilizację życiową. Łatwość dostania się na kierunek pielęgniarstwo jako motyw wyboru kierunku wskazało 24,5% respondentów. Im starsi byli kandydaci, tym wyższy poziom motywacji przypadkowej występował w wyborze kierunku studiów. Ankietowani pochodzący z miast częściej wskazywali wyższe wartości w kategorii motywacji instrumentalnej. Motywy autoteliczne były częściej wskazywane przez kandydatów wybierających pielęgniarstwo jako pierwszy kierunek. Wnioski: 1. W wyborze kierunku pielęgniarstwo u kandydatów na te studia przeważały motywy autoteliczne. 2. Wiek kandydatów, miejsce zamieszkania oraz wybór pielęgniarstwa jako pierwszego kierunku różnicują istotnie motywy podejmowania studiów. 3. W toku kształcenia uczelnia powinna zapewnić rozpoczynającym studia studentom możliwości rozwoju zainteresowań związanych z zawodem oraz zaspakajania ich aspiracji