New classification of thyroid FNAB results — a three-year observation from one clinic

Wstęp: Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC) jest podstawowym badaniem stosowanym w diagnostyce guzków tarczycy, jednak jej wyniki są często niejednoznaczne, szczególnie dotyczy to zmian pęcherzykowych. Nowa klasyfikacja wyników BAC tarczycy (newC), w której wyodrębniono podkategorię „zmiana pęcherzykowa bliżej nieokreślona” oraz uściślono definicje pozostałych kategorii, miała poprawić skuteczność tego badania. Jednak dotąd nie ma wystarczających analiz następstw jej wprowadzenia. Celem pracy była analiza wpływu wprowadzenia nowej klasyfikacji wyników biopsji tarczycy na częstość formułowania głównych kategorii diagnostycznych oraz wartości parametrów opisujących skuteczność BAC w ujawnianiu nowotworów złośliwych.Materiał i metody: Analizowano wyniki 34371 BAC. Porównano częstość formułowania pięciu głównych kategorii diagnostycznych w dwóch okresach: przed (lata 2000–2009, 24271 BAC) oraz po wprowadzeniu newC (lata 2010–2012, 10100 BAC). Przeprowadzono weryfikację histopatologiczną wyników biopsji 3557 pacjentów. Porównano parametry opisujące skuteczność BAC w odniesieniu do ujawniania nowotworów złośliwych dla dwóch powyższych okresów, ze szczególnym uwzględnieniem zmian pęcherzykowych.Wyniki: W drugim z okresów doszło do 3-krotnego zmniejszenia częstości formułowania wyników „podejrzenie nowotworu złośliwego”, 33% wzrostu częstości rozpoznań „nowotwór złośliwy” oraz 10% spadku częstości wyników odpowiadających FL. W odniesieniu do zmian pęcherzykowych wzrosła swoistość badania (22.6% vs. 57.4%), zaś obniżyła się czułość (78.8% vs. 50.0%). W odniesieniu do pozostałych kategorii diagnostycznych łącznie — czułość (61.2% vs. 85.7%) i PPV (57,4% vs. 77,8%) wzrosły, swoistość była podobna (95-97%) dla obu okresów. NPV niezależnie od stosowanej klasyfikacji przekraczała 95%.Wnioski: Wydzielenie podgrupy zmian pęcherzykowych o niskim ryzyku złośliwości istotnie zmienia wartości parametrów określających skuteczność BAC. Poprawa efektywności BAC wynika także ze zmian epidemiologicznych i trafniejszej selekcji ognisk do BAC. (Endokrynol Pol 2014; 65 (6): 431–437)Introduction: Fine needle aspiration biopsy (FNAB) is the main examination in diagnostics of thyroid nodules. Yet, it does not allow the differentiation of follicular lesions (FL). A new classification of thyroid biopsy results (newC) might improve pre-operative diagnostics mainly due to the introduction of a new subcategory of ‘follicular lesion of undetermined significance’, as well as the clarification of definitions of other categories. The aim of this study was to analyse the impact of the newC on the distribution of the cytological results among main diagnostic categories and on the values of the parameters describing the effectiveness of FNAB in detecting malignancy.Material and methods: 34,371 FNABs outcomes and 3,557 results of surgical follow up were analysed. The frequencies of five main diagnostic categories in two periods: before (years: 2000–2009, 24,271 FNAB) and after the newC had been introduced (years: 2010–2012, 10,100 FNAB) were compared, as well as parameters describing the biopsy effectiveness, with a special focus on FL.Results: In the second analysed period, the frequency of the ‘suspicious for malignancy’ results was three times lower, while diagnoses of ‘malignant neoplasm’ were 33% more frequent and the results corresponding to FL decreased by 10%. In respect to FL, specificity of FNAB increased (22.6% vs. 57.4%), but sensitivity decreased (78.8% vs. 50.0%). In respect to other diagnostic categories considered jointly, the sensitivity of FNAB (61.2% vs. 85.7%) and PPV (57.4% vs. 77.8%) increased, and the specificity was similar (95-97%) for both periods. NPV exceeded 95% irrespective of applied classification.Conclusions: Separation of FL with low risk of malignancy affects the values of the parameters describing the effectiveness of FNAB. The improved diagnostic effectiveness of FNAB is also a consequence of epidemiological changes and better selection of thyroid lesions for biopsy. (Endokrynol Pol 2014; 65 (6): 431–437

Nietypowa lokalizacja wola nawrotowego w pobliżu kości gnykowej

Introduction: Recurrent goitre is a significant clinical problem among patients who have been operated due to benign lesions. An atypical localization of recurrent goitre - near the hyoid bone - poses additional difficulties as there are no data available on the clinical significance of such lesions. The aim of this study was to analyze if this unusual localization of recurrence is related to any significant differences in the clinical course, and if it significantly increases the risk of thyroid neoplasm. Material and methods: The outcomes of ultrasound (US) and cytological examinations of 62 patients presenting with a goitre recurrence localised as a focal lesion near the hyoid bone were analyzed (mean age 59.4 ± 12.4 years). The analysis included the period from the operation to the lesion-revealing US, the lesion’s volume, the presence of ultrasound features of malignancy, the volume of residual thyroid tissue in the thyroid bed, the changes in volumes of examined structures, and the outcomes of cytological examinations. Results: The mean period from the surgery to the US confirming the lesion presence was 16 years, the mean volume of lesion was 2.17 cm3, and the mean period of observation was 3.2 years (ranging from 1 to 10). Fine needle aspiration biopsy was performed in 47 (76%) focal lesions. The cytological results were never suspicious or malignant. In 38% of patients in whom control US was done within the observation period, the lesions enlarged by 20% or more, in 21% of them - by 50%, and in 15% - by over 100%. The category of cytological result did not imply any significant change, even in the case of significant isolated increase in volume of the lesion near the hyoid bone. Conclusions: Focal lesions near the hyoid bone, revealed in patients operated previously for benign goitre, are not related to increased risk of thyroid neoplasm, and their enlargement does not imply their malignancy. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (5): 448-453)Wstęp: Wole nawrotowe u pacjentów po operacji tarczycy z powodu zmian łagodnych stanowi istotny problem kliniczny. Nietypowa lokalizacja wola w okolicy kości gnykowej stwarza dodatkowe trudności, ze względu na brak danych na temat klinicznego ryzyka takich zmian. Celem pracy była ocena czy taka nietypowa lokalizacja zmian wiąże się z odmiennym przebiegiem klinicznym oraz istotnym ryzykiem obecności nowotworu/raka tarczycy. Materiał i metody: Analizie poddano kolejne wyniki badań ultrasonograficznych (USG) i biopsji aspiracyjnych cienkoigłowych (BAC) 62 pacjentów (śr. wieku 59,4 ± 12,4 lat). Oceniono czas jaki minął od operacji do ujawnienia zmiany w okolicy kości gnykowej, jej objętość, obecność ultrasonograficznych cech złośliwości w zmianie, objętość miąższu tarczycy w loży płatów, zmiany objętości powyższych struktur i wyniki badań cytologicznych ujawnionych zmian. Wyniki: Średni czas od operacji do potwierdzenia obecności zmiany w USG wynosił 16 lat, średnia objętość zmiany - 2,17cm3, średni okres obserwacji - 3,2 lat (1–10 lat). Biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej poddano 47 zmian (76%), wynik badania w żadnym przypadku nie wskazywał na zmianę złośliwą bądź podejrzaną. Co najmniej 20-procentowy wzrost objętości zmiany obserwowano u 38% pacjentów poddanych kontrolnemu USG, 50-procentowy wzrost u 21% pacjentów, a ponad 100-procentowy - u 15% osób. Kontrolne biopsje nie przyniosły istotnej zmiany kategorii wyniku biopsji, nawet w przypadku izolowanego znacznego wzrostu objętości ogniska w okolicy kości gnykowej. Wnioski: Zmiany ogniskowe okolicy kości gnykowej ujawnione u pacjentów operowanych wcześniej z powodu wola łagodnego nie wiążą się z wyższym ryzykiem obecności nowotworu/raka tarczycy, powiększanie się takich zmian nie jest dowodem ich złośliwego charakteru. (Endokrynol Pol 2010; 61 (5): 448-453

Przydatność oznaczania stężenia PTH w popłuczynach z igły do biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej w identyfikowaniu patologicznych przytarczyc — analiza czynników wpływających na skuteczność tej metody

Introduction: The aim of this investigation was to assess the usefulness of the measurement of PTH concentration in the material obtained during FNAB (PTH-FNAB) in the identification of pathological parathyroids in patients with frequently coexisting thyroid abnormalities (nodular goitre, chronic thyroiditis, previous thyroidectomy). Additionally, the influence of the size of goitre, parathyroid localisation and size on the results of PTH-FNAB measurement was examined.Material and methods: Fifty patients with primary hyperparathyroidism and sonographically detected focal lesion that was suggestive of parathyroid gland were included in this study. PTH-FNAB results were correlated with the outcome of routine cytological examination and biochemical indices of hyperparathyroidism, SPECT-CT (33 patients) and histopathological examination (20 patients).Results: Positive PTH-FNAB was observed in 80% of patients, and in more than 70% of persons with non-diagnostic smears or smears ‘contaminated’ with thyroid follicular cells. In the group of operated patients, sensitivity of PTH-FNAB (95.0%) was higher than SPECTCT (64.3%, p < 0.05). Presence of nodular goitre and/or chronic thyroiditis exerts a two times stronger negative effect on percentage of negative results of SPECT-CT than of PTH-FNAB. On the other hand, lower frequency of positive PTH-FNAB but not SPECT-CT was observed when the thickness of the thyroid was ≥ 20 mm (50% v. 87.5%, p < 0.05) and when the thickness of a lesion suspected of parathyroid pathology was ≤ 5 mm (66.7% v. 93.3%, p < 0.05).Conclusions: In patients with thyroid abnormalities, PTH-FNAB measurements show advantages over routine biopsy and SPECT-CT in the identification of typically located pathological parathyroids. (Endokrynol Pol 2014; 65 (1): 25–32)Wstęp: Celem badania była ocena przydatności pomiaru stężenia PTH w materiale uzyskanym podczas biopsji (PTH-BAC) w identyfikacji patologicznych przytarczyc u pacjentów z często współistniejącymi nieprawidłowościami tarczycy (wolem guzkowym, przewlekłym zapaleniem tarczycy i stanem po operacji tarczycy). Dodatkowo analizowano wpływ wielkości tarczycy, lokalizacji przytarczyc i ich rozmiaru na skuteczność powyższej metody.Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 50 pacjentów z pierwotną nadczynnością przytarczyc i wykrytymi w USG zmianami ogniskowymi mogącymi odpowiadać patologicznym przytarczycom. Wyniki oceny PTH-BAC zostały skorelowane z rezultatami rutynowego badania cytologicznego i biochemicznymi wskaźnikami nadczynności przytarczyc, a także wynikami SPECT-CT (33 pacjentów) oraz pooperacyjnego badania histopatologicznego (20 pacjentów).Wyniki: Dodatnie wyniki PTH-BAC stwierdzono u 80% chorych, w tym u ponad 70% osób z rozmazami niediagnostycznymi lub z rozmazami zawierającymi komórki pęcherzykowe tarczycy. W grupie operowanych czułość PTH-BAC była wyższa niż SPECT-CT (95% v. 64,3%, p < 0,05). Stwierdzono, że obecność wola guzkowego i/lub przewlekłego zapalenia tarczycy wywiera 2-krotnie silniejszy negatywny wpływ na odsetek ujemnych wyników SPECT-CT niż wyników PTH-BAC. Z drugiej strony, mniejszą częstość dodatnich wyników PTH-BAC, ale nie SPECT-CT, zaobserwowano, gdy grubość tarczycy była ≥ 20 mm (50% v. 87,5%, p < 0,05) lub gdy grubość zmiany podejrzanej była ≤ 5 mm (66,7% v. 93,3%, p < 0,05).Wnioski: U chorych z nieprawidłowościami morfologicznymi tarczycy ocena PTH-BAC ma przewagę nad rutynową biopsją i SPECT-CT w identyfikacji typowo położonych patologicznych przytarczyc. (Endokrynol Pol 2014; 65 (1): 25–32

Chronic thyroiditis - current issue in the cytological diagnostics of the thyroid gland

Wstęp: U pacjentów z przewlekłym zapaleniem tarczycy (PZT) diagnostyka morfologiczna tarczycy jest utrudniona z powodu niejednoznacznego obrazu ultrasonograficznego gruczołu oraz zróżnicowanego wyglądu mikroskopowego rozmazów uzyskiwanych podczas biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC). Celem pracy była ocena częstości formułowania rozpoznania PZT na podstawie BAC tarczycy w latach 1994-2005 wraz z analizą częstości występowania raka tarczycy u pacjentów leczonych operacyjnie, a ponadto analiza wyników kolejnych BAC oraz określenie zmian wyglądu mikroskopowego uzyskiwanych bioptatów. Materiał i metody: Analizą objęto 23 173 raporty z badania cytologicznego i wyniki BAC tarczycy. Oceniono częstość formułowania podejrzenia/wniosku PZT oraz przeprowadzono weryfikację histopatologiczną rozpoznań cytologicznych pacjentów z PZT leczonych operacyjnie. Ponadto dla 50 pacjentów dokonano analizy wyodrębnionych typów rozmazów PZT (limfocytarny, nabłonkowo-rozrostowy, koloidowy, oksyfilny) wraz z oceną zmienności obrazu cytologicznego w czasie. Wyniki: Stwierdzono, że częstość formułowania wniosku PZT systematycznie rosła. W 1994 roku rozpoznania PZT stanowiły 2,6% wszystkich wyników BAC, a w 2005 roku - 9,7% (p < 0,001). W grupie 130 osób leczonych chirurgicznie u 11 stwierdzono współistnienie PZT z rakiem brodawkowatym. U 5 spośród 6 pacjentów, u których wykonano kontrolne badanie cytologiczne, został on rozpoznany podczas kolejnej BAC. Podczas analizy typów rozmazów PZT ujawniono, że najczęściej występował limfocytarny typ rozmazu PZT, zaś częstość występowania pozostałych typów była zbliżona (limfocytarny - 43% vs. koloidowy - 21%, nabłonkowo-rozrostowy - 20%, oksyfilny - 16%; p < 0,001). Obserwowano też ewolucję typu rozmazu w czasie. Wniosek: Wzrost częstości cech PZT w bioptatach gruczołu tarczowego oraz coraz liczniejsze obserwacje wskazujące na możliwość współistnienia raka brodawkowatego z PZT nakazują zachowanie wzmożonej czujności podczas diagnostyki i monitorowania pacjentów z tym zapaleniem.Introduction: Lowered and non-homogenous echogenicity in patients with chronic thyroiditis (CT) may cause problems in revealing focal lesions in ultrasound scans. Moreover, frequent anisocytosis of thyroid follicular cells and of oncocytes may falsely suggest neoplastic growth. The aim of the study was to evaluate the frequency of CT diagnosed in patients subjected to fine-needle aspiration biopsy (FNAB) of the thyroid in years 1994-2005, as well as to assess the cancer frequency in the operated patients with CT. Material and methods: As much as 23 173 cytological reports and corresponding outcomes were analyzed and in patients treated surgically verified against postoperative histopathological examinations. Moreover, the analysis of cytological smears in CT with distinguishing its types (lymphocytic, epithelial-hyperplastic, colloidal, oxyphillic) was performed in 50 patients; the changes between subsequent FNABs in the picture of the smears were also assessed. Results: The frequency of diagnosed CT had been increasing in the evaluated time span from 2.6% to 9.7% (p < 0.0001). There were 11 cases of papillary carcinoma found coexisting with CT. The analysis of cytological types of CT showed that the lymphocytic type prevailed over the others (lymphocytic - 43%, colloidal - 21%, epithelial-hyperplastic - 20%, oxyphilic - 16%, p < 0.001). The evolution in time of the cytological picture was observed. Conclusion: The increase in the frequency of CT observed in smears obtained from the thyroid gland and the reports on the coexistence of CT with papillary carcinoma suggest the necessity of prudent diagnostics and follow-up of patients with CT

Small lesions of the thyroid gland - the significance of ultrasound examination in the selection of lesions for biopsy

Wstęp: W ostatnich latach, na skutek upowszechnienia w diagnostyce tyreologicznej nowoczesnych aparatów ultrasonograficznych, obserwuje się wzrost liczby osób, u któ- rych ujawnia się w tarczycy małe zmiany ogniskowe. Dotychczas nie opracowano jednoznacznych zaleceń dotyczących diagnozowania i monitorowania powyższych zmian. Celem pracy było wyodrębnienie parametrów ultrasonograficznych przydatnych w określaniu wskazań do biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej celowanej (BACC) w przypadkach małych ognisk w tarczycy. Materiał i metody: Analizie poddano wyniki badań USG, BACC oraz pooperacyjnej oceny histopatologicznej gruczołu tarczowego wykonanych w latach 2000-2005. Oceniono częstość ujawniania w tarczycy małych zmian ogniskowych (zmian &#8804; 10 mm). Następnie analizowano wyczuwalność tych zmian w badaniu palpacyjnym oraz ich następujące parametry ultrasonograficzne: echogeniczność, wzór unaczynienia w badaniu dopplerowskim, obecność drobnych zwapnień oraz współistnienie innych ognisk, i porównywano je z wynikami pooperacyjnej oceny histopatologicznej. Łącznie porównano cechy 356 zmian stwierdzonych u 284 pacjentów; 315 ognisk odpowiadało zmianom nienowotworowym, 12 - gruczolakom pęcherzykowym, a 29 - rakom tarczycy. Wyniki: Małe zmiany ogniskowe ujawniono u 53,8% pacjentów poddanych badaniu USG. W szczegółowej analizie wyników badań ultrasonograficznych i pooperacyjnej oceny histopatologicznej wykazano, że raki mniejsze lub równe 10 mm częściej niż małe zmiany łagodne mają charakter pojedynczych ognisk (48,2% vs. 16,2%; p < 0,001), wykazują obniżoną echogeniczność (72,5% vs. 45,6%; p < 0,01) oraz cechują się obecnością drobnych zwapnień (10,3% vs. 1,5%; p < 0,01). Ponadto mikroraki wykazujące cechy inwazji pozatarczycowej częściej odpowiadają ogniskom hipoechogenicznym niż pozostałe nowotwory złośliwe (90,0% vs. 36,8%; p < 0,05). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują na konieczność zoptymalizowania liczby wykonywanych BACC w przypadku małych zmian ogniskowych tarczycy. Ponadto uzasadniają potrzebę uwzględniania w kwalifikowaniu do biopsji wybranych parametrów z badania ultrasonograficznego w tym hipoechogeniczności zmiany, obecności w niej drobnych zwapnień oraz pojedynczego występowania w tarczycy.Introduction: The aim of this study was to find the ultrasound (US) features which can be helpful in selecting small thyroid lesions for fine needle aspiration biopsy (FNAB). Materials and methods: The outcomes were analyzed of US examinations, FNABs, and postoperative histopathological examinations performed during the years 2000-2005. The occurrence of small lesions of the thyroid revealed by US was assessed. Then, palpability and several US features of those lesions were evaluated, like the total echogenicity, the pattern of vascularisation, the presence of microcalcifications and coexistence with other lesions in the goitre. Those features were correlated with the results of histopathological examinations. Altogether 356 lesions found in 284 patients were analyzed, of which 315 were non-neoplastic lesions, 12 - follicular neoplasms, and 29 - thyroid carcinomas. Results: The small thyroid lesions were revealed in 53.8% patients examined by US. The detailed analysis of US outcomes and the postoperative histopathological examinations showed that carcinomas with diameter &#8804; 10 mm when compared with small benign lesions presented more frequently as solitary lesions (48.2% vs. 16.2%; p < 0.001), hypoechoic (72.5% vs. 45.6%; p < 0.01) and with microcalcifications (10.3% vs. 1.5%; p < 0.01). Moreover, carcinomas with extrathyroidal invasion were hypoechoic more frequently than the other carcinomas (90.0% vs. 36.8%; p < 0.05). Conclusions: The obtained results show the necessity for the limitation of number of performed biopsies in case of small thyroid lesions. They also provide rationale for consideration of some US features (like lowered echogenicity, the presence of microcalcifications or other lesions in the goitre) during selection of lesions to FNAB

Porównanie skuteczności elastografii w diagnostyce zmian pęcherzykowych tarczycy i ognisk z jednoznacznym wynikiem BAC

Introduction: The aim was to assess the usefulness of strain elastography (SEG) in the diagnostics of two groups of thyroid nodules (TNs): follicular lesions (FL) with low malignancy risk (< 20.0%) and low percentage of papillary carcinomas (PTCs) among cancers as well as TNs with unequivocal cytology (UC) and high percentage of PTCs among cancers. Material and methods: 168 TNs were analysed and eventually surgically treated: 100 UC (50 benign and 50 malignant — 90.0% PTCs) and 68 FL (60 benign, 8 malignant — 50.0% PTCs). Elasticity score (ES) and strain ratio (SR) were evaluated, and their effectiveness was compared with the evaluation of the number of ultrasound malignancy risk features (NoUMRFs). Results: In the UC group the evaluation of mean values of SR and ES in both sections (meanSR, meanES) was more efficient than NoUMRFs analysis (AUC: 0.903 and 0.869 vs. 0.754, p 0.7, and only the set of features: tSR ≥ 1.7 and NoUMRFs ≥ 1 increased the malignancy risk in nodules (OR: 12.0; SEN: 75.0%, SPC: 75.0%). Conclusions: SEG is more reliable than conventional US in the diagnostics of TNs. The efficacy of SEG decreases with lowering percentage of PTCs among cancers. But in FL nodules SEG may support the selection of nodules for surgical treatment.  Wstęp: Celem pracy była ocena przydatności elastografii uciskowej (SEG) w diagnostyce 2 grup guzków tarczycy (TNs): zmian pęcherzy­kowych (FL) z niskim ryzykiem złośliwości (&lt; 20,0%) i niskim odsetkiem raków brodawkowatych (PTCs) wśród nowotworów złośliwych oraz TNs z jednoznaczną cytologią (UC) i wysokim odsetkiem PTCs wśród nowotworów złośliwych. Materiał i metody: Analizowano 168 TNs, wszystkie ostatecznie były leczone operacyjnie, 100 UC: 50 łagodnych i 50 złośliwych (90,0% PTCs) i 68 FL: 60 łagodnych i 8 złośliwych (50,0% PTCs). Oceniano klasę elastogramu (ES) i wskaźnik odkształenia (SR) oraz porównywano ich skuteczność z oceną liczby ultrasonograficznych cech ryzyka złośliwości (NoUMRFs). Wyniki: W grupie UC ocena średnich wartości SR i ES (meanSR i meanES) z obu przekrojów była bardziej skuteczna niż ocena No­UMRFs (AUC: 0,903 i 0,869 v. 0,754, &lt; 0,05). Przekroczenie progów: meanSR ≥ 2,01, meanES ≥ 2,5, NoUMRFs ≥ 2 powodowało istotny wzrost ryzyka złośliwości zmiany (odpowiednio OR: 45,0; 23,2; 5,4), ale tylko meanSR ≥ 2,01 był niezależnym czynnikiem ryzyka złośliwości (OR: 20,3; SEN: 86,0%, SPC: 88,0%). W grupie FL tylko dla tSR (SR analizowane na przekroju poprzecznym) stwierdzono wartość AUC &gt; 0,7. Jednoczesne występowanie tSR ≥ 1,7 i NoUMRFs ≥ 1 istotnie zwiększało ryzyko złośliwości zmiany (OR: 12,0; SEN: 75,0%, SPC: 75,0%). Wnioski: SEG jest bardziej wiarygodna niż klasyczna ultrasonografia w diagnostyce TNs. Skuteczność SEG spada z obniżaniem się odsetka PTCs wśród nowotworów złośliwych. Ale także w grupie FL SEG może pomóc wyodrębnianiu TNs, które powinny być leczone chirurgicznie.

Nowotwory wtórne ujawniane podczas BAC tarczycy — analiza częstości występowania i charakterystyka obrazu ultrasonograficznego

  Introduction: Metastases to the thyroid are revealed at autopsy with a frequency of 2–24%; however, clinically they appear less frequently, at 0.1–3%. The aim of the study was analysis of the frequency of revealing metastases to the thyroid (TM) and to the regional lymph nodes (NM) (neoplasms other than primary thyroid tumours) in preoperative diagnostics of the thyroid in patients with positive (C+) and negative (C–) history of cancer; analysis of ultrasound (US) images of metastases. Material and methods: Results of US/fine needle aspiration (FNA) of the thyroid in 1276 C+ patients and 18,947 C- patients. Results: TM and NM were diagnosed/suspected in 57 patients (0.3% of all examined; 40 TM, 22 NM, 5 both), and their frequency was higher in the C+ group (2.9% vs. 0.1% in C–, p &lt; 0.0001). In the C+ group, diagnosis of metastasis accounted for 72.3% of FNA results from the category “malignant neoplasm”; in the C– group it was 9.5% (p &lt; 0.0001). The highest relative frequency of TM was found for cancers infiltrating thyroid by direct extension (&gt; 10%), lymphomas (7.7%), and kidney (5.3%) and lung (4.9%) cancers. The mean age of patients with metastasis (63.9 ± 11.7 years) was similar to that of the C+ group and higher than the C- group (53.9 ± 14.8 years, p &lt; 0.0001). The proportion of males among the patients with metastasis was three-fold higher than in the patients without metastasis (p &lt; 0.0001). TM lesions presented suspicious borders in US twice as often as primary cancers . Conclusions: Metastases to the thyroid are rare; however, for patients with a history of cancer, their presence is more likely than primary thyroid cancer. US/FNA imaging of metastases allows the selection of patients requiring further diagnostics and treatment. (Endokrynol Pol 2015; 66 (6): 495–503)    Wstęp: Przerzuty do tarczycy ujawnia się podczas autopsji z częstością 2–24%, jednak klinicznie stwierdza się je rzadziej: 0,1–3%. Celem pracy była analiza częstości ujawniania podczas diagnostyki tarczycy przerzutów do tarczycy (TM) i węzłów chłonnych szyi (NM) (nowotworów innych niż pierwotne tarczycy) u osób z dodatnim (C+) i ujemnym (C–) wywiadem nowotworowym; analiza obrazu ultrasonograficznego przerzutów. Materiały i metody: Wyniki US/FNA tarczycy 1276 osób z grupy C+ oraz 18947 z grupy C-. Wyniki: TM lub NM rozpoznano/podejrzewano u 57 osób (0,3% wszystkich badanych; 40 TM, 22 NM, 5 oba), częstość ich ujawniania była wyższa w grupie C+ niż C– (2,9% vs. 0,1%, p &amp;lt; 0,0001). W grupie C+ rozpoznania przerzutu stanowiły 72,3% wyników FNA należących do kategorii nowotwór złośliwy, w grupie C–: 9,5% (p &lt; 0,0001). Najwyższą względną częstość ujawniania przerzutów stwierdzono dla nowotworów naciekających tarczycę przez ciągłość (&gt; 10%), chłoniaków (7,7%), raków nerki: 5,3% i płuca 6,2% (4,9% bez NM). Średni wiek pacjentów z przerzutem: 63,9 ± 11,7 lat był podobny do wieku osób z grupy C+ i wyższy od wieku osób z grupy C– (53,9 ± 14,8, p &lt; 0,0001). Odsetek mężczyzn wśród osób z przerzutem był 3-krotnie wyższy niż wśród osób bez przerzutu (p &lt; 0,0001). Ogniska TM — 2-krotnie częściej niż pierwotnych raków tarczycy miały podejrzane granice w US. Wnioski: Przerzuty do tarczycy są rzadkie, jednak u pacjentów z dodatnim wywiadem nowotworowym ich obecność jest bardziej prawdopodobna niż pierwotnych raków tarczycy. Obraz US/FNA przerzutów umożliwia wyodrębnienie pacjentów wymagających dalszej diagnostyki i leczenia. (Endokrynol Pol 2015; 66 (6): 495–503)

Analiza znaczenia klinicznego niejednoznacznych wyników biopsji tarczycy ze szczególnym uwzględnieniem kategorii ZPBN na podstawie 5 lat stosowania nowej klasyfikacji rozpoznań cytologicznych

  Introduction: The diagnostic category of follicular lesion of undetermined significance (FLUS) was intended to allow selection of cases with low risk of malignancy from all smears with indeterminate, suspicious cytology (ISC), which can potentially take advantage from repeat fine-needle aspiration (rFNA). Aim of the study was a comparison of the risk of malignancy related to FLUS nodules and other nodules with ISC: suspected follicular neoplasm (SFN) and suspected malignancy (SM), as well as analysis of the usefulness of assessing ultrasonographic malignancy risk features (UMRF) in nodules with ISC. Material and methods: We analysed UMRF, rFNA, and results of histopathological examination (H) in 441 FLUS, 135 SFN, and 72 SM nodules. Results: The frequency of exposing cancer in H in FLUS nodules was 5.9%, and when cytological follow up was also included it was 2.9%. rFNAs made the diagnosis more precise in 72.7% of FLUS, and in 5.2% it was diagnosis/suspicion of cancer. The incidence of cancer in SFN nodules was 8.2%, in SM nodules with suspicion of papillary cancer — 61.1%, and in nodules with suspicion of other or unspecified malignancy — 53.8% (p &lt; 0.0001 FLUS vs. both groups). The presence of calcifications is the only independent UMRF for nodules with ISC (OR 4.7). Features of importance are also microcalcifications (OR 3.8), especially in the SM group, and taller-than-wide-shape (OR 2.2). FLUS and SFN nodules are characterised by particularly low value of assessing suspicious margins; analysis of hypoechogenicity is of low value in SFN nodules, like suspected vascularisation in SFN and SM nodules. Conclusions: The risk of cancer in FLUS and SFN nodules is lower than in SM nodules. rFNAs of FLUS nodules make the diagnosis more precise in more than 70% of cases and are effective in revealing cancers. UMRFs present variable diagnostic value depending on the subcategory of ISC. (Endokrynol Pol 2016; 67 (1): 23–34)    Wstęp: Rozpoznanie zmiana pęcherzykowa bliżej nieokreślona (FLUS) miało wyodrębnić spośród rozmazów z niejednoznaczną, podejrzaną cytologią (ISC) przypadki z niskim ryzykiem złośliwości i potencjalną korzyścią z wykonania powtórnej FNA (rFNA). Celem pracy było porównanie ryzyka złośliwości guzków FLUS i innych guzków z ISC: podejrzenie nowotworu pęcherzykowego (SFN) i podejrzenie złośliwości (SM) oraz analiza przydatności oceny ultrasonograficznych cech ryzyka złośliwości (UMRF) w guzkach z ISC. Materiał i metody: Analizowano UMRF, rFNA i wyniki badania histopatologicznego (H) 441 guzków FLUS, 135 SFN i 72 SM. Wyniki: Częstość ujawniania raka w H w guzkach FLUS wynosiła 5,9%, a uwzględniając także cytologiczny follow up 2,9%. rFNAs uściśliły rozpoznanie w 72,7% guzków FLUS, w 5,2% ich wynik zawierał rozpoznanie/podejrzenie raka. Częstość raka w guzkach SFN wynosiła 8,2%, w guzkach SM z podejrzeniem raka brodawkowatego 61,1%, a z podejrzeniem innego nowotworu złośliwego lub bez określenia jego typu 53,8% (p &lt; 0,0001 vs. FLUS w obu przypadkach). Obecność zwapnień jest jedyną niezależną UMRF dla guzków z kategorii ISC (OR 4,7). Ponadto znaczenie mają ocena mikrozwapnień (OR 3,8), szczególnie w grupie SM, i podejrzanego kształtu (OR 2,2). W grupach FLUS i SFN szczególnie niską wartość ma ocena podejrzanych granic, ponadto w grupie SFN analiza hipoechogeniczności, a w grupie SFN i SM — podejrzanego unaczynienia. Wnioski: Ryzyko raka w guzkach FLUS i SFN jest niższe niż w kategorii SM. rFNA guzków FLUS uściśla rozpoznanie w ponad 70% przypadków i jest skuteczna w ujawnianiu raków. UMRF mają zróżnicowaną wartość diagnostyczną w zależności od podkategorii ISC. (Endokrynol Pol 2016; 67 (1): 23–34)