Self-assembled conjugated polyelectrolyte-surfactant complexes as efficient cathode interlayer materials for bulk heterojunction organic solar cells

Conjugated polyelectrolyte–surfactant cathodic interface layers lead to improved power conversion efficiencies in organic solar cells.</p

Phosphonium-based polythiophene conjugated polyelectrolytes with different surfactant counterions: thermal properties, self-assembly and photovoltaic performances

© 2020 Society of Industrial Chemistry Phosphonium-based polythiophene conjugated polyelectrolytes (CPEs) with three different counterions (dodecylsulfate, octylsulfate and perfluorooctane sulfonate) are synthesized to determine how the nature of the counterion affects the thermal properties, the self-assembly in thin films and the performance as the cathode interfacial layer in polymer solar cells (PSCs). The counterion has a significant effect on the thermal properties of the CPEs, affecting both their glass transition and crystalline behaviour. Grazing-incidence wide-angle X-ray scattering studies also indicate that changing the nature of the counterion influences the microstructural organization in thin films (face-on versus edge-on orientation). The affinity of the CPEs with the underlying photoactive layer in PSCs is highly correlated with the counterion species. Finally, in addition to an increase of the power conversion efficiency of ca 15% when using these CPEs as cathode interfacial layers in PSCs, a higher device stability is noted, compared to a reference device with a calcium interlayer. © 2020 Society of Industrial Chemistry

Gemeente Hoogland : sectie E genaamd Koelhorst : derde blad

In 1811 verscheen in Parijs het ‘Receuil méthodique des lois, decrets, réglements, instructions et dédicions sur le cadastre de la France’, een overzicht van de manier waarop het grondeigendom moest worden opgemeten en geadministreerd. Omdat Nederland toen tot het Franse Rijk hoorde, werd het kadaster ook hier ingevoerd. Een Nederlandse vertaling van het bovengenoemde handboek werd al in 1812 uitgebracht. Door de staatkundige gebeurtenissen werd de kadastrale kartering echter pas effectief ingevoerd in 1816 en de uitvoering, schatting der oppervlakten en administratieve verwerking ervan in leggers was in 1831 gereed; voor Limburg, dat als deel van het Duitse Rijk een speciale administratieve positie had, pas in 1843. Door deze karteringsarbeid beschikt men over een perceelsgewijs overzicht van de bewoning, grondgebruik en perceelsindeling van Nederland in die periode; bovendien van alle wijzigingen die sedertdien in het grondeigendom zijn opgetreden. De eerste versie van de kadastrale kaart zijn de minuutplans, wijzigingen op de eigendomstoestand werden aangebracht op bijbladen. De schaal van de minuutplans is meestal 1:2.500, bosgebieden 1:5.000 en stedelijk gebied 1:1.250. Op de kaart staan alleen grenzen van zakelijke rechten afgebeeld en topografische elementen, waarvan de grenzen niet met eigendomsrechten samenvallen, staan er meestal niet op weergegeven. In de percelen staan kadastrale nummers die naar de bijbehorende leggers verwijzen. Daarin staat informatie over de eigenaars, hun beroep en woonplaats, het grondgebruik, oppervlak, eventuele aanslag voor waterschapslasten, de kwaliteitsklasse van de grond en het (grond)belastingtarief dat men van toepassing achtte. Hier afgebeeld is Sectie E, genaamd Koelhorst, een onderdeel van de kadastrale gemeente Hoogland, ten noorden van Amersfoort, opgenomen in 1823. Men zier er dus percelen met nummers; eventuele huizen op de percelen zijn met een afwijkende tint ingekleurd om aan te geven dat het geen aparte percelen zijn. Wat we wegens hun langgerekte vorm voor wegen aanzien zijn in feite combinaties van al of niet verharde wegen, bermen en greppels, die alle eigendom zijn van dezelfde eigenaar, in dit geval waarschijnlijk de lokale overheid. De grens met de gemeente Soest wordt gevormd door de rivier de Eem

Interdiffusion and crystallization in HfO2/Al2O3 superlattices

The interplay of interdiffusion and crystallization in HfO2/Al2O3 superlattices during spike annealing at 1050 degrees C was studied using x-ray reflectivity and x-ray diffraction. A transition in thermal stability was found as a function of HfO2 thickness between 2.3 and 3.2 nm. This transition is due to a crossover of HfO2 crystallization and amorphous HfO2/Al2O3 interdiffusion kinetics. For thin HfO2, amorphous HfO2 and Al2O3 interdiffuse and subsequently crystallize as HfAlOx into a cubic-HfO2-like phase. For thicker HfO2, HfO2 layers crystallize individually into the monoclinic phase. As a consequence, interdiffusion between HfO2 and Al2O3 is suppressed because of the immiscibility of Al2O3 in monoclinic HfO2

Kaart van de gemeente Hoogland gelegen in de provincie Utrecht volgens de perceelsgewijze plans voor het Kadaster van die gemeente opgemaakt in den jare 1823

In het Koninkrijk der Nederlanden werd in 1816 begonnen met de kadastrale kartering, naar Frans model. Dat behelste een systematische opname, weergave en administratie van het grondeigendom, aanvankelijk vooral ten behoeve van het innen van grondbelasting, maar later ook ten behoeve van het vergroten van de rechtszekerheid inzake de eigendomsrechten op de grond. De kartering had gemeentegewijs plaats; elke gemeente werd opgedeeld in een aantal secties die afhankelijk van de aard van het gebied (stedelijk/landelijk/woeste grond) op een schaal 1:1.250, 2.500 of 5.000 werden gekarteerd. Het overzicht met de indeling van de gemeente in secties noemt men een kadastrale verzamelkaart. Sectie E uit deze verzamelkaart (midden links) is elders afgebeeld in deze collectie gedigitaliseerde thematische kaarten

Thermal Stability of Poly[2-methoxy-5-(2 '-phenylethoxy)-1,4-phenylenevinylene] (MPE-PPV):Fullerene Bulk Heterojunction Solar Cells

To improve the thermal stability of polymer:fullerene bulk heterojunction solar cells, a new polymer, poly[2-methoxy-5-(2'-phenylethoxy)-1,4-phenylenevinylene] (MPE-PPV), has been designed and synthesized, which showed an increased glass transition temperature (T(g)) of 111 degrees C. The thermal characteristics and phase behavior of MPE-PPV:[6,6]-phenyl C(61)-butyric acid methyl ester ([60]PCBM) blends were investigated by means of modulated temperature differential scanning calorimetry and rapid heating-cooling calorimetry. The thermal stability of MPE-PPV: [60] PCBM solar cells was compared with devices based on the reference MDMO-PPV material with a T(g) of 45 degrees C. Monitoring of the photo-current-voltage characteristics at elevated temperatures revealed that the use of high-T(g) MPE-PPV resulted in a substantial improvement of the thermal stability of the solar cells. Furthermore, a systematic transmission electron microscope study of the active polymer:fullerene layer at elevated temperatures likewise demonstrated a more stable morphology for the MPE-PPV: [60] PCBM blend. Both observations indicate that the use of high-T(g) MPE-PPV as donor material leads to a reduced free movement of the fullerene molecules within the active layer of the photovoltaic device. Finally, optimization of the PPV:fullerene solar cells revealed that for both types of devices the use of [6,6]-phenyl C(71)-butyric acid methyl ester ([70]PCBM) resulted in a substantial increase of current density and power conversion efficiency, up to 3.0% for MDMO-PPV:[70]PCBM and 2.3% for MPE-PPV:[70]PCBM

Ester-functionalized poly(3-alkylthiophene) copolymers : synthesis, physicochemical characterization and performance in bulk heterojunction organic solar cells

The introduction of functional moieties in the donor polymer (side chains) offers a potential pathway toward selective modification of the nanomorphology of conjugated polymer:fullerene active layer blends applied in bulk heterojunction organic photovoltaics, pursuing morphology control and solar cell stability. For this purpose, two types of poly(3-alkylthiophene) random copolymers, incorporating different amounts (10/30/50%) of ester-functionalized side chains, were efficiently synthesized using the Rieke method. The solar cell performance of the functionalized copolymers was evaluated and compared to the pristine P3HT:PCBM system. It was observed that the physicochemical and opto-electronic characteristics of the polythiophene donor material can be modified to a certain extent via copolymerization without (too much) jeopardizing the OPV efficiency, as far as the functionalized side chains are introduced in a moderate ratio

Chemical and structural modifications in a 193-nm photoresist after low-k dry etch

Wet processes are gaining renewed interest for the removal of post-etch photoresist on porous dielectrics in semiconductor manufacturing. However, specifications on material loss and k-value integrity considerably reduce formulation space for a purely wet-chemical clean. Hence characterization of photoresist degradation by etch is needed to support the selection of wet cleaning chemistries. In this work, the degradation of a DUV (deep ultra-violet) photoresist by a dielectric etch plasma is characterized by spectroscopic as well as by polymer science characterization techniques. Results show that degradation of the DUV photoresist under study does not follow the mechanisms previously proposed for etched DUV photoresist films, but is rather comparable to the degradation of PMMA under low energy radiation. Degradation is more intense in the photoresist top layer, forming a cross-linked crust that is insoluble in organic solvents. Based on FTIR and H-1 NMR analysis of isolated crust samples, a cross-linking mechanism is proposed that is based on the reaction between intra-chain radicals and/or between intra-chain radicals and end-chain propagating radicals. Implications for the wet removal of photoresist layers are discussed. (C) 2008 Elsevier B.V. All rights reserved

High-Permittivity Conjugated Polyelectrolyte Interlayers for High-Performance Bulk Heterojunction Organic Solar Cells

Conjugated polyelectrolyte (CPE) interfacial layers present a powerful way to boost the I-V characteristics of organic photovoltaics. Nevertheless, clear guidelines with respect to the structure of high-performance interlayers are still lacking. In this work, impedance spectroscopy is applied to probe the dielectric permittivity of a series of polythiophene-based CPEs. The presence of ionic pendant groups grants the formation of a capacitive double layer, boosting the charge extraction and device efficiency. A counteracting effect is the diminishing affinity with the underlying photoactive layer. To balance these two effects, we found copolymer structures containing nonionic side chains to be beneficial