Ciągłość opieki kardiologicznej u pacjentów po implantacji urządzenia do elektroterapii serca

Introduction. Cardiac care continuum is an important factor affecting the treatment of patients after implantation of cardiac support devices. The aim of this paper was to assess the factors influencing compliance among 179 (67 women / 112 men, aged 76.7 ± 8.6 years) randomly selected patients with implanted electrotherapy devices. Material and methods. This was a retrospective and open study. Required data were obtained from patients’ medical history and questionnaires completed during follow-up visits and from patients’ medical records. Results. It was shown that men were more likely to attend follow-up visits than women (p = 0.002), residents of large towns (over 100.000 population) more likely than residents of smaller towns (p = 0.02), patients under 65 years of age (p < 0.05) more likely than older patients and self-sufficient patients more likely than those needing others’ assistance (p < 0.05). Patients living closer to the clinic (distance up to 50 km) and regularly taking medicines were not more compliant with their scheduled cardiology visits. Conclusions. There are some factors associated with insufficient cooperation in the continuity of cardiac care in patients after implantation of cardiac support devices. Individual approach to patients who are non-compliant may be helpful in changing individual behaviors, which will result in treatment compliance.Wstęp: Istotnym czynnikiem wpływającym na prawidłowy przebieg leczenia u pacjentów po implantacji urządzeń wspomagających pracę serca jest zachowanie ciągłości opieki kardiologicznej Celem pracy była ocena czynników wpływających na przestrzeganie zaleceń u 179 (67 kobiet/ 112 mężczyzn; wiek 76.7±8.6 lat) wybranych losowo pacjentów z implantowanymi urządzeniami do elektroterapii. Materiał i metody: Badanie miało charakter retrospektywny i otwarty. Dane uzyskano w oparciu o wywiad lekarski i kwestionariusze ankiet zebrane podczas bieżących kontroli pacjentów oraz analizę dokumentacji medycznej. Wyniki: Wykazano że, istotnie częściej do kontroli kardiologicznej zgłaszali się mężczyźni niż kobiety (p=0.002), mieszkańcy większych miast (powyżej 100 000 ludności) w porównaniu do mieszkańców mniejszych miejscowości (p=0.02), chorzy poniżej 65 r.ż. (

Powtarzalność wyników testu pochyleniowego

Wstęp: Po sprowokowaniu omdlenia za pomocą testu pochyleniowego (TT) stół należy opuścić w czasie do 10 s. Natychmiastowe zakończenie testu zwłaszcza u pacjentów w stanie przedomdleniowym może uniemożliwić ujawnienie się komponenty kardiodepresyjnej i pro- wadzić do dużej zmienności typów reakcji neurokardiogennej ocenianej według klasyfikacji VASIS. Celem pracy jest ocena stopnia powtarzalności typów reakcji neurokardiogennych przy zastosowania stołu pochyleniowego o czasie opuszczania ok. 40 s. Materiał i metody: Badaniem objęto 57 chorych w wieku 39,9 &plusmn; 16,5 roku, w tym 40 kobiet i 17 mężczyzn z omdleniami lub licznymi stanami przedomdleniowymi w wywiadzie, u których wykonano diagnostyczny test pochyleniowy (TT1) oraz powtarzano to badanie (TT2) z powodu przekonania lekarza kierującego, że pacjent może odnieść z tego powodu korzyść kliniczną. Odstęp czasu między TT1 a TT2 wynosił średnio 4,8 &plusmn; 7,2 miesiąca (od 1 dnia do 29 miesięcy). Wyniki: Powtarzalność początkowo ujemnego wyniku badania wynosiła 89%, zaś powtarzalność początkowo dodatniego wyniku &#8212; 88%. Powtarzalność wyzwolenia reakcji neurokardiogennej w czasie pierwszych 20 min biernej pionizacji była równa 53%. Na powtarzalność TT nie wpływały wiek, płeć ani czas między TT1 i TT2. Podczas TT2 reakcję kardiodepresyjną odnotowano jedynie u chorych, u których w TT1 stwierdzono reakcję kardiodepresyjną i u 1 pacjenta leczonego propranololem. Powtarzalność reakcji kardiodepresyjnej wynosiła 58%, a mieszanej &#8212; 39%. Częstość występowania reakcji dysautonomicznych jest wyższa w TT2 (26%) niż w TT1 (7%); p < 0,05. Wnioski: Badanie z wydłużoną fazą opuszczania chorego (do ok. 40 s) powoduje 56-procentową powtarzalność reakcji kardiodepresyjnych. W historii naturalnej chorych z omdleniami o niejasnej przyczynie obserwuje się wzrost częstości reakcji dysautonomicznych. (Folia Cardiol. 2005; 12: 458&#8211;464

Powtarzalność wyników testu pochyleniowego

Wstęp: Po sprowokowaniu omdlenia za pomocą testu pochyleniowego (TT) stół należy opuścić w czasie do 10 s. Natychmiastowe zakończenie testu zwłaszcza u pacjentów w stanie przedomdleniowym może uniemożliwić ujawnienie się komponenty kardiodepresyjnej i pro- wadzić do dużej zmienności typów reakcji neurokardiogennej ocenianej według klasyfikacji VASIS. Celem pracy jest ocena stopnia powtarzalności typów reakcji neurokardiogennych przy zastosowania stołu pochyleniowego o czasie opuszczania ok. 40 s. Materiał i metody: Badaniem objęto 57 chorych w wieku 39,9 &plusmn; 16,5 roku, w tym 40 kobiet i 17 mężczyzn z omdleniami lub licznymi stanami przedomdleniowymi w wywiadzie, u których wykonano diagnostyczny test pochyleniowy (TT1) oraz powtarzano to badanie (TT2) z powodu przekonania lekarza kierującego, że pacjent może odnieść z tego powodu korzyść kliniczną. Odstęp czasu między TT1 a TT2 wynosił średnio 4,8 &plusmn; 7,2 miesiąca (od 1 dnia do 29 miesięcy). Wyniki: Powtarzalność początkowo ujemnego wyniku badania wynosiła 89%, zaś powtarzalność początkowo dodatniego wyniku &#8212; 88%. Powtarzalność wyzwolenia reakcji neurokardiogennej w czasie pierwszych 20 min biernej pionizacji była równa 53%. Na powtarzalność TT nie wpływały wiek, płeć ani czas między TT1 i TT2. Podczas TT2 reakcję kardiodepresyjną odnotowano jedynie u chorych, u których w TT1 stwierdzono reakcję kardiodepresyjną i u 1 pacjenta leczonego propranololem. Powtarzalność reakcji kardiodepresyjnej wynosiła 58%, a mieszanej &#8212; 39%. Częstość występowania reakcji dysautonomicznych jest wyższa w TT2 (26%) niż w TT1 (7%); p < 0,05. Wnioski: Badanie z wydłużoną fazą opuszczania chorego (do ok. 40 s) powoduje 56-procentową powtarzalność reakcji kardiodepresyjnych. W historii naturalnej chorych z omdleniami o niejasnej przyczynie obserwuje się wzrost częstości reakcji dysautonomicznych. (Folia Cardiol. 2005; 12: 458&#8211;464

Percutaneous transluminal renal angioplasty as a continuation of revascularisation treatment of atherosclerotic lesions - case report

W pracy przedstawiono przypadek 72-letniego mężczyzny z chorobą niedokrwienną serca oraz z nadciśnieniem tętniczym niepoddającym się leczeniu farmakologicznemu. Na podstawie badania angiograficznego u chorego stwierdzono istotne, rozsiane zmiany miażdżycowe w tętnicach wieńcowych oraz obustronne zwężenie tętnic nerkowych. Chorego zakwalifikowano do leczenia kardiochirurgicznego, a w drugim etapie wykonano skuteczny zabieg przezskórnej angioplastyki lewej tętnicy nerkowej. W przeprowadzonych po kilku miesiącach badaniach kontrolnych wykazano dobrą odpowiedź na stosowane leczenie hipotensyjne oraz zdecydowanie lepszą kontrolę ciśnienia tętniczego.A case of 72-year old man with coronary heart disease and hypertension resistant to pharmacological treatment is presented. During invasive diagnostic procedures the significant disseminated atherosclerotic lesions of coronary arteries and bilateral renal arteries stenosis were evaluated. Successful treatment based on coronary artery bypass surgery and then percutaneous transluminal renal angioplasty was performed. After several months of follow-up a good response to pharmacological treatment with better control of blood pressure was revealed

Future Experiences: Sustainable Development and the Global South

The Sustainable Development and the Global South project was jointly conceived by the Innovation School at Glasgow School of Art in partnership with the Sustainable Futures in Africa Network (SFA), and the University of Glasgow. Graduating final year BDes Product Design students from the Innovation School were presented with a challenge-based project to produce a vision of the future based on current trends that relate to Sustainable Development work and the Global South. This project involved working closely with researchers, academics and professionals specialising in human geography, education, health, environment, engineering, cultural practice and community engagement who are part of the Sustainable Futures in Africa Network which includes a Scottish hub, led from the University of Glasgow. Included in the network was a representative from an NGO that builds schools in Malawi, an entrepreneur who runs an ethical clothing company that partners with producers in the Global South, a senior governance officer from the UK Government’s Department for International Development (DFID), a research network administrator, and international graduate students from Africa based at Scottish institutions. In addition to the SFA, external experts from design studio AndThen and GOODD design consultancy were engaged. The objective of this project was to investigate, in both analytical and speculative ways, future forms and functions of Sustainable Development work in relation to the Global South in ten years from now, to develop future scenarios and design the artefacts, services and the experiences associated with these future visions. On completion of the project and learning experience it was intended that the students would be able to recognise and articulate the impact and sustainability of their design propositions, consider the life-cycle of their proposals and the values these might create for the intended users, communities and contexts. The project was completed in January 2020, as the Covid-19 pandemic was just beginning its spread around the world. This unprecedented catastrophe reinforced the importance of supporting those most in need – the citizens of developing regions in the Global South. In April 2020, the heads of all the UN’s major agencies issued an open letter warning of the risks the virus posed to the world’s most vulnerable countries. It called on wealthier nations to increase funding and help to tackle issues such as the cessation of aid as a result of cancelled flights and disrupted supply routes. These and many other concerns highlighted during the crisis are among the topics explored in this project, which feels even more relevant and urgent than when it was initiated in the summer of 2019. One of the most significant societal shifts currently taking place within the field of sustainable development work is its transformation from being understood as a process of growth or, at its most benign, poverty alleviation, to one of community empowerment and civic participation. The public’s role is developing beyond once-passive community members and recipients of aid, into stakeholders valued for their local knowledge, lived experiences, participation in development projects, and contribution towards policy-making and decision-making. This new dynamic is changing the traditional North-South relationship and holds the potential to challenge the geopolitical hegemony of International Development. The impetus for this shift is a decolonial, collaborative approach to development, research and practice; increased local empowerment, and sustainable solutions to problems that are co-created in context with those affected by and affecting the issue in question. This project asked students to consider what happens in this global landscape ten years from now where Sustainable Development has evolved to the extent that new forms of work and communities of practice transform how people engage, learn and interact with each other, with stakeholders and with the global community around them. The brief gave students the opportunity to explore the underlying complexities regarding sustainable futures, the post-colonial dynamic between ‘norths’ and ‘souths’, post-capitalism and human agency, to envision a future world context, develop it as an experiential exhibit, and produce the designed products, services and experiences for the people who might live and work within it. The project was divided into two sections: The first was a collaborative stage where groups of students were assigned a specific domain to collectively research one aspect of the project challenge, these domains included; Health, Energy, Mobility, Economies, Education, Societal Structures and Environment. Each of these domains were examined through the lenses of Social, Technological, Economic, Ethical, Educational, Values, Political, Legal and Ecological (STEEEVPLE) and were tailored in use, as appropriate per domain. The groups focused on researching and exploring their specific domain and gathering as much information and understanding while working with the external experts to further their knowledge. This group stage culminated in a series of Future World exhibits which tangibly manifest the cohort’s collective knowledge and collaborative understanding of what the future could look like in 10 years from now, after exploring the possible consequences of current actions. The second stage saw students explore their individual response to the Future World that had been created in the first stage. Each student developed their own response to the research by iteratively creating a design outcome that was appropriate to the subject matter. This culminated in each student producing a designed product, service or system and a visual communication of the future experience which they had created. A visual summary of the journey and stages (Project Journey Map) is included within the repository and outlines the collaborative process of designing and the innovative nature of the project’s pedagogical model. The project aims to reveal and address the emerging possibilities collaboratively created by Sustainable Development professionals and designers interacting and learning from each other, to present preferable futures which reveal socio-ecological innovations in development work with the Global South in the near future. The deposited materials are arranged as follows: Readme files - two readme files relate to stage one and stage two of the project as outlined above. Project Journey Map - gives a visual overview of the pedagogical structure and timeline of the project. Data folders - the data folders for stage one of the project are named by the domains through which each group explored possible futures. The data folders for stage two of the project are named for the individual students who conducted the work

The impact of surgical treatment on health related quality of life in patients with adolescent idiopathic scoliosis.

Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów ze skoliozą idiopatyczną, którzy przebyli operację kręgosłupa co najmniej rok temu, w kontekście odpowiedzi na następujące pytania: Jaki jest wpływ operacji na ogólną ocenę jakości życia? Jaki jest wpływ operacji na odczuwanie bólu? Jaki jest wpływ operacji na aktywność fizyczną i sprawność ruchową? Jaki jest wpływ operacji na stan psychiczny? Jaki jest wpływ operacji na funkcjonowanie społeczne? Jaki jest wpływ operacji na stan materialny?Badaniem objęto 31 osób, w tym 26 kobiet i 5 mężczyzn w wieku od 19 do 38 lat, którzy przebyli operację kręgosłupa z powodu skoliozy idiopatycznej. Badania zostały przeprowadzone w okresie sześciu miesięcy, od września 2012 roku do marca 2013 roku. Oceny jakości życia dokonano przy użyciu specjalnie od tego celu skonstruowanego autorskiego kwestionariusza ankiety.Wyniki uzyskane z przeprowadzonych badań umożliwiły sformułowanie następujących wniosków:1.Ogólna jakość życia po operacji jest wyższa niż przed operacją.2.Po operacji najsilniejsze dolegliwości bólowe ulegają obniżeniu, odczuwanie bólu średniego nie zmienia się.3.Operacja zwiększa poziom aktywności fizycznej, sprawności ruchowej i samodzielności pacjentów.4.Poddanie się operacji poprawia stan psychiczny osób ze skoliozą idiopatyczną.5.Funkcjonowanie społeczne osób po operacji jest lepsze niż przed zabiegiem. 6.Stan materialny po operacji ulega poprawie.The aim of this study was to evaluate the quality of life in patients affected by AIS after surgical treatment that took part at least one year ago, in the context of finding answers to the following questions: What influence do surgical treatment have on the global quality of life assessment? What influence do surgical treatment have on the pain level? What influence do surgical treatment have on physical activity and fitness? What influence do surgical treatment have on physical functioning? What influence do surgical treatment have on social functioning? What influence do surgical treatment have on financial state?Data were collected in 31 patients including 26 women and 5 men at age between 19 and 38, who had undergone surgical treatment because of adolescent idiopathic scoliosis. The research was conducted during the period of six months, between September 2012 and March 2013. The assessment of the quality of life was performed using the authorial questionnaire, which was built especially for that purpose.The results obtained from the study raises the following conclusions:1.The general quality of life after surgical treatment is higher than before surgery.2. The strongest level of pain is decreased after the surgery, medium level of pain do not change.3.Physical activity and fitness is higher after surgery.4.Undergoing surgical treatment enhances physical functioning among patients with AIS.5.Social functioning is better after surgery than before.6.There is an enhancement of financial state after surgery