Practical points of attention beyond instructions for use with the Zenith fenestrated stent graft.

Fenestrated stent grafting for endovascular repair (F-EVAR) aims to treat patients with abdominal aortic aneurysms that are unsuitable for standard EVAR because of a short or absent infrarenal neck. F-EVAR has been used initially in patients with higher surgical risk with pararenal abdominal aortic aneurysms, but F-EVAR is now increasingly considered a treatment alternative to open surgery in anatomically suitable patients. F-EVAR has benefitted from ongoing technical refinements and accumulating clinical experience but remains a relatively complex procedure. Correct indication, accurate preoperative planning, and meticulous execution are the key to long-term success. Considering the growing interest in F-EVAR worldwide, including the United States, we discuss current indications and provide advice for planning and technical execution on the basis of the senior authors' 13 years of experience

The role of carotid plaque echogenicity in baroreflex sensitivity

ObjectiveThe baroreflex sensitivity is impaired in patients with carotid atherosclerosis. The purpose of our study was to assess the impact of carotid plaque echogenicity on the baroreflex function in patients with significant carotid atherosclerosis, who have not undergone carotid surgery.MethodSpontaneous baroreflex sensitivity (sBRS) was estimated in 45 patients with at least a severe carotid stenosis (70%-99%). sBRS calculation was performed noninvasively, with the spontaneous sequence method, based on indirectly estimated central blood pressures from radial recordings. This method failed in three patients due to poor-quality recordings, and eventually 42 patients were evaluated. After carotid duplex examination, carotid plaque echogenicity was graded from 1 to 4 according to Gray-Weale classification and the patients were divided into two groups: the echolucent group (grades 1 and 2) and the echogenic group (grades 3 and 4).ResultsSixteen patients (38%) and 26 patients (62%) were included in the echolucent and echogenic group, respectively. Diabetes mellitus was observed more frequently among echolucent plaques (χ2 = 8.0; P < .004), while those plaques were also more commonly symptomatic compared with echogenic atheromas (χ2 = 8.5; P < .003). Systolic arterial pressure, diastolic arterial pressure, and heart rate were similar in the two groups. Nevertheless, the mean value of baroreflex sensitivity was found to be significantly lower in the echogenic group (2.96 ms/mm Hg) compared with the echolucent one (5.0 ms/mm Hg), (F [1, 42] = 10.1; P < .003).ConclusionsThese findings suggest that echogenic plaques are associated with reduced baroreflex function compared with echolucent ones. Further investigation is warranted to define whether such an sBRS impairment could be responsible for cardiovascular morbidity associated with echogenic plaques

Three-Dimensional Geometric Analysis of Balloon-Expandable Covered Stents Improves Classification of Complications after Fenestrated Endovascular Aneurysm Repair

In balloon-expandable covered stent (BECS) associated complications after fenestrated endovascular aneurysm repair (FEVAR), geometric analysis may determine the cause of failure and influence reintervention strategies. This study retrospectively classifies BECS-associated complications based on computed tomographic angiography (CTA) applied geometric analysis. BECS-associated complications of FEVAR-patients treated in two large vascular centers between 2012 and 2021 were included. The post-FEVAR CTA scans of complicated Advanta V12 BECSs were analyzed geometrically and complications were classified according to its location in the BECS. BECS fractures were classified according to an existing classification system. In 279 FEVAR-patients, 34 out of the 683 included Advanta V12 BECS (5%) presented with a complication. Two Advanta V12 complications occurred during the FEVAR procedure and 32 occurred during follow-up of which five post-FEVAR CTA scans were missing or not suitable for analysis. In the remaining 27 BECSs complications were classified as (endoleaks (n = 8), stenoses (n = 4), occlusions (n = 6), fractures (n = 3), and a combination of complications (n = 6)). All BECSs associated complications after FEVAR with available follow up CTA scans could be classified. Geometric analysis of BECS failure post-FEVAR can help to plan the reintervention strategy

Investigation of the role of toll - like receptors in atherogenesis

Σκοπός της μελέτης: Η ανοσολογική απόκριση του οργανισμού και ιδιαίτερα ηφλεγμονή θεωρείται πλέον ότι παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διαδικασία τηςαθηροσκλήρυνσης. Ποικίλοι τύποι υποδοχέων σε συνδυασμό με τους συνδέτες τουςενδέχεται να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και κυρίως στην αποσταθεροποίηση τωναθηρωματικών πλακών με τελικό αποτέλεσμα την πρόκληση ισχαιμικού εμφράκτου πουστην περίπτωση της καρωτιδικής νόσου εκδηλώνεται ως ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικόεπεισόδιο (ΑΕΕ). Οι υποδοχείς Toll-like (TLRs) οι οποίοι παίζουν κυρίαρχο ρόλο στηνανοσολογική απόκριση του οργανισμού σε περιπτώσεις λοίμωξης ή ιστικούτραυματισμού, έχουν πρόσφατα αναγνωρισθεί ως δυνητικοί διαμεσολαβητές τωνανοσολογικών αντιδράσεων που εμπλέκονται στο σχηματισμό και την πρόοδο τωναθηρωματικών βλαβών. Τα ανωτέρω περιγράφονται αναλυτικά στη ξενόγλωσσηανασκόπηση που δημοσιεύθυκε στο περιοδικό Expert Opin Ther Targets (Katsargyris A,Klonaris C, Bastounis E, Theocharis S.Toll-like receptor modulation: a novel therapeuticstrategy in cardiovascular disease?. Expert Opin Ther Targets. 2008 ;12:1329-46).Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η διερεύνηση του ρόλου των TLR-2και -4 στην αθηροσκλήρυνση των καρωτίδων αρτηριών και ιδιαίτερα στηναποσταθεροποίηση των καρωτιδικών πλακών. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη διερεύνησητης επίδρασης των στατινών στην έκφραση των TLRs στις καρωτιδικές αθηρωματικέςπλάκες.Ασθενείς και Μέθοδοι: Στη μελέτη συμμετείχαν 157 ασθενείς που υποβλήθηκαν σεενδαρτηρεκτομή καρωτίδος στην ‘Α Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνώνκατά το διάστημα Ιανουάριος 2007 – Δεκέμβριος 2008. Μελετήθηκε η ανοσοϊστοχημικήέκφραση του TLR-4 και -2 στα ενδοθηλιακά κύτταρα (ΕΚ), τα μακροφάγα (ΜΑΚ) καιτα λεία μυϊκά κύτταρα (ΛΜΚ) των καρωτιδικών αθηρωματικών πλακών σεσυμπτωματικούς και ασυμπτωματικούς ασθενείς με καρωτιδική νόσο και αναζητήθηκανσυσχετίσεις με κλινικές, επιδημιολογικές και βιοχημικές παραμέτρους του πληθυσμούτης μελέτης. Ιδιαίτερα για τη διερεύνηση της επίδρασης των στατινών στην έκφραση του141TLR-4 αναλύθηκαν στοιχεία 140 ατόμων από το σύνολο των 157, καθότι δεσυμπεριελήφθησαν ασθενείς οι οποίοι είτε λάμβαναν στατίνες προεγχειρητικά γιαπερίοδο μικρότερη των 4 εβδομάδων (ν=13), είτε δεν ακολουθούσαν συστηματικά τηναγωγή τους με στατίνες (ν=4).Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση της θετικής χρώσηςγια TLR-4 στα ΕΚ των καρωτιδικών πλακών με την παρουσία νευρολογικώνσυμπτωμάτων οφειλόμενων στην καρωτιδική νόσο (OR: 2.85, 95%CI 1.33-6.11, p =0.009). Η ανωτέρω συσχέτιση αφορούσε τόσο στο ποσοστό όσο και στην ένταση τηςχρώσης του TLR-4 (p<0.0001 και p=0.003, αντιστοίχως) και ήταν ισχυρότερη για ταμείζονα ΑΕΕ σε σύγκριση με τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια (ΠΙΕ) και την αμαύρωσηfugax. Η έκφραση του TLR-4 στα ΕΚ ήταν ενισχυμένη στις επαναστενωτικές πλάκες σεσύγκριση με τις πρωτοπαθείς αθηρωματικές βλάβες (p=0.012). Η έκφραση του TLR-4στα ΜΑΚ των καρωτιδικών πλακών ήταν επίσης αυξημένη στους συμπτωματικούςασθενείς συγκριτικά με τους ασυμπτωματικούς (OR 5.1; 95%CI: 1.8-14.3, p < 0.001).Αντίθετα δεν αναδείχθηκε συσχέτιση της έκφρασης του TLR-4 στα ΛΜΚ τωνκαρωτιδικών πλακών με την προεγχειρητική νευρολογική σημειολογία των ασθενών. ΟTLR-2 ανιχνεύθηκε μόνο στα ΜΑΚ των καρωτιδικών πλακών και η έκφρασή τουπαρουσίασε συσχέτιση με τις επαναστενωτικές αθηρωματικές πλάκες (p= 0.004).Οι ασθενείς που χρησιμοποιούσαν στατίνες παρουσίασαν ελαττωμένη έκφραση τουTLR-4 τόσο στα ΜΑΚ (p=0.03) όσο και στα ΕΚ (p=0.02) των καρωτιδικών πλακών ενώδεν ανιχνεύθηκε κανένα δείγμα με «αυξημένη ένταση χρώσης» ή «υπερέκφραση TLR-4»μεταξύ των ασθενών που λάμβαναν συστηματικά στατίνες. Η συχνότητα των αγγειακώνεγκεφαλικών συμπτωμάτων προεγχειρητικά ανήλθε σε 61.4% στην ομάδα των ασθενώνπου δεν έπαιρναν στατίνες και σε 18.6% στους ασθενείς που χρησιμοποιούσαν στατίνες(OR για λήψη στατινών: 0.14, 95% CI: 0.07-0.31, P<0.001).Συμπεράσματα: Ο TLR-4 εκφράζεται στα κύτταρα των καρωτιδικών αθηρωματικώνπλακών. Η έκφραση του TLR-4 στα ΕΚ και τα ΜΑΚ είναι αυξημένη στιςσυμπτωματικές-«ασταθείς» καρωτιδικές πλάκες, εύρημα που υποστηρίζει την πιθανήσυμμετοχή του TLR-4 στην παθοφυσιολογία και την κλινική εκδήλωση της αγγειακής142εγκεφαλικής νόσου. Τα ανωτέρω περιγράφονται αναλυτικά σε 2 ξενόγλωσσεςδημοσιεύσεις (1. Katsargyris A, Theocharis SE, Tsiodras S, Giaginis K, Bastounis E,Klonaris C. Enhanced TLR4 endothelial cell immunohistochemical expression insymptomatic carotid atherosclerotic plaques. Expert Opin Ther Targets. 2010;14(1):1-10. και 2. Katsargyris A, Tsiodras S, Theocharis S, Giaginis K, Vasileiou I, BakoyiannisC, Georgopoulos S, Bastounis E, Klonaris C. Toll-like receptor 4 immunohistochemicalexpression is enhanced in macrophages of symptomatic carotid atherosclerotic plaques.Cerebrovasc Dis. 2011;31(1):29-36.) Αντίθετα ο ρόλος του TLR-2 στηναθηροσκλήρυνση των καρωτίδων αρτηριών φαίνεται ότι είναι περιορισμένος.Η λήψη στατινών σχετίζεται με εξασθένιση της έκφρασης του TLR4 στις καρωτιδικέςπλάκες και με ελάττωση του κινδύνου για αγγειακά εγκεφαλικά συμβάματα, γεγονόταπου σε συνδυασμό υποδηλώνουν ότι η σταθεροποιητική δράση των στατινών στιςκαρωτιδικές πλάκες ενδέχεται να σχετίζεται με τη λειτουργία του TLR-4. Τα ευρήματααυτά δημοσιεύθηκαν επίσης στο περιοδικό Vascular.(Katsargyris A, Klonaris C,Tsiodras S, Bastounis E, Giannopoulos A, Theocharis S. Statin treatment is associatedwith reduced toll-like receptor 4 immunohistochemical expression on carotidatherosclerotic plaques: a novel effect of statins.Vascular. 2011)Περαιτέρω μελέτες είναι απαραίτητες προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ισχύς τωνανωτέρω συμπερασμάτων και να καθοριστούν οι ενδεχόμενες κλινικές εφαρμογές του

Endovascular Repair of Traumatic Isthmic Ruptures: Special Concerns

Injury of the aortic isthmus is the second most frequent cause of death in cases of blunt traumatic injury. Conventional open repair is related to significant morbidity and mortality. Thoracic endovascular aortic repair (TEVAR) has increasing role in traumatic isthmic rupture, as it avoids the thoracotomy-related morbidity, aortic cross clamping, and cardiopulmonary bypass. Additionally to the technical difficulties of open repair, multi-trauma patients may not tolerate the manipulations necessary to undergo open surgery, due to concomitant injuries. TEVAR is a procedure easier to perform compared to open surgery, despite that a considerable degree of expertise is necessary. Direct comparison of the two methods is difficult, but TEVAR appears to offer better results than open repair in terms of mortality, incidence of spinal cord ischemia, renal insufficiency, and graft infection. TEVAR is related to a—statistically not significant—trend for higher re-intervention rates during the follow-up period. Current guidelines support TEVAR as a first-line repair method for traumatic isthmic rupture. Certain specific considerations related to TEVAR, such as the timing of the procedure, the type and oversizing of the endograft, heparinization during the procedure, the necessity of cerebrospinal fluid drainage, type of anesthesia, and the necessary follow-up strategy remain to be clarified. TEVAR should be considered advantageous compared to open surgery, but future developments in endovascular materials, along with accumulating long-term clinical data, will eventually improve TEVAR results in traumatic aortic isthmic rupture (TAIR) cases. This publication reviews the role, outcomes, and relevant issues linked to TEVAR in the repair of TAIR. © Copyright © 2017 Patelis, Katsargyris and Klonaris