Przydatność nieinwazyjnych testów wrażliwości baroreceptorów tętniczych i oceny krótkoczasowej zmienności rytmu serca w przewidywaniu śmierci sercowej u osób po ostrym zawale serca

Wstęp: Chociaż wartość oceny wrażliwości baroreceptorów tętniczych (BRS) za pomocą testu fenylefrynowego oraz oceny 24-godzinnej zmienności rytmu zatokowego (HRV) wykazano w wielu pracach, testy te nie są powszechnie stosowane. Powodem tego jest m.in. złożoność metodyki badań. W niniejszej pracy oceniano przydatność nowych, prostych wskaźników BRS oraz krótkoczasowych rejestracji HRV w przewidywaniu śmierci sercowej u pacjentów po zawale serca (MI). Materiał i metody: Badaniami objęto 72 pacjentów, przyjętych kolejno do kliniki z powodu ostrego MI. U wszystkich chorych obliczono spektralne wskaźniki BRS: Robbe-BRS i TFM-BRS, oraz wskaźniki HRV: SDNN, TP, LF, HF, LF/HF. Okres obserwacji wynosił 2,5 roku. Porównań dokonano w grupie, w której wystąpiły incydenty śmierci sercowej (A), i w grupie, w której takie zdarzenia się nie pojawiły (B). Wyniki: Wartości diagnostyczne TFM-BRS uzyskano u wszystkich, a Robbe-BRS - u 51% chorych. Wartość średnia TFM-BRS wynosiła w badanej grupie 4,9 ± 4,5 ms/mm Hg, Robbe-BRS - 7,7 ± 5,9 ms/mm Hg, a SDNN - 21 ± 14 ms. Wartości średnie TFM-BRS i SDNN były istotnie niższe w grupie A niż w grupie B i wynosiły odpowiednio 2,5 ± 1,3 ms/mm Hg vs. 5,5 ± 4,7 ms/mm Hg, p = 0,025 oraz 14 ± 4 ms i 22 ± 15 ms, p = 0,014. U osób z TFM-BRS Ł 3 ms/mm Hg ryzyko śmierci sercowej podczas 2,5-letniej obserwacji było prawie 4-krotnie większe w porównaniu z pozostałymi osobami. Dla TFM-BRS czułość, swoistość, wartość prognostyczna wyniku dodatniego i ujemnego wynosiły odpowiednio 70%, 85%, 25% i 93%, natomiast dla SDNN - 90%, 79%, 25% i 97%. Wśród chorych z frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) Ł 40% wykazano tendencję w kierunku niższych wartości TFM-BRS i SDNN w grupie A niż B (TFM-BRS 2,5 ± 1,3 ms/mm Hg vs. 6,1 ± 4,7 ms/mm Hg; SDNN 11 ± 3 ms vs. 24 ± 14 ms). Wnioski: Wykazano wartość prognostyczną nowego, nieinwazyjnego wskaźnika TFM-BRS w przewidywaniu śmierci sercowej u pacjentów po ostrym MI, należących do grupy niskiego ryzyka. Spośród wskaźników krótkoczasowych zapisów HRV przydatny w stratyfikacji ryzyka pacjentów po MI okazał się SDNN. Ponadto wydaje się, że zarówno wskaźnik TFM-BRS, jak i SDNN mogą być pomocne w identyfikowaniu osób szczególnie zagrożonych śmiercią sercową wśród pacjentów po MI z LVEF Ł 40%, chociaż ze względu na małą liczebność badanej populacji i stwierdzaną graniczną znamienność statystyczną przedstawione sugestie wymagają potwierdzenia w badaniu większej grupy chorych. (Folia Cardiol. 2003; 10: 307–316

Przydatność nieinwazyjnych testów wrażliwości baroreceptorów tętniczych i oceny krótkoczasowej zmienności rytmu serca w przewidywaniu śmierci sercowej u osób po ostrym zawale serca

Wstęp: Chociaż wartość oceny wrażliwości baroreceptorów tętniczych (BRS) za pomocą testu fenylefrynowego oraz oceny 24-godzinnej zmienności rytmu zatokowego (HRV) wykazano w wielu pracach, testy te nie są powszechnie stosowane. Powodem tego jest m.in. złożoność metodyki badań. W niniejszej pracy oceniano przydatność nowych, prostych wskaźników BRS oraz krótkoczasowych rejestracji HRV w przewidywaniu śmierci sercowej u pacjentów po zawale serca (MI). Materiał i metody: Badaniami objęto 72 pacjentów, przyjętych kolejno do kliniki z powodu ostrego MI. U wszystkich chorych obliczono spektralne wskaźniki BRS: Robbe-BRS i TFM-BRS, oraz wskaźniki HRV: SDNN, TP, LF, HF, LF/HF. Okres obserwacji wynosił 2,5 roku. Porównań dokonano w grupie, w której wystąpiły incydenty śmierci sercowej (A), i w grupie, w której takie zdarzenia się nie pojawiły (B). Wyniki: Wartości diagnostyczne TFM-BRS uzyskano u wszystkich, a Robbe-BRS - u 51% chorych. Wartość średnia TFM-BRS wynosiła w badanej grupie 4,9 ± 4,5 ms/mm Hg, Robbe-BRS - 7,7 ± 5,9 ms/mm Hg, a SDNN - 21 ± 14 ms. Wartości średnie TFM-BRS i SDNN były istotnie niższe w grupie A niż w grupie B i wynosiły odpowiednio 2,5 ± 1,3 ms/mm Hg vs. 5,5 ± 4,7 ms/mm Hg, p = 0,025 oraz 14 ± 4 ms i 22 ± 15 ms, p = 0,014. U osób z TFM-BRS Ł 3 ms/mm Hg ryzyko śmierci sercowej podczas 2,5-letniej obserwacji było prawie 4-krotnie większe w porównaniu z pozostałymi osobami. Dla TFM-BRS czułość, swoistość, wartość prognostyczna wyniku dodatniego i ujemnego wynosiły odpowiednio 70%, 85%, 25% i 93%, natomiast dla SDNN - 90%, 79%, 25% i 97%. Wśród chorych z frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) Ł 40% wykazano tendencję w kierunku niższych wartości TFM-BRS i SDNN w grupie A niż B (TFM-BRS 2,5 ± 1,3 ms/mm Hg vs. 6,1 ± 4,7 ms/mm Hg; SDNN 11 ± 3 ms vs. 24 ± 14 ms). Wnioski: Wykazano wartość prognostyczną nowego, nieinwazyjnego wskaźnika TFM-BRS w przewidywaniu śmierci sercowej u pacjentów po ostrym MI, należących do grupy niskiego ryzyka. Spośród wskaźników krótkoczasowych zapisów HRV przydatny w stratyfikacji ryzyka pacjentów po MI okazał się SDNN. Ponadto wydaje się, że zarówno wskaźnik TFM-BRS, jak i SDNN mogą być pomocne w identyfikowaniu osób szczególnie zagrożonych śmiercią sercową wśród pacjentów po MI z LVEF Ł 40%, chociaż ze względu na małą liczebność badanej populacji i stwierdzaną graniczną znamienność statystyczną przedstawione sugestie wymagają potwierdzenia w badaniu większej grupy chorych. (Folia Cardiol. 2003; 10: 307–316

Movement disorders associated with chromosomal aberrations diagnosed in adult patients

Introduction. Chromosomal aberrations are rare but important causes of various movement disorders. In cases of movement disorders associated with dysmorphic features, multiorgan involvement and/or intellectual disability, the identification of causative chromosomal aberrations should be considered. Aim of the study. The purpose of this article was to summarise clinical findings in six patients with dystonia and two with parkinsonism and identified chromosomal aberrations in a single-centre prospective study. Materials and methods. 15 adult patients with dystonia or parkinsonism were referred to array comparative genomic hybridisation (aCGH) testing from our Department of Neurology between 2014 and 2019. Additionally, one patient had a karyotype examination. Detailed clinical, psychological and radiological diagnostics were performed in each case. Results. Chromosomal aberrations were identified in six patients with dystonia and two with parkinsonism. Two patients were identified with aberrations associated with de Grouchy syndrome. We also reported generalised dystonia in patients with deletion in 3q26.31 and duplication in 3p26.3, as well as dystonia and hypoacusis in a patient with duplication in Xq26.3. One patient was diagnosed with duplication in 21q21.1. Early-onset parkinsonism was a manifestation of deletion in the 2q24.1 region. Late onset parkinsonism was also present in the patient with the most severe aberrations (duplication 1q21.1q44; deletion 10p15.3p15.1; deletion 10q11.21). Conclusions. Dystonia and parkinsonism are possible manifestations of chromosomal aberrations. Chromosomal aberrations should be excluded in patients with early-onset movement disorders and concomitant dysmorphic features and/or intellectual disability. It is important to include this cause of movement disorders in future classifications. aCGH can be a valuable diagnostic tool in the evaluation of movement disorder aetiology

Wpływ długotrwałego, intensywnego treningu fizycznego na czynność autonomicznego układu nerwowego u wyczynowych sportowców

Wstęp: Celem pracy była ocena wpływu ciężkiego, długotrwałego treningu fizycznego podejmowanego przez sportowców wyczynowych klasy regionalnej na profil autonomicznego układu nerwowego. Przedmiotem szczególnego zainteresowania była ocena ewentualnego występowania w badanej grupie zjawiska odwrócenia trendu - z charakterystycznej wagotonii na sympatykotonię. Materiał i metody: Badaniami objęto 10 sportowców w wieku 21 ± 3 lat (3 kobiety i 7 mężczyzn). Spośród badanych 8 osób uprawiało dyscypliny wytrzymałościowe (biegacze średnio- i długodystansowi, pływacy, triatloniści), 2 osoby uprawiały dyscypliny siłowe (pchnięcie kulą i rzut dyskiem). Oceny parametrów autonomicznego układu nerwowego dokonywano dwukrotnie - w końcowej fazie treningu przygotowawczego i w końcowej fazie treningu startowego. U każdej osoby przeprowadzano 8-minutową, ciągłą rejestrację sygnałów skurczowego ciśnienia tętniczego (Finapress, Ohmeda) i długości cyklu serca w czasie regularnego oddechu (0,23 Hz) sterowanego głosem z taśmy magnetofonowej. Z uzyskanych zapisów obliczano w sposób automatyczny parametry zmienności rytmu serca (SDNN, rMSSD, pNN50, TP, LF, HF, LFNU, LF/HF) oraz wartości wskaźników BRS (TF-BRS i BRS-RI), wykorzystując program POLYAN (Montescano, Włochy). Wyniki: Stwierdzono nieznamienny statystycznie wzrost średnich wartości TP, rMSSD, pNN50 i długości cyklu serca w fazie treningu startowego w porównaniu z wynikami uzyskanymi w fazie treningu przygotowawczego. Obserwowano również wzrost średniej wartości wskaźnika TF-BRS w fazie treningu startowego w porównaniu z treningiem podstawowym z 13,8 ± 6,7 ms/mm Hg do 19,2 ± 7,4 ms/mm Hg na granicy znamienności statystycznej (p = 0,09). Wnioski: W badanej grupie sportowców nie zaobserwowano trwałego wzrostu napięcia układu adrenergicznego. Pewne cechy, takie jak wzrost wrażliwości baroreceptorów tętniczych, TP, rMSSD, pNN50 i wydłużenie długości cyklu serca, wydają się sugerować powysiłkowe wzmożenie napięcia nerwu błędnego. (Folia Cardiol. 2004; 11: 765-770

Wpływ długotrwałego, intensywnego treningu fizycznego na czynność autonomicznego układu nerwowego u wyczynowych sportowców

Wstęp: Celem pracy była ocena wpływu ciężkiego, długotrwałego treningu fizycznego podejmowanego przez sportowców wyczynowych klasy regionalnej na profil autonomicznego układu nerwowego. Przedmiotem szczególnego zainteresowania była ocena ewentualnego występowania w badanej grupie zjawiska odwrócenia trendu - z charakterystycznej wagotonii na sympatykotonię. Materiał i metody: Badaniami objęto 10 sportowców w wieku 21 ± 3 lat (3 kobiety i 7 mężczyzn). Spośród badanych 8 osób uprawiało dyscypliny wytrzymałościowe (biegacze średnio- i długodystansowi, pływacy, triatloniści), 2 osoby uprawiały dyscypliny siłowe (pchnięcie kulą i rzut dyskiem). Oceny parametrów autonomicznego układu nerwowego dokonywano dwukrotnie - w końcowej fazie treningu przygotowawczego i w końcowej fazie treningu startowego. U każdej osoby przeprowadzano 8-minutową, ciągłą rejestrację sygnałów skurczowego ciśnienia tętniczego (Finapress, Ohmeda) i długości cyklu serca w czasie regularnego oddechu (0,23 Hz) sterowanego głosem z taśmy magnetofonowej. Z uzyskanych zapisów obliczano w sposób automatyczny parametry zmienności rytmu serca (SDNN, rMSSD, pNN50, TP, LF, HF, LFNU, LF/HF) oraz wartości wskaźników BRS (TF-BRS i BRS-RI), wykorzystując program POLYAN (Montescano, Włochy). Wyniki: Stwierdzono nieznamienny statystycznie wzrost średnich wartości TP, rMSSD, pNN50 i długości cyklu serca w fazie treningu startowego w porównaniu z wynikami uzyskanymi w fazie treningu przygotowawczego. Obserwowano również wzrost średniej wartości wskaźnika TF-BRS w fazie treningu startowego w porównaniu z treningiem podstawowym z 13,8 ± 6,7 ms/mm Hg do 19,2 ± 7,4 ms/mm Hg na granicy znamienności statystycznej (p = 0,09). Wnioski: W badanej grupie sportowców nie zaobserwowano trwałego wzrostu napięcia układu adrenergicznego. Pewne cechy, takie jak wzrost wrażliwości baroreceptorów tętniczych, TP, rMSSD, pNN50 i wydłużenie długości cyklu serca, wydają się sugerować powysiłkowe wzmożenie napięcia nerwu błędnego. (Folia Cardiol. 2004; 11: 765-770

The impact of promotion on the development of cultural tourism in the Jasło poviat

Przedmiotem niniejszej pracy jest analiza promocji turystyki kulturowej w powiecie jasielskim. Jej głównym było wskazanie na role jaką odgrywa promocja w rozwoju turystyki kulturowej w powiecie jasielskim oraz przedstawienie form turystyki kulturowej dostępnych w tym regionie Praca została podzielona na dwie części – teoretyczną oraz empiryczną. W pierwszej części pracy przedstawiono ogólną charakterystykę turystyki kulturowej oraz promocji turystycznej, zaprezentowano formy turystyki kulturowej, uczestników oraz uczestników. Ponadto omówiono instrumenty promocji, oraz metody oceny skuteczności działań promocyjnych. W części empirycznej zaprezentowano analizę wyników badań sondażowych na grupie 106 turystów, którzy odwiedzili powiat jasielski. Przeprowadzone badania pozwoliły ustalić w jaki sposób podmioty kooperujące na obszarzez powiatu jasielskiego przyczyniają się do promocji turystyki kulturowej i czy ma to wpływ na zwiększoną liczbę turystów przyjeżdzających do powiatu. W niniejszej pracy wykorzystano literaturę przedmiotu z zakresuThe subject of this work is the analysis of the promotion of cultural tourism in the Jasło poviat. Its main goal is to determine how promotion affects the development of cultural tourism in the Jasło poviat and to present the forms of cultural tourism available in this region. The work was divided into two parts - theoretical and empirical.The first part of the work presents the general characteristics of cultural tourism and tourism promotion, and presents the forms of cultural tourism, participants and participants. Moreover, promotion instruments and methods of evaluating the effectiveness of promotional activities were discussed. The empirical part presents the analysis of the results of the survey on a group of 106 tourists who visited the Jasło poviat. The conducted research allowed to determine how the Jasło poviat contributes to the promotion of cultural tourism and whether it has an impact on the increased number of tourists coming to the poviat. In this work, the literature on the subject in the field of management and tourism, as well as articles and scientific studies were used

Multi-channel logistics as a challenge for the entities of the sector transport – forwarding – logistics for the development of Silesia-Zagłębie Metropoly

Obserwuje się rosnące naciski klientów na jakość informacji i serwisowanie kanałów dostaw zakupionych towarów na terenie metropolii śląsko-zagłębiowskiej. Dlatego wydają się rozsądne zidentyfikowanie oraz klasyfikacja poszczególnych czynników wpływających na strukturę i rozwój łańcuchów dostaw w metropolii śląsko- -zagłębiowskiej, a zatem znalezienie odpowiedzi na pytanie, jak i dlaczego operatorzy logistyczni rozwijają swoje kanały dostaw od Single Channel Logistics (SC) poprzez kanały wielokanałowe Multi Channel Logistics (MC) i kanały wielokrotne Cross Channel Logistics (CC) do logistyki kanału Omni-Chanel Logistics (OC). Artykuł ma na celu zidentyfikowanie czynników wpływających na zmianę logistyki wielokanałowej SC – MC – CC – OC w sektorze transportu, spedycji i logistyki w metropolii śląsko-zagłębiowskiej.It has been observed that mutual influencing of on-line and brick and mortar sale channels has been increasing. It is estimated that until 2025 on-line sale will most likely increase five times; at the same time, one may observe increasing customers pressure on the quality of the information and servicing supply channels of the purchased goods within the area of Silesian district. That is why it seems prudent to identify and classify particular factors that influence the structure and the development of the supply chains in the Silesian Voivodeship metropolis and therefore, to find the answer to the question how and why logistic operators develop their supply channels from Single Channel Logistics (SC) through Multi-Channel Logistics (MC) and Cross Channel (CC) to Omni-Channel Logistics (OC). The work preceding the paper was to identify the factors determining the change of SC – MC – CC – OC multi-channel logistics in the business sector of transport, freight forwarding and logistics in Silesian metropolis. The research allowed to conclude that the companies of such area are interested in multichannel logistics, however, its determinants are currently focused on SC type of channels. Moreover, the companies of such business area seem to perceive Silesian metropolis as a platform that would boost their development in multichannel structure

Genetic support for the current discrete conservation unit of the Central European wolf population.

Article number: wlb.00809The gray wolf Canis lupus range in central Europe is dynamically expanding, reconnecting previously isolated populations. Thus, a recent paper has proposed to merge the current Baltic and Central European (CE) wolf management units, which are no longer isolated by distance. However, recent genetic findings indicate that these two populations are not genetically homogenous. Here we review the most recent data on wolf genetic structure in central Europe and show that even though the CE and Baltic wolves represent the same phylogeographic lineage, their demographic history has resulted in significant genetic structure between these two populations. While the groups are interconnected by moderate gene flow, it is not high enough to reduce the strong founder signal observed in the CE population, suggesting that population dynamics within the CE wolf range are largely independent from those of its source (Baltic) population. Consequently, a management unit combining the CE and Baltic wolves would not form a demographically coherent entity. Thus, we recommend that conservation management units maintain their separate statusMiškų ir ekologijos fakultetasUniversity of Veterinary MedicineVytauto Didžiojo universiteta