The role of attention on the intelligence test scores of patients with attention deficit hyperactivity disorder

In comparison to healthy children, cases with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) score lower at subtests of Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised (WISC-R). According to the research hypothesis, the lower scores in subtests of WISC-R originate from disordered attentional processes. Sample (age range: 72-149 months) included 143 healthy boys and 215 boys in the ADHD group (Predominantly Attention Deficit: n = 72, Predominantly Hyperactivity/Impulsivity: n = 41, Combined: n = 102). Participation was conditional to informed consent of the parents and approval of the participants/cases. Cases with comorbidity and medication were not included in the DEHB group. Intelligence was measured using WISC-R, types of attention were measured using Stroop Test TBAG version, Cancellation Test and Visual Aural Digit Span Test-B Form. In line with the types of attention that they represent, neuropsychological test scores loaded on three different factors. Except the digit span score, WISC-R scores loaded on a fourth factor. Scores of the DEHB group was significantly lower than that of the healthy control group in 9 out of 12 WISC-R scores. When types of attention were statistically controlled, 7 of the previously significantly different scores ceased to exist. These findings show that the lower scores of the DEBB group in subtests of WISC-R should not be explained by deficits in the cognitive processes that the subtests specifically intend to measure. These findings support the hypothesis that the lower scores are due to a basic inability to attend and are thus secondary to this disorder

Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olgularındaki zeka puanında dikkatin rolü

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) olan olgular Wechsler Çocuklar için Zeka Ölçeği (WÇZÖ-R) alt testlerinde sağlıklı gruba göre daha düşük puanlar almaktadır. Araştırmada DEHB olgularının WÇZÖ-R alt testlerinden aldıkları düşük puanların dikkat sürecindeki bozukluktan kaynaklandığı yolundaki hipotez test edilmektedir. Araştırmaya 72-149 yaş/ay aralığında 143 sağlıklı erkek çocuk, 215 erkek DEHB olgusu (Bileşik tip: 102, Dikkat Eksikliği Önde Alt Tip: 72, Hiperaktivite/Dürtüsellik Önde Alt Tip: 41) gönüllü olarak ve ebeveynin bilgilendirilmiş onayı ile katılmıştır. DEHB grubunda eşhastalanım ve ilaç kullanımı dışlama ölçütü olmuştur. Zeka WÇZÖ-R, dikkat türleri Stroop Testi TBAG Formu, İşaretleme Testi ve Görsel İşitsel Sayı Dizileri Testi B Formu ile ölçülmüştür. Nöropsikolojik test puanları, temsil ettikleri dikkat türleri doğrultusunda üç farklı faktöre yüklenmiş, WÇZÖ-R’nin sayı dizileri puanı dışındakiler bu faktörler altında yer almamıştır. Üç WÇZÖ-R alt test puanı dışındaki tüm zeka puanlarında, DEHB grubunun puanı sağlıklı kontrol grubununkinden anlamlı olarak daha düşük bulunmuştur. Nöropsikolojik dikkat türleri istatistiksel olarak kontrol edildiğinde, daha önce anlamlı olan 9 WÇZÖ-R puanından 7’sindeki anlamlı farklar ortadan kalkmıştır. Bu bulgular DEHB olgularının WÇZÖ-R’ den aldıkları düşük puanların, farklı alt testlerin ölçtüğü bilişsel özelliklerde bozukluk veya zekada düşüklük olarak açıklanamayacağına işaret etmiştir. Bulgular düşük puanların dikkat edememeden kaynaklandığı yolundaki hipotezi desteklemiş, zekaya ilişkin süreçlerdeki düşük performansın dikkat eksikliğine ikincil olduğunu göstermiştir

Relationship between diagnosis of adhd in offspring and current and retrospective self-reports of parental adhd

This study aimed to discover the relationship between parental self-reports of ADHD symptoms and the diagnosis of ADHD in offspring, to demonstrate the extent to which parental ADHD symptoms predict ADHD diagnosis in offspring, to examine the contribution of adult ADHD scales to ADHD diagnosis, and to provide findings on the psychometric utility of adult ADHD scales. The sample consisted of 6-12-year-old boys diagnosed with ADHD (n = 149), boys in the control group (n = 47) and both parents (n = 392). Amongst the many exclusion criteria was the comorbidity of neurological and psychiatric disorders. Parental self-reports of current ADHD symptoms were obtained using the Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder Scale (ADD/ADHD Scale), and past symptoms were retrospectively obtained using the Wender-Utah Rating Scale (WUR Scale). For children diagnosed with ADHD, the frequency of parents with ADHD symptoms was higher than the parents without ADHD symptoms; the significance was derived from the group in which both parents displayed ADHD symptoms. The ADHD symptom scores of the parents led to a high accuracy level when predicting ADHD in children (sensitivity) but led to a low accuracy level when classifying children without any diagnosis in the control group (specificity). The study disclosed the psychometric strengths and weaknesses of the ADD/ADHD and WUR scales for measuring parental ADHD symptoms and provided original findings on their psychometric properties

Behavioral rating inventory and laboratory tests measure different aspects of executive functioning in boys: A validity study

Davranış derecelendirme envanteri ve laboratuvar testleri erkek çocuklarda yönetici fonksiyonların farklı yönlerini ölçmektedir: Bir geçerlik çalışması Amaç: Bu çalışmanın amacı yönetici işlevleri (Yİ) ölçme açısından günlük yaşamdaki davranışları değerlendiren ekolojik bir test ile laboratuvar testleri ile arasındaki örtüşmeyi incelemek, ekolojik testin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun (DEHB) tanısında kullanılabilirliğini incelemektir. Yöntem: Örneklem ilaç almamış ve kliniğe ilk kez başvurmuş olan, sadece DEHB tanısı olan ve alt tiplere göre ayrışmış bulunan (dikkat dağınıklığının önde geldiği grupta 22 çocuk, hiperaktivite/dürtüselliğin önde geldiği grupta 17; birleşik grupta 22 çocuk). Sağlıklı kontrol grubu yaş açısından eşleştirilmiş 19 erkek çocuktan oluşmuştur. Yİ’nin günlük yaşamda derecelendirilmesi için Davranış Derecelendirme Envanterinin (Behavioral Rating Inventory of Executive Functions: BRIEF) öğretmen ve ebeveyn formları kullanılmıştır (BRIEF-Ö ve BRIEF-E). Laboratuvar testleri Stroop Testi, Wisconsin Kart Eşleme Testi ve Raven Standart Progresif Matrisler Testinden oluşmuştur. Bulgular: DEHB grubunda, BRIEF’in faktör yapısı davranışsal düzenleme göstergesi ve üstbiliş göstergesinden oluşmuştur (açıklanan varyanslar BRIEF-Ö için %70.07 ve BRIEF-Ö için %72.29). Yönetici işlevleri ölçen ekolojik ve laboratuvar testleri aynı faktör altında yer almamıştır. Çok Değişkenli varyans analizi BRİEF puanları açısından grup etkisinin anlamlı olduğunu ancak altgruplar arasında anlamlı fark olmadığını ortaya koymuştur. BRIEF puanları ile yapılan lojistik regresyon analizinde duyarlık %90.20, özgüllük %63.20 olarak bulunmuştur. Tartışma: Çalışma Yİ’ye özel bilişsel özellikleri ve bunların davranışsal göstergelerini belirleyebilmek için ilgili özelliklerin bir arada taranmasını sağlayan ekolojik ve laboratuvar testlerinin kullanılması, bilgilerin hem öğretmen hem de ebeveynden ayrı ayrı alınması gerektiği ortaya konmuştur. BRIEF’in ve laboratuvar testlerinin ölçtüğü Yİ’nin aynı özellikler kümesinden oluşmadığına gösteren sonuçlar BRIEF’in Türk kültürü üzerindeki geçerliğine de ışık tutmaktadır

Clinical use and characterictics of wechsler intelligence scale revised form in attention deficit fyperactivity disorder: a multicenter srudy

Amaç: Çalışmamızın temel amacı WÇZÖ-R’nin Türk sağlıklı ve DEHB örneklemlerinde ölçtüğü özellikleri belirlemektir. Diğer amaçlar arasında; DEHB grubunun WÇZÖ-R’nin hangi alt testlerinden düşük puanlar elde ettiğini ortaya koymak; WÇZÖ-R puanları yoluyla DEHB için bir profi l elde edilme durumunu belirlemek; katılımcıları DEHB ve sağlıklı gruplara WÇZÖ-R ile sınıfl amadaki doğruluk oranını belirlemek yer almaktadır. Yöntem: Klinik örneklemi DSM-IV ölçütlerine göre DEHB tanısı alan, psikiyatri kliniğine ilk kez başvurmuş, bu bozuklukla ilgili hiç ilaç kullanmamış, normal sınırlar içinde zeka bölümüne (ZB: 80-129) sahip, görme ve işitme bozukluğu bulunmayan, 6-12 yaş grubunda 415 erkek olgu oluşturmuştur. Kontrol grubunu ise herhangi bir psikiyatrik tanı almamış, diğer özellikler açısından DEHB grubuyla eşleşmiş 259 katılımcıdan oluşturmuştur. Zekanın ölçülmesinde WÇZÖ-R ve Raven Standart Progresif Matrisler Testi (RSPM) kullanılmıştır. Sonuçlar: Grubun WÇZÖ-R ve RSPM puanları üzerindeki etkisi, yaşın istatistiksel olarak kontrol edildiği çok değişkenli varyans analizi ile incelenmiştir. Analizler grup etkisinin anlamlı olduğunu ortaya koymuş, WÇZÖ-R’nin ve RSPM’in tüm puanlarında anlamlı farklar elde edilmiştir. Temel bileşenler analizi kullanılarak sağlıklı çocuklar için elde edilen faktör örüntüsü, WÇZÖ-R’nin yapısıyla uyumlu olarak sözel, performans ve dikkat faktörlerini ayrı ayrı içermiştir. DEHB’li çocuklarda ise bu örüntünün bozulduğu görülmüştür. Araştırma gruplarının WÇZÖ-R alt test puanlarından yordanabilirliği lojistik regreyon analizi uygulanarak incelenmiş ve DEHB grubuna ilişkin yordamalardaki doğruluk oranı % 84.80, sağlıklı katılımcı grubuna ilişkin yordamanın doğruluğu ise % 45.60 olarak bulunmuştur. Analize RSPM puanları dahil edildiğinde yordamadaki doğruluk oranı DEHB grubunda % 84.80 olarak kalmış, sağlıklı katılımcı grubunda oran %68.20’ye yükselmiştir. Tartışma: Elde edilen sonuçlar DEHB ve sağlıklı katılımcıları ayırt etmede WÇZÖ-R’nin yeterli olmadığını göstermektedir. DEHB’in tanı, tedavi ve izleminde WÇZÖ-R’nin yeni versiyonu olan WISC-IV’ün ne derece bir üstünlük taşıdığını gelecekteki araştırmalar ortaya koyacaktır. Mevcut durumda, WÇZÖ-R’nin ülkemiz çocukları üzerinde standardizasyon çalışması yapılmış olan nöropsikolojik testlerden oluşan bataryalarla birlikte kullanılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir

Summary: clinical use and characterictics of wechsler intelligence scale revised form in attention deficit hyperactivity disorder: A multicenter study

Amaç: Çalışmamızın temel amacı WÇZÖ-R'nirı Türk sağlıklı ve DEHB örneklemlerinde ölçtüğü özellikleri belirlemektir. Diğer amaçlar arasında; DEHB grubunun WÇZÖ-R'nin hangi alt testlerinden düşük puanlar elde ettiğini ortaya koymak; WÇZÖ-R puanları yoluyla DEHB için bir profil elde edilme durumunu belirlemek; katılımcıları DEHB ve sağlıklı gruplara WÇZÖ-R ile sınıflamadaki doğruluk oranını belirlemek yer almaktadır. Yöntem: Klinik örneklemi DSM-IV ölçütlerine göre DEHB tanısı alan, psikiyatri kliniğine ilk kez başvurmuş, bu bozuklukla ilgili hiç ilaç kullanmamış, normal sınırlar içinde zeka bölümüne (ZB: 80-129) sahip, görme ve işitme bozukluğu bulunmayan, 6-12 yaş grubunda 415 erkek olgu oluşturmuştur. Kontrol grubunu ise herhangi bir psikiyatrik tanı almamış, diğer özellikler açısından DEHB grubuyla eşleşmiş 259 katılımcıdan oluşturmuştur. Zekanın ölçülmesinde WÇZÖ-R ve Raven Standart Progresif Matrisler Testi (RSPM) kullanılmıştır. Sonuçlar: Grubun WÇZÖ-R ve RSPM puanları üzerindeki etkisi, yaşın istatistiksel olarak kontrol edildiği çok değişkenli varyarıs analizi ile incelenmiştir. Analizler grup etkisinin anlamlı olduğunu ortaya koymuş, WÇZÖ-R'nin ve RSPM'in tüm puanlarında anlamlı farklar elde edilmiştir. Temel bileşenler analizi kullanılarak sağlıklı çocuklar için elde edilen faktör örüntüsü, WÇZÖ-R'nin yapısıyla uyumlu olarak sözel, performans ve dikkat faktörlerini ayrı ayrı içermiştir. DEHB'li çocuklarda ise bu örüntünün bozulduğu görülmüştür. Araştırma gruplarının WÇZÖ-R alt test puanlarından yordanabilirliği lojistik regreyon analizi uygulanarak incelenmiş ve DEHB grubuna ilişkin yordamalardaki doğruluk oranı % 84.80, sağlıklı katılımcı grubuna ilişkin yordamanın doğruluğu ise % 45.60 olarak bulunmuştur. Analize RSPM puanları dahil edildiğinde yordamadaki doğruluk oranı DEHB grubunda % 84.80 olarak kalmış, sağlıklı katılımcı grubunda oran % 68.20'ye yükselmiştir. Tartışma: Elde edilen sonuçlar DEHB ve sağlıklı katılımcıları ayırt etmede WÇZÖ-R'nin yeterli olmadığını göstermektedir. DEHB'in tanı, tedavi ve izleminde WÇZÖ-R'nin yeni versiyonu olan WISC-IV'ün ne derece bir üstünlük taşıdığını gelecekteki araştırmalar ortaya koyacaktır. Mevcut durumda, WÇZÖ-R'nin ülkemiz çocukları üzerinde standardizasyon çalışması yapılmış olan nöropsikolojik testlerden oluşan bataryalarla birlikte kullanılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir.Objective: The primary purpose was to show the level of accuracy that WISC-R scores provide when classifying participants into the ADHD and the healthy control groups. The others were: to show the validity of WISC-R or the extent to which WISC-R measures those characteristics that the test is designed to measure; to find out the scores of Wechsler Intelligence Scale Revised (WISC-R) where patients with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) show significantly lower performance; to find out whether WISC-R scores allows for a DEHB profile. Method: The clinical sample consisted of 415 male participants in the age range of 6-12 years. Cases were diagnosed as ADHD patients according to DSM-IV criteria, were unmedicatedfirst referrals and did not have uncorrected visual or auditory impairments. Their Intelligence Quotient (IQ: 80-129) was in the normal range. The control group consisted of259 male participants without ant psychiatric diagnoses. The group was similar to the clinical group with respect to the inclusion and exclusion criteria. Intelligence was measured using WISC-R and Raven Standard Progressive Matrices (RSPM). Results: The effect of group (ADHD, healthy control group) on the WISC-R and RSPM scores were examined using Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA), where age served as the covariate. Group had significant effects on WISC-R and RSPM scores. Consistent with the structure of WISC-R, Principal Component Analysis obtainedfrom the WISC-R scores of the control group revealed three separate factors, corresponding to verbal IQ, performance IQ and attention. The factor structure obtained by the ADHD group was not as organized. The predictability of group membership from the subtest scores of WISC-R was examined by performing Logistic Regression Analysis. Results showed that while the accuracy of prediction in classifying the ADHD patients was 84.80%, it was 45.60% in classifying the healthy participants. When RSPM scores were included in the analyses, the accuracy of the prediction increased to 68.20 % in the control group whereas there was no change in the accuracy rate for the ADHD group. Discussion: Results obtainedfrom the present study revealed that WISC-R scores do not sufficiently distinguish between the ADHD patients. Future studies will show whether the newer version of WISC-R (WISC-IV) has a stronger discriminative value. As it is, authors recommend the utilization of standardized neuropsychological tests along with WISC-R in the diagnostic procedures pertaining to ADHD

Conners derecelendirme ölçeğinin yönetici işlevlerle ilişkisi

Objective: Conners Rating Scale (CRS) is frequently used as an auxiliary tool in the diagnosis of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Our objective was to study the contribution of CRS to ADHD diagnosis and to show the characteristics on which group (ADHD; control) and DEHB subtype differentiation is based. For this, findings on CRS were compared with those from Behavioral Rating Inventory of Executive Functions (BRIEF), a clinical scale that was specifically developed for ADHD diagnosis. Material and Methods: The study consisted of 160 males within the 72-151 months of age range. There were 122 males in the ADHD (combined subtype: 69, predominantly attention deficit subtype: 37, predominantly hyperactivity/impulsivity subtype: 16) and 38 in the healthy control group. Participants' teachers and parents filled in the forms (rendering 3 scores on subscales of the teacher form and 5 scores on those of the parent form) and BRIEF (rendering 8 scores on subscales of both the teacher and parent forms)(teacher form and parent form each consisting of 8 scores) and submitted them to the researchers. Results: Data were analyzed using analysis of variance, logistic regression analysis and principle component analysis. In both scales, the difference between ADHD and the control group was significant; however none of the scores significantly differentiated subgroups of ADHD. Sensitivity (classification of cases with ADHD to the ADHD group) was high, however specificity (classification of healthy participants to the control group) in especially the CRS parent form was low. The addition of the BRIEF scores to the model did not appreciably alter this finding. CRS was characterized by two factors and grouping occurred according to who did the rating, a finding not justifying the 8 different CRS subtests. Conclusion: Findings suggest that the clinical utility of CRS should be further studied in future research

Çip formatında oligonukleotid ve aptamer tabanlı biyosensör platformunun geliştirilmesi

TÜBİTAK MAG30.10.2010Projemiz kapsamında nükleik asit (DNA), protein ve hücre olmak üzere farklı moleküllerin tayininde kullanılabilecek dizi (array) platformlarının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Geliştirilmesi hedeflenen platformların sandiviç hibridizasyon esasına dayalı olması ve farklı görüntüleme yöntemleri ile çalıştırılması hedeflenmiştir. Sandiviç hibridizasyon esasına dayalı DNA dizi platformunun geliştirilmesi esnasında cam yüzeylerin kaplanması, probların yüzeye tutturulması, adaptör DNA‟nın bağlanma koşullarının optimizasyonu, görüntüleme probunun hibridizasyon ve yıkama koşularının optimizasyonu ve florasan, quantum noktacık ve altın nanoparçaçık olmak üzere üç farklı görüntüleme yönteminin geliştirilmesi konusunda araştırmalar yürütülmüştür. Gerçekleştirilen deneyler sonucunda florasan prob ve kuantum noktacıkları ile görüntülenebilen, düşük arka plan sinyal seviyesine sahip ve oldukça verilmi çalışan bir dizi platformuna ulaşılmıştır. Projemizin diğer bölümlerinde aptamer tabanlı dizi platformlarında protein ve hücrelerin algılanabilmesi ile ilgili araştırmalar gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalarda da aptamerlerin yüzeye bağlanması, protein ve hücrelerin bağlanma koşullarının optimizasyonu ve florasan ve/veya kuantum noktacıkları kullanılarak görüntü alma konusunda araştırmalar yürütülmüştür. Bu çalışmalar sonucunda yüzeyde oluşturulan aptamer dizilere trombin proteinin özgün olarak bağlandığı ve bağlanan proteinlerin kuantum noktacıkları ile görüntülenebildiği gösterilmiştir. Hücre çalışmalarında da oluşturulan aptamer dizilerine lösemi kanser hücre hatlarının seçici olarak bağlandığı ve florasan işaretli ikincil aptamerler ile işaretlenebildiği gösterilmiştir. Ulaşılan bu sonuçlar protein ve hücre tanısında kullanılabilecek aptamer dizilerinin geliştirilebilmesi açısından konsept doğrulama niteliği taşımaktadır. Projemiz kapsamında iki yüksek lisans tez çalışması tamamlanmış, iki doktora tezinin de bazı bölümleri gerekleştirilmiştir. Proje faaliyetleri sonucunda grubumuz bünyesinde birçok yeni Ar-Ge projesi tetiklenmiş ve bunlara bağlı muhtelif tez çalışmaları başlatılmıştır.Within the scope of our project the development of array platforms is proposed for the detection of nucleic acid (DNA), proteins and cells. Platforms thought to be developed by the project are aimed to be based on sandwich hybridization and different screening techniques. During the development of DNA array platform which is based on sandwich hybridization, researches are conducted for the coating of glass surface, attachment of probes to surface, optimization of binding conditions for adapter DNA, optimization of hybridization and washing conditions for imaging probe and the development of three different imaging methods (fluorescence, quantum dot and gold nanoparticle). As a result of the experiments, array platform which is imaged with fluorescent probes and quantum dots, has a low level of background signal and works efficiently has been reached. In other parts of the project, aptamer based array platforms are used for the detection of proteins and cells. These studies are composed of optimization of binding of aptamers to surface, optimization of binding conditions of proteins and cells to immobilized aptamers, and detection of signals by quantum dots or fluorescent dyes. As a result of these studies, specific binding of trombin protein to its aptamer immobilized on the surface and imaging of this specific biding with quatum dots are indicated. Also, in cell studies it is shown that aptamer sequences specifically binds to leukemia cancer cell line and this binding is imaged with fluorescence labeled secondary aptamer. Obtained results can be used as concept validation tool for newly developed aptamer sequences for different proteins and cells. Within the scope of our project two master's thesis are completed and certain parts of two doctoral thesis are performed. As a result of project activities many new R & D project are triggered within group and many different thesisi studies are initiated