Maturation and senescence of tobacco leaves and the effects of plant growth regulators on maturation, yield and quality of oriental tobacco

Taking into account that Oriental tobacco is of national importance since it is the main export agricultural product and may utilize low fertility soils, which are unproductive for other crops, this study was conducted in order to investigate the maturation and senescence of tobacco leaves (Nicotiana tabacum L.) under field conditions and to evaluate the effects of plant growth regulators (ethephon, JA, AOA, AVG and BA) on maturation process and on yield, quality and chemical characteristics of Oriental tobacco, aromatic type, variety BZ 7. The experimentation was carried out in the farm of the Tobacco Institute of Greece (T.I.G.) in 2001 and in Vamvakofyto in Serres, North Greece in 2002 and 2003. The maturation and senescence processes of tobacco leaves were studied in 2002 and 2003. In addition, the effect of ripening degree of leaves at harvest on agronomic, physical and chemical characteristics of cured leaf product was investigated, in order to determine the optimum harvesting period and the harvest date windows for tobacco leaves. The “harvest window” is that period in days when tobacco leaves should be harvested in order to assure good cured leaf quality and chemical composition after curing. Twelve sequential samplings of leaves at the accurately same age and position on the stalk (stalk position) were carried out every second day throughout the whole period of leaf development, maturing and senescence. All samplings were replicated 4 times. Leaves exhibited a climacteric-like surge in ethylene production before visible symptoms of senescence appear which was accompanied by a similar pattern of respiration rate and can be considered as a crucial and critical stage of senescence. The leaf maturity stage was followed by the stage of senescence that can be divided into two phases: The Stage I, the initial stage or the onset of senescence and the Stage II, in which the climacteric maximum of ethylene production and respiratory rate and the acceleration of senescence processes are occurred. The subsequent rise of ethylene production appears to be associated with the rapid phase of senescence and may indicate the final stage of the senescence processes. The Stage I lasts 4 days and is characterized by an increase of ethylene evolution, reducing sugars, nicotine, ash content and decrease in chlorophyll, total protein, starch and nitrate concentration. The results suggested that changes in nitrate concentration may provide a simple test for the initiation of harvest. The sap nitrate test can be used as an indicator of maturity. Nitrate determined by a commercial available field test. Sap nitrate concentration in the fully expanded bottom leaves should be less than 0,9-1% at the commencement of harvesting for optimal yield and quality. The effects of plant growth regulators (ethephon, JA, AVG and BA) on the control of maturation and senescence of tobacco leaves were studied in 2002. Six sequential samplings and measurements of leaves at the accurately same age and position on the stalk (stalk position) were carried out every second day throughout the whole period after the application of the above plant growth regulators (leaf development, mature and senescence). All samplings were replicated 4 times. The foliar application of ethephon and JA promoted and the AVG and BA delayed the physiological and biochemical processes of senescence.Με δεδομένο την ιδιαίτερη σημασία που έχει για τη χώρα μας η καλλιέργεια του καπνού, έγινε μια λεπτομερής μελέτη της πορείας ωρίμανσης και γηρασμού των φύλλων καπνού Ανατολικού τύπου, ποικιλίας ΒΖ 7 (Μπασμάς Μακεδονίας) και διερευνήθηκαν οι επιδράσεις διαφόρων ρυθμιστών επίσπευσης ή επιβράδυνσης της ωρίμανσης στην ομοιομορφία ωρίμανσης των φύλλων, στην απόδοση και ποιότητα του παραγόμενου ξηρού προϊόντος. Ο πειραματισμός πραγματοποιήθηκε στο αγρόκτημα του Καπνολογικού Ινστιτούτου Ελλάδος στη Δράμα το έτος 2001 και σε αγρό του χωριού Βαμβακόφυτο, στο Ν. Σερρών, τα έτη 2002 και 2003. Η μελέτη της πορείας ωρίμανσης και γηρασμού των καπνοφύλλων πραγματοποιήθηκε τα έτη 2002 και 2003. Επιπρόσθετα, εκτιμήθηκε η επίδραση του βαθμού ωρίμανσης των φύλλων κατά τη συλλογή σε αγρονομικά, φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά του παραγόμενου ξηρού προϊόντος ώστε να προσδιοριστεί η άριστη περίοδος συγκομιδής και να καθοριστούν δείκτες-κριτήρια συλλεκτικής ωριμότητας. Έγιναν 12 διαδοχικές δειγματοληψίες φύλλων ίδιας ηλικίας και θέσης στο φυτό, κάθε δεύτερη ημέρα και εφαρμόστηκαν 4 επαναλήψεις για κάθε δειγματοληψία. Τα φύλλα παρουσίασαν μια κλιμακτηρική αύξηση της παραγωγής του αιθυλενίου που μπορεί να θεωρηθεί ως απαραίτητη προϋπόθεση, κρίσιμο και καθοριστικό στάδιο στις διαδικασίες του γηρασμού. Μετά το στάδιο της φυσιολογικής ωρίμανσης των φύλλων, κατά το οποίο τα φύλλα έχουν το μέγιστο μέγεθος και βάρος, ακολουθεί το στάδιο του γηρασμού που μπορεί να διακριθεί σε δύο φάσεις, στο Στάδιο Ι, το στάδιο έναρξης του γηρασμού, και στο Στάδιο ΙΙ, στο οποίο παρατηρείται το κλιμακτηρικό μέγιστο της παραγωγής του αιθυλενίου και της αναπνοής, όπως και επιτάχυνση όλων των διεργασιών του γηρασμού. Το Στάδιο Ι διαρκεί περίπου 4 ημέρες, χαρακτηρίζεται από αύξηση στην παραγωγή του αιθυλενίου, των αναγωγικών σακχάρων, της νικοτίνης, της τέφρας και μείωση της χλωροφύλλης, των ολικών πρωτεϊνών, του αμύλου και των νιτρικών ιόντων. Λαμβάνοντας υπόψη τα φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά και τη βαθμολογία του παραγόμενου ξηρού προϊόντος, βρέθηκε ότι, το Στάδιο Ι αντιστοιχεί και αντιπροσωπεύει το στάδιο της συλλεκτικής ωριμότητας, δηλαδή, την άριστη περίοδο συλλογής των φύλλων. Η περιορισμένη διάρκεια (4 ημέρες) του σταδίου συλλεκτικής ωριμότητας (Στάδιο Ι) των φύλλων καπνού κάνει επιτακτική την ανάγκη η συλλογή τους να γίνεται σε όσο το δυνατόν περισσότερα “χέρια”. Η περιεκτικότητα των νιτρικών ιόντων στα φύλλα, με τιμή κατωφλίου < 0,9-1 % (για την ποικιλία ΒΖ 7), μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κριτήριο-δείκτης συλλεκτικής ωριμότητας τη στιγμή που πολύ εύκολα μπορεί να προσδιοριστεί η περιεκτικότητα τους στο χυμό φύλλων. Η διερεύνηση της επίδρασης των ρυθμιστών αύξησης-ανάπτυξης (ethephon, JA, AVG και BA) στη φυσιολογία, μεταβολισμό και πορεία ωρίμανσης των καπνοφύλλων πραγματοποιήθηκε το έτος 2002. Έγιναν 5 διαδοχικές δειγματοληψίες φύλλων ίδιας ηλικίας και θέσης στο φυτό, κάθε δεύτερη ημέρα, με 4 επαναλήψεις για κάθε δειγματοληψία. Από τους ρυθμιστές που μελετήθηκαν το ethephon (σε μεγαλύτερο βαθμό) και το JA επίσπευσαν, ενώ η AVG και η BA (σε μεγαλύτερο βαθμό) καθυστέρησαν τις φυσιολογικές και βιοχημικές διαδικασίες ωρίμανσης των φύλλων

Study of cognitive disorders and psychopathology in patients with chronic viral hepatitis

Background: Research has shown that chronic viral hepatitis constitutes a major health problem worldwide, which is associated with severe medical and neuropsychological complications, disrupts patients’ well-being and imposes a significant financial and psychosocial burden on families and healthcare providers. Both chronic hepatitis B (HBV) and chronic hepatitis C (HCV) may lead to impairment in cognitive and psychological function and significantly reduce patients’ health-related quality of life (QoL), even in the early stages of the disease, prior to the emergence of cirrhosis. However, there are several questions yet to be addressed regarding the exact nature of the observed neuropsychological deficits, their correlates and their impact on everyday living. Purpose: The aim of the current investigation is to evaluate cognitive performance, psychological function and quality of life in patients with chronic HCV or HBV infection compared to healthy controls and detect any associations between the observed deficits and demographic, biological and psychosocial parameters.Methods: Cognitive function was assessed with a battery of standardized neuropsychological measures which evaluate distinct aspects of cognition including verbal fluency, verbal memory/learning, psychomotor speed, attention and executive functions. Psychological function was assessed with the Greek version of the Beck Depression Inventory – BDI-II, fatigue was measured with the Greek version of the the Functional Assessment of Chronic Illness Therapy Fatigue Scale (FACIT-F) and quality of life was evaluated with the use of the Greek version of the Short Form 36 Health Survey (SF-36).Results: The current investigation was conducted in two parts. During the first part, 81 participants were enrolled, 32 with chronic HCV infection, 29 with chronic HBV infection and 20 healthy controls. Patients and controls did not differ on age, educational level, depression or fatigue severity. Moreover, strict criteria were used to exclude any risk factor for cognitive impairment. Chronic HCV patients performed significantly worse than healthy controls on verbal learning/memory and verbal attention. Hepatitis C and hepatitis B patients were similarly impaired in cognitive function, suggesting that the observed abnormalities are not HCV specific. HCV patients’ cognitive capacity was strongly associated with fibrosis stage and fatigue levels, but not with inflammation grade, ALT and AST levels, genotype or depressive symptoms. Finally, after controlling for age and educational level, cirrhotic and non-cirrhotic patients appeared to be equally impaired in cognitive function, fatigue and depressive symptomatology levels. During the second part of the study, 84 patients were evaluated in HRQOL, 45 with hepatitis B, 39 with hepatitis C. No significant differences were observed between the two groups in major demographic variables. All aspects of HRQOL reported by chronic viral hepatitis patients were significantly impaired compared to the general population, as a comparison with Greek population-based normative data revealed. HBV patients reported similar HRQOL with HCV patients. Clinical parameters including infection activity, fibrosis stage or inflammation grade, as well as depressive symptoms and fatigue were found to be significantly associated with HRQOL. Multivariate analyses showed that older age and higher fatigue scores were the variables most closely associated with the physical HRQOL, whereas higher rates on depressive symptoms and fatigue scales were the variables most closely associated with the mental HRQOL.Conclusions: Chronic viral hepatitis patients present with significant impairment in verbal learning/memory and verbal attention, increased fatigue scores and poor QoL compared to healthy subjects. Fatigue levels appear as strong determinants of cognitive performance and global QoL, while depression scores correlate only with the mental component of QoL. HBV and HCV patients were equally impaired in cognitive performance and QoL, however, our analysis revealed a possible distinct pattern of correlations for the two viruses, suggesting that neuropsychological dysfunction is mediated by different pathogenetic mechanisms in the case of HBV and HCV infection. Our results add further to the complex interplay between liver inflammation process, central nervous system’ s involvement and the associated psychosocial factors, which gives rise to the whole spectrum of viral hepatitis’ medical, cognitive and psychological manifestations.Υπόβαθρο: Έρευνες έχουν δείξει ότι η χρόνια ιογενής ηπατιτιδα συνιστά ένα μείζον πρόβλημα υγείας παγκοσμίως, το οποίο συνδέεται με σοβαρές σωματικές και νευροψυχολογικές επιπλοκές, διαταράσσει την ευημερία των ασθενών και επιβάλλει σημαντικό οικονομικό και ψυχοκοινωνικό φορτίο στις οικογένειες και τους παρόχους υγείας. Τόσο η χρόνια ηπατίτιδα Β (HBV) όσο και η χρόνια ηπατίτιδα C (HCV) μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχή στη γνωστική και ψυχολογική λειτουργικότητα και να μειώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής (ΠΖ) των ασθενών, από τα πρώιμα στάδια της νόσου, πριν την εμφάνιση της κίρρωσης. Εντούτοις, παραμένουν αρκετά ερωτήματα να απαντηθούν σχετικά με την ακριβή φύση των παρατηρούμενων νευροψυχολογικών ελλειμμάτων, τις συσχετίσείς τους και τον αντίκτυπό τους στην καθημερινή διαβίωση.Σκοπός: Στόχος της τρέχουσας έρευνας είναι να αξιολογήσει τη γνωστική επίδοση, την ψυχολογική λειτουργικότητα και την ΠΖ ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β και C σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες και να ανιχνεύσει συσχετίσεις μεταξύ των παρατηρούμενων ελλειμμάτων και δημογραφικών, βιολογικών και ψυχοκοινωνικών παραμέτρων.Μέθοδος: Η γνωστική λειτουργικότητα αξιολογήθηκε με μια συστοιχία νευροψυχομετρικών δοκιμασιών που εκτιμούν διακριτούς τομείς των γνωστικών λειτουργιών, συμπεριλαμβανομένων της λεκτικής ευχέρειας, της λεκτικής μνήμης/μάθησης, της ψυχοκινητικής ταχύτητας, της προσοχής και των επιτελικών λειτουργιών. Η ψυχολογική λειτουργικότητα αξιολογήθηκε με την Ελληνική έκδοση του Ερωτηματολογίου Κατάθλιψης του Beck (BDI-II), η κόπωση μετρήθηκε με την Ελληνική έκδοση της Κλίμακας Κατάθλιψης της Λειτουργικής Αξιολόγησης της Θεραπείας Χρονίων Παθήσεων (FACIT-F) και η ΠΖ εκτιμήθηκε με την Ελληνική έκδοση της Βραχείας Μορφής 36 της Έρευνας Υγείας (SF36).Αποτελέσματα: Η τρέχουσα έρευνα διεξήχθη σε δύο σκέλη. Κατά το πρώτο σκέλος συμμετείχαν 81 άτομα, 32 ασθενείς με χρόνια HCV λοίμωξη, 29 με χρόνια HBV λοίμωξη και 20 υγιείς μάρτυρες. Ασθενείς και μάρτυρες δε διέφεραν ως προς την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, τα επίπεδα κατάθλιψης και κόπωσης. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκαν αυστηρά κριτήρια για να αποκλεισθούν παράγοντες κινδύνου για γνωστική έκπτωση. Η επίδοση των χρόνιων HCV ασθενών ήταν σημαντικά χειρότερη από των υγιών μαρτύρων στη λεκτική μνήμη/μάθηση και τη λεκτική προσοχή. Οι HBV και HCV ασθενείς εμφάνισαν παρόμοια επίπεδα γνωστικής δυσλειτουργίας, εύρημα που υποδηλώνει ότι τα παρατηρούμενα ελλείμματα δεν είναι ειδικά για τον HCV. Η γνωστική ικανότητα των HCV ασθενών συσχετίσθηκε με το στάδιο της ίνωσης και τα επίπεδα κόπωσης, αλλά όχι με το βαθμό της φλεγμονής, τα επίπεδα τρανσαμινασών, το γονότυπο και τη βαρύτητα της κατάθλιψης. Τέλος, αφού σταθμίσθηκαν ως προς την ηλικία και το μορφωτικό επίπεδο, οι κιρρωτικοί και οι μη κιρρωτικοί ασθενείς εμφάνισαν παρόμοια γνωστική επίδοση και ανέφεραν αντίστοιχα επίπεδα κόπωσης και καταθλιπτικής συμπτωματολογίας.Κατά το δεύτερο σκέλος της μελέτης, αξιολογήθηκαν 84 ασθενείς, 45 με χρόνια ηπατίτιδα Β και 39 με χρόνια ηπατίτιδα C ως προς την ΠΖ. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στις κύριες δημογραφικές μεταβλητές. Συνολικά, οι ασθενείς με χρόνια ιογενή ηπατίτιδα ανέφεραν έκπτωση σε όλους τους τομείς της ΠΖ σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, όπως απεκάλυψε η σύγκριση με κανονιστικά δεδομένα από τον Ελληνικό πληθυσμό. Οι HBV ασθενείς ανέφεραν παρόμοια ΠΖ με τους HCV ασθενείς. Κλινικές παράμετροι, όπως η δραστηριότητα της λοίμωξης (τιμές τρανσαμινασών, συμπτώματα), ιστολογικά ευρήματα (το στάδιο της ίνωσης και ο βαθμός της φλεγμονής), καθώς και τα επίπεδα κόπωσης και καταθλιπτικής συμπτωματολογίας βρέθηκαν να συνδέονται σημαντικά με την ΠΖ. Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η μεγαλύτερη ηλικία και τα αυξημένα επίπεδα κόπωσης συνδέθηκαν στενά με τη σωματική συνιστώσα της ΠΖ, ενώ τα επίπεδα καταθλιπτικής συμπτωματολογίας και κόπωσης συσχετίσθηκαν στενά με την ψυχική συνιστώσα της ΠΖ.Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με χρόνια ιογενή ηπατίτιδα εμφανίζουν σημαντική έκπτωση στη λεκτική μνήμη/μάθηση και τη λεκτική προσοχή και αναφέρουν αυξημένα επίπεδα κόπωσης και φτωχή ΠΖ σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες. Τα επίπεδα κόπωσης καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τη γνωστική επίδοση και τη σφαιρική ΠΖ, ενώ οι βαθμολογίες στις κλίμακες κατάθλιψης σχετίζονται μόνο με την ψυχική συνιστώσα της ΠΖ. Οι HBV και HCV ασθενείς εμφάνισαν παρόμοια επίπεδα έκπτωσης στη γνωστική λειτουργικότητα και την ΠΖ, εντούτοις, η ανάλυσή μας απεκάλυψε ένα πιθανό, διακριτό μοτίβο συσχετίσεων για καθένα από τους δύο ιούς, υποδηλώνοντας ότι η νευροψυχολογική δυσλειτουργία διαμεσολαβείται από διαφορετικό παθογενετικό μηχανισμό στην περίπτωση της HCV και της HBV λοίμωξης. Τα αποτελέσματά μας προσθέτουν χρήσιμα δεδομένα όσον αφορά τη σύνθετη αλληλεπίδραση μεταξύ ηπατικής φλεγμονώδους διεργασίας, εμπλοκής του κεντρικού νευρικού συστήματος και της δράσης σχετιζόμενων ψυχοκοινωνικών παραγόντων που προκαλούν το συνολικό φάσμα των σωματικών, γνωστικών και ψυχολογικών εκδηλώσεων της χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας

Routing on Asynchronous Processor Networks

. In this work we present models for asynchronous networks and their motivation and use them for the analysis of routing algorithms. We try to construct them in a way that they can be both realistic and easy to work with. For some of the models presented here variants of techniques used in the analysis of synchronous routing, like the delay sequence argument, can be adapted. On the other hand, for others we can only prove large upper bounds for any routing protocol. However, we present a model for which it seems possible to get better than trivial upper bounds, although known proof techniques ( like the delay sequence argument ) cannot be applied. 1 Introduction Theoretical analysis of routing protocols had been focused on the synchronous network model. Under this model, all nodes and links of the network see a common clock, while the time is measured in discrete steps. An atomic piece of a data message (called packet or flit depending on the routing policy) can be transmitted over a ..

Wormhole versus deflection routing: A case study on the mesh

. In this paper we are comparing ( via simulations ) under real conditions, several routing algorithms based either on oblivious wormhole routing or deflection routing. Although these two techniques differ significally in the low level structure of information ( worms, packets ), we derived realistic results using an appropriate simulation model. In our experiments we compared average time, latency and throughput achieved by both deflection and wormhole routing ( for both batch and continuous cases ). Results show that deflection routing performs better than wormhole routing, for random traffic on the mesh, especially for large networks. Furthermore, although it is hard to analyze simple versions of wormhole routing, it seems that these versions outperform algorithms that are devised in order to simplify theoretical analysis. Finally we implemented and tested an algorithm that combines both deflection and wormhole routing. 1 Introduction In many applications that run on today&apos;s parall..

Wormhole versus deflection routing: A case study on the mesh

Wormhole routing and deflection routing are two of the most promising techniques used for routing messages between processors of parallel computers. In this paper we are comparing ( via simulations ) several routing algorithms based on these techniques. Our goal is to measure and compare the above routing policies under real conditions. Although these two techniques differ significally in the low level structure of information ( worms, packets ), we derived realistic results using an appropriate simulation model. In our experiments we compared average time, latency and throughput achieved by both deflection and wormhole routing. Results show that deflection routing performs better than wormhole routing, for random traffic on the mesh, especially for large networks. Furthermore, although it is hard to analyze simple versions of wormhole routing, it seems that these versions outperform algorithms that are devised in order to simplify theoretical analysis. Finally we implemented an algori..

Wormhole Routing Simulation on a Mesh

. We present here a series of experimental results for several implementations of online, oblivious wormhole routing on a meshconnected processor network, using one bend paths. Theoretical studies so far were able to prove that the running time for such algorithms is O(L p N log(N)) .Our experimental results confirm that there exists a linear dependence between the time (average and maximum) required for any message to reach its destination and the length L of each message. On the other hand, for certain implementations the total running time seems to be almost linear in the size of the network. Finally, we study how the buffering capability of the intermediate nodes affects the running time of the implemented algorithms. 1 Introduction Today, wormhole routing is used for data movement between processors on many parallel machines such as Intel Delta, MIT J machine, MIT April and others. In wormhole routing, a message is transmitted as a contiguous stream of bits, occupying a sequenc..