The Anatomy of Medication Errors

Medication errors constitute a category of errors that occur more frequently in healthcare units. They refer to every preventable event that may cause or lead to the inappropriate use of medicines or patient injury, during the therapeutic process. This type of events may be associated with professional practices, healthcare products, procedures, and systems including prescription, communication through instructions, drug labeling, packaging and nomenclature, reformulation, dissolution, distribution, administration, education, monitoring, and use. Classification and evaluation of medication errors according to their importance may constitute an important factor for process improvement in order to render the administration of medicines as safe as possible. The main categories of causes that lead to medication errors are those associated with the healthcare provider system, the healthcare professional, the pharmacy, and the scientific competence of the personnel. Technology has grown to be a constituent part of medicine these days. The appropriate technology is able to assist in increased efficiency, enhanced quality, and lessened costs. A few advantages that technology can supply are categorized as follows: the assisting of communication between clinicians; enhancing medication safety; decreasing potential medical errors and adverse events; rising access to medical information and encouraging patient-centered healthcare. The aim of this chapter is to provide a compendious literature review regarding the definition, the classification, the causes, and the main strategies for preventing medication errors

Psychometric Properties of the Hospital Survey on Patient Safety Culture (HSOPSC): Findings from Greece

Background: Safety culture has been considered to be as one of the most crucial premises for the further development of patient safety in healthcare

Defining Adverse Events and Determinants of Medical Errors in Healthcare

The concept of error typically regards an action, not its outcome, and its meaning becomes clear when separated into categories (medical error, nurse perceptions of (medication) error, diagnostic error). One wrong action may or may not lead to an adverse event either because the abovementioned action did not cause any serious damage to patients’ health condition or because it was promptly detected and corrected. The concept of error, on the contrary, which is used alternatively in the study, refers to the adverse outcome of an action. The responsibility for the emergence of errors in healthcare systems is shared among the nature of the healthcare system that is governed by organizational and functional complexity, the multifaceted and uncertain nature of medical science, and the imperfections of human nature. Medical errors should be examined as errors of the healthcare system, in order to identify their root causes and develop preventive measures. The main aims of this chapter are the following: (1) to understand medical errors and adverse events and define the terms that describe them; and (2) the most excellent way to comprehend how medical errors and adverse events occur and how to prevent them. Moreover it makes clear their classification and their determinants

Quality and safety in healthcare: assessment of patient safety culture in public hospital in Greece

Introduction: Patient safety is a global issue, since it affects all countries, regardless of their level of development. It is an important parameter of quality in healthcare as millions of patients worldwide suffering, injured or die each year due to providing of unsafe health care services. The adverse events in healthcare constitute a quantitative index and their reduction and prevention is the main aim of healthcare services. Aim of the study: The analysis of the attitudes of healthcare professionals in Greece, concerning the parameters of safety culture and the frequency of reporting adverse events in order to assess the climate of patient safety in hospitals in Greece and to explore the demographic and occupational factors which affect it. Material - Method: A number of 810 registered healthcare professionals (doctors, nurses with university and technological studies, nurse assistants, pharmacists, social workers, psychologists, physiotherapists, occupational therapists, speech therapists) who worked in twelve (12) hospitals (generals and specifics) in Attica and in the region. The survey‘s response rate was 58.9% and the research tool utilized for the survey purposes was the Greek translated version of the questionnaire «The Hospital Survey on Patient Safety Culture» which was developed by Sorra and Nieva. For the analysis of quantitative and qualitative data used descriptive and conclusive statistical analysis. The categorical variables are presented as absolute (n) and relative (%) frequencies, while quantitative variables are presented as mean, standard deviation, median, minimum value, maximum value, amplitude and interquartile range. The Kolmogorov - Smirnov test and graphs (histograms and normal Q-Q plots) were used to test the normality of the distribution of the continuous variables. To determine associations between categorical variables, we used Pearson‘s x² test and x² trend test, as appropriate. Independent samples t-test and analysis of variance were applied for the analysis of group differences within continuous variables. Correlation between continuous variables was assessed with Pearson's correlation coefficient. Concerning continuous variables as dependent variables, we used multivariate linear regression analysis in order to eliminate confounding, while in case of dichotomous variables as dependent variables, we used multivariate logistic regression analysis. Variables that were significantly different (p0.05. We estimated adjusted odds ratios (OR) with 95% confidence intervals (CI) for the independent variables included in the model. In linear regression models, we estimated adjusted coefficients' beta with 95% CI for the independent variables included in the model. Statistical analysis was performed using the IBM SPSS 21.0. Results: The dimensions that received the highest positive response rate were - supervisor/manager expectations and actions promoting safety‖ (64%), and - organizational learning - continuous improvement‖ (55.6%) while those with the lowest rating and negative scoring included - non-punitive response to error‖ (18.5%), - staffing‖ (24.2%) and - hospital management support for patient safety‖ (30.2%). Most of the respondents (40.1%) reported that not completing any event reports in the last 12 months, (35%) reported completing 1-2 event reports in the last 12 months and (53.6%) gave their work unit an excellent/very good patient safety score. Conclusions: The HSOPSC survey results in our study demonstrated that the hospitals and health care organizations in Greece should develop strategies to improve health quality and ensure patient safety. These strategies include: providing training and education on patient safety for health care workers in different levels (undergraduate education, continuing education, lectures and meetings); allocating enough staff and adequate workload; developing and fostering patient safety culture especially in the form of a non-punitive culture, creating an open communication atmosphere for reporting medical errors and speaking up when any problem arises.Εισαγωγή: Η ασφάλεια του ασθενούς αποτελεί ζήτημα παγκοσμίου ενδιαφέροντος επηρεάζοντας όλες τις χώρες, ανεξάρτητα του επιπέδου ανάπτυξής τους. Αποτελεί μια σημαντική παράμετρος της ποιότητας στην φροντίδα υγείας καθώς εκατομμύρια ασθενείς παγκόσμια υποφέρουν, τραυματίζονται ή πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω παροχή μη ασφαλούς φροντίδας. Τα δυσμενή συμβάντα στην υγεία αποτελούν έναν ποσοτικό δείκτη και η μείωση και η πρόληψή τους είναι ο κύριος σκοπός των υπηρεσιών υγείας. Για την αποτελεσματική διαχείριση των λαθών απαιτείται η διαμόρφωση θετικής κουλτούρας ασφάλειας, η οποία επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους οι οποίες σχετίζονται με την ηγεσία, τις πρακτικές ασφαλείας, το εργασιακό περιβάλλον και το προσωπικό. Το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ή τη βελτίωση της κουλτούρας ασφάλειας, αποτελεί η αξιολόγηση του κλίματος ασφάλειας του νοσοκομείου. Σκοπός: Η ανάλυση της στάσης των επαγγελματιών υγείας στην Ελλάδα, αναφορικά με τις παραμέτρους της κουλτούρας ασφάλειας και τη συχνότητα αναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων, έτσι ώστε να αξιολογηθεί το κλίμα ασφάλειας του ασθενούς στα νοσοκομεία της Ελλάδας και να διερευνηθούν οι δημογραφικοί και επαγγελματικοί παράγοντες που το επηρεάζουν. Υλικό και Μέθοδος: Στην μελέτη συμμετείχαν τελικά 810 επαγγελματίες υγείας (ιατροί, νοσηλευτές, βοηθοί νοσηλευτών, φαρμακοποιοί, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές) οι οποίοι εργάζονταν σε 12 νοσοκομεία (γενικά και ειδικά) στην Αττική αλλά και στην περιφέρεια. Το τελικό ποσοστό ανταπόκρισης στην έρευνα ήταν 58,9% και το ερευνητικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν η ελληνική μετάφραση του ερωτηματολογίου «The Hospital Survey on Patient Safety Culture» των Sorra και Nieva. Για την ανάλυση των ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν περιγραφική και συμπερασματική στατιστική ανάλυση. Οι κατηγορικές μεταβλητές παρουσιάζονται ως απόλυτες (n) και σχετικές (%) συχνότητες, ενώ οι ποσοτικές μεταβλητές παρουσιάζονται ως μέση τιμή, τυπική απόκλιση, διάμεση τιμή, ελάχιστη τιμή, μέγιστη τιμή, εύρος και ενδοτεταρτημοριακό εύρος. Ο έλεγχος των Kolmogorov - Smirnov και τα διαγράμματα κανονικότητας χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο της κανονικής κατανομής των ποσοτικών μεταβλητών. Για τη συσχέτιση δύο ποσοτικών μεταβλητών που ακολουθούσαν την κανονική κατανομή χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής συσχέτισης Pearson (Pearson’s correlation coefficient). Για τη διερεύνηση της ύπαρξης σχέσης μεταξύ δυο κατηγορικών μεταβλητών χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος x² (chi-square test), ενώ για τη διερεύνηση της ύπαρξης σχέσης μεταξύ μιας κατηγορικής μεταβλητής και μιας διατάξιμης χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος x² για τάση (chi-square trend test). Για τη διερεύνηση της ύπαρξης σχέσης μεταξύ μιας ποσοτικής μεταβλητής και μιας διχοτόμου μεταβλητής χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος t (student’s t-test), ενώ για τη διερεύνηση της ύπαρξης σχέσης μεταξύ μιας ποσοτική μεταβλητής και μιας κατηγορικής μεταβλητής με >2 κατηγορίες χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση διασποράς (analysis of variance). Αποτελέσματα: Οι παράμετροι της κουλτούρας ασφάλειας του ασθενούς με το μεγαλύτερο μέσο ποσοστό θετικών απαντήσεων είναι: Προσδοκίες και δράσεις των Προϊσταμένων/Διευθυντών (64%), Οργανωσιακή μάθηση - Συνεχής βελτίωση (55,6%), Συνολική αντίληψη της ασφάλειας (53,2%). Οι παράμετροι της κουλτούρας ασφάλειας του ασθενούς με το μικρότερο μέσο ποσοστό θετικών απαντήσεων είναι: Μη τιμωρητική αντίδραση στα λάθη (18,5%), στελέχωση (24,2%), Υποστήριξη της διοίκησης του νοσοκομείου σε θέματα ασφάλειας (30,2%). Το (40,1%) του δείγματος δεν ανέφερε κανένα δυσμενές συμβάν τους τελευταίους 12 μήνες ενώ το (35%) έκανε από 1 έως 2 αναφορές τους τελευταίους 12 μήνες. Το 53,6% του δείγματος αξιολόγησαν την επίδραση της Μονάδας στην οποία εργάζονταν σε σχέση με την ασφάλεια του ασθενούς από «πολύ καλή» μέχρι «άριστη». Συμπεράσματα: Τα δυσμενή συμβάντα και τα λάθη αποτελούν μια πραγματικότητα στην υγεία. Η κουλτούρα ασφάλειας στα ελληνικά νοσοκομεία δεν κρίνεται θετική με δεδομένο (α) το χαμηλό μέσο συνολικό ποσοστό θετικών απαντήσεων που έλαβε το ερωτηματολόγιο (42,6%) και (β) το χαμηλό μέσο ποσοστό θετικών απαντήσεων της συχνότητας αναφοράς των δυσμενών συμβάντων (39,4%). Αναφορικά με τις παραμέτρους της κουλτούρας ασφάλειας του ασθενούς, για κάποιες από αυτές το κλίμα θεωρείται θετικό ενώ για κάποιες άλλες υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν ότι τα νοσοκομεία και οι οργανισμοί υγειονομικής περίθαλψης στην Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξουν στρατηγικές για τη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας υγείας με σκοπό την διασφάλιση της ασφάλειας του ασθενούς. Οι στρατηγικές αυτές περιλαμβάνουν: την παροχή στους επαγγελματίες υγείας, κατάρτισης και εκπαίδευσης γύρω από ζητήματα ασφάλειας του ασθενούς με τη μορφή προπτυχιακής εκπαίδευσης, συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, διαλέξεων και συνεδρίων, πρόσληψη και καλύτερη κατανομή των επαγγελματιών υγείας στο σύστημα, την ανάπτυξη και την προώθηση της κουλτούρας ασφάλειας του ασθενούς, ιδίως με τη μορφή μη-τιμωρητικής κουλτούρας, δημιουργώντας ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας για την αναφορά των ιατρικών λαθών και των δυσμενών συμβάντων

Το οικονομικό φορτίο του Πολλαπλού Μυελώματος στην Ελλάδα

Θεωρητικό υπόβαθρο: Τα Δεδομένα του Πραγματικού Κόσμου σχετικά με τη Χρήση Υγειονομικών Πόρων (ΧΥΠ) και το κόστος για τους ασθενείς με Πολλαπλό Μυέλωμα (ΠΜ) στην Ελλάδα, είναι περιορισμένα. Σκοπός: Η εκτίμηση του οικονομικού φορτίου του ΠΜ στην Ελλάδα, το 2022. Υλικό: Τα επιδημιολογικά δεδομένα της νόσου αντλήθηκαν από το Παρατηρητήριο για τον Καρκίνο του WHO. Τα δεδομένα ΧΥΠ προήλθαν από Έλληνες ειδικούς με τη χρήση δομημένου ερωτηματολογίου. Το μοναδιαίο κόστος προήλθε από το Δελτίο Τιμών Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης, τον κατάλογο Αποζημιούμενων Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης και τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ, τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (ΚΕΝ) και τα κρατικά τιμολόγια. Οι σχετικές Περιλήψεις Χαρακτηριστικών των Προϊόντων (ΠΧΠ), το μέσο βάρος και η μέση επιφάνεια σώματος από τις αντίστοιχες Τυχαιοποιημένες Κλινικές Δοκιμές (ΤΚΔ), χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό της δοσολογίας των φαρμάκων. Η εκτιμώμενη επίπτωση των Ανεπιθύμητων Ενεργειών (ΑΕ) βαθμού 3/4 σχετιζόμενων με τη νόσο και των ΑΕ βαθμού 3/4 σχετιζόμενων με τη φαρμακευτική θεραπεία προήλθε από τη γνώμη των ειδικών και τις δημοσιευμένες ΤΚΔ αντίστοιχα. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε μία ανάλυση κόστους-ασθένειας βάσει του επιπολασμού της νόσου, από την προοπτική του τρίτου πληρωτή (ΕΟΠΥΥ), για την εκτίμηση του οικονομικού φορτίου του ΠΜ στην Ελλάδα. Στις περιπτώσεις μεταβλητών όπου παρατηρήθηκαν ακραίες τιμές μεταξύ των απαντήσεων των ειδικών πραγματοποιήθηκε επαναδειγματοληψία με τη μέθοδο bootstrap. Για την εκτίμηση της αβεβαιότητας των τιμών των παραμέτρων πραγματοποιήθηκε Πιθανολογική Ανάλυση Ευαισθησίας (ΠΑΕ). Αποτελέσματα: Το ετήσιο οικονομικό φορτίο του ΠΜ για τον ΕΟΠΥΥ, υπολογίστηκε σε 421.256.586€, το 2022. Το κόστος της φαρμακευτικής θεραπείας (235.787.282€) και των νοσηλειών-επισκέψεων για παρακολούθηση (73.358.539€) αποτελούν τα βασικά κέντρα κόστους. Το κόστος διαχείρισης των ΑΕ βαθμού 3/4 σχετιζόμενων με την νόσο υπολογίστηκε σε 16.241.192€ και είναι σημαντικά υψηλότερο από το αντίστοιχο κόστος των ΑΕ βαθμού 3/4 σχετιζόμενων με τη φαρμακευτική θεραπεία (1.199.928€). Συμπεράσματα: Το ΠΜ συνεπάγεται σημαντικό και αυξανόμενο κόστος για το σύστημα υγείας. Συμπληρώνοντας τα δεδομένα των ΤΚΔ με δεδομένα πραγματικού κόσμου σχετικά με τη ΧΥΠ, θα μπορούσε να επιτευχθεί αποτελεσματικότερη διαχείριση της νόσου. Επιπλέον, οι φαρμακευτικές τεχνολογίες αποτελούν σημαντικό στοιχείο κόστους που καθιστά αναγκαία την εις βάθος Αξιολόγηση Τεχνολογιών Υγείας (ΑΤΥ). Τα εθνικά δεδομένα πραγματικού κόσμου μπορούν να συλλέγονται συστηματικά για την αξιολόγηση του κόστους-αποτελεσματικότητας των νέων τεχνολογιών, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη λήψη αποτελεσματικών αποφάσεων ανακατανομής των πόρων βασισμένες σε τοπικά δεδομένα.Background: Real World Data (RWD) on Healthcare Resource Utilisation (HCRU) and costs for patients with Multiple Myeloma (MM) in Greece are limited. Aim: To assess the economic burden of MM in Greece, in 2022. Material: Epidemiological data were derived from the WHO Cancer Observatory (GLOBOCAN). Healthcare Resource Utilisation (HCRU) data were obtained from Greek expert panel opinion, using a structured questionnaire. Unit costs were obtained from pharmaceuticals’ price lists, EOPYY’s pharmaceuticals’ reimbursement lists and Single Health Benefits Regulation (EKPY), Gr-DRGs and state tariffs. The relevant Summaries of Product Characteristics (SmPC), mean weight and mean body surface area from the respective Randomized Clinical Trials (RCTs) were used to calculate the drug dosage. The estimated incidence of disease-related AEs grade 3/4 and Treatment Emergent Adverse Events (TEAEs) grade 3/4 was derived from the Greek expert panel opinion and published RCTs, respectively. Methodology: A prevalence-based, cost-of-illness (COI) analysis conducted from the perspective of the third-party insurer (EOPYY) to estimate the economic burden of MM in Greece. For variables, where extreme values were observed between the experts’ responses, resampling was performed using the bootstrap method. To assess parametric uncertainty Probabilistic Sensitivity Analysis (PSA) was also performed. Results: The annual economic burden of MM for EOPYY, was estimated at €421,256,586 in 2022. The cost of pharmaceutical treatment (€235,787,282) and hospitalizations-visits for follow-up (€73,358,539) were the largest cost components. The estimated cost of managing disease-related grade 3/4 AEs amounted to €16,241,192 and is significantly higher than the corresponding cost of TEAEs grade 3/4 (€1,199,928). Conclusions: Multiple Myeloma imposes considerable and increasing costs to the healthcare system. By supplementing RCTs data with RWD on HCRU, more effective disease management may be achieved. Moreover, pharmaceutical technologies are a substantial cost component imposing the need for in-depth Health Technology Assessment (HTA). Local RWD can be systematically collected to assess the cost-effectiveness of new technologies thus, informing efficient resource allocation decisions based on local data

Thyroid Autoantibodies in the Cerebrospinal Fluid of Subjects with and without Thyroid Disease: Implications for Hashimoto’s Encephalopathy

Introduction. Plasma antithyroid peroxidase (anti-TPO) and anti-thyroglobulin antibodies (anti-Tg) are widely used in the diagnosis of autoimmune thyroiditis. No research has compared anti-TPO and anti-Tg both in plasma and cerebrospinal fluid (CSF) of healthy individuals vis-à-vis patients with thyroid disease. Methods. We measured anti-TPO and anti-Tg antibodies in plasma and CSF in nine subjects (mean age ± SD: 73 ± 6 years) with hypothyroidism and nine subjects (mean age ± SD: 73 ± 8 years) without thyroid disease. Results. The concentration of anti-TPO autoantibodies in CSF was very low compared to plasma in both subjects with thyroid and without thyroid disease (P=0.007). CSF anti-Tg autoantibodies titers were very low compared to the plasma in subjects with thyroid disease (P=0.004), whereas, in subjects without thyroid disease, this difference did not reach statistical significance (P=0.063). Conclusions. Thyroid autoantibodies levels were low in plasma and CSF; we did not observe any transfer of thyroid autoantibodies from the peripheral blood to the CSF. Therefore, regarding Hashimoto’s encephalopathy, where elevated antithyroid autoantibodies are often measured in blood, it is more likely that thyroiditis and encephalopathy represent nonspecific, but distinct, events of an aggressive immune system

Genotyping and Plasma/Cerebrospinal Fluid Profiling of a Cohort of Frontotemporal Dementia–Amyotrophic Lateral Sclerosis Patients

Frontotemporal dementia (FTD) and amyotrophic lateral sclerosis (ALS) are part of the same pathophysiological spectrum and have common genetic and cerebrospinal fluid (CSF) biomarkers. Our aim here was to identify causative gene variants in a cohort of Greek patients with FTD, ALS and FTD-ALS, to measure levels of CSF biomarkers and to investigate genotype-phenotype/CSF biomarker associations. In this cohort of 130 patients (56 FTD, 58 ALS and 16 FTD-ALS), we performed C9orf72 hexanucleotide repeat expansion analysis, whole exome sequencing and measurement of “classical” (Aβ42, total tau and phospho-tau) and novel (TDP-43) CSF biomarkers and plasma progranulin. Through these analyses, we identified 14 patients with C9orf72 repeat expansion and 11 patients with causative variants in other genes (three in TARDBP, three in GRN, three in VCP, one in FUS, one in SOD1). In ALS patients, we found that levels of phospho-tau were lower in C9orf72 repeat expansion and MAPT c.855C>T (p.Asp285Asp) carriers compared to non-carriers. Additionally, carriers of rare C9orf72 and APP variants had lower levels of total tau and Aβ42, respectively. Plasma progranulin levels were decreased in patients carrying GRN pathogenic variants. This study expands the genotypic and phenotypic spectrum of FTD/ALS and offers insights in possible genotypic/CSF biomarker associations