LRRK2 and Parkinson’s disease

The identification of the leucine-rich repeat kinase 2 (LRRK2) gene was a breakthrough in the area of Parkinson’s disease (PD) genetics. Mutations throughout the whole gene have been associated with both familial and sporadic PD, in unprecedented percentages, with G2019S mutation being today the most common genetic cause of the disease. This review will describe current knowledge on G2019S mutation, the multidomain structure of LRRK2 protein, its function and implication in PD pathogenesis

Association of the cerebral dopamine neurotrophic factor (CDNF) gene intron 1 polymorphism rs11259365 with Parkinson’s disease in the Greek population

Cerebral dopamine neurotrophic factor (CDNF) is a newly identified neurotrophic factor. In this study, we examined the CDNF rs11259365 polymorphism in 53 Greek patients with sporadic Parkinson’s disease (PD) and 52 control subjects, using a PCR-RFLP method. No association was found between this polymorphism and PD, in the Greek population

Association between Adora2A rs2298383 polymorphism and Parkinson’s disease in a Greek population

Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν η αναζήτηση συσχέτισης μεταξύ του rs2298383 πολυμορφισμού του γονιδίου Adora2A με την νόσο του Parkinson, καθώς και με την εμφάνιση δυσκινησίας που προκαλείται από την φαρμακευτική αγωγή με L-dopa σε Έλληνες ασθενείς με νόσο του Parkinson. Στην έρευνα πήραν μέρος συνολικά 127 Έλληνες ασθενείς με την νόσο του Parkinson, που αποτέλεσαν την ομάδα μελέτης και 102 υγιείς, που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου και οι οποίοι ελέγχθηκαν ως προς την ύπαρξη του πολυμορφισμού. Από τους 127 ασθενείς με Parkinson που μελετήθηκαν οι 94 ασθενείς έλαβαν ως φαρμακευτική αγωγή L-dopa και από αυτούς οι 24 εμφάνισαν δυσκινησία ως παρενέργεια της φαρμακευτικής αγωγής με L-dopa. Τα αποτελέσματά μας δεν φανερώνουν σημαντική συσχέτιση του rs2298383 πολυμορφισμού του γονιδίου Adora2A με την νόσο του Parkinson, αλλά ούτε και με την εμφάνιση δυσκινησίας που προκαλείται από την φαρμακευτική αγωγή με λεβοντόπα σε Έλληνες ασθενείς με νόσο του Parkinson. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι αναγκαίο να διεξαχθούν ανάλογες έρευνες στον ελληνικό πληθυσμό, όπου οι ομάδες μελέτης θα περιλαμβάνουν μεγαλύτερο αριθμό ασθενών. Επιπλέον μελέτες και σε άλλους πολυμορφισμούς του γονιδίου Adora2A θα συμβάλλουν σημαντικά τόσο στην κατανόηση της παθογένεσης της νόσου του Parkinson αλλά και των φαρμακοεπαγώμενων δυσκινησιών.Parkinson’s Disease (PD) is a serious neurodegenerative syndrome that affects mostly the movement control in PD patients. L-dopa is the main drug that is given as a treatment in PD patients, but its chronic use is linked with the occurrence of additional motor problems, such as motor fluctuations and dyskinesia. Recent data support that Adora2A rs2298393 polymorphism may be a potential risk factor not only for PD, but for Levodopa-Induced Dyskinesia (LID), as well. In this study, we examined 127 Greek patients with PD and 102 healthy controls with Polymerase Chain Reaction-Restriction Fragment Length Polymorphism (PCR-RFLP) method, in order to evaluate the association between Adora2A rs2298383 polymorphism and PD in a Greek population. In addition, we explored the association between this particular polymorphism and LID. Our results do not seem to find significant correlation between rs2298393 polymorphism of Adora2A gene with PD or LID

Detection - analysis of polymorphisms and mutations in TAU, GSK3B and LRRK2 genes on patients with Parkinson's disease from N. Greece

Parkinson's disease (PD) is the second most common neurodegenerative disorder affecting approximately 1-2% of the population >65 years of age. Although, the etiology of PD is still unknown, the genetic background of the disease has been documented. The aim of the present study was to further investigate the genetic background of sporadic PD by studying genetic polymorphisms/mutations in tau, GSK3beta and LRRK2 genes. To determine whether polymorphisms in the tau and/or GSK3beta genes underpin susceptibility to Parkinson's disease (PD), we conducted a case-control association study in a Greek cohort of 196 PD cases and 163 healthy controls. In our study, the MAPT H1 haplotype was represented by the 238 bp insertion/deletion (I/D) polymorphism in intron 9 of the tau gene which was determined by PCR analysis. Tau rs242562 and tau rs2435207 polymorphisms were also studied as part of MAPT H1 haplotype by using the PCR&RFLP method. The PCR&RFLP method was also used for the examination of the rs334558 and rs6438552 polymorphisms in GSK3beta gene and the G2019S mutation in the LRRK2 gene. Comparison of genotype and haplotype frequency distributions, in patients and controls, was done with the χ² test, whereas haplotype analysis was carried out with the use of Haplo.score and PHASE ver.2.1 programmes. In our study, the MAPT H1 haplotype was found to be significantly associated with PD (Ρ=0,003). The subhaplotype G-A of tau rs242562 και rs2435207 was also overrepresented in PD patients compared to controls (P=0,017). No association was detected between the rs6438552 GSK3beta polymorphism and PD, whereas the C/C genotype of the rs334558 GSK3beta polymorphism was found to exert a protective role (Ρ=0,0005). Haplotype analysis revealed that, the T-T haplotype of both GSK3beta polymorphisms was over-represented in PD patients compared to controls (P=0,001), and this association was independent of MAPT H1 haplotype. G2019S Lrrk2 mutation was not found in our study. Tau seems to be implicated in the pathogenesis of many neurodegenerative diseases, including Parkinson’s disease. In the present study, the tau H1 haplotype was significantly associated with PD. Importantly, the tau H1 haplotype has been associated with increased tau expression. Increased expression and accumulation of tau is believed to be pathogenic and neurotoxic. Tau kinases, such as GSK3beta, seem to have an important role in tau neurotoxicity, as phosphorylation of tau results to its accumulation. In the present study, the T-T haplotype of GSK3beta polymorphisms was overrepresented in PD patients, highlighting a potential genetic role of GSK3beta in sporadic PD. As far as the G2019S LRRK2 mutation is concerned it is not common in the Greek population, enhancing the need to screen different populations in order to estimate the frequency of this mutation globally.Η νόσος του Parkinson είναι η δεύτερη πιο συχνή νευρολοεκφυλιστική ασθένεια προσβάλλοντας περίπου 1-2% του πληθυσμού άνω των 65 ετών. Αν και η αιτιολογία της νόσου είναι ακόμα άγνωστη το γενετικό υπόβαθρο της νόσου έχει καταγραφεί. Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν να διερευνήσει περαιτέρω το γενετικό υπόβαθρο της σποραδικής νόσου του Parkinson, μελετώντας γενετικούς πολυμορφισμούς/μεταλλάξεις στα γονίδια tau, GSK3beta και LRRK2. Προκειμένου να διερευνηθεί αν οι πολυμορφισμοί στο γονίδιο tau και/ή GSK3beta ενισχύουν την πιθανότητα εκδήλωσης της νόσου πραγματοποιήθηκε μελέτη συσχέτισης στον Ελληνικό πληθυσμό σε δείγμα 196 ασθενών και 163 υγιών ατόμων. Στην παρούσα μελέτη, ο απλότυπος MAPT H1 αντιπροσωπεύεται από ένα έλλειμμα 238bp στο ιντρόνιο 9 του γονιδίου tau το οποίο προσδιορίστηκε με τη μέθοδο PCR. Οι πολυμορφισμοί tau rs242562 και tau rs2435207 εξετάστηκαν επίσης ως μέρος του απλοτύπου MAPT H1, με τη μέθοδο PCR&RFLP. Η μέθοδος PCR&RFLP χρησιμοποιήθηκε και για την μελέτη των πολυμορφισμών rs334558 and rs6438552 στο γονίδιο GSK3beta και της μετάλλαξης G2019S στο γονίδιο LRRK2. Η σύγκριση της κατανομής συχνοτήτων των γονοτύπων και των απλοτύπων στις δύο ομάδες έγινε με τη δοκιμασία χ², ενώ για την ανάλυση απλοτύπων χρησιμοποιήθηκαν τα προγράμματα Haplo.score και PHASE ver.2.1. Στην παρούσα μελέτη βρέθηκε ότι ο απλότυπος Η1 υπεραντιπροσωπεύεται στους ασθενείς με Parkinson σε σχέση με την υγιή ομάδα ελέγχου (Ρ=0,003). Ο υποαπλότυπος G-A των πολυμορφισμών rs242562 και rs2435207 συσχετίστηκε επίσης με την νόσο (P=0,017). Καμία συσχέτιση δε βρέθηκε μεταξύ του πολυμορφισμού rs6438552 GSK3beta και της νόσου του Parkinson, ενώ ο γονότυπος C/C του πολυμορφισμού rs334558 GSK3beta βρέθηκε να έχει προστατευτικό ρόλο (Ρ=0,0005). Από την ανάλυση απλοτύπων προέκυψε ότι ο απλότυπος T-T των GSK3beta πολυμορφισμών υπεραντιπροσωπεύεται στους ασθενείς με Parkinson σε σχέση με τα υγιή άτομα (P=0,001) και η συσχέτιση αυτή ήταν ανεξάρτητη του απλοτύπου MAPT H1. Η μετάλλαξη G2019S LRRK2 δε βρέθηκε στην παρούσα μελέτη. Η πρωτεΐνη tau φαίνεται να εμπλέκεται στην παθογένεση πολλών νευροεκφυλιστικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης και της νόσου του Parkinson. Στην παρούσα μελέτη, ο απλότυπος tau H1 βρέθηκε να έχει ισχυρή συσχέτιση με τη νόσο του Parkinson. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο απλότυπος tau H1 έχει συσχετισθεί με αυξημένη έκφραση της πρωτεΐνης tau. Η αυξημένη έκφραση και η συσσώρευση της πρωτεΐνης tau πιστεύεται ότι είναι παθογενετική και νευροτοξική. Κινάσες tau, όπως η GSK3beta, φαίνεται να έχουν σημαντικό ρόλο στην νευροτοξικότητα της tau, καθώς η φωσφορυλίωση της tau οδηγεί στη συσσώρευσή της. Στην παρούσα μελέτη ο απλότυπος T-T των GSK3beta πολυμορφισμών υπεραντιπροσωπεύεται στους ασθενείς με Parkinson, υπογραμμίζοντας τον πιθανό γενετικό ρόλο του GSK3beta στην σποραδική νόσου του Parkinson. Όσον αφορά, την μετάλλαξη G2019S LRRK2, δεν είναι κοινή στον Ελληνικό πληθυσμό, ενισχύοντας την ανάγκη να εξεταστούν διαφορετικοί πληθυσμοί ώστε να εκτιμηθεί η συχνότητα της μετάλλαξης αυτής παγκοσμίως

Genetics of familial Parkinson's disease

Parkinson’s disease (PD) is a complex, heterogenous neurodegenerative disorder. In the last century, the genetic contribution to the risk of PD was controversial. Recently, the identification of mutations in a-synuclein (SNCA), parkin (PARK2), ubiquitin C-terminal hydrolase L1 (UCHL1), PTEN-induced kinase 1 (PINK1), DJ-1, nuclear receptorrelated 1 (Nurr1) and leucine-rich repeat kinase 2 (LRRK2) genes has confirmed the role of genetics in familial forms of PD. These genetic findings have greatly advanced our knowledge on the pathophysiological background of familial PD. In addition to these genes, several other loci have been implicated in PD, although the responsible genes have not been identified, yet. Possible interactions between various already known or new candidate genes and the influence of environmental agents on the expression of PD-linked genes are in the scrutiny of recent genetic studies

Urinary tract infection during pregnancy: current concepts on a common multifaceted problem

Urinary tract infections (UTIs) are the most common bacterial infection in pregnancy, increasing the risk of maternal and neonatal morbidity and mortality. Urinary tract infections may present as asymptomatic bacteriuria, acute cystitis or pyelonephritis. Escherichia coli is the most common pathogen associated with both symptomatic and asymptomatic bacteriuria. If asymptomatic bacteriuria is untreated, up to 30% of mothers develop acute pyelonephritis, with an increased risk of multiple maternal and neonatal complications, such as preeclampsia, preterm birth, intrauterine growth restriction and low birth weight. Urinary tract infection is a common, but preventable cause of pregnancy complications, thus urinary tests, such as urine culture or new technologies such as high-throughput DNA sequence-based analyses, should be used in order to improve antenatal screening of pregnant women

Syndromic and Monogenic Obesity: New Opportunities Due to Genetic-Based Pharmacological Treatment

Obesity is a significant health problem with a continuously increasing prevalence among children and adolescents that has become a modern pandemic during the last decades. Nowadays, the genetic contribution to obesity is well-established. For this narrative review article, we searched PubMed and Scopus databases for peer-reviewed research, review articles, and meta-analyses regarding the genetics of obesity and current pharmacological treatment, published in the English language with no time restrictions. We also screened the references of the selected articles for possible additional articles in order to include most of the key recent evidence. Our research was conducted between December 2022 and December 2023. We used the terms “obesity”, “genetics”, “monogenic”, “syndromic”, “drugs”, “autosomal dominant”, “autosomal recessive”, “leptin-melanocortin pathway”, and “children” in different combinations. Recognizing the genetic background in obesity can enhance the effectiveness of treatment. During the last years, intense research in the field of obesity treatment has increased the number of available drugs. This review analyzes the main categories of syndromic and monogenic obesity discussing current data on genetic-based pharmacological treatment of genetic obesity and highlighting the necessity that cases of genetic obesity should follow specific, pharmacological treatment based on their genetic background