Mekkî-Medenî Sûrelere Dair Manzûmeler Üzerine Bir İnceleme

In the education process of Islamic sciences, the style of poetry and its methodology have appeared since the first periods. This method has been preferred in the field of Ulûmu’l-Qur’an because it facilitates learning and memorization. Many poem-style works have been written for the practical teaching of the issues such as the number, classification, and order of sūrahs with regards to their place of revelation (Meccan-Medinan). Some of this written text takes place as separate odes, the other part of them take place as a chapter in comprehensive poetic works. While some of these works are based on previous studies in the determination of the Meccan-Medinan sūrahs, some of them were converted into poetry from prose works. It’s been reported that even a narration about a list of surahs according to their chronological order of revelation in poetic style could be found. These poems which are written down about Meccan-Medinan sūrahs, are mostly aimed at the same things but there are some issues that they differ from each other. ln, this study we shall work on the issues mentioned above and provide some texts that belong to this genre as examples. The importance of these poems, which are considered as didactic poetry, the purpose of writing, their analysis in terms of method and content will be discussed within the study.İslâmî ilimlerin tedrisinde nazım tarzı ve usûlü karşımıza ilk dönemlerden itibaren çıkmaktadır. Öğrenmeyi ve akılda kalıcılığı kolaylaştırması hasebiyle Kur’ân ilimleri sahasında bu usûl de tercih edilegelmiştir. Mekkî-Medenî alanında sûrelerin sayısı, tasnifi, tertibi vd. hususların pratik bir şekilde öğretimi için birçok manzûme telif edilmiştir. Bunların bir kısmı müstakil kasideler olup bir kısmı da kapsamlı manzûm eserlerin içinde birer bölüm olarak yer almaktadır. Yine bu çalışmaların bir kısmı Mekkî-Medenî sûre tespitinde daha önce yapılmış çalışmalara dayanmakta iken bir kısmı da bazı mensûr eserlerden nazma dönüştürülmüştür. Hatta nüzûl sırasına göre sûre tertibine dair bir rivayetin nazmedildiği de müşahede edilmektedir. Mekkî-Medenî sûrelerle ilgili yazılmış bu manzûmelerin amaçladığı ortak faydaların yanı sıra ayrıştığı birçok husus da bulunmaktadır. Tespit edebildiğimiz çalışmalardan makalede incelemesi yapılacak nazımların bir kısmında bu meselelere değinilecek ayrıca örnek kabilinden bazılarının metnine yer verilecektir. Didaktik şiir türünden sayılan bu manzûmelerin önemi, yazılma gayesi, yöntem ve muhteva açısından tahlili makale sınırları içinde ele alınacaktır

An analysis of the poems on the Meccan-Medinan sūrahs

İslâmî ilimlerin tedrisinde nazım tarzı ve usûlü karşımıza ilk dönemlerden itibaren çıkmaktadır. Öğrenmeyi ve akılda kalıcılığı kolaylaştırması hasebiyle Kur’ân ilimleri sahasında bu usûl de tercih edilegelmiştir. Mekkî-Medenî alanında sûrelerin sayısı, tasnifi, tertibi vd. hususların pratik bir şekilde öğretimi için birçok manzûme telif edilmiştir. Bunların bir kısmı müstakil kasideler olup bir kısmı da kapsamlı manzûm eserlerin içinde birer bölüm olarak yer almaktadır. Yine bu çalışmaların bir kısmı Mekkî-Medenî sûre tespitinde daha önce yapılmış çalışmalara dayanmakta iken bir kısmı da bazı mensûr eserlerden nazma dönüştürülmüştür. Hatta nüzûl sırasına göre sûre tertibine dair bir rivayetin nazmedildiği de müşahede edilmektedir. Mekkî-Medenî sûrelerle ilgili yazılmış bu manzûmelerin amaçladığı ortak faydaların yanı sıra ayrıştığı birçok husus da bulunmaktadır. Tespit edebildiğimiz çalışmalardan makalede incelemesi yapılacak nazımların bir kısmında bu meselelere değinilecek ayrıca örnek kabilinden bazılarının metnine yer verilecektir. Didaktik şiir türünden sayılan bu manzûmelerin önemi, yazılma gayesi, yöntem ve muhteva açısından tahlili makale sınırları içinde ele alınacaktır.In the education process of Islamic sciences, the style of poetry and its methodology have appeared since the first periods. This method has been preferred in the field of Ulûmu’lQur’ān because it facilitates learning and memorization. Many poem-style works have been written for the practical teaching of the issues such as the number, classification, and order of sūrahs with regards to their place of revelation (Meccan-Medinan). Some of this written text takes place as separate odes, the other part of them take place as a chapter in comprehensive poetic works. While some of these works are based on previous studies in the determination of the Meccan-Medinan sūrahs, some of them were converted into poetry from prose works. It’s been reported that even a narration about a list of surahs according to their chronological order of revelation in poetic style could be found. These poems which are written down about Meccan-Medinan sūrahs, are mostly aimed at the same things but there are some issues that they differ from each other. In this study we shall work on the issues mentioned above and provide some texts that belong to this genre as examples. The importance of these poems, which are considered as didactic poetry, the purpose of writing, their analysis in terms of method and content will be discussed within the study

Pandemi sürecinde bulunmanin benign paroksismal pozisyonel Vertigo ile ilişkisi var mı?

To determine whether or not there is any relationship between benign paroxysmal positional vertigo (BPPV) and the COVID-19 pandemic.Material and Methods: The study included 67 patients who presented at Karaman Training and Research Hospital between November 2020 and February 2021, were diagnosed with BPPV with provocative tests, and were applied with canal-specific repositioning manoeuvre. The patients were questioned in respect of how many days after the onset of dizziness complaints they presented at the polyclinic, whether or not they had previously experienced such an attack, how many times the manoeuvre was applied in treatment, and when the dizziness recovered after the manoeuvre. The patients were followed up for 12 months in respect of recurrence.Results: The 67 patients comprised 64.2% females and 35.8% males with a mean age of 55.34±16.58 years. A previous attack was reported by 80.6% of the patients. During the mean 12-month follow-up period, 94% of the patients experienced no new attack. The mean number of therapeutic manoeuvres applied to each patient was 1.5. There was determined to be a history of COVID-19 infection in 14 patients. Conclusion: The results of the study showed that there seemed to be a relationship between BPPV and the pandemic by COVID-19 infection affecting the peripheral vestibular system. The association with COVID-19 infection did not cause any increase in the number of therapeutic manoeuvres or BPPV recurrence. Further studies will contribute to clarifying this condition.Bu çalışmamızda COVID-19 enfeksiyonuna bağlı pandemi sürecinde bulunmanın BPPV ile ilişkisi araştırılmaktadır.Materyal ve Metot: Bu çalışmaya 2020 Kasım-2021 Şubat arasında Karaman Eğitim ve Araştıma Hastanesi’ne başvuran ve kendisine provakatif testlerle BPPV tanısı konulup kanala spesifik repozisyon manevrası uygulanan 67 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalara baş dönmesi şikayeti başladıktan kaç gün sonra polikliniğe başvurdukları, daha önce atak geçirip geçirmedikleri, tedavi için kaç defa manevra uygulandığı ve manevra sonrası baş dönmelerinin ne zaman düzeldiği soruldu. Rekürrens açısından hastalara 12 ay takip süreci uygulandı.Bulgular: Çalışmaya katılanların %64.2’si kadın, %35.8’i erkeklerden oluşmaktaydı. Hastaların ortalama yaşları 55.34±16.58 idi. Hastaların %80.6’sinin daha önce atak geçirmedikleri tespit edildi. Ortalama 12 aylık takip sürecinde hastaların %94’ünde yeni bir atak tespit edilmedi. Hastalara uygulanan tedavi edici manevra sayısının ortalama 1.5 olduğu gözlendi. Hastaların 14’ünde COVID-19 enfeksiyonu öyküsü mevcuttu.Sonuç: Çalışmamızda, COVID-19 enfeksiyonuna bağlı pandemi süreci periferik vestibüler sistemi etkileyerek BPPV ile ilişkili gibi görülmektedir. COVID-19 enfeksiyonuna bağlı pandemi süreci tedavi manevra sayısında ve BPPV rekürrensinde de bir artışa neden olmamaktadır. Bu konuda yapılacak çalışmalar bu durumun aydınlatılmasında bize ayrıca katkı sağlayacaktır

A comparison of nasal mucociliary clearance time in Covid-19 and variant Covid-19 patients

WOS:000962413400003Objective: The aim of this study was to compare nasal mucociliary clearance times in coronavirus disease 2019 and variant coronavirus disease 2019 patients and a control group. Methods: The study was conducted in Karaman Training and Research Hospital between April 2021 and June 2021. Three groups were formed. Group 1 included 41 coronavirus disease 2019 patients, group 2 included 41 patients diagnosed with variant coronavirus disease 2019, and group 3 included 42 patients from the ear, nose, and throat polyclinic with no nasal symptoms. The primary outcome was nasal mucociliary clearance time and sinonasal outcome test-22 scores. Results: The mean nasal mucociliary clearance time was 12.87 +/- 2.46 minutes in group 1, 14.02 +/- 2.95 minutes in group 2, and 8.57 +/- 1.25 minutes in group 3. Nasal mucociliary clearance time was significantly different between groups 1 and 3 and between groups 2 and 3 but not between groups 1 and 2 (P =.07). The nasal mucociliary clearance times of group 2 were determined to be higher than those of group 1. The mean sinonasal outcome test-22 score was 24.70 +/- 6.65 in group 1 and 23.92 +/- 7.01 in group 2, with no significant difference determined between the groups (P >.05). Conclusion: Nasal mucociliary clearance time was higher in coronavirus disease 2019 and variant coronavirus disease 2019 patients than in the control group. There is a need for further studies to be able to understand the underlying pathophysiology of prolonged nasal mucociliary clearance time

A comparison of tracheotomy results from before the Covid-19 pandemic and during the pandemic

Bu çalışmada COVID-19 pandemi öncesi ve COVID-19 pandemi döneminde uzamış entübasyon nedeniyle trakeotomi açılmış hastaları karşılaştırmayı amaçladık. Hastalar ve Yöntem: Bu çalışmada Karaman Eğitim ve Araştırma Hastanesi yoğun bakım ünitesinde, Eylül 2018 ile Ağustos 2021 tarihleri arasında uzamış entübasyon sonrası trakeotomi açılmış 179 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. COVID-19 pandemi öncesi 18 aylık dönemde (Eylül 2018 ile Şubat 2020) trakeotomi açılmış olan hastalar grup 1 (n:80) ve COVID-19 pandemi (Mart 2020 ile Ağustos 2021) döneminde trakeotomi açılmış hastalar grup 2 (n:99) olacak şekilde iki gruba ayrıldı. İki grup demografik özellikler, entübasyon süreleri, trakeotomiye bağlı erken ve geç komplikasyonlar, hastaların nihai sonuçları (exitus, eve taburcu, palyatif ve diğer servislere devri) açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Grup 1’deki hastaların %45’i kadın, % 55’i erkekti. Grup 2’deki hastaların % 51’i kadın, % 49’u erkekti. Cinsiyet bakımından gruplar arasında istatistiksel fark saptanmadı. Gruplar arasında yaş ve entübasyon süreleri bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p0. 05). Sonuç: Çalışmamızda COVID-19 pandemi döneminde trakeotomi açılan hastaların pandemi öncesi döneme göre daha genç yaşta olduğu gözlendi. Ayrıca pandemi döneminde entübasyon süresi pandemi öncesi dönemine göre daha uzun saptandı.To compare patients applied with tracheotomy because of prolonged intubation before the COVID-19 pandemic and during the pandemic. Patients and Methods: A retrospective examination was made of the records of 179 patients with a tracheotomy opened following prolonged intubation in the Intensive Care Unit of Karaman Training and Research Hospital between September 2018 and August 2021. The patients were separated into two groups as group 1 (n:80) of patients with tracheotomy in the 18-month period before the COVID-19 pandemic (September 2018 – February 2020) and group 2 (n:99) of patients with tracheotomy during the COVID-19 pandemic (March 2020-August 2021). The two groups were compared in respect of demographic characteristics, duration of intubation, early and late complications associated with tracheotomy, and patient outcomes (exitus, discharge to home, transfer to palliative and other wards). Results: Group 1 comprised 45% females and 55% males and group 2 comprised 51% females and 49% males, with no statistically significant difference determined between the groups in respect of gender. A statistically significant difference was determined between the groups in respect of age and the duration of intubation (p0.05). Conclusion: The patients in this study with a tracheotomy opened during the COVID-19 pandemic were observed to be younger than patients with tracheotomy applied before the pandemic. In addition, the duration of intubation was determined to be longer during the pandemic t han in the pre-pandemic period

Diyarbakır Koşullarında Aspir İçin En Uygun Ekim Zamanının Belirlenmesi

This study was conducted to determine the most suitable sowing date and cultivar for safflower in Diyarbakır conditions in 2011-2012. Seeds planted on 1st November, 15th November, 1st December, 15th December, 1st March, 15th March, 1st April and 15th April on the experimental field of GAP İnternatiolan Agricultural Research and Training Center. The investigate disigned Randomized Complete Block in spling plot with four replication. Dinçer and Remzibey-05 cultivars used as a research materials. According to the findings of experiment, the highest plant height obtained from Dinçer cultivar in the 15th December sowing dates with 120,90 cm respectively and the lowest was obtained from Remzibey-05 cultivar in the 15th April sowing date with 60,55 cm. The highest head number per plant was obtained in Remzibey-05 cultivar with 15th December sowing date with 53,95 and the lowest was obtained from Remzibey-05 cultivar in 15th April sowing date with 17,48. The highest 1000 seed weight was obtained in Dinçer cultivar with 15 st November sowing date with 39,75 g and the lowest was obtained in Remzibey-05 cultivar in 15th March sowing date with 32,0 g. The highest seed yield was obtained in Remzibey-05 cultivar with 15th December sowing date with 328,71 kg/da and the lowest was obtained from Dinçer cultivar in 15th April sowing date with 147,61 kg/da. According to one year results from this study indicated that Remzibey-05 cultivar and 15 st November and 15 th December sowing dates in respect to yield and the other characters can be suitable in Diyarbakır conditions

Comparison between traditional cold dissection and bipolar electrodissection tonsillectomy on the same patient

Amaç: Bu çalışmanın amacı, daha objektif karşılaştırma yapabilmek amacıyla aynı olgu üzerinde, sağ tarafına klasik soğuk diseksiyon tonsillektomi ve sol tarafına bipolar tonsillektomi yapılan hastaların sonuçlarının değerlendirilmesi. Hastalar ve metod: Yaşları 6 ile 32 arasında olan(ortalama 10.2±4.2), tonsillektomi veya adenotonsillektomi planlanan 54'ü kadın(%51.9) 50'si erkek(%48.1) olmak üzere toplam 104 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların sağ tonsillerine klasik soğuk diseksiyon yöntemi, sol tonsillerine ise bipolar elektrokoter yöntemiyle tonsillektomi yapıldı. Cerrahi süreleri, postoperatif ağrı ve kanama yönünden sonuçları karşılaştırıldı. Sonuçlar: Sol tonsillektomi için ortalama cerrahi süresi 5.6±1.3 dakika (min.4 – maks.10), sağ tonsillektomi için ortalama cerrahi süresi 4.9±1.3 dakika (min.3 - maks.9) olarak bulundu(p<0.05). Hastaların 2(%1.9) tanesinde sağ tarafta, 3(%2.9) tanesinde ise sol tarafta postoperatif kanama meydana geldi. Postoperatif 2. saatte 17(%16.3) hasta ağrısının sağda daha çok olduğunu, 36(%34.6) hasta ağrısının solda daha çok olduğunu ve 51(%49) hasta ise ağrısının heriki tarafta da aynı şiddette olduğunu söylemiştir. Ameliyatın 24. saatinde ise hastaların 26'sında(%25) sağ tarafında, 14'ünde(%13.5) sol tarafında göreceli olarak ağrının daha çok olduğu tespit edilmiştir. Tartışma: Her iki cerrahi teknik süre, postoperatif kanama ve ağrı yönünden karşılaştırıldı. Bipolar tonsillektominin uygulanma süresi klasik diseksiyona göre anlamlı olarak uzun bulundu. Postoperatif ağrı bipolar tonsillektomide ilk gün daha fazla ancak sonraki günlerde anlamlı olarak daha az bulundu(p<0.05). Bununla birlikte postoperatif kanama oranı her iki teknikte de birbirine yakın bulundu.Purpose: The purpose of this study is to make clearer and more objective comparisons between Bipolar Electrodissection Tonsillectomy (BET) and Traditional Cold Dissection Tonsillectomy (TCT) by comparing the results of both tecniques performed on the same patient. Patients and Methods: One hundred and four patients with a ratio of 54 females and 50 males aged from 6 to 32 (with a mean of 10.2 &plusmn; 4.2 years) with either a tonsillectomy or an adenotonsillectomy have participated to the study. TCT was applied to the right-side of each of the participants, while BET was performed to the left-side. The results were compared in terms of time spent in operations, postoperative pain and postoperative bleeding. Resuts: The avarage time spent on the left-side tonsillectomy was found as 5.6 &plusmn; 1.3 minutes ranging from 4-10 minutes; on the other hand the average of the time spent on the right-side tonsillectomy was 4.9 &plusmn; 1.3 minutes ranging from 3-9 minutes (p&lt;0.05). Observed postoperative bleeding for right-side was 2 (1.9%); meanwhile 3 (2.9%) postoperative bleeding was seen on the left-sided tonsillectomies. By the end of postoperative 2nd hour, 17 (16.3%) patients had complained that they had more pain on the right side; however, 36 (34.6%) of them felt more pain on the left-side. Further, remaining 51 (49%) patients reported the same amount of pain on both-sides. The following day, the number of patients experiencing relatively more pain on the left-side has droped down to 14(13.5%); on the contrary, the number of patients having relatively more pain on the right-side has increased up to 26(25%). Conclusion: Both operation techniques were compared with regards to time spent on operations, postoperative bleeding and pain. First of all, with respect to the operations examined in this study, average surgery time on BET is found significantly longer than the avarage time spent on TCT. Secondly, considering the postoperative pain, BET is more painful than CTC for shorter-terms; however as time passes, such as the next day, experienced postoperative pain for BET is significantly less than the pain for CTC (p&lt;0.05). However, the number of observed post operative hemorrhage for both BET and TCT was close to one another; therefore mentioned techniques, in terms of hemorrhage, did not significantly differ from one another

Bazı Kolza Hatlarının Diyarbakır Şartlarındaki Verim ve Verim Unsurlarının Saptanması

Bu araştırma Diyarbakır koşullarında kolza tarımına uygun yüksek performanslı bazı yeni hatların belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak; Turan, Triston, H 607245, Es Hydromel, Elvis, Lıcord, Calıfornium, Excoluber, TK-ED 3-3, TK-ED 3-14, TK-ED 3-9, TK-ED 3-4, TK-ED 3-7, TK-ED 3-15, TK-ED 3-5, TK-ED 3-13, TK-ED 3-17 ve TK-ED 3-6 hat ve çeşitleri kullanılmıştır. Araştırma 2010-2011 ve 2011-2012 yetiştirme sezonlarında GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi deneme tarlasında Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Elde edilen iki yılın ortalama verilerine göre sırasıyla; bitki boyu (145,9-174,7 cm), 1000 tane ağırlığı (3,48-4,53 g), tohum verimi (174,34-351,25 kg/da) ve yağ oranı (% 44,27-47,19) arasında değişmiştir. Sonuç olarak; incelenen özellikler göz önüne alındığında TK-ED 3-5, TK-ED 3-9 ve TK-ED 3-15 hatlarının Diyarbakır koşullarında daha iyi performans gösterdikleri görülmektedir

Molla Halil es-Si‘irdî hayatı, eserleri ve ilmî kişiliği

XVIII. yüzyılın son yarısı ile XIX. yüzyılın ilk yarısı arasında yaşamış olan Molla Halîl es-Si‘irdî, Osmanlı âlimlerinden/müelliflerinden ve Şark medrese geleneğinin önemli halkalarından biridir. İlmî ve tasavvufî eğitimini doğduğu yer olan Bitlis’in [Hizan] yanı sıra Van, Siirt, Cizre, Musul ve İmâdiyye gibi dönemin önemli ilim merkezlerinde seçkin âlimlerden alan Molla Halil, tedrîsât faaliyetlerini çoğunlukla ve son olarak Siirt’te yürütmüş ve bundan ötürü “es-Si‘irdî” nisbesiyle ün kazanmıştır. Ömrünün büyük bir bölümünü ders vererek geçiren Molla Halil, aynı zamanda İslâmî ilimlerde kırkı aşkın eser telif etmiştir. Gerek tedrîsât ve gerekse telîfât faaliyetleriyle ilim ve kültür mirasımıza önemli katkı sağlayan Molla Halil, medrese geleneğinde “eşŞevkî”, “Allâme”, “Üstâzu’l-kull fi’l-kull” ve “Seyda” gibi lakaplarla bilinmektedir. Molla Halil es-Si‘irdî; ilmî kişiliği, eserleri ve tedrîsat faaliyetleriyle kendi döneminde ilmî hareketliliğe ivme ve canlılık kazandırmıştır. Eğitim müfredâtının yenilenmesi, eğitim sisteminin tekrar dizayn edilmesi gibi hususlarda, Molla Halil’in medreseler üzerindeki dönüştürücü etkisini müşâhede etmek mümkündür. Nitekim günümüze kadar intikâl eden medreselerin ilmî icâzet silsileleri, büyük ölçüde kendisine dayanmaktadır. Molla Halil es-Si‘irdî; telîf, telhîs, şerh ve hâşiye geleneğinin de son temsilcilerindendir. Onun, Osmanlıların buhranlı dönemine tekâbül eden bir dönemde, âsitâneden uzak bir bölgede münzevi ve mütevazı bir hayat sürmesi; ilmî birikiminin, eserlerinin ve ilim dünyasına katkılarının yeterince keşfedilememiş olmasına ve hak ettiği ilgiyi görmemesine neden olmuştur. İlim ve kültür mirasımıza bu denli katkı sağlamış böyle bir âlimi tanıtmak ve onun kayıp hazinesinin keşfedilmemiş yönlerini akademik bir perspektifle gün yüzüne çıkarmak amacıyla 2018 yılı 4-6 Mayıs tarihleri arasında, Siirt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından “Molla Halil es-Si‘irdî” konulu uluslararası bir sempozyum 12 / Molla Halil es-Si‘irdî Hayatı, Eserleri ve İlmî Kişiliği düzenlenmiştir. Bu sempozyuma, yurt içi ve yurt dışından pek çok bilim insanı iştirak etmiştir. Katılımcılar, hem temel İslâm bilimlerinin her bir alanında hem de felsefî ilimlerde önemli bir yere sahip olan Molla Halil es-Si‘irdî’yi farklı açılardan ele alıp değerlendirmiştir. Yüze yakın akademisyenin katkıları ile hazırlanan bu kitaptaki çalışmalarda; yazı dili Türkçe, Arapça, Kürtçe ve Zazacadır. İSAM yazım kuralları esas alınarak hazırlanan bu çalışmalar, editör kurulumuz tarafından tek tek okunarak incelenmiş ve gerekli düzenlemelerin yazarlar tarafından yapılması sağlanmıştır. Ayrıca Molla Halil’in hayatı ve eserleri, müstakil birer bölüm olarak kitabın giriş kısmında yer aldığından, sonraki bölümlerde tematik açıdan mükerrer pasajların tamamen hazf edilmesi yönünde bir tasarrufa gidilmiştir. Keza bazı çalışmalarda, editör kurulu tarafından gerekli görülen birtakım mülahazalar dipnotta [ed.] belirtilmiştir. Nihayetinde bu sempozyum, son derece değerli çalışmaların ortaya konulmasına vesile olmuş ve yapılan bu çalışmalar, iki ciltlik bir kitap halinde basılarak ilim dünyasının hizmetine sunulmuştur. Son olarak, gerek muhtelif branşlarda birçok değerli bilim insanının bir araya gelmesini sağlayarak bu sempozyumun düzenlenmesine öncülük eden, gerekse Molla Halil’in hayatının, eserlerinin ve ilmi kişiliğinin tüm yönleriyle ele alındığı bu kıymetli çalışmanın basılmasında ön ayak olan saygıdeğer hocamız Prof. Dr. İhsan Süreyya SIRMA’ya gönülden şükranlarımızı sunar, kendisine uzun ve sağlıklı ömürler dileriz. Editör Kurul