Covid-19 Salgını Sürecinde Sağlık Personelinin Fiziksel Aktivite Düzeyi, Yaşam Kalitesi ve Yorgunluk Düzeyi Arasındaki İlişki

Amaç: Bu çalışmanın amacı, salgın sürecinde sağlık çalışanlarının fiziksel aktivite seviyeleri, beslenme ve uyku durumları ile yaşam kaliteleri, yorgunluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Çalışmaya özel ve kamu kuruluşlarında aktif olarak çalışan 18-65 yaş arası 151 sağlık personeli dahil edildi. Veriler elektronik ortamda toplanmış olup katılımcıların demografik bilgileri için “Genel Bilgi Formu”, fiziksel aktivite seviyeleri için “Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Formu”, yaşam kalitesi için “Kısa Form-12 Yaşam Kalitesi Ölçeği” ve yorgunluk düzeyi için “Yorgunluk Şiddet Ölçeği” kullanıldı. Bulgular: Sağlık çalışanlarının fiziksel aktivite toplam puanları ile yaşam kalitesi fiziksel bileşen (r=0,107, p>0,05) ve mental bileşen (r=0,222, p>0,05) puanları arasındaki ilişkileri belirlemeye yönelik yapılan test sonuçlarına göre bu parametreler arasında hafif düzeyde pozitif yönde doğrusal ilişki vardı fakat bu ilişkiler istatistiksel olarak anlamsızdı. Sağlık çalışanlarının sırasıyla yorgunluk şiddetleri ile yaşam kalitesi mental puanı (r=-0,530,

Turkish Version Study of Parkinson's Disease Quality of Life Questionnaire (PDQL)

Introduction: This study aimed to evaluate Turkish transcultural adaptation, reliability, and validity of Parkinson's Disease Quality of Life Questionnaire (PDQL), which has been developed to assess the quality of life of patients with Parkinson's disease. Methods: Eighty-nine patients who were included in the study were diagnosed with Parkinson's disease. They were presented to the outpatient clinic of the Istanbul Faculty of Medicine, Physical Medicine and Rehabilitation department between July 2005 and April 2008. The Turkish translated version of PDQL (PDQL-TR), Unified Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS), and Hoehn & Yahr (HY) were used as the main outcome measures. Results: The calculated Pearson correlation coefficient for PDQL, H&Y, and UPDRS ranged between -0.36 and -0.80. Cronbach's alpha coefficients of the PDQL-TR complete questionnaire and subdomains were higher than 0.80. The absolute value of item-total score correlation coefficients by Pearson fluctuated between 0.40 (question 4-total score) and 0.88 (question 26-total score), whereas the subdomain-total score correlation coefficients ranged between 0.81 and 0.96. PDQL-TR showed high stability according to the ICC results, ranging between 0.75 (Emotional Function) and 0.88 (Parkinsonian Symptoms). Conclusion: The psychometric features of PDQL-TR are satisfactory, and our results are consistent with the previous literature findings. PDQLTR is a valid and reliable tool to measure health-related quality of life in patients with Parkinson's disease

Serebral palsi tanılı çocuklarda görsel geri bildirim kullanımı ile üst ekstremite eğitimi

Purpose: This study aimed to investigate that if upper limb visual feedback training added to the usual therapy was effective on upper limb functions in children with cerebral palsy. Methods: Thirty-eight children with cerebral palsy (4-18 years) participated in the study. The participants were randomly assigned into two groups. Study group (n=19, mean age 8.50±3.40, 53% female) received visual feedback training plus usual therapy twice a week for 8 weeks, 16 sessions in total, while control group (n=19, mean age 10.60±3.80, 42% female) received only usual therapy. The participants’ Gross Motor Function Classification System levels were between I-III and spasticity levels were between ‘0’ to ‘1+’ according to Modified Ashworth Scale. Upper limb range of motion (ROM), grip and pinch strength, hand skills (Minnesota Manual Dexterity Test (MMDT)), and functional abilities (Childhood Health Assessment Questionnaire (CHAQ)) were assessed before and after treatment. Results: The change amount in shoulder flexion (p=0.004) and abduction (p=0.01), supination (p=0.019) and wrist flexion (p=0.004) and extension (p=0.00) ROM values; bilateral MMDT scores (p=0.003) were statistically significantly improved in study group compared to control group. Conclusion: Adding visual feedback training to the usual therapy program of children with cerebral palsy was found to be effective in some outcome measurements such as upper limb ROM and hand skills. In the long-term rehabilitation process, this new training method may be an alternative additive option for children, families, and physiotherapists.Amaç: Bu çalışmanın amacı, serebral palsi tanısı olan çocuklarda rutin tedaviye eklenen üst ekstremite görsel geribildirim eğitiminin üst ekstremite fonksiyonları üzerine etkisini araştırmaktı. Yöntem: Çalışmaya serebral palsi tanılı (4-18 yaş) 38 çocuk katıldı. Katılımcılar randomize olarak iki gruba ayrıldı. Çalışma grubu (n=19, ortalama yaş 8,50±3,40, %53 kadın) 8 hafta boyunca haftada 2 kez görsel geribildirim eğitimi ve rutin tedavi alırken, kontrol grubu (n=19, ortalama yaş 10,60±3,80, %42 kadın) sadece rutin tedavi aldı. Kaba Motor Fonksiyonel Sınıflandırma Sistemi seviyeleri I-III arasında ve spastisite seviyeleri Modifiye Ashworth Ölçeği’ne göre "0" ile "1+" arasında olan çocuklar çalışmaya dahil edildi. Üst ekstremite hareket açıklığı (EHA), kavrama ve çimdik gücü, el becerileri (Minnesota Manual Dexterity Test (MMDT)) ve fonksiyonel yetenekler (Childhood Health Assessment Questionnaire (CHAQ)) tedavi öncesi ve sonrasında değerlendirildi. Bulgular: Çalışma grubunda omuz fleksiyonu (p=0,004) ve abdüksiyon (p=0,01), supinasyon (p=0,019) ve bilek fleksiyonu (p=0,004) ve ekstansiyon (p=0,00) EHA değerleri; bilateral MMDT puanları (p=0,003) kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde gelişti. Sonuç: Görsel geribildirim eğitimini serebral palsi tanısı ile rehabilitasyon uygulanan çocukların tedavi programına eklemenin üst ekstremite EHA ve el becerileri gibi bazı sonuç ölçümlerinde etkili olduğu bulundu. Uzun süreli rehabilitasyon sürecinde bu yeni yöntem çocuklar, aileler ve fizyoterapistler için tedaviye eklenebilecek alternatif bir seçenek olabilir

Scoliosis screening results of primary school students (11-15 years old group) in the west side of Istanbul

[Purpose] The present study aimed to find out the scoliosis prevalence 11-15 years old children and to create awareness about scoliosis. [Subjects and Methods] All of the children were assessed using the Adams Forward Bendings Test and a scoliometer. Sagittal plane changes such as kyphosis, lordosis, hypokyphosis, hypolordosis and anterior head tilt were screened. Children with trunk rotation angles (ATR) of 4 degrees or more were suspected of having scoliosis, and were evaluated for a second time for gibbosity height, arm-trunk distance, and ATR. [Results] A total of 2,207 children were screened and the evaluation revealed there were 11 girls (0.49%) with a Cobb angle of 10 degrees and more. The maximum Cobb angle was 43 degrees (right thoracic-left lumbar) and the maximum ATR was 12 degrees. Two children had kyphosis and lordosis, and one had hypokyphosis and was diagnosed as having idiopathic scoliosis. [Conclusion] Families should regularly check their children, even if they are not diagnosed as having scoliosis in school screenings. It is our opinion that our study increased the awareness of the families about scoliosis by screening, brochures and posters. In the future, if school screenings were performed as a routine procedure and scoliotic students were followed over the long term, the actual effectiveness of screening would be able to be detected

Video conference based education and meetings perspective of Turkish physiotherapists and physiotherapy and rehabilitation students

Amaç: Çalışmanın amacı, fizyoterapistlerin ve fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencilerinin günümüzdeki pandemi koşullarıyla birlikte yüz yüze eğitimden çevrimiçi eğitime doğru değişen eğitim sistemlerine olan bakış açılarını belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 91 fizyoterapist ve 113 fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencisi dahil edilmiştir. Demografik bilgileri kaydedilmiştir. Video konferans temelli eğitim ve toplantılara bakış açıları, araştırmacılar tarafından hazırlanan anket yoluyla değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalamaları 25,18 ± 5,39 yıl olan 162’si kadın (79,41%), 42’si erkek (20,59%), toplamda 204 kişi katıldı. Teorik içerikli video konferansa katılan katılımcıların %38,92’si oldukça ve uygulama içerikli video konferansa katılan katılımcıların %30,60’ı kısmen verim aldığını belirtti. %48,04 katılımcı en çok tercih edilen eğitim modelinin video konferans temelli teorik, yüz yüze uygulamalı eğitim olduğunu belirtmesine karşın, %45,20 katılımcı ise yüz yüze teorik ve uygulamalı eğitim modelinin en çok tercih edildiğini belirtti. Sonuç: Çalışmamızda fizyoterapistler ve fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencilerinin uygulamalı eğitimlerde yüz yüze eğitimi tercih ettiği görülmektedir. Teorik eğitimlerin ise mevcut çevrimiçi platformlar aracılığıyla yüz yüze eğitime yakın verim seviyelerinde devam edebileceği öngörülmektedir. Video konferans temelli uygulamalı eğitimlerin en az yüz yüze uygulamalı eğitimler kadar verim alınabilir hale gelebilmesi için farklı teknolojik uygulamalara ihtiyaç vardırObjective: The aim of the study is to determine the perspectives of physiotherapists and physiotherapy and rehabilitation students on the changing education systems from face-to-face education to online education with the current pandemic conditions. Methods: 91 Physiotherapists and 113 physiotherapy and rehabilitation students were included in the study. Demographic information was recorded. Perspectives on video conference based-education and meetings were evaluated through a questionnaire prepared by the researchers. Results: A total of 204 people, 162 women (79.41%), 42 men (20.59%), with a mean age of 25.18 ± 5.39 years, participated in the study. During the study, 38.92% of the participants in the theoretical video conference stated that they were quite productive, and 30.60% of the participants in the practical video conference stated that they were partially productive. Among all, 48,04% of the participants stated that the most preferred education model was video conference based-theoretical and face-to-face applied education, while 45.20% of the participants stated that they preferred the face-to-face theoretical and practical education model the most. Conclusion: In the study, it is seen that physiotherapists and physiotherapy and rehabilitation students prefer face-to-face education in applied education. It is foreseen that theoretical educations can continue at efficiency levels close to face-to-face education through existing online platforms. Different technological applications are needed in order to make video conference based-practical educations as effective as faceto-face applied educations

Pandemi döneminde üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi değişiminin incelenmesi: kesitsel bir çalışma

Amaç: Sağlıklı üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyinin demografik özellikler ile ilişkisini incelemek ve pandemi öncesi ve sonrası değerleri karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte tasarlanan çalışmaya kronik hastalığı ve travmatik kas iskelet sistemi problemi bulunmayan 226 üniversite öğrencisi dahil edilmiştir. Katılımcıların demografik özellikleri ve fiziksel aktivite düzeyleri çevrimiçi oluşturulan bir anket yoluyla değerlendirilmiştir. Fiziksel aktivite düzeyi pandemi süreci ve öncesi göz önünde bulundurularak Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu ile iki kez değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS v24, Jamovi v1.8.2 ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesinde G*power v3.1.9.6 programları kullanılmıştır. Veri analizleri bağımsız örneklem t-testi, Mann Whitney U testi, Wilcoxon sıralı işaretler testi ve Kruskal-Wallis testi analizlerinden ve mediasyon modellemesi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin %5.8’i inaktif; %81.9’u orta düzeyde aktif; %12.4’ü ise aktifti. Pandemi döneminde şiddetli ve orta fiziksel aktivite, yürüme aktivite değerleri pandemi öncesine göre düşüş, oturma aktivitesi değerleri ise yükseliş gösterdi (p=0.037; p=0.033; p<0.001; p<0.001). Fiziksel aktivite değişimi değerleri cinsiyet ve yaşam çevresi gruplarına göre kıyaslandığında, gruplar benzerdi (p=0.086; p=0.157). Sonuç: Pandemi döneminde fiziksel aktivite düzeylerinde düşüş gözlenmiştir. Özellikle online eğitim nedeniyle uzun süreler hareketsiz kalan genç bireylerde aktivite kısıtlılığı sonucu ortaya çıkabilecek sorunları önlemek için fiziksel aktivite teşvik edilmelidirAim: To examine the relationship between physical activity and demographic characteristics in university students and to compare the values before and after pandemic. Material and Method: There were 226 students without chronic diseases or trauma in this crosssectional study. The demographic information and physical activity levels were evaluated with an online questionnaire. International Physical Activity Questionnaire-short form-(IPAQ-SF) was administered for before and after the pandemic period. The data was analyzed using SPSS v24, Jamovi v1.8.2 and G*power v3.1.9.6. Independent sample t-test, Mann Whitney U test, Wilcoxon signed ranks test and Kruskal-Wallis test analyzes and mediation modeling were used. Results: 5.8% of the students are low active; 81.9% are moderate active; 12.4% are high physical active. After the pandemic, the medians of vigorous and moderate physical activity, walking decreased and medians of sitting activity increased compared to the pre-pandemic period (p=0.037; p=0.033; p<0.001; p<0.001). There was no difference in the medians of physical activity change between gender and living environment groups (p=0.086; p=0.157). Conclusion: It is important to encourage young adults who are inactive for a long time due to online education to exercise in order to prevent problems that may arise as a result of activity restriction

The reliability of the augmented Lehnert-Schroth and Rigo classification in scoliosis management

Background: In pattern-specific scoliosis exercises and bracing, the corrective treatment plan differs according to different curve patterns. There are a limited number of studies investigating the reliability of the commonly used classifications systems. Objective: To test the reliability of the augmented Lehnert-Schroth (ALS) classification and the Rigo classification. Methods: X-rays and posterior photographs of 45 patients with scoliosis were sent by the first author to three clinicians twice at 1-week intervals. The clinicians classified images according to the ALS and Rigo classifications, and the data were analysed using SPSS V-16. Intraclass correlation coefficients (ICCs) and standard error measurement (SEM) were calculated to evaluate the inter-and intra-observer reliability. Results: The inter-observer ICC values were 0.552 (ALS), 0.452 (Rigo) for X-ray images and 0.494 (ALS), 0.518 (Rigo) for the photographs. The average intra-observer ICC value was 0.720 (ALS), 0.581 (Rigo) for the X-ray images and 0.726 (ALS) and 0.467 (Rigo) for the photographs. Conclusions: The results of our study indicate moderate inter-observer reliability for X-ray images using the ALS classification and clinical photographs using the Rigo classification. Intra-observer reliability was moderate to good for X-ray images and clinical photographs using the ALS classification and poor to moderate for X-ray and clinical photographs using the Rigo classification

LUMBOPELVIC STABILITY, LUMBOPELVIC MOBILITY AND SPINOPELVIC PARAMETERS IN PATIENTS WITH LUMBAR DISC HERNIATION

Objective: This study aimed to evaluate lumbopelvic stability, lumbopelvic mobility, and spinopelvic parameters in patients with lumbar disc hernia (LDH). Materials and Methods: The study included 20 patients with LDH who met the study inclusion criteria and 20 age and gender-matched healthy volunteers. All the subjects were evaluated using a visual analog scale for pain intensity assessment, trunk flexor, and right/left lateral trunk flexor muscle endurance tests and Sorensen tests for lumbopelvic stability, Schober and sit-and-reach tests for lumbopelvic mobility, lateral radiography for spinopelvic parameters and the Oswestry Disability Index for physical functionality. Results: There was a significant difference between the groups with respect to lumbopelvic stability, lumbopelvic mobility, lumbosacral angle, pain, and physical functionality (p<0.05). A highly significant moderate to good negative correlation was obtained between endurance tests and pain and functionality scores. A highly statistically significant moderate to good negative correlation was found between pain scores, Oswestry functionality questionnaire results and Schober test values. Conclusion: The results of this study showed that lumbopelvic stability, lumbopelvic mobility and lumbosacral angle values were decreased in patients with LDH compared with healthy individuals. Therefore, lumbopelvic stability and mobility exercises, and postural control exercises to correct the protective mechanisms that will improve spinopelvic parameters as well as optimal posture, should be included in rehabilitation programs for patients with LDH