Caudal cruciate ligament avulsion at its origin in a dog

Η ρήξη του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου είναι σπάνια στον σκύλο και συνήθως συνυπάρχει με ταυτό-χρονη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Ένας ημίαιμος σκύλος ηλικίας 10 μηνών προσκομίστηκε με χωλότητα του οπίσθιου δεξιού άκρου. Η ορθοπαιδική εξέταση αποκάλυψε θετική προσθιοπίσθια συρταρωτή κίνηση στο δεξιό γόνατο. Η αρθροτομή επιβεβαίωσε τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και έδειξε και απόσπαση του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου στην πρόσφυσή του. Το γόνατο σταθεροποιήθηκε με τη χρήση εξωαρθρικής τεχνικής (νάιλον ράμμα μεταξύ έξω σησαμοειδούς και κνημιαίου κυρτώματος). Οκτώ μήνες μετεγχειρητικά ο σκύλος δεν παρουσίαζε εμφανή χωλότητα και παραμένει έτσι μέχρι και την τελευταία επανεξέταση (3 χρόνια). Το περιστατικό αυτό εγείρει την πιθανότητα ότι η αποκατάσταση της λειτουργίας του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου δεν είναι πάντα απαραίτητη για την επιτυχή έκβαση των ζώων.Caudal cruciate ligament (CaCL) rupture is uncommon in dogs and usually occurs with a concurrent rupture of the cranial cruciate ligament (CrCL). A 10-month-old cross-bred dog was presented with left hind limb lameness. Orthopaedic examination revealed positive craniocaudal drawer sign in the left stifle. Arthrotomy confirmed CrCL rupture, and showed CaCL avulsion fracture at its origin. The stifle was stabilized using extracapsular lateral fabellotibial suture. Eight months postoperatively the dog was free of obvious lameness and remained sound until the last re-evaluation (3 years). This case raises the possibility that restoration of the CaCL function is not always essential for animals’ successful outcome