Türkiye’de diş hekimlerinin bifosfonatlar konusundaki farkındalık ve bilgilerinin değerlendirilmesi

Aim: Bisphosphonates (BPs) are inorganic pyrophosphate analogs used for the treatment of various diseases. This study aimed to evaluate the knowledge and attitudes of general dental practitioners (GDP), specialist trainees (ST), and specialists (S) in Turkey toward medication-related osteonecrosis of the jaw (MRONJ) and to optimize future training programs in this field. Materials and Methods: A self-report questionnaire consisting of 7 questions about demographic data, knowledge about BPs, MRONJ and treatment modalities was prepared and send to the members of Turkish Dental Association via email. Results: A total of 209 participants were included in this survey. The mean age of the ST group was significantly lower than the mean ages of the GDP and S groups (P= 0.003, P= 0.038). GDP are less likely to think of BPs administration and radiotherapy treatment than S or ST upon observation of an exposed bone in the head-and-neck region (P=0.048, P=0.008). In comparison to the S and ST groups, the GDP group displayed less knowledge regarding the radiological and intraoral examination of patients undergoing BP therapy (P= 0.034). Conclusion: The increasing awareness of dentists about usage and side effects of BPs is important for preventing MRONJ. The GDP group displayed significantly less knowledge regarding the radiological and intraoral examinations of patients undergoing BP therapy. Greater efforts are required to increase education and knowledge of MRONJ and BPs among dental practitioners.Amaç: Bisfosfonatlar çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılan inorganik pirofosfat analoglarıdır. Bu çalışma uzman olmayan diş hekimlerinin, uzmanlık öğrencilerinin ve uzmanların ilaca bağlı gelişen çene osteonekrozuna yönelik bilgi ve tutumlarını değerlendirmenin yanında, gelecekteki eğitim programlarını optimize etmeyi amaçlamıştır. Materyal ve Metot: Çalışmaya 209 katılımcı dahil edilmiştir. Türk Dişhekimleri Birliği’nin desteğiyle bir anket hazırlanmış ve üyeler arasında e-posta ile paylaşılmıştır. Katılımcıların demografik bilgiler, ilaca bağlı çene osteonekrozları, bisfosfonatlar ve tedavi yaklaşımları ile ilgili 7 sorudan oluşan anketi yanıtlamaları istenmiştir. Bu anket sorularına hekimlerin verdiği cevaplar sayı ve yüzde ile tanımlanmıştır. Bulgular: Ankete katılan uzmanlık öğrencilerinin ortalama yaşı, uzman olmayan diş hekimleri ve uzmanlardan anlamlı olarak düşük bulunmuştur (P = 0.003, P = 0.038). Uzman olmayan diş hekimleri, baş-boyun bölgesinde gözlemlenen ekspoze kemiğin bisfosfonat tedavisi ya da radyoterapiye bağlı olabilme ihtimalini diğer gruplara göre daha az değerlendirmiştir (P=0.048, P=0.008). Uzman ve uzmanlık öğrencilerine kıyasla uzman olmayan diş hekimleri, bisfosfonat kullanan hastaların radyolojik ve ağız içi bulguları hakkında daha az bilgi sahibi olduğunu belirtmiştir (P = 0.034). Sonuç: Diş hekimlerinin bisfosfonatların kullanımı ve yan etkileri konusunda artan farkındalığı MRONJ’un önlenmesi için önemlidir. Diş hekimleri arasında MRONJ ve bisfosfonatlar ile ilgili bilincin artırılması için daha fazla çaba gösterilmesi ve hedef kitleye yönelik eğitim planları oluşturulması gerekmektedi