An ethnobotanical survey of medicinal plants in Biga (Çanakkale-Turkey)

Traditional medicine, which is an important part of traditional knowledge, is an aspect of a heritage common to all mankind. We aimed to determine the traditional medicinal uses of plants in Biga and to compare the local data obtained with ethnobotanical studies for neighboring areas. Ethnobotanical data for medicinal plants were collected by means of face-to-face interviews with local people. We recorded 104 taxa belonging to 49 families used for medicinal purposes. Lamiaceae, Rosaceae, and Asteraceae were the most common plant families. Hypericum perforatum L. is the most used species in Biga for the treatment of gastrointestinal and dermatological ailments. The highest FIC values (0.84) were obtained for respiratory disease, followed by gastrointestinal and dermatological diseases (0.81) and urinary infections (0.79). Only 52% of the species recorded in our study were found in monographs and pharmacopeias. The data reveal the continued use of plants as part of an oral culture among the local population inhabiting the research area. The outcome of this study contributes to the various approaches used to protect the rights of the local people of Turkey, including their resources and knowledge. Furthermore, the study contributes to our knowledge of medicinal plants in the Mediterranean region

Ethnobotanical uses of genus <i style="mso-bidi-font-style:normal">Pinus</i> L. (Pinaceae) in Turkey

209-220    Pinus brutia Ten., Pinus halepensis Mill., Pinus nigra Arnold, Pinus pinea L. and Pinus sylvestris L. forests cover approximately 10.91 million hectares area in Turkey. Since there are a lot of settlements inside or near these wide <i style="mso-bidi-font-style: normal">Pinus forest lands, the usages of <i style="mso-bidi-font-style: normal">Pinus species are very common among local people. Within this paper, 130 ethnobotanical and traditional medicinal studies published up to 2011 which were dealed different areas of Turkey are examined and the usages of Pinus species are compiled from 54 of them. It has 269 records that are to be proof of the wide range of ethnobotanical usages of pines. Due P. halepensis has a narrow distribution, the records about ethnobotanical usage of it does not exist in the investigated literature.     Particularly medicinal use of pines is the most prominent way of their utilization. It is stated in the literature that the uppermost medicinal usage of Pinus species is for respiratory system diseases. They are also used as food, veterinary medicine, dye, firewood, handycrafts, etc.     P. brutia and P. nigra have the widest distribution area in Turkey and ethnobotanical usages of them are found more than other species according to indexes obtained with Shannon-Wiener index system. </span

Prangos ferulacea (L.) Lindl. Bitkisinin Toplam Fenolik ve Toplam Flavonoit Madde Miktarı ve Antioksidan Aktivitesinin Belirlenmesi

Prangos ferulacea (L). Lindl. Erzurum ili ve çevrelerinde halk arasında tıbbi ve gıda amaçlı olarak kullanılan bir bitkidir. Özellikle şehrin kuzey taraflarında her yılın Mayıs ayında toplanan P. ferulacea (Yöresel adı Çaşır, Çakşır) yaprakları salamura yapılarak tüm yıl boyunca gıda olarak tüketilmektedir. Bu çalışmada Mayıs ayında araziden toplanan bitkinin yaprakları kurutulup 6 farklı çözücü ile (su, metanol, %70 meoh, hekzan, kloroform, aseton) ekstresi, uçucu yağı ve yağ altı suyu elde edilmiştir. Bitkinin salamurasından ise 4 farklı çözücü (aseton, metanol, hekzan, klorofom) ile ekstresi elde edilmiştir. P. ferulacea bitkisinden hazırlanan ekstrelerin; DPPH yönteminde metanol, su ve %70 MeOH; ABTS yönteminde metanol, %70 MeOH ve su; CUPRAC yönteminde ise su kuru bitki ekstrelerinin standart antioksidanlara kıyasla yüksek aktivite gösterdikleri bulunmuştur. Toplam fenolik madde içeriği incelendiğinde su, aseton ve metanol kuru bitki ekstrelerinin; toplam flavonoit madde içeriği incelendiğinde ise klorofom ve su kuru bitki ekstrelerinin en yüksek madde içeriğine sahip oldukları görülmüştür. Özellikle yaprakları gıda olarak kullanıldığı için antioksidan aktivite değerlendirmesi açısından su ekstresinin her 3 yöntemde de iyi sonuçlar vermesi, toplam fenolik-flavonoit madde içeriğinin yüksek değerleri bitkinin bu kullanım şeklini desteklemektedir