Yetişkinlerde karaciğer nakli sırasında kan ve kan ürünleri transfüzyonunu etkileyen faktörler

SDKY nedeni ile karaciğer nakli (KN) planlanan hastalarda, cerrahi ve anestezi tekniklerindeki gelişmelerle kan ve kan ürünleri transfüzyonu gereksinimi oldukça azalmış görünmektedir. Bu nedenle, çalışmamızda hastanemizde Nisan 2004-Nisan 2009 tarihleri arasında karaciğer transplantasyonu yapılan 18-65 yaş aralığında 417 hastanın ERT, TDP ve TRO gereksinimleri ve bunu etkileyen değişkenler retrospektif olarak araştırıldı. Hastalarla ilgili demografik, preoperatif ve intraoperatif 91 değişken değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilen 417 hastanın 48 (%11,5)inde operasyon süresince ERT, 221 (% 53)inde TDP, 181 (%43)inde TRO verilmeksizin karaciğer naklinin gerçekleştiği, kalanlarda ortalama 4,35 Ü ERT, 2,65 Ü TDP ve 0,75 Ü TRO gereksinimi olduğu belirlendi. Yaş, boy, cinsiyet, hastalık tanısı, donör yaşı, preoperatif SGOT, operasyon başlangıcındaki OAB, operasyon dönemlerindeki KAH, PKKB, Ca ve K düzeyleri ve toplam kristaloid tüketimi hiçbir kan ürünü tüketimi ile ilişkili bulunmamıştır. Aynı anda üç kan ürünü gereksinimini de anlamlı etkileyen değişkenler preoperatif Hb, PZ, INR, APTZ, CTP ve MELD skorları, intraoperatif diseksiyon dönemi PZ, APTZ, BE-B, fibrinojen düzeyi, üç dönemde Htc ve trombosit düzeyleri, kolloid ve Ca replasman miktarlarıdır. Diğerlerinin kan ürünleri tüketimi ile etkileşimi bazı dönemlerde sınırlı kalabilmektedir. Bu veriler, kan gereksinimi olacak hastaları tahmin etmede yararlı olabilir. Ancak, daha ileri yorumların yapılabilmesi, farklı klinik durumların kan ürünleri ile etkileşiminin aydınlatılabilmesi için çok değişkenli analizlerle daha fazla hasta sayısının değerlendirilmesi gerekmektedir. O zaman bazı hastaların kan ürünlerine olan gereksinimi tam olarak önceden tahmin edilebilir olacaktır

Design And Implementation of Experimental Setup For Neural Data Based Stimulator By Using Labview

Recently, the requirements of biomedical technologies have forced to bring up appropriatelyeducated employees. That member staffs are to understand the relations of the multidiscipline, toassimilate theory and application. Hence, they could reach their knowledge of human body system andbiomedical systems so as to proceed and contribute to education technologies. In this study, a neuronoutput data based stimulator experimental setup is designed and implemented via virtual instruments(VIs) in LabVIEW. The neuron output data is generated with Hodgkin–Huxley model. The setup iseligible example to show how the fundamentals of biomedical systems build to the students and how adc motor can be controlled with neuron output data via VIs on PC. In future direction, a muscle nervecell will be used with invasive methods to stimulate a real dc motor setup. So, this application might bean initial stage of the designing prosthetic hand applications for students

Arduino ve LabVIEW Kullanarak EMG Verilerinden Eşik Seviye Belirleme ile Motor Kontrol Düzeneği Tasarımı

Biyomedikal sinyaller içinde Elektromiyografinin (EMG) incelenmesi popüler bir araştırma alanıdır ve rehabilitasyon tasarım sistemleri için oldukça önemidir. Bu çalışmada kullanılan yöntemler sırasıyla; i) insan üzerinden iskelet kasının sinir yolu ile uyarılarak gerçek zamanlı el parmaklarına ait EMG verilerinin alınması, ii) elde edilen EMG işaretlerinden el açma ve kapama hareketlerinin eşik seviyelerinin histogram yöntemiyle belirlenmesi iii) eşik gerilimlerini kullanarak Arduino kartı üzerinden gerçek zamanlı DC motor kontrolü yapılmıştır. Bu çalışma da belirlenen eşik gerilimleri kullanılarak Arduino tabanlı bir devre ile rehabilitasyon sistemine hazırlık çalışması yapılmıştır. Gerçek zamanlı EMG verileri QNET02697-MYOELECTRIC eğitim seti ile alınmış ve LabVIEW programı ile ara yüzü tasarlanmıştır. Böylece, rehabilitasyon sistemleri için araştırma ve eğitim altyapısına katkı oluşturulabilecektir

Assessment of the Prognostic Power of Preoperative Laboratory Biomarkers in Predicting Pediatric Complicated Appendicitis and the Outcomes of the Relevant Surgical Intervention

Aim:The purpose of this study was to assess the prognostic power of preoperative laboratory biomarkers in pediatric age group individuals diagnosed with appendicitis in the emergency department in distinguishing complicated appendicitis from non-complicated appendicitis and in predicting postoperative outcomes.Materials and Methods:The population of this descriptive, cross-sectional, retrospective study consisted of children (younger than 18 years of age) who applied to our hospital’s emergency department between January, 2020 and October, 2021 and underwent surgical intervention with a diagnosis of acute appendicitis. Preoperative laboratory test results, intraoperative surgical outcomes, lengths of hospital stay and postoperative complications data were recorded in the patient follow-up forms and analyzed.Results:The intraoperative and pathological data revealed that 179 (37.8%) and 294 (62.1%) patients had complicated and non-complicated appendicitis, respectively. An analysis of the complete blood count results indicated that the C-reactive protein (CRP) level, and CRP-to-albumin ratio (CAR), neutrophil count, leukocyte count, monocyte-to-lymphocyte ratio (MLR), and neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) were significantly higher, whereas the sodium and albumin levels were significantly lower in those patients with complicated appendicitis than in those with non-complicated appendicitis. Among the parameters investigated, the NLR, CAR values, and the presence of hyponatremia were found to be significantly associated with the length of hospital stay and postoperative complication rates in those patients with complicated appendicitis.Conclusion:The findings of our study show that leukocyte counts, neutrophil counts, NLR values, CRP, sodium, and direct bilirubin levels meas-ured preoperatively in the emergency department can be used to identify pediatric patients with complicated appendicitis. In addition, MLR and CAR values, as new biomarkers, can provide guidance in emergency interventions and also predict postoperative outcomes

Hickmann® kateterinin yerleştirilmesi sırasında kateterin intraplevral yerleşimi ve hemotoraks

Central venous catheterization with the Hickmann;reg; catheter is generally done via jugular or subclavian veins. During catheterization, use of ultrasonography reduces complications of catheterization.After cardiac catheterization, cases should be checked through both a posteroanterior chest radiography and a physical examination to observe the location of the catheter and possible complications. Before using central venous catheter, the agitated physiologic serum is firstly delivered through catheter's lumen and then emanating micro bubbles are observed at the catheter tip on right atrium under echocardiography which confirms the location of the catheter tip. in this case report, diagnosis and treatment of a pleural effusion and a massive hemothorax and an intrapleural placement of the catheter during implantation of a Hickmann;reg; catheter in a child with acute lymphoblastic leukemia are presented.Hickmann® kateter ile santral venöz kateterizasyon işleminde genellikle juguler veya subklaviyen venler kullanılmaktadır. Kateterizasyon sırasında ultrasonografi kullanılması, kateterizasyon komplikasyonlarını azaltmaktadır. Kateterizasyon sonrasında, olguların fizik muayene ve posterior-anterior akciğer grafisi ile kontrol edilmesi, kateter lokalizasyonu ve olası komplikasyonların görülmesini sağlamaktadır. Santral venöz kateteri kullanmadan önce kateter lümeninden ajite serum fizyolojik uygulanması ile kateter ucundan çıkan baloncukların ekokardiyografi altında sağ atriumda görülmesi de, kateter ucunun yerinin değerlendirilmesini sağlamaktadır. Bu olgu sunumunda, akut lenfoblastik lösemi tanısı ile izlenen çocukta sol subklaviyen venden Hickmann® kateter takılması sırasında kateterin intraplevral yerleşimi ve plevral efüzyon ile masif hemotoraksın tanı ve tedavisi sunulmuştur