ABORAS: polarimetric, 10cm/s RV observations of the Sun as a star

This is the final version. Available from SPIE via the DOI in this recordSPIE Astronomical Telescopes + Instrumentation, 17 - 22 July 2022, Montréal, Québec, CanadaWe present a description of A dual-Beam polarimetric Robotic Aperture for the Sun (ABORAS), to serve as a Solar input with a dedicated Stokes V polarimeter for the HARPS3 high-resolution spectrograph. ABORAS has three main science drivers: trying to understand the physics behind stellar variability, tracking the long term stability of HARPS3, and serve as a benchmark for Earth-sized exoplanet detection with HARPS3 by injecting an Earth RV signal into the data. By design, ABORAS will (together with the HARPS3 instrument) be able to measure 10cm/s variations in RV of the integrated Solar disk and detect integrated magnetic field levels at sub 1 Gauss level through circularly polarized light.Swiss National Science FoundationKavli Institute for Cosmology, Cambridg

Haalbaarheid gebruik onbemande meetvliegtuigjes bij calamiteiten

Onbemande vliegtuigjes die zijn toegerust met moderne meetinstrumenten, maken het in principe mogelijk om bij calamiteiten metingen hoog in de lucht te verrichten. Dat kan tot nu toe alleen nog op de grond. Het bleek mogelijk om een radioactieve bron vanuit een onbemand vliegtuigje te meten, maar om dat te vertalen naar de stralingsdosis tijdens een kernongeval zijn ingewikkelde berekeningen nodig. Ook kan een rookpluim worden bemonsterd, alleen zijn de uitkomsten daarvan niet eenduidig. Beide technieken zijn veel belovend en er lijken voldoende mogelijkheden te zijn om de eventuele juridische problemen van het inzetten van onbemande vliegtuigjes tijdens calamiteiten op te lossen. Meer vliegproeven en data zijn nodig voordat deze onbemande vliegtuigjes daadwerkelijk kunnen worden toegepast. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM en het Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium (NLR), dat aangeeft hoe deze technologische innovatie werkbaar kan worden gemaakt. Hiertoe is eerst verkend voor welk type calamiteiten de inzet van onbemande vliegtuigjes het meest relevant is. Op basis daarvan is gekozen voor chemische branden en kernongevallen. Vervolgens is uitgezocht welke typen vliegtuigjes en meetapparatuur het beste voor deze calamiteiten kunnen worden ingezet. Bij een chemische brand kan een onbemand vliegtuigje ingezet worden om de omvang en de hoogte van de rookpluim te bepalen. Daarnaast kan het vliegtuigje monsters nemen van de rook in de pluim. Bij een kernongeval kan het vliegtuigje ingezet worden om de radioactieve wolk in kaart te brengen en de radioactiviteit in het besmette gebied te meten. Een groot voordeel van het gebruik van een onbemand vliegtuigje is dat er geen of minder hulpverleners naar het gebied hoeven te worden gestuurd en dat ook in 'onveilig gebied' dicht bij een bron kan worden gemeten. Hierdoor worden zij niet of minder aan straling blootgesteld. Er bestaan verschillende types onbemande vliegtuigjes. Voor de inzet bij chemische branden en kernongevallen lijken de aeroplane- en rotorcraftvliegtuigjes de meest voor de hand liggende keuze. Dat komt door het gewicht dat ze mee kunnen nemen, door de mogelijkheid om stil te hangen in de lucht en door de grotere afstanden die ze kunnen overbruggen. Voor de meet- en bemonsteringsapparatuur is een keuze gemaakt uit technieken die binnen het RIVM worden gebruikt.In principle, Unmanned Aerial Vehicles (UAVs) equipped with modern measuring instruments can be used to perform measurements at high altitudes in the event of a disaster. In the past such measurements could only be carried out at ground level. Tests have demonstrated that UAVs can be used to conduct radioactive source measurements in the event of a nuclear accident, but complex calculations are required to convert the resulting data into radiation dose levels. It is also possible to take samples from a plume of smoke, although this method does not produce clear results. Both techniques are very promising and it appears to be possible to resolve legal problems associated with the use of UAVs during disasters. Additional flight tests and more information are required before such UAVs can be used in practice. These are the main conclusions of a study conducted by the Dutch National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) in conjunction with the National Aerospace Laboratory of the Netherlands (NLR) to explore the practical applications of this innovative technology. The study focused on the types of disasters in which UAVs can be deployed most effectively. A preliminary analysis showed that chemical fires and nuclear accidents offered the most appropriate conditions. The researchers subsequently investigated which types of UAV and measuring devices are most suitable for deployment during the aforementioned disasters. During a chemical fire, UAVs can be used to measure the diameter and height of the plume. The UAV can also take samples of the smoke in the plume. In the event of a nuclear accident, UAVs can be deployed to map the radioactive cloud and measure radioactivity levels in the contaminated area. One major advantage of using UAVs is that they reduce or even completely eliminate the need to send first responders to the area, while retaining the ability to perform measurements close to the source in the 'danger zone'. As a result, first responders are exposed to lower radiation levels or even no radiation at all. There are various types of UAVs currently on the market. Aeroplane and rotorcraft UAVs appear to be the most obvious choice for use during chemical fires and nuclear accidents, in light of their carrying capacity, hovering capabilities and greater radius of action. The measuring and sampling equipment used in the study was selected from the technologies already in use at RIVM.Veiligheid door Innovati

Effect of storage on redgram (Cajanus cajan /L./ Millsp) and greengram (Vigna radiata /L./ Wilczek) with particular reference to lipid composition

Background Vitamin D deficiency (VDD) affects the health and wellbeing of millions worldwide. In high latitude countries such as the United Kingdom (UK), severe complications disproportionally affect ethnic minority groups. Objective To develop a decision-analytic model to estimate the cost effectiveness of population strategies to prevent VDD. Methods An individual-level simulation model was used to compare: (I) wheat flour fortification; (II) supplementation of at-risk groups; and (III) combined flour fortification and supplementation; with (IV) a ‘no additional intervention’ scenario, reflecting the current Vitamin D policy in the UK. We simulated the whole population over 90 years. Data from national nutrition surveys were used to estimate the risk of deficiency under the alternative scenarios. Costs incurred by the health care sector, the government, local authorities, and the general public were considered. Results were expressed as total cost and effect of each strategy, and as the cost per ‘prevented case of VDD’ and the ‘cost per Quality Adjusted Life Year (QALY)’. Results Wheat flour fortification was cost saving as its costs were more than offset by the cost savings from preventing VDD. The combination of supplementation and fortification was cost effective (£9.5 per QALY gained). The model estimated that wheat flour fortification alone would result in 25% fewer cases of VDD, while the combined strategy would reduce the number of cases by a further 8%. Conclusion There is a strong economic case for fortifying wheat flour with Vitamin D, alone or in combination with targeted vitamin D3 supplementation