Simultaneous ipsilateral ring-stripping retrograde common carotid endarterectomy and standard carotid bifurcation endarterectomy

W pracy przedstawiono przypadek 71-letniego chorego, który został przyjęty do Kliniki Chirurgii Ogólnej w celu operacyjnego leczenia współistniejącego zwężenia tętnic szyjnych wewnętrznych z zamknięciem lewej tętnicy szyjnej wspólnej. U chorego wykonano arteriografię gałęzi łuku aorty i stwierdzono wstecznie zakontrastowany, drożny dystalny odcinek tętnicy szyjnej wspólnej i jej rozwidlenia. Śródoperacyjnie, po przeprowadzeniu arteriotomii tętnicy szyjnej wspólnej i ocenie blaszki miażdżycowej, wykonano wsteczne udrożnienie tętnicy szyjnej wspólnej lewej z jednoczasową standardową endarterektomią opuszki i tętnicy szyjnej wewnętrznej. W przebiegu pooperacyjnym nie zaobserwowano powikłań.We presented a case of a 71-year-old male patient admitted to the Department of Surgery because of bilateral stenoses of internal carotid arteries with simultaneous occlusion of left common carotid artery. The angiography of aortic arch branches was performed and demonstrated retrograde inflow of contrast medium into the patent distal part of common carotid and carotid bifurcation. During the operation after an arteriotomy of common carotid artery and evaluation of common carotid plaque the retrograde ring-stripping common carotid endarterectomy was performed with simultaneous standard endarterectomy of internal carotid artery and carotid bulb. No postoperative complications were observed

Stent fracture after endovascular treatment patient with subclavian vein thrombosis – difficult diagnosis and complication of venous thoracic outlet syndrome

Subclavian vein thrombosis is relatively rare. It constitutes 4 to 10% of all cases of venous thrombosis and is often associated with compression or canniulation of the subclavian vein. We present the case of patient with Paget-Schroetter syndrome treated in our center for right subclavian vein thrombosis as a result of the venous thoracic outlet syndrome (VTOS). In the case described below, VTOS was unrecognized and the stent fracture following endovascular treatment led to a relapse of venous thrombosis. Secondary angioplasty and stenting with subclavian vein decompression was successfully made. The patient was regularly monitored throughout the following year and there was no relapse of clinical symptoms. Conclusions: in case of subclavian vein thrombosis decompression is a very important step in the management of VTOS. It prevents recurrence of thrombosis and potential complications

The pitfalls of duplex scanning in bilateral distal stenosis of the internal carotid artery

Ultrasonografia z przepływem kodowanym kolorem (duplex scan) jest podstawowym badaniem wykonywanym w diagnozowaniu zwężenia tętnic szyjnych. Jest to uznana metoda diagnostyczna, która w większości przypadków jest jedynym i wystarczającym badaniem obrazowym kwalifikującym do leczenia zabiegowego tętnic szyjnych. Kwalifikując chorego do leczenia chirurgicznego i wewnątrznaczyniowego na podstawie wyniku ultrasonografii z przepływem kodowanym kolorem, należy uwzględniać wszystkie ograniczenia tego badania. Szczególną ostrożność należy zachować, gdy występują typowe objawy niedokrwienia mózgu, a w badaniu duplex scan nie wykazuje się istotnych patologii. Autorzy opisują przypadek nieskuteczności tego badania u chorego z nawracającymi objawami niedokrwienia mózgu i wysokim, obustronnym, krytycznym zwężeniem tętnic szyjnych wewnętrznych.The duplex scan is the main tool used to diagnose carotid artery stenosis, and there is agreement that it might be the single preoperative diagnostic test. All limitations of carotid duplex scanning should be taken into consideration during qualification to surgical or endovascular treatment. Awareness of these limitations is especially important when neurological symptoms are typical and duplex examination is negative. The authors describe the pitfalls of the duplex scan examination in a symptomatic patient with bilateral severe distal internal carotid artery stenosis

The use of cilostazol in intermittent claudication in patients with peripheral arterial disease

Chromanie przestankowe jest najczęstszym objawem choroby tętnic obwodowych (PAD). Wydłużenie dystansu wolnego od bólu uzyskuje się poprzez leczenie chirurgiczne, endowaskularne oraz odpowiednią farmakoterapię. Inhibitory fosfodiesterazy III (PDE) są grupą leków, które wykazują bardzo silny efekt antyagregacyjny. Oprócz tego mają działanie wazodylatacyjne, hipolipemizujące i antyproliferacyjne, co sprawia, że są przedmiotem licznych publikacji naukowych. Cilostazol jest najlepiej zbadanym inhibitorem PDE. Choć niepozbawiony działań niepożądanych, lek ma udowodniony wpływ na wydłużenie dystansu chromania przestankowego. W porównaniu z placebo i pentoksyfiliną istotnie wpływa na maksymalny dystans chromania (MWD) i dystans wolny od bólu (PWD). Ponadto skutecznie zapobiega restenozie po leczeniu endowaskularnym naczyń wieńcowych i obwodowych. Cilostazol może być także alternatywą w przypadku zjawiska oporności na tradycyjne leki przeciwpłytkowe. W wytycznych TASC II rekomenduje się stosowanie 3–6-miesięcznej terapii cilostazolem w celu złagodzenia objawów chromania przestankowego. Leczenie wymaga monitorowania i weryfikacji specjalisty.Intermittent claudication is the most frequent one symptom of peripheral arterial disease (PAD). Extending the distance free from pain is achieved by surgical treatment, endovascular and appropriate pharmaco­therapy. Phosphodiesterase III (PDE) are a group of drugs that have a very strong anti-aggregation effect. In addition, they have vasodilator activity, lipid-lowering and anti-proliferative what makes them the subject of numerous scientific publications. Cilostazol is the best studied PDE inhibitor. Though not devoid of side effects the drug has been shown to influence the extension of claudication distance. Compared to the placebo and pentoxifylline significantly affect the maximum claudication distance (MWD) and pain-free distance (PWD). In addition, effectively prevents restenosis after endovascular treatment of coronary and peripheral vessels. Cilostazol may also be an alternative in the case of the development of resistance to conventional anti-platelet agents. TASC II guidelines recommend the use of 3–6 months treatment with cilostazol in alleviating the symptoms of intermittent claudication. Treatment for monitoring and verification requires specialist

Rola badań przesiewowych we wczesnym wykrywaniu tętniaka aorty brzusznej

In the article the most recent publications on abdominal aortic aneurysm screening were presented. All analyzed papers increase the importance of early detection and elective operating treatment in reducing abdominal aortic aneurysms related mortality. Published to date scientific evidences and recommendations have supported national abdominal aortic aneurysm screening programmes. The range of the problem, major risk factors, as well as the benefits of widespread screening and the recommendations on population-based screening management for abdominal aortic aneurysm were discussed. Acta Angiol 2012; 18, 1: 1–8Przedstawiono najnowsze doniesienia dotyczące badań przesiewowych w rozpoznawaniu tętniaka aorty brzusznej. Wszystkie analizowane prace podnoszą znaczenie wczesnego wykrywania i następowego planowego leczenia operacyjnego tętniaków aorty brzusznej w zmniejszeniu śmiertelności związanej z tą jednostką chorobową. Opublikowane dowody naukowe i zalecenia doprowadziły do powstania narodowych programów badań przesiewowych w wykrywaniu tętniaka aorty brzusznej. Omówiono skalę problemu, główne czynniki ryzyka, jak i korzyści wynikające z badań przesiewowych, a także zalecenia dotyczące postępowania w ramach przesiewowych badań populacyjnych dla tętniaka aorty brzusznej. Acta Angiol 2012; 18, 1: 1–

Risk factors for surgical site infections in rectal cancer patients

Introduction. Rectal cancer surgery is associated with high rates of post-operative complications in which the most common are Surgical Site Infections (SSI). Materials and methods. Factors responsible for SSI incidence were retrospectively analysed in rectal cancer patients who had undergone surgery at a single centre for oncology between July 2012 and July 2016. The study end-point was patients’ contracting SSI. Statistical analyses were performed by the ‘Statistica 12’ package consisting of the Pearson’s Chi-squared test (χ2), the Kruskal-Wallis test and the Mann-Whitney U-test (with continuity correction). Qualitative variables were analysed using log-linear analysis. The likelihoods of SSI incidence were compared by using odds ratios within 95% confidence limits. Results. Amongst the 187 patient subjects under observation during their 30 day follow-up, 44 (23.5%) suffered from post-operative complications of which SSI were the most common at 27 (14.4%). In those patients with advanced stage IV cancer, SSI occurred 3-fold more compared to patients with lower stage cancers; respectively 27.3% vs 11.7%, p = 0.021. Multivariate analysis demonstrated that the highest SSI risk was in patients having a low-lying tumour (≤ 5 cm from the anal rim; OR 2.31 (95% CI of 1.15 to 4.62), p = 0.019 and those patients who had undergone Hartmann’s procedure; OR 1.85 (95% CI of 1.04 to 3.31), p = 0.038. Conclusions. Surgical site infections in rectal cancer patients undergoing surgery occur significantly more in those at advanced stage IV rectal cancer where the tumour is low-lying (0–5 cm from the anal rim) and after having undergone the Hartmann’s procedure

Recurrent carotid artery stenoses

Jednym z poważniejszych powikłań po udrożnieniach tętnic szyjnych są ich nawrotowe zwężenia. Ze względu na przebieg kliniczny oraz obraz histologiczny miejsca po operowanej tętnicy szyjnej wyróżnia się zwężenia nawrotowe wczesne i późne. Mianem restenozy wczesnej określa się zwężenie, które powstaje w ciągu pierwszych 2 lat po zabiegu operacyjnym. Podłożem nawrotu zwężenia w tym okresie jest intymalna hiperplazja. Zwężenie to charakteryzuje się niskim ryzykiem powikłań neurologicznych. Zwężenia późne są to zmiany powstające w późniejszym okresie po zabiegu. W badaniach patomorfologicznych nie różnią się one od zmian pierwotnych. Również ryzyko powikłań neurologicznych jest podobne jak w przypadku zwężeń pierwotnych. Konieczność reoperacji zachodzi w razie zwężeń zagrażających okluzją tętnicy szyjnej wewnętrznej lub w zmianach powodujących objawy neurologiczne. Wyniki odległe powtórnych zabiegów operacyjnych są podobne do operacji pierwotnych, jednak istnieje większe ryzyko powikłań śród- i pooperacyjnych. Nadal jednoznacznie nie określono roli zabiegów śródnaczyniowych w leczeniu zwężeń pierwotnych i wtórnych.Recurrent stenoses belong to the gravest complications after interventions of patency restoration of carotid arteries. According to the clinical course and the histological picture of the arterial site after intervention, recurrent stenoses are classified as either early or late. The term of early restenosis refers to arterial narrowing which occurs within the first two years following the procedure. In this period, recurrence of stenosis is caused by intimal hyperplasia. This type of stenosis bears a low risk of neurological complications. Late stenoses occur in the later period after the initial procedure. They do not differ from the primary lesions on pathomorphological grounds, and their risk of causing neurological complications is similar to that of the primary arterial narrowings. Stenoses bearing high risk of complete occlusion of carotid artery or provoking neurological symptoms necessitate reoperation. Although long-term results of repeated operations are similar to those of primary interventions, higher risk of intra- and postoperative complications should be taken into account. The role of endovascular interventions in primary and secondary arterial stenoses remains not unequivocally determined

Severe acute kidney injury after pharmacomechanical thrombectomy for acute limb ischemia

Pharmacomechanical thrombectomy (PMT) with AngioJet (AJ) catheter is one of the most efficacious endovasculartechniques for rapidly removing clots and thrombi from occluded vessels. It has a high technical successrate but at the cost of hemolysis which may lead to renal damage. Such a complication after AJ has beenpublished but is still underreported in the literature. In this report, a case of a 68-year-old male patient withacute limb ischemia (ALI) and severe acute kidney injury (AKI) developed after the use of catheter-directedthrombolysis (CDT) and PMT AJ has been presented

Skin microcirculation in the diabetic type 2 patients

Wstęp. Zmiany w obrębie mikrokrążenia leżą u podstaw powikłań spotykanych u osób z cukrzycą. Celem pracy była ocena mikrokrążenia skórnego u chorych na cukrzycę typu 2 za pomocą dopplerowskiego przepływomierza laserowego (LDF,laser doppler flowmeter). Materiał i metody. Zbadano 60 osób (109 kończyn). Grupę chorych stanowiło 35 osób (65 przebadanych kończyn) w wieku 30&#8211;92 lat, ze średnią wieku 62,3 &plusmn; 12,6 lat, leczonych z powodu cukrzycy typu 2 (DM, diabetes mellitus) za pomocą insuliny lub leków doustnych. Grupę kontrolną tworzyło 25 osób zdrowych w wieku 38&#8211;76 lat, ze średnią wieku 59,4 &plusmn; 10,5 lat (49 przebadanych kończyn). Z badań wykluczono osoby przyjmujące leki wpływające na mikrokrążenie skórne oraz z innymi chorobami naczyń kończyn dolnych. Grupę chorych podzielono na podstawie czasu trwania cukrzycy na 3 grupy (mniej niż 5 lat, 5&#8211;10 lat, więcej niż 10 lat). Badania przeprowadzono przy użyciu dopplerowskiego przepływomierza laserowego Periflux 4001 (Perirmed, Szwecja), umieszczając sondę na grzbietowej stronie stopy badanej kończyny. Po przeprowadzeniu pomiaru przepływu spoczynkowego (RF, rest flow), wykonywano kolejno testy prowokacyjne przepływu: test przekrwienia reaktywnego (RH, reactive hyperemia test), odruchu żylno-tętniczkowego (VAR, veno-arteriolar responde), test stymulacji termicznej (TSR, thermal stimulation test) w temperaturze 44°C. Za uzyskane z pomiarów parametry przyznawano określoną liczbę punktów, których suma stanowiła scoring. Osobnej analizie poddano grupy chorych podzielone na podstawie czasu trwania cukrzycy. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą testu t-Studenta, natomiast zachodzące zależności analizowano, używając testu korelacji liniowej. Wyniki. Wielkość perfuzji skóry, mierzona w spoczynku u wszystkich chorych na cukrzycę, była wyższa (16,9 PU) niż u osób zdrowych (14,9 PU). Nie stwierdzono znamiennej różnicy w wartościach indeksu mikrokrążenia i RH. Obie grupy różniła natomiast wartość VAR (średnio 33,6% u chorych na cukrzycę i 54,7% u osób zdrowych) oraz TSR (średnio 491% u chorych na cukrzycę i 1463% u osób zdrowych). Obliczony scoring w grupie chorych wyniósł średnio 7,5, a u zdrowych 1,0 (p < 0,001). Badanie związku pomiędzy czasem trwania cukrzycy a scoringiem wykazało, że istnieje dodatnia liniowa korelacja między tymi parametrami (r = 0,77). Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały przydatność LDF w ocenie stopnia mikroangiopatii u chorych we wczesnym okresie choroby. Natomiast perfuzję skóry u chorych na cukrzycę należałoby oceniać na podstawie kilku parametrów uzyskanych z testów prowokujących zachowanie się mikrokrążenia.Introduction. Late compilcations of diabetes mellitus are caused by microangiopathy.The issue of this study was to evaluate skin microcirculation by means of doppler flowmeter in type 2 diabetic patients. Material and methods. We examined 60 subjects (109 limbs). The diabetic group was composed of 35 patients (65 limbs) suffering from type 2 diabetes mellitus treated by insulin or oral therapy, aged 30 to 92 years. Mean age in this group was 62.3 &plusmn; 12.6 years. Control group was composed of 25 subjects (49 limbs), aged 38 to 76 years. Mean age was 59.4 &plusmn; 10.5 years. Subjects receiving drugs affecting skin microcirculation or with symptoms of other vascular abnormalities of lower limbs were excluded. The diabetic group was divided into 3 subgroups according to duration of diabetes (below 5 years, 5&#8211;10 years, above 10 years). Laser doppler flowmeter Periflux 4001 (Perimed, Sweden) was used in the study. The probe of LDF was placed on dorsal aspect of foot. Tests affecting microcirculation were performed after measurement of rest flow (RF) &#8212; it means reactive hyperemia (RH), veno-arteriolar response (VAR) and thermal hyperemia test (TSR) in 44°C. This parameters were evaluated in points, sum of it formed scoring. Diabetic group was compared with normals. Previously separated subgroups of diabetics were analysed additionaly. Statystical analysis was performed with aid of t-Student and linear correlation tests. Results. Skin perfusion at rest was higer in diabetic group than in normals (16.9 vs.14.9 PU). No Significant differences were found in microangiopathy index and reactive hyperemia test. Diabetics presented significantlydiminished veno-arteriolar response (33.6% vs. 4.7%) and thermal hyperemia (491 vs. 1463%). Scoring calculated for diabetics was 7.5 1.0 of normals (p < 0.001). Positive linear orrelation was found betwween duration of diabetes and mentioned above parameters (r = 0.77). Conclusions. Usefulness of laser doppler flowmetry for evaluation of diabetic microangiopathy in early stage of disease was proved. To improve reliability of this method test stimulating microcirculation should be used

Ocena wybranych markerów komórek śródbłonka naczyń w blaszkach miażdżycowych tętnic szyjnych i osoczu krwi chorych poddanych endarterektomii

Background. In spite of many experimental and clinical examinations, the composition of atherosclerotic plaques is not quite known. The aim of our study was to determine the concentration of selected endothelial cell markers: thrombomodulin (TM), endothelin (ET) and selectins E and P (sel E, P) in extracts of carotid bifurcation plaques and in plasma. Material and methods. Thirty-eight patients (20 symptomatic, 18 asymptomatic) undergoing carotid endarterectomy were enrolled in this study. The concentration of selected endothelial cell factors in extracts of carotid plaques and plasma was measured with enzyme immunoassay (ELISA). The concentration of these factors was calculated per mg of protein (mg/P). Results. In extracts of carotid plaques, a much higher concentration of TM, ET and sel. E and P was observed than in patient&#8217;s plasma. The concentration of examined parameters in plaques was uninfluenced by sex, age, arterial hypertension, the degree of arterial stenosis, hyperlipidemia and smoking. Only diabetes increased its level in plaques. Conclusions: All evaluated factors TM, ET, sel. E and P are the components of the carotid plaque. Its concentrations are much higher in plaques than in plasma. Therefore, they take part in the pathogenesis of carotid plaque formation and arterial stenosis.Wstęp. Mimo że przeprowadzono już bardzo wiele badań doświadczalnych i klinicznych, patomechanizm powstawania i skład blaszki miażdżycowej w tętnicach szyjnych nie jest w pełni poznany. Celem pracy była ocena stężenia wybranych markerów czynności śródbłonka naczyń: trombomoduliny (TM), endoteliny (ET) oraz selektyn E i P w wyciągach blaszek miażdżycowych tętnic szyjnych. Materiał i metody. Badaniem objęto 38 chorych (20 pacjentów z objawami i 18 osób, u których objawy nie występowały) poddanych endarterektomii szyjnej. W wyciągach blaszek miażdżycowych oraz osoczu krwi chorych oznaczono metodą immunoenzymatyczną (ELISA) stężenie wybranych markerów czynności śródbłonka naczyń, których stężenia przeliczono na 1 mg białka w badanych płynach. Wyniki. W wyciągach blaszek miażdżycowych stwierdzono wielokrotnie wyższe stężenia TM, ET i selektyn E i P w porównaniu z ich poziomem w osoczu. Na ich stężenie w blaszkach nie miały wpływu: płeć, wiek, stopień zwężenia tętnic, współistniejące nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia oraz palenie tytoniu. Jedynie współistniejąca cukrzyca zwiększała w blaszkach ich stężenie. Wnioski. W wyciągach blaszek miażdżycowych tętnic szyjnych stwierdzono obecność dużych stężeń TM, ET i selektyn E i P wielokrotnie przekraczających ich poziom w osoczu. Duże ich stężenie w zmienionej miażdżycowo tętnicy może wskazywać na ich udział w patomechanizmie powstawania blaszek i zwężeniu tętnic