About some limitations in researching the human being. Theological perspective

The concept of a person has gone through several stages of development in the history of thought. In the classical tradition, a person is considered to be a substance. In modernity, John Locke brought forward the notion that social existence and consciousness are the most salient properties of a person, which brought about a possibility of renouncing one’s personhood because of a lack of some perceivable and observable traits. This is why in a Christian anthropology there is such an emphasis on personalism, which from the very beginning of the twentieth century has been opposed to the treatment of people as obscure elements of matter, or elements be manipulated unquestioningly. In this paper we have indicated some elements of anthropology that demonstrate important limitation of any attempt at explaining away the mystery of being a human person.Pojęcie osoby przeszło wiele zmian w historii myśli ludzkiej. W tradycji klasycznej osoba jest uważana za substancję. W oświeceniu John Locke przedstawił pogląd, że egzystencja społeczna i świadomość są najważniejszymi właściwościami osoby, co spowodowało możliwość utracenia godności osobowej z powodu braku pewnych dostrzegalnych i możliwych do zaobserwowania cech. Właśnie dlatego w antropologii chrześcijańskiej kładzie się tak duży nacisk na personalizm, który od samego początku stanowi przeciwwagę wobec traktowania ludzi li tylko jako elementów materii, którymi można dowolnie manipulować. W niniejszym artykule przedstawimy taką charakterystykę antropologii, która ukazuje istotne ograniczenie wszelkich prób wyjaśnienia tajemnicy bycia człowiekiem

Towards an Adequate Anthropology

An adequate anthropology is an anthropology that sees each human being as a person. It reveals fully our complexity and the fascinating dignity of human beings. ‘Adequate anthropology’ is a term proposed by John Paul II and based on three sources: The Bible, theology, and philosophy. Generally speaking, its aim consists in the defense of a large and holistic concept of our existence in opposition to all contemporary reductionistic accounts. Developing an adequate anthropology enables us to discover the very truth about ourselves. While considering the results of scientific research, it never loses sight of revelation. It is through revelation that the Creator of our being gives us the best insights into ourselves. An adequate anthropology begins by reflecting on our existential situation, which is the splintering of God’s image in us, and ends with the incarnate Word as the model of a perfect personhood.Antropologia adekwatna jest antropologią, która postrzega każdą istotę ludzką jako osobę. Ujawnia ona w pełni złożoność i niezwykłą godność człowieka. ‘Antropologia adekwatna’ to wyrażenie zaproponowane przez Jana Pawła II i oparte na trzech źródłach: Biblii, teologii i filozofii. Ogólnie rzecz biorąc, jej celem jest obrona holistycznej koncepcji naszego istnienia w opozycji do wszystkich współczesnych podejść redukcjonistycznych. Rozwijanie antropologii adekwatnej pozwala nam odkryć prawdę o nas samych. Rozważając wyniki badań naukowych, nigdy nie traci z oczu Objawienia. To właśnie poprzez Objawienie Stwórca naszej istoty umożliwia nam najlepszy wgląd w nas samych. Antropologia adekwatna rozpoczyna się od refleksji nad naszą sytuacją egzystencjalną, która jest zniekształceniem Bożego obrazu w nas, a kończy na Wcielonym Słowie, które jest obrazem doskonałego bycia człowiekiem

Chrystocentryczny wymiar antropologii Hansa Ursa von Balthasara

In this article, the author outlines the basic features characterizing the understanding of the human being in the thought of Hans Urs von Balthasar, according to which we attain our true human fullness only by accepting the grace of redemption that Christ has gain for us. The imitation of Christ, which is the primordial task of all the redeemed, is, in its essence a acceptance and fulfillment of the missionary vocation received from God. Accepting this mission and living it allows us to reach our full human potential, i.e. to bring about and assimilate our deepest identity as a human being. A further consequence of this process is self-actualization, and ultimately personal holiness. An important context for this process is contemplative prayer.W niniejszym artykule autor nakreśla podstawowe cechy charakteryzujące rozumienie człowieka w myśli Hansa Ursa von Balthasara, według którego człowiek dochodzi do osiągnięcia prawdziwej pełni swego człowieczeństwa jedynie poprzez przyjęcie łaski odkupienia wysłużonej mu przez Chrystusa. Naśladowanie Chrystusa, które jest pierwotnym zadaniem człowieka odkupionego, jest w swej istocie przyjęciem i wypełnieniem otrzymanej od Boga Ojca życiowej misji. Przyjęcie tej misji i życie nią pozwala człowiekowi dotrzeć do pełni prawdy o sobie, tj. zrozumienia oraz przyswojenia swojej najgłębszej tożsamości jako bytu. Dalszą konsekwencją tego procesu jest dla człowieka jego spełnienie, a w końcu także osobista świętość. Ważnym kontekstem tego procesu jest modlitwa kontemplacyjna

Kardynała Karola Wojtyły koncepcja człowieka

Kardynał Karol Wojtyła to dla większości z nas po prostu Jan Paweł II, papież, natomiast bardzo mało osób poznało go jako filozofa. Istnieje niebezpieczeństwo, że wraz z upływającym czasem po śmierci papieża filozofia K. Wojtyły może zostać zapomniana, a przecież właśnie to filozoficzne zaplecze stało u podstaw wielu ważnych wypowiedzi Jana Pawła II. W swych filozoficznych poszukiwaniach Wojtyła korzysta z dwóch optyk: ontologii oraz fenomenologii. Tworzy on nie tylko bardzo płodną syntezę, łączącą w sobie zarówno to, co jest obiektywnym porządkiem rzeczy opisywanym z punktu widzenia metafizyki arystotelesowsko-tomistycznej, jak i to, co wynika bezpośrednio z doświadczenia człowieka na drodze fenomenologicznej; lecz dość oryginalną, protagonistyczną antropologię, której nie zdołał jednak w pełni uformować. Najpełniejszy obraz personalistycznej metafizyki Wojtyły możemy ujrzeć w najdojrzalszym dziele, jakim jest Osoba i czyn. Trzeba przy tym przyznać, że filozofia Wojtyły nie daje się łatwo oswoić niewprawnemu czytelnikowi. Oryginalność ujęcia Wojtyły polega na tym, że ukazał dynamikę działania człowieka jako osoby kierującej się prawdą i kształtującej się poprzez moralną wartość tych działań, dochodząc w ten sposób do wypracowania teorii samostanowienia. Najbardziej modne współczesne kierunki filozofii skupiają się na tym, co podpada pod analizę semantyczną, nie docierając do podstaw bytowych faktu ludzkiego. W celu założenia dobrego fundamentu swej antropologii Wojtyła przeprowadza reinterpretację Kartezjańskiego cogito. Uznając moment świadomości, zachowuje istotną funkcję poznania (samowiedzy podmiotu), którego jednak nie opiera na świadomości. Co więcej, wskazując na to, że człowiek jest współtwórcą siebie poprzez strukturę samostanowienia pod względem moralnym, Wojtyła zwalcza współczesne dążenie człowieka do absolutnej autonomii moralnej (swawoli). Filozofię Wojtyły można by nazwać personalizmem czy nowatorską antropologią zbudowaną na analizach filozoficznych, które odnoszą się jednocześnie do kilku klasycznych dziedzin filozofii: metafizyki, teorii poznania, etyki, teorii świadomości oraz w końcu psychologii i medycyny. Ukazuje też istotną rolę istnienia w strukturze bytu ludzkiego, choć intuicji tej nie rozwija i stąd jego analizy nie mogą być ostatecznie uznane za egzystencjalne, a raczej za esencjalistyczne. 

Bez stałego meldunku. Emocje między biologią a humanistyką

Emotions are of interest to neuroscience, psychology and philosophy, and it remains a scientific challenge to establish a common approach to understanding the nature of human emotional states. They are a very interesting interdisciplinary subject of research. It seems that we know a lot about them already, and yet they escape full operationalization, for example, in psychology. The article is an attempt to compare selected positions on understanding the human emotional states originating in philosophy, psychology or neurobiology in order to allow positive or negative verification of some classic and common beliefs that we hold in relation to the world of emotions.Emocje są przedmiotem zainteresowania zarówno neurobiologii, psychologii jak i filozofii, a mimo to pozostaje wciąż naukowym wyzwaniem ustalenie wspólnego stanowiska w rozumieniu natury stanów emocjonalnych człowieka. Są one niezwykle interesującym interdyscyplinarnym przedmiotem badawczym. Wydaje się, że wiemy o nich już bardzo dużo, a jednak wymykają się pełnej operacjonalizacji na przykład w psychologii. Artykuł jest próbą porównania wybranych stanowisk dotyczących rozumienia stanów emocjonalnych człowieka za zakresu filozofii, psychologii oraz neurobiologii pozwalającą na pozytywną albo negatywną weryfikację niektórych klasycznych oraz potocznych przekonań, jakie żywimy w odniesieniu do świata emocji

Comparison of peritumoral and subareolar injection of Tc99m sulphur colloid and blue-dye for detection of the sentinel lymph node in breast cancer

BACKGROUND: The new trend in diagnosis of the lymph node is sentinel node biopsy. This method has become increasingly accepted as a minimally invasive alternative to routine axillary dissection. Although the results of numerous studies have shown that sentinel node biopsy can accurately determine the axillary nodal status, the identification rates and false-negative rates have been variable. The sentinel lymph node is defined as the first node in the lymphatic basin that receives the primary lymphatic flow. MATERIAL AND METHODS: Between September 1998 and August 2002 123 patients with primary operative breast cancer without clinical palpable axillary lymph nodes were enrolled in the study. There were two groups of patients according to sentinel node identification technique: 51 patients (Group I) received parenchymal, peritumoral injection of 1.0 ml of 16 MBq Tc99m-radiolabelled sulphur colloid and single intradermal injection of blue-dye over the tumour. The next 72 patients (Group II) received intradermal, periareolar one-site injection of 0.5 ml of 16 MBq Tc99m-radiolabelled sulphur colloid and blue-dye. RESULTS: Sentinel lymph node was found in 41 (80.4%) cases in Group I and in 67 (93.0%) cases in Group II (p = 0.028). The localisation of the axillary lymph node as a "hot spot" visualised by lymphoscintigraphy was successful in 39/51 (76.5%) cases in Group I and 67/72 (93.0%) in Group II, p = 0.004). In both groups the success of sentinel node identification in the axillary region by lymphoscintigraphy was connected with sentinel lymph node finding during surgery (Group I: p < 0.001, Group II: p < 0.001). CONCLUSIONS: This study shows that intradermal, periareolar one-site injection of Tc99m-radiolabelled sulphur colloid and bluedye is superior to peritumoral 4-sites injections Tc99m-radiolabelled sulphur colloid and single intradermal injection of bluedye over the tumour in sentinel lymph node identification

66034T/C polymorphism of the human pregnane X receptor (hPXR) as potential risk factor for drug resistance in epilepsy – Preliminary study

Introduction and objectives Recent research has suggested that genetic factors may play an important role in the development of drug resistance in epilepsy. It is not clear which gene loci are responsible for the drug-resistant phenotype. Studying certain nuclear receptors may be helpful in predicting drug response, as they regulate drug transporting proteins and enzymes involved in their metabolism. This study focuses on one of these receptors, the human pregnane X receptor (hPXR). The objective was to examine the link between selected single nucleotide polymorphisms (SNPs) 69789A/G rs 7643645 and 66034T/C rs 13059232 hPXR and the lack of response to epilepsy treatment. Materials and methods 73 patients diagnosed with drug-resistant epilepsy were included in the study. The diagnoses were made according to the criteria published by The International League Against Epilepsy (ILAE) in 2010. The control group was comprised of a group of 122 healthy volunteers. Genetic material isolated from the peripheral blood of the participants was analyzed with TagMan Genotyping Assays in search of the selected hPXR polymorphisms. Results The distribution of genotypes of the 66034T/C rs 13059232 hPXR polymorphism was significantly different in the group with drug-resistant epilepsy and the control group. In the drug-resistant group the CC genotype was significantly more common compared to the control group (50.7% vs 35.2%) p=0.0339. The distribution of 69789 A/G rs 7643645 hPXR genotypes was comparable in both groups. Conclusions There is potential association between hPXR and drug resistance but its relevance for the development of drug-resistant phenotype remains to be studied

Hemorrhagic stroke, cerebral amyloid angiopathy, Down syndrome and the Boston criteria

A stroke, or a cerebrovascular accident (CVA) is a life-threatening condition which often results in permanent or significant disability in the adult population. Several classifications of CVAs exist, one of them being based on the mechanism of injury of brain tissue: ischemic (85–90%) and hemorrhagic (10–15%). In a hemorrhagic stroke an intercranial bleeding occurs, leading to the formation of a focal hematoma typically located in the basal ganglia of the brain (approx. 45% of cases). A common yet underestimated cause of intracerebral hemorrhage is cerebral small vessel disease with microhemorrhages, including the cerebral amyloid angiopathy (CAA). This condition is associated with the deposition of amyloid-beta in arterial walls (in soft meninges, subcortical areas and the cerebral cortex). Research has shown that causes of hemorrhagic changes in the brain include genetic disorders, such as Down syndrome. The association is caused by the so-called ‘gene dosage effect’, as the gene for the precursor protein for amyloid-beta is located in chromosome 21. We wish to present the case of a 60 year old patient with Down syndrome who suffered a hemorrhagic stroke without antecedent hypertension. Based on the history taken, diagnostic imaging and the source literature, a diagnosis of cerebral amyloid angiopathy as the source of the bleeding was made (however it must be noted that without a full post-mortem examination, the Boston criteria allow only for a ‘probable cerebral amyloid angiopathy’ diagnosis to be made). The authors hereby also report the need to modify the Boston criteria for cerebral amyloid angiopathy

Ocena psychometrycznych właściwości polskiej wersji Kwestionariusza Zdrowia Pacjenta-9 dla osób dorosłych

INTRODUCTION: Depression is one of the most common mental disorders. The Patient Health Questionnaire-9 (PHQ-9) is among several screening tools that are most often used to diagnose depression. Just as many other measurement instruments, it was first developed in English and then translated into other languages; these translations are used in many countries without being evaluated in terms of their psychometric properties. The aim of this study was to assess the psychometric properties of the Polish version of the Patient Health Questionnaire- 9 for a population aged 18−60 years. MATERIAL AND METHODS: This study was conducted among 99 patients (45 men and 54 women, mean age = 41; SD = 12.5) who filled out the Patient Health Questionnaire-9 (PHQ-9), the Beck Depression Inventory (BDI) and who were interviewed with the structured Mini International Neuropsychiatric Interview (MINI 5.0.0) and the Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) RESULTS: The PHQ-9 had very good reliability, with Cronbach’s alpha coefficient = 0.88. The sensitivity and specificity of PHQ-9 in detecting an episode of depression were 82% and 89%, respectively, with a cut-off &gt; 12. Scores on the PHQ-9 were strongly correlated with scores on the Beck Depression Inventory (rho = 0.92, p &lt; 0.001) and the Hamilton Depression Rating Scale (rho = 0.87, p &lt; 0.001). CONCLUSIONS: The Polish version of the PHQ-9 has very good psychometric properties and is an effective screening tool for detecting depression among individuals aged 18–60 years.WSTĘP: Depresja jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. Do kilku najczęściej stosowanych narzędzi do diagnozy przesiewowej depresji należy Kwestionariusz Zdrowia Pacjenta. Podobnie jak inne narzędzia został on pierwotnie opracowany w języku angielskim, a następnie przetłumaczony na inne języki i wykorzystywany w wielu krajach bez oceny właściwości psychometrycznych przekładu. Celem badanie była ocena właściwości psychometrycznych Polskiej wersji PHQ-9 dla populacji osób w wieku 18−60 lat. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono wśród 99 osób (45 mężczyzn i 54 kobiety, średnia wieku = 41; SD = 12,5), którzy wypełniali PHQ-9 oraz Inwentarz Depresji Becka (BDI). Przeszkolony badacz przeprowadził ustrukturyzowany wywiad neuropsychiatryczny — Mini International NeuropsychiatricInterview (MINI 5.0.0) oraz Skalę Depresji Hamiltona (HDRS). WYNIKI: PHQ-9 miał bardzo dobrą rzetelność — współczynnik Alfa Cronbacha = 0,88. Czułość i swoistość PHQ-9 w wykrywaniu epizodu depresji wynosiły odpowiednio 82% i 89%, przy punkcie odcięcia &gt; 12. Wyniki PHQ-9 wykazały silną korelację z rezultatami BDI (rho = 0,92, p &lt; 0,001) i HRDS (rho = 0,87, p &lt; 0,001). WNIOSKI: Polska wersja PHQ-9 posiada bardzo dobre właściwości psychometryczne i jest skutecznym narzędziem do przesiewowego wykrywania depresji wśród osób w wieku 18−60 lat