Wpływ nitratów na przepływ krwi w tętnicach szyjnych

Wstęp: Badanie zmian hemodynamiki w układzie naczyń szyjnych podczas leczenia nitratami jest ważne w celu zidentyfikowania źródeł działań niepożądanych, takich jak bóle głowy. Zadaniem niniejszej pracy była analiza wpływu doustnego nitratu o przedłużonym działaniu na parametry przepływu krwi w tętnicach szyjnych. Materiał i metody: W grupie 27 chorych leczonych monoazotanem izosorbidu (preparat Effox long 50 mg) przeprowadzono dwie serie, oddzielone odstępem kilkudniowym, 3-krotnych pomiarów widm prędkości krwi w każdej z tętnic szyjnych: przed podaniem leku, po 1 godzinie oraz po 5 godzinach od podania leku. Dla każdego pomiaru obliczono wskaźniki charakteryzujące przepływ krwi: wskaźnik pulsacji (PI) oraz wskaźnik oporu (RI). Analizie poddano zmiany PI w czasie stosowania leku. Wyniki: U pacjentów leczonych monoazotanem izosorbidu stwierdzono istotny wzrost wskaźnika pulsacji w tętnicy szyjnej zewnętrznej w godzinę po podaniu leku. Wzrost ten utrzymywał się jeszcze po 5 godzinach. Widoczny wzrost PI nastąpił także w tętnicy szyjnej wspólnej, natomiast w tętnicy szyjnej wewnętrznej nie doszło do istotnych zmian parametrów przepływu. Wnioski: Zwiększenie wartości wskaźnika pulsacji po nitratach jest związane prawdopodobnie z małą podatnością tętnicy szyjnej zewnętrznej w stosunku do tętnicy szyjnej wewnętrznej. (Folia Cardiol. 2003; 10: 347–351

Wpływ nitratów na przepływ krwi w tętnicach szyjnych

Wstęp: Badanie zmian hemodynamiki w układzie naczyń szyjnych podczas leczenia nitratami jest ważne w celu zidentyfikowania źródeł działań niepożądanych, takich jak bóle głowy. Zadaniem niniejszej pracy była analiza wpływu doustnego nitratu o przedłużonym działaniu na parametry przepływu krwi w tętnicach szyjnych. Materiał i metody: W grupie 27 chorych leczonych monoazotanem izosorbidu (preparat Effox long 50 mg) przeprowadzono dwie serie, oddzielone odstępem kilkudniowym, 3-krotnych pomiarów widm prędkości krwi w każdej z tętnic szyjnych: przed podaniem leku, po 1 godzinie oraz po 5 godzinach od podania leku. Dla każdego pomiaru obliczono wskaźniki charakteryzujące przepływ krwi: wskaźnik pulsacji (PI) oraz wskaźnik oporu (RI). Analizie poddano zmiany PI w czasie stosowania leku. Wyniki: U pacjentów leczonych monoazotanem izosorbidu stwierdzono istotny wzrost wskaźnika pulsacji w tętnicy szyjnej zewnętrznej w godzinę po podaniu leku. Wzrost ten utrzymywał się jeszcze po 5 godzinach. Widoczny wzrost PI nastąpił także w tętnicy szyjnej wspólnej, natomiast w tętnicy szyjnej wewnętrznej nie doszło do istotnych zmian parametrów przepływu. Wnioski: Zwiększenie wartości wskaźnika pulsacji po nitratach jest związane prawdopodobnie z małą podatnością tętnicy szyjnej zewnętrznej w stosunku do tętnicy szyjnej wewnętrznej. (Folia Cardiol. 2003; 10: 347–351

Nitrendipine and nitroglicerine efficacy and safety in reducing unexpected high blood pressure in hypertensive outpatients

Wstęp Celem pracy było porównanie efektów działania nitrendipiny (NTD) i nitrogliceryny (NTG) lub połączenia obu tych leków u pacjentów nadciśnieniem tętniczym z nagłym wzrostem wartości ciśnienia. Oceniano skuteczność hipotensyjną oraz bezpieczeństwo. Materiał i metody Do badania kwalifikowano dorosłe osoby z nagłym wzrostem ciśnienia skurczowego (SBP) do wartości 180-240 mm Hg i/lub rozkurczowego (DBP) 110-130 mm Hg, którzy zgłosili się do izby przyjęć. W doraźnym leczeniu nadciśnienia stosowano preparat nitrendipiny oraz nitroglicerynę w aerozolu lub ich kombinację. Pomiary ciśnienia i tętna wykonywano początkowo po 2 i 5 minutach, a następnie co 15 minut przez 3 godziny. W analizie statystycznej wykorzystywano test χ2, analizę wariancji z testem F Snedecora oraz test post-hoc Duncana. Wyniki Objęto badaniem 83 chorych. Stwierdzono, że oba badane leki NTG i NTD i ich kombinacja powodowały istotny spadek zarówno SBP, jak i DBP. W czasie leczenia NTG obserwowano nieco większy wzrost częstości tętna na początku obserwacji. Przy skojarzeniu NTG i NTD spadek ciśnienia był wolniejszy i nie obserwowano wzrostu tętna. Nie zanotowano poważnych działań niepożądanych w trakcie obserwacji. Wnioski Leczenie NTG, NTD lub kombinacją leków w stanach pilnych jest skuteczne, bezpieczne i dobrze tolerowane. Najsłabszy efekt występował po NTG. Leczenie skojarzone NTG i NTD wiąże się z korzystniejszym działaniem hemodynamicznym, co może być przydatne w leczeniu pacjentów z chorobą wieńcową.Background The purpose of this work was to assess the hypotensive effect of nitrendipine (NTD), nitroglicerine (NTG) or combination of those two drugs in hypertensive patients with unexpected increase of blood pressure. This work evaluated hypotensive efficacy and safety of these drugs. Material and methods Enrolled were adults admitted to Emergency Department with unexpected increase of systolic blood pressure (SBP) ranging 180-240 mm Hg and/or diastolic blood pressure (DBP) ranging 110-130 mm Hg. Urgent treatment of the hypertension with NTD, NTG or their combination were started. At the beginning measurement of the blood pressure and pulse rate were taken after 2 and 5 minutes and later after each 15 minutes in 3 hour observation period. In statistical analysis χ2 test, variation analysis with F Snedecor test and posthoc Duncan test were used. Results Eighty three patients were enrolled in the study. The analysis confirmed that both drugs (NTG and NTD) and their combination caused relevant decrease in SBP and DBP. An increase in pulse rate at the beginning of the NTG treatment was observed. In combined treatment with NTG and NTD blood pressure decreased slowly and pulse rate did not increase. There was not serious side-effects during the observation. Conclusions Treatment by NTG, NTD or combination of these drugs in urgent hypertensive cases was effective, save and well-tolerated. The weakest effect was after using NTG. Combined treatment with NTG and NTD was more advantageous with regard to hemodynamic effects what could be helpful in treatment of the coronary ischemic disease patients

Nitrendipine and nitroglicerine efficacy and safety in reducing unexpected high blood pressure in hypertensive outpatients

Wstęp Celem pracy było porównanie efektów działania nitrendipiny (NTD) i nitrogliceryny (NTG) lub połączenia obu tych leków u pacjentów nadciśnieniem tętniczym z nagłym wzrostem wartości ciśnienia. Oceniano skuteczność hipotensyjną oraz bezpieczeństwo. Materiał i metody Do badania kwalifikowano dorosłe osoby z nagłym wzrostem ciśnienia skurczowego (SBP) do wartości 180–240 mm Hg i/lub rozkurczowego (DBP) 110–130 mm Hg, którzy zgłosili się do izby przyjęć. W doraźnym leczeniu nadciśnienia stosowano preparat nitrendipiny oraz nitroglicerynę w aerozolu lub ich kombinację. Pomiary ciśnienia i tętna wykonywano początkowo po 2 i 5 minutach, a następnie co 15 minut przez 3 godziny. W analizie statystycznej wykorzystywano test c2, analizę wariancji z testem F Snedecora oraz test post-hoc Duncana. Wyniki Objęto badaniem 83 chorych. Stwierdzono, że oba badane leki NTG i NTD i ich kombinacja powodowały istotny spadek zarówno SBP, jak i DBP. W czasie leczenia NTG obserwowano nieco większy wzrost częstości tętna na początku obserwacji. Przy skojarzeniu NTG i NTD spadek ciśnienia byłwolniejszy i nie obserwowano wzrostu tętna. Nie zanotowano poważnych działań niepożądanych w trakcie obserwacji. Wnioski Leczenie NTG, NTD lub kombinacją leków w stanach pilnych jest skuteczne, bezpieczne i dobrze tolerowane. Najsłabszy efekt występował po NTG. Leczenie skojarzone NTG i NTD wiąże się z korzystniejszym działaniem hemodynamicznym, co może być przydatne w leczeniu pacjentów z chorobą wieńcową.Background The purpose of this work was to assess the hypotensive effect of nitrendipine (NTD), nitroglicerine (NTG) or combination of those two drugs in hypertensive patients with unexpected increase of blood pressure. This work evaluated hypotensive efficacy and safety of these drugs. Material and methods Enrolled were adults admitted to Emergency Department with unexpected increase of systolic blood pressure (SBP) ranging 180–240 mm Hg and/or diastolic blood pressure (DBP) ranging 110–130 mm Hg. Urgent treatment of the hypertension with NTD, NTG or their combination were started. At the beginning measurement of the blood pressure and pulse rate were taken after 2 and 5 minutes and later after each 15 minutes in 3 hour observation period. In statistical analysis c2 test, variation analysis with F Snedecor test and posthoc Duncan test were used. Results Eighty three patients were enrolled in the study. The analysis confirmed that both drugs (NTG and NTD) and theirc ombination caused relevant decrease in SBP and DBP. An increase in pulse rate at the beginning of the NTG treatment was observed. In combined treatment with NTG and NTD blood pressure decreased slowly and pulse rate did not increase. There was not serious side-effects during the observation. Conclusions Treatment by NTG, NTD or combination of these drugs in urgent hypertensive cases was effective, save and well-tolerated. The weakest effect was after using NTG. Combined treatment with NTG and NTD was more advantageous with regard to hemodynamic effects what could be helpful in treatment of the coronary ischemic disease patients

Poznań Military Doctors in the Interwar

Niniejsza analiza krytyczna prezentuje struktury organizacyjne wojskowej służby zdrowia, która działała w okresie od Powstania Wielkopolskiego do roku 1939, poczynając od tworzonych spontanicznie w 1918 roku jednostek medycznych zwanych „pospolitym ruszeniem” (personel medyczny rekrutowany spośród wolontariuszy), przez — często modyfikowane i tworzone ponownie — organizacje medyczne, takie jak oddziały sanitarne, punkty pomocy medycznej, szpitale oraz inne struktury medyczne. Celem prezentacji jest ocalenie od zapomnienia wiciu zaangażowanych lekarzy wojskowych oraz cywilnych. Omówione zostały takie zagadnienia, jak dotkliwe braki personelu medycznego związane z wielką demobilizacją w latach 20. XX wieku, często zmieniające się modele ochrony medycznej w armii, brak jednolitej doktryny medycznej wojska jasno określającej pozycję lekarzy wojskowych w medycznym krajobrazie stolicy Wielkopolski. Porównanie dwóch modeli wykształcenia podyplomowego, lekarzy cywilnych oraz lekarzy wojskowych, ujawniło istnienie usystematyzowanego i scentralizowanego systemu edukacji skoncentrowanego na kształceniu specjalistów mających działać na potrzeby wojskowej służby zdrowia. Jeśli chodzi o rzeczywistość w Polsce w dwudziestoleciu po odzyskaniu niepodległości i zasady służby medycznej w armii, zaprezentowano działania z dziedziny opieki zdrowotnej, a także ze sfery społecznej i naukowej, jak również postacie wybitnych lekarzy w szeregach armii, spośród których wymienić można dowódcę Wielkopolskiego Szpitala Rejonowego, pułkownika Teofila Kucharskiego oraz dowódcę Rezerw Personelu Medycznego, pułkownika Leona Strehla. Ze względu na objętość publikacji oraz na fakt, że lekarze wojskowi służący w oddziałach liniowych stanowią główny przedmiot zainteresowania innej krytycznej analizy, ta grupa zawodowa nie została omówiona w przedstawianej pracy.This critical analysis presents the organizational structures of the military health service that had existed since Great Poland Uprising until 1939, starting from spontaneously formed medical units recruited from volunteers in the year 1918 Lhrough — often changed and reformed — medical establishments including sanitary departments, treatment areas, hospitals and other medical units. The purpose of such presentation is to save numerous dedicated army physicians, civilian physicians from being irreversibly forgotten. Such issues have been discussed as the 1920s great demobilization period deficiency in medical personnel, often changing models of the military health service, the lack of a homogeneous army medical doctrine, including the location of army physicians in the medical landscape of the capital of Great Poland. The comparison of the two models of post-graduate education for civilian and army physicians has revealed the existence of a syslemized and centralized education aimed at specialists’ Iraining to fulfill the army health care needs. In terms of Poland’s twenty years of independence reality and the army medical service rules, activities have been presented concerning health treatment and service, the social and scientific sphere as well as the distinguished corps physicians, among whom we can mention the commander of the Great Poland Regional Hospital — Colonel Teofil Kucharski and the commander of the Reserve Medical Personnel — Colonel Leon Strehl. With regard to the volume of the publication and the fact that army physicians serving in line troops are the focus of interest of another critical analysis, this particular professional group has not been mentioned in the analysis discussed