Fałszywie ujemne wyniki testów serologicznych w kierunku Borrelia burgdorferi jako efekt kompleksemii w przebiegu choroby z Lyme

Problem seronegatywności, jeśli chodzi o obecność swoistych przeciwciał dla Borrelia burgdorferi (B. bg.), dotyczy od około 40% surowic pacjentów z podejrzeniem boreliozy z Lyme — włączając w to pacjentów z potwierdzonymi w wywiadzie incydentami pokąsania przez kleszcza i wystąpieniem objawu patognomonicznego, jakim jest rumień wędrujący (Erythema migrans). Pomimo że dysponujemy szerokim wachlarzem testów bakteriologicznych, serologicznych czy molekularnych (PCR), diagnostyka boreliozy nastręcza wielu trudności i może prowadzić do uzyskiwania wyników zarówno fałszywie ujemnych, jak i fałszywie dodatnich. Przyczyn jest dużo i zostaną uwzględnione w niniejszej pracy. Praca dotyczy surowic seronegatywnych pod względem przeciwciał anty-B. bg. pacjentów, u których wolne przeciwciała anty-B. bg., prawdopodobnie związane przez antygeny bakteryjne, utworzyły krążące kompleksy immunologiczne (CIC). Celem pracy była analiza CIC pod kątem obecności przeciwciał przeciwko B. bg. w surowicach pacjentów trudnych diagnostycznie, u których obraz kliniczny wskazywał na zakażenie krętkiem z rodzaju B. bg. Badania przeprowadzono na surowicach od 107-osobowej grupy pacjentów z podejrzeniem boreliozy. Zastosowano nową metodycznie analizę obecności swoistych przeciwciał dla B. bg. Polega ona na wytrącaniu i dysocjacji CIC, a następnie oznaczaniu w uzyskanej frakcji y przeciwciał swoistych dla B. bg. W 74 surowicach (ze 107 badanych), ujemnych w teście ELISA, wykryto metodą Western- -blotting we frakcji g aż w 82% obecność przeciwciał swoistych dla B. bg. Najczęściej wykrywano przeciwciała dla antygenów: VIsE, p100, p41, p39, OspC i p18, co oznacza, że wyniki uzyskane powszechnie stosowaną metodą ELISA należy uważać za fałszywie ujemne i dlatego konieczne jest oznaczanie przeciwciał dla B. bg. także we frakcji CIC. Autorzy mają nadzieję, że opracowane przez nich nowe podejście, po niezbędnych dla celów rutynowej diagnostyki uproszczeniach, znajdzie zastosowanie w serodiagnostyce boreliozy i w sposób znaczący zmniejszy liczbę wyników fałszywie ujemnych. Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 3, 201–20

Markers of glomerular and tubular damage in the early stage of kidney disease in type 2 diabetic patients

Diabetic kidney disease develops in half of genetically predisposed patients with type 2 diabetes (T2DM). Early diagnosis of kidney damage and nephroprotective treatment are the ways of preventing the disease progression. Our aim was to evaluate selected laboratory markers of glomerular and tubular damage in T2DM patients with early stages of chronic kidney disease (G1/G2, A1/A2) for their associations with A2 albuminuria and early decline in the estimated glomerular filtration rate (eGFR). Among 80 T2DM patients with median eGFR of 92.4 ml/min/1.73 m2 and median urinary albumin to creatinine ratio (uACR) of 4.69 mg/g, 19 had uACR > 30 mg/g (A2). Higher serum cystatin C, serum and urine neutrophil gelatinase associated lipocalin (NGAL), urine kidney injury molecule 1 (KIM-1), detectable urine transferrin and IgG, and lower serum uromodulin significantly predicted A2 albuminuria, urine KIM-1/creatinine ratio, and IgG being the best predictors. Albuminuria, urine NGAL/creatinine, and IgG correlated with diabetes duration. Albuminuria, urine NGAL, transferrin, IgG, and uromodulin correlated with diabetes control. In a subgroup of 29 patients, retrospective data were available on changes in eGFR and uACR over one year. Decline in eGFR was observed in 17 patients and increase in uACR in 10 patients. Serum and urine NGAL correlated with eGFR changes. Higher urine NGAL, KIM-1/creatinine ratio, and detectable IgG were significantly associated with the increase in uACR. Widely available markers, serum cystatin C, urine IgG, transferrin, and NGAL, may help in early assessment of kidney disease in T2DM patients; however, large prospective studies are needed to confirm the conclusion

The 42nd Symposium Chromatographic Methods of Investigating Organic Compounds : Book of abstracts

The 42nd Symposium Chromatographic Methods of Investigating Organic Compounds : Book of abstracts. June 4-7, 2019, Szczyrk, Polan

Próba wyjaśnienia przyczyny niepowodzeń w ustaleniu swoistości autoprzeciwciał przeciwjądrowych w surowicach ANA-dodatnich na podstawie analizy poszczególnych swoistości przeciwciał obecnych w krążących kompleksach immunologicznych

Autoimmunizacja to stan permanentnej obecności w surowicachpacjentów autoprzeciwciał i autoreaktywnych limfocytów T, które sązaangażowane w patomechanizmy chorób tkanki łącznej. Autoprzeciwciałate zostały uznane za markery określonych jednostekchorobowych. Są one określane zbiorczo jako przeciwciała przeciwjądrowe(PPJ; anti-nuclear antibodies – ANA) i występują w różnychodsetkach u chorych na układowe choroby tkanki łącznej.Jednak w ok. 10–25% przypadków surowic pobranych od pacjentówze schorzeniami reumatycznymi, w których wynik ANA jestdodatni, nie udaje się oznaczyć swoistości autoprzeciwciał. Jednąz możliwych przyczyn seronegatywności tych surowic może byćkompleksemia – zwykle skojarzona z fazami zaostrzenia procesupodstawowego.Celem pracy była analiza krążących kompleksów immunologicznych(KKI) pod kątem ewentualnej obecności autoprzeciwciałmarkerowych w osadach po PEG-6000 (glikolu polietylenowym)trudnych diagnostycznie surowic ANA-dodatnich.Zbadano 588 surowic pochodzących z klinik i polikliniki InstytutuReumatologii, w których oznaczono: miano i typ świecenia ANAmetodą immunofluorescencji (IIF) oraz obecność wybranych autoprzeciwciałmetodą ELISA i Western-blotting. W przypadku 69 surowic (co stanowiło 11,7%) przy dodatnim wyniku ANA (rzędu≥ 1/160) oznaczanie poszczególnych swoistości autoprzeciwciałdało wynik negatywny. Wobec tego zaproponowano nowe metodycznepodejście do analizy surowic ANA-pozytywnych, w którychnie udaje się standardowymi metodami ustalić swoistości autoprzeciwciał.Zaproponowana metoda polega na analizie swoistościautoprzeciwciał nie w surowicy pełnej, ale w osadach po PEG-6000z tych surowic .W ok. 84% tych osadów po dodaniu PEG uzyskano wyniki pozytywnetestów Western-blotting, przy czym w znacznym odsetku(tj. 87%) wykazano więcej niż jedną swoistość (ryc. 1). Wśród 133swoistości przeciwciał oznaczonych w 69 surowicach (średniook. 2 na surowicę) przeciwciała dla antygenów chromatynowych(anty-Hp i anty-dsDNA) stanowiły blisko 50% (73 oznaczonychswoistości) wszystkich oznaczanych swoistości. Przeciwciała dlaantygenów ENA stanowiły 32% (43 oznaczonych swoistości),a pozostałe przeciwciała wystąpiły w 10,5% badanych surowic(ryc. 2). W większości badanych osadów po precypitacji PEG-6000(72%) uzyskano pozytywną reakcję, tj. osłabienie linii po dodaniudo osadów PEG surowic anty-F(ab)2-IgG oraz tylko w ok. 30% osłabieniereakcji po dodaniu surowic anty-Fc-IgG. Efekt był niezależnyod swoistości wykrywanego autoprzeciwciała, co może wskazywaćna powierzchniową lokalizację tych autoprzeciwciał (ryc. 3, tab. I).Można mieć nadzieję, że opracowane podejście, po uproszczeniachniezbędnych dla celów rutynowej diagnostyki przeciwciał, znajdziezastosowanie w serodiagnostyce autoprzeciwciał markerowych,i to nie tylko w diagnostyce układowych chorób tkanki łącznej

Cognitive functions and autoantibodies in patients with systemic lupus erythematosus

Introduction: Autoantibodies may occur in the course of various diseases. In the case of systemic lupus erythematosus the presence of specific autoantibodies is included in the classification criteria of the disease. The aim of the study was to investigate whether the presence of the serologic markers of systemic lupus erythematosus, i.e. anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies of the class IgM and IgG are linked with the results of neuropsychological tests evaluating selected cognitive functions in patients without overt neuropsychiatric lupus and without antiphospholipid syndrome. Material and methods: The study included 22 patients with systemic lupus erythematosus. For the assessment of anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies the immunoenzymatic method was used. For neuropsychological estimation of the selected cognitive functions the attention switching test and the choice reaction time were applied, in which the results are expressed as the average delay i.e. mean correct latency, using the computer-based Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Results: The results of attention switching test in patients with anti-Sm antibodies were lower, but not significantly different from those obtained by the patients without such antibodies: 75.0 (73.12–88.12) vs. 92.5 (85–95). Choice reaction time was significantly longer in patients with anti-Sm antibodies in comparison to the patients without antiSm antibodies: 614.9 (520.6–740.8) vs. 476.7 (396.6–540) (p = 0.01). No significant difference was demonstrated in the results of attention switching test and choice reaction time with regard to the presence of anti-dsDNA antibodies. The results of attention switching test and choice reaction time were not different between the groups of patients with and without anticardiolipin antibodies in the IgM and IgG class. Conclusions: Anti-Sm antibodies seem to contribute to the pathogenetic pathway involved in the deterioration of the results of the selected cognitive functions in systemic lupus erythematosus patients. The use of neuropsychological assessment as a screening procedure in systemic lupus erythematosus patients with anti-Sm antibodies appears to be reasonable

CRT-D implantation: one procedure, two problems

International audienceThe Paris basin is a polarised geographic system with an important centre-periphery divide. Its diachronic analysis indicates that the decline of the marches, which started in the sixties, continues today in a way revealing geographic as well as historic continuities. Today as in the past, this decline can be attributed to the agriculture and industry economic sectors. Moreover, in the "régions" of the Paris basin, dynamic combinations associatingan economic evolution typology and demographic mutations can be identified using multi-variable analyses.L'analyse diachronique du Bassin parisien, système géographique polarisé et marqué par un fort clivage centre-périphérie, nous révèle que les processus de déclin des marges du système, enregistrés ici depuis le début des années 1960, se poursuivent selon des modalités qui révèlent bien des continuités, tant géographiques qu'historiques. Les secteurs d'activité en cause, l'agriculture et l'industrie, demeurent les mêmes, tandis que selonles régions du Bassin parisien, des combinaisons dynamiques associant types de trajectoires économiques et mutations démographiques peuvent être identifiées en recourant aux méthodes d'analyse multivariée

Funkcje poznawcze a autoprzeciwciała u chorych na toczeń rumieniowaty układowy

Introduction: Autoantibodies may occur in the course of various diseases. In the case of systemic lupus erythematosus the presence of specific autoantibodies is included in the classification criteria of the disease. The aim of the study was to investigate whether the presence of the serologic markers of systemic lupus erythematosus, i.e. anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies of the class IgM and IgG are linked with the results of neuropsychological tests evaluating selected cognitive functions in patients without overt neuropsychiatric lupus and without antiphospholipid syndrome. Material and methods: The study included 22 patients with systemic lupus erythematosus. For the assessment of anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies the immunoenzymatic method was used. For neuropsychological estimation of the selected cognitive functions the attention switching test and the choice reaction time were applied, in which the results are expressed as the average delay i.e. mean correct latency, using the computer-based Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Results: The results of attention switching test in patients with anti-Sm antibodies were lower, but not significantly different from those obtained by the patients without such antibodies: 75.0 (73.12–88.12) vs. 92.5 (85–95). Choice reaction time was significantly longer in patients with anti-Sm antibodies in comparison to the patients without anti- Sm antibodies: 614.9 (520.6–740.8) vs. 476.7 (396.6–540) (p = 0.01). No significant difference was demonstrated in the results of attention switching test and choice reaction time with regard to the presence of anti-dsDNA antibodies. The results of attention switching test and choice reaction time were not different between the groups of patients with and without anticardiolipin antibodies in the IgM and IgG class. Conclusions: Anti-Sm antibodies seem to contribute to the pathogenetic pathway involved in the deterioration of the results of the selected cognitive functions in systemic lupus erythematosus patients. The use of neuropsychological assessment as a screening procedure in systemic lupus erythematosus patients with anti-Sm antibodies appears to be reasonable.Wprowadzenie: Autoprzeciwciała mogą występować w przebiegu różnych chorób. W przypadku tocznia rumieniowatego układowego obecność określonych autoprzeciwciał stanowi jedno z kryteriów klasyfikacyjnych choroby. Celem pracy było wykazanie, czy obecność serologicznych markerów tocznia rumieniowatego układowego, tj. autoprzeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm oraz przeciwciał antykardiolipinowych klasy IgM i IgG, jest związana z wynikami testów neuropsychologicznych, oceniających wybrane funkcje poznawcze u pacjentów bez objawów tocznia neuropsychiatrycznego i bez zespołu antyfosfolipidowego. Materiał i metody: Badaniem objęto 22 chorych na toczeń rumieniowaty układowy. W badaniu przeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm i przeciwkardiolipinowych wykorzystano metodę immunoenzymatyczną. Do oceny neuropsychologicznej wybranych funkcji poznawczych użyto testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru, w którym wyniki są wyrażone jako średnie opóźnienie; wykorzystano komputerowy zestaw Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Wyniki: Wyniki testu przełączania uwagi u pacjentów z przeciwciałami anty-Sm były niższe, ale nie różniły się znacząco od tych uzyskanych przez pacjentów bez tych przeciwciał: 75,0 (73,12–88,12) vs 92,5 (85–95). Czas reakcji wyboru był istotnie dłuższy u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z przeciwciałami anty-Sm w porównaniu z pacjentami bez tych przeciwciał: 614,9 (520,6–740,8) vs 476,7 (396,6–540) (p = 0,01). Nie wykazano istotnej różnicy w wynikach testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru w zależności od występowania przeciwciał anty-dsDNA i przeciwciał przeciwkardiolipinowych klasy M i G. Wnioski: Przeciwciała anty-Sm wydają się przyczyniać do łańcucha patogenetycznego związanego z pogorszeniem wyników wybranych funkcji poznawczych u chorych na toczeń rumieniowaty układowy. Uzasadnione wydaje się przesiewowe zastosowanie badania neuropsychologicznego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z występującymi przeciwciałami anty-Sm