Systematic review of individual-level, community-level, and healthcare system-level factors contributing to socioeconomic differences in healthcare utilisation in OECD countries with universal health coverage

Objectives Countries with universal health coverage (UHC) strive for equal access for equal needs without users getting into financial distress. However, differences in healthcare utilisation (HCU) between socioeconomic groups have been reported in countries with UHC. This systematic review provides an overview individual-level, community-level, and system-level factors contributing to socioeconomic status-related differences in HCU (SES differences in HCU).Design Systematic review following the Preferred Reporting Items for Systematic review and Meta-Analysis (PRISMA) guidelines. The review protocol was published in advance.Data sources Embase, PubMed, Web of Science, Scopus, Econlit, and PsycInfo were searched on 9 March 2021 and 9 November 2022.Eligibility criteria Studies that quantified the contribution of one or more factors to SES difference in HCU in OECD countries with UHC.Data extraction and synthesis Studies were screened for eligibility by two independent reviewers. Data were extracted using a predeveloped data-extraction form. Risk of bias (ROB) was assessed using a tailored version of Hoy’s ROB-tool. Findings were categorised according to level and a framework describing the pathway of HCU.Results Of the 7172 articles screened, 314 were included in the review. 64% of the studies adjusted for differences in health needs between socioeconomic groups. The contribution of sex (53%), age (48%), financial situation (25%), and education (22%) to SES differences in HCU were studied most frequently. For most factors, mixed results were found regarding the direction of the contribution to SES differences in HCU.Conclusions SES differences in HCU extensively correlated to factors besides health needs, suggesting that equal access for equal needs is not consistently accomplished. The contribution of factors seemed highly context dependent as no unequivocal patterns were found of how they contributed to SES differences in HCU. Most studies examined the contribution of individual-level factors to SES differences in HCU, leaving the influence of healthcare system-level characteristics relatively unexplored

Community-dwelling and recently widowed older adults:Effects of spousal loss on psychological well-being, perceived quality of life, and health-care costs

This study is on the effects of spousal loss among older adults who continue to live independently after bereavement. Little longitudinal studies focus on this group, which is of special interest, since in many countries, care policy and system reform are aimed at increasing independent living among older adults. Using longitudinal data from a Dutch public data repository, we investigate the effects of spousal loss on psychological well-being, perceived quality of life, and (indication of) yearly health-care costs. Of the respondents who had a spouse and were living independently (N = 9,400) at baseline, the majority had not lost their spouse after 12 months (T12, n = 9,150), but 2.7% (n = 250) had lost their spouse and still lived independently. We compared both groups using multivariate regression (ordinary least squares) analyses. The results show that spousal loss significantly lowers scores on psychological well-being and perceived quality of life, but we found no effect on health-care costs

From test to rest:Evaluating socioeconomic differences along the COVID-19 care pathway in the Netherlands

IntroductionThe COVID-19 pandemic exacerbated healthcare needs and caused excess mortality, especially among lower socioeconomic groups. This study describes the emergence of socioeconomic differences along the COVID-19 pathway of testing, healthcare use and mortality in the Netherlands.MethodologyThis retrospective observational Dutch population-based study combined individual-level registry data from June 2020 to December 2020 on personal socioeconomic characteristics, COVID-19 administered tests, test results, general practitioner (GP) consultations, hospital admissions, Intensive Care Unit (ICU) admissions and mortality. For each outcome measure, relative differences between income groups were estimated using log-link binomial regression models. Furthermore, regression models explained socioeconomic differences in COVID-19 mortality by differences in ICU/hospital admissions, test administration and test results.ResultsAmong the Dutch population, the lowest income group had a lower test probability (RR = 0.61) and lower risk of testing positive (RR = 0.77) compared to the highest income group. However, among individuals with at least one administered COVID-19 test, the lowest income group had a higher risk of testing positive (RR = 1.40). The likelihood of hospital admissions and ICU admissions were higher for low income groups (RR = 2.11 and RR = 2.46, respectively). The lowest income group had an almost four times higher risk of dying from COVID-19 (RR = 3.85), which could partly be explained by a higher risk of hospitalization and ICU admission, rather than differences in test administration or result.DiscussionOur findings indicated that socioeconomic differences became more pronounced at each step of the care pathway, culminating to a large gap in mortality. This underlines the need for enhancing social security and well-being policies and incorporation of health equity in pandemic preparedness plans

Nu niet zwanger in Midden-Brabant:Bereik en ervaringen van hulpverleners en cliënten

Nu Niet Zwanger heeft zich in enkele jaren ontwikkeld van een pilot in Tilburg tot een landelijk programma. In Tilburg/Midden-Brabant is al vanaf 2014 ervaring opgedaan met Nu Niet Zwanger (NNZ). Deze regio vormt daarom een goede context om te onderzoeken wat het bereik is van het programma, wat de ervaringen van hulpverleners en cliënten zijn, en waar volgens hen verbetering mogelijk is als het gaat om uitvoering, samenwerking, implementatie en borging van het programma. De resultaten van het onderzoek Nu Niet Zwanger in Midden-Brabant laten zien dat hulpverleners in deze regio het gedachtegoed van NNZ in grote mate onderschrijven. Zij voelen zich verantwoordelijk voor de uitvoering van het programma en zijn zich meer bewust van het belang om kinderwens te bespreken met de kwetsbare doelgroep. Hulpverleners ervaren dat ze met NNZ écht aan preventie doen. Door een open gesprek over kinderwens, seksualiteit en anticonceptie kunnen ze veel onbedoelde zwangerschappen voorkomen en het verschil maken voor de cliënt en diens omgeving. Hulpverleners gaan steeds vaker over deze thema’s in gesprek, maar betere signalering en gespreksvoering kan het bereik van het programma verder vergroten. Scholing, training en intervisie zijn essentieel voor aandachtsfunctionarissen en professionals en blijvend nodig. Het ontbreekt veel aandachtsfunctionarissen en professionals aan tijd en ruimte om het programma goed neer te kunnen zetten in de organisatie en voor veel professionals is NNZ nog geen regulier werk. Aandachtfunctionarissen zijn binnen de organisatie de kartrekkers van het programma en zij missen een gedeelde verantwoordelijkheid bij managers en professionals. Veel managers zijn nog onvoldoende betrokken bij het programma, wat implementatie en borging bemoeilijkt. De cruciale functie van de inhoudelijk coördinator in de regio en de aandachtsfunctionarissen in de organisaties maakt het programma kwetsbaar. Er is meer verbinding ontstaan tussen de ketenpartners in het sociaal- en medisch domein en de geboortezorg in de regio. De samenwerking groeit maar kan nog verder worden uitgebouwd. Cliënten zijn heel tevreden over de begeleiding vanuit NNZ. Zij vinden het fijn dat kinderwens bespreekbaar wordt gemaakt en voelen zich gehoord en gesteund. Voor veel cliënten is hulpverlening op basis van respect en vertrouwen en het maken van een eigen, vrijwillige keuze een nieuwe ervaring. Naast het voorkómen van een onbedoelde zwangerschap, krijgen cliënten door de begeleiding vanuit NNZ meer zelfvertrouwen, worden zij in hun kracht gezet en leren zij om zelf de regie te pakken. Registratiecijfers laten zien dat het bereik van NNZ in de regio toeneemt en steeds meer cliënten worden ondersteund vanuit het programma. Vanwege de positieve ervaringen van hulpverleners en cliënten en een groeiend bereik van het programma, is onze eerste aanbeveling: ‘Houd vast aan de opzet van Nu Niet Zwanger!’. Uit dit onderzoek komen ook enkele verbeterpunten naar voren voor de uitvoering, samenwerking, implementatie en borging van het programma. Hoewel deze verbeterpunten zijn opgehaald in Midden-Brabant, verwachten we dat deze tevens bruikbaar zijn voor andere regio’s waar NNZ wordt uitgevoerd of gaat starten

Nu niet zwanger in Midden-Brabant: Bereik en ervaringen van hulpverleners en cliënten

Nu Niet Zwanger heeft zich in enkele jaren ontwikkeld van een pilot in Tilburg tot een landelijk programma. In Tilburg/Midden-Brabant is al vanaf 2014 ervaring opgedaan met Nu Niet Zwanger (NNZ). Deze regio vormt daarom een goede context om te onderzoeken wat het bereik is van het programma, wat de ervaringen van hulpverleners en cliënten zijn, en waar volgens hen verbetering mogelijk is als het gaat om uitvoering, samenwerking, implementatie en borging van het programma. De resultaten van het onderzoek Nu Niet Zwanger in Midden-Brabant laten zien dat hulpverleners in deze regio het gedachtegoed van NNZ in grote mate onderschrijven. Zij voelen zich verantwoordelijk voor de uitvoering van het programma en zijn zich meer bewust van het belang om kinderwens te bespreken met de kwetsbare doelgroep. Hulpverleners ervaren dat ze met NNZ écht aan preventie doen. Door een open gesprek over kinderwens, seksualiteit en anticonceptie kunnen ze veel onbedoelde zwangerschappen voorkomen en het verschil maken voor de cliënt en diens omgeving. Hulpverleners gaan steeds vaker over deze thema’s in gesprek, maar betere signalering en gespreksvoering kan het bereik van het programma verder vergroten. Scholing, training en intervisie zijn essentieel voor aandachtsfunctionarissen en professionals en blijvend nodig. Het ontbreekt veel aandachtsfunctionarissen en professionals aan tijd en ruimte om het programma goed neer te kunnen zetten in de organisatie en voor veel professionals is NNZ nog geen regulier werk. Aandachtfunctionarissen zijn binnen de organisatie de kartrekkers van het programma en zij missen een gedeelde verantwoordelijkheid bij managers en professionals. Veel managers zijn nog onvoldoende betrokken bij het programma, wat implementatie en borging bemoeilijkt. De cruciale functie van de inhoudelijk coördinator in de regio en de aandachtsfunctionarissen in de organisaties maakt het programma kwetsbaar. Er is meer verbinding ontstaan tussen de ketenpartners in het sociaal- en medisch domein en de geboortezorg in de regio. De samenwerking groeit maar kan nog verder worden uitgebouwd. Cliënten zijn heel tevreden over de begeleiding vanuit NNZ. Zij vinden het fijn dat kinderwens bespreekbaar wordt gemaakt en voelen zich gehoord en gesteund. Voor veel cliënten is hulpverlening op basis van respect en vertrouwen en het maken van een eigen, vrijwillige keuze een nieuwe ervaring. Naast het voorkómen van een onbedoelde zwangerschap, krijgen cliënten door de begeleiding vanuit NNZ meer zelfvertrouwen, worden zij in hun kracht gezet en leren zij om zelf de regie te pakken. Registratiecijfers laten zien dat het bereik van NNZ in de regio toeneemt en steeds meer cliënten worden ondersteund vanuit het programma. Vanwege de positieve ervaringen van hulpverleners en cliënten en een groeiend bereik van het programma, is onze eerste aanbeveling: ‘Houd vast aan de opzet van Nu Niet Zwanger!’. Uit dit onderzoek komen ook enkele verbeterpunten naar voren voor de uitvoering, samenwerking, implementatie en borging van het programma. Hoewel deze verbeterpunten zijn opgehaald in Midden-Brabant, verwachten we dat deze tevens bruikbaar zijn voor andere regio’s waar NNZ wordt uitgevoerd of gaat starten