Środki językowe do werbalizacji statystycznych przedstawień graficznych w jezyku polskim i niemieckim

Celem niniejszej pracy była analiza wypowiedzeń w języku polskim i niemieckim, służących do werbalizacji statystycznych przedstawień graficznych w formie tablic i wykresów. Posługując się metodą składników bezpośrednich, struktury wypowiedzeń zostały podzielone na frazę nominalną (NP) i frazę werbalną (VP). Za pomocą walencji syntaktycznej oddzielono konotowane konstytuenty (satelity) struktur NP i VP od niekonotowanych. Rozwijanie względnie redukowanie struktur fraz NP i VP języka polskiego i niemieckiego, składających się z konotowanych podrzędników, znalazło swe uzasadnienie na płaszczyźnie walencji semantycznej. Struktura frazy nominalnej jest rozbudowywana, dopóki jej konstytuenty są realizowane leksykalnie za pomocą niepełnych semantycznie rzeczowników relacyjnych, których znaczenie uzupełniane jest znaczeniem innego rzeczownika. Leksykalna realizacja konstytuentów determinuje formę rozwijania struktur. Struktura NP w języku polskim rozwijana jest zawsze prawostronnie według relacji syntaktycznych, zachodzących między członami konstytuującymi, i z tego względu przybiera formę grupy wyrazowej. Natomiast struktura NP w języku niemieckim rozbudowywana jest raz prawostronnie – zgodnie z zależnościami syntaktycznymi – a raz lewostronnie – zgodnie z zasadami słowotwórczymi i jej forma jest odpowiednio bądź grupą wyrazową bądź złożeniem. Na podstawie przeprowadzonej analizy konfrontatywnej struktur NP języka polskiego i niemieckiego nie można stwierdzić jednoznacznie, kiedy ekwiwalentne podrzędniki niemieckie powinny być realizowane leksykalnie w formie grupy wyrazowej, a kiedy w formie złożenia. Możemy jedynie zaobserwować pewną tendencję do występowania semantycznych ekwiwalentów polskich podrzędników przymiotnikowych, które w strukturach NP w języku niemieckim często mają formę członu określającego w złożeniach. Leksykalna realizacja członów konstytuujących determinuje ponadto liczbę satelitów w strukturach NP obu języków. Analiza porównawcza wykazała, że konstytuenty mogą być realizowanie leksykalnie przez leksemy, które różnią się między sobą w obu językach liczbą motywów nazwotwórczych. Jeżeli konstytuent jednego języka jest reprezentowany przez leksem o jednym motywie nazwotwórczym, a jego odpowiednik w drugim języku posiada dwa motywy nazwotwórcze, wtedy struktura NP zwiększa się o kolejny konstytuent. Struktura frazy werbalnej rozbudowuje się, jeśli czasownik, pełniący funkcję bazy struktury, posiada predykat semantyczny o przynajmniej dwóch argumentach. Jeżeli wyrażenia argumentowe są realizowane leksykalnie za pomocą rzeczowników relacyjnych, wtedy struktura VP jest rozwijana o dalsze podrzędniki. Rozwijanie względnie redukowanie struktury VP wynika ponadto z leksykalnej realizacji bazy werbalnej w obu językach. Jeżeli czasownik bazowy zawiera sememy, które nie są zawarte w znaczeniu ekwiwalentnego czasownika, wtedy sememy te zostają zwerbalizowane za pomocą dodatkowego leksemu. Struktura VP zostaje w ten sposób rozbudowana o kolejne podrzędniki (przyimkowe lub przysłówkowe). Dalszym przedmiotem dysertacji był opis utekstowienia wykresów statystycznych. W tym celu zaprezentowano typowe statystyczne przedstawienia graficzne, tzn. tabele statystyczne, wykresy słupkowe pionowe i poziome, wykresy liniowe i kołowe, oraz przeprowadzono ich analizę ze względu na funkcję komunikacyjną, wynikającą z informacji, zaczerpniętych z poszczególnych typów wykresów. Wyniki analizy pozwoliły wysnuć wniosek, iż funkcja informacyjna determinuje zarówno dany typ wykresu jak i treść wypowiedzenia. Potwierdziła się tym samym teza niniejszej pracy, że wypowiedzenia, służące do interpretacji wykresów statystycznych, są determinowane przez funkcję komunikacyjną danego wykresu. Interpretowanie statystycznych przedstawień graficznych zostało w dalszej części pracy scharakteryzowane jako sprawność językowa. Na podstawie analizy dyrektyw Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego, celów dydaktycznych dla poszczególnych certyfikatów językowych, a także wymagań dydaktyczno-metodycznych dotyczących egzaminu maturalnego z języka obcego w polskich szkołach średnich stwierdzono, że językowa sprawność interpretacji przedstawień graficznych nie została eksplicytnie uwzględniona. Nie sprecyzowano specyficznych sprawności cząstkowych, koniecznych do interpretacji wykresu w języku obcym, które uczący się powinni opanować. Specyficzne sprawności cząstkowe wyłoniono w niniejszej pracy z funkcji komunikacyjnych poszczególnych typów wykresu, za pomocą których przedstawia się m.in. tendencje rozwojowe w przedziale czasowym. Głównym celem badań empirycznych było uzdolnienie uczących się do interpretowania wykresów w języku obcym, a tym samym nauczenie specyficznych sprawności cząstkowych oraz typowych środków językowych. Wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że możliwe jest nauczenie sprawności interpretacji wykresów w języku obcym podczas semestralnego kursu, składającego się z szeregu celowych ćwiczeń leksykalnych. Po zakończonym kursie uczący się, którzy dysponowali dość niską kompetencją języka niemieckiego, potrafili sformułować wypowiedzenia, wyrażające utekstowienie tendencji rozwojowych w przedziale czasowym, a zarazem zinterpretować wykres liniowy w formie dłuższego tekstu specjalistycznego w języku obcym. Wyniki niniejszej pracy pogłębiają zarówno badania językoznawcze obu języków nad strukturami wypowiedzeń w ramach fraz nominalnych i werbalnych, jak i badania konfrontatywne w tym zakresie, stanowią przyczynek do badań specjalistycznego języka polskiego i niemieckiego, a także dostarczają nowych informacji o nauczaniu języka specjalistycznego. Analiza konfrontatywna wypowiedzeń, służących do werbalizacji typów wykresów w pozostałych funkcjach komunikacyjnych, a także analiza tych wypowiedzeń, formułowanych w języku mówionym, stanowiłyby interesujący przedmiot dalszych badań językoznawczych. Ciekawe perspektywy badawcze w dydaktyce języka niemieckiego jako języka obcego i specjalistycznego mogłyby wyniknąć naszym zdaniem także z przeprowadzenia kursu interpretowania wykresów dla grupy zaawansowanej oraz z próby nauczenia werbalizacji pozostałych typów wykresów

Comparative analysis of endurance of not hearing and hearing students

Study aim: Sport participation is important for deaf children, as participants experience physical, psychological and social benefits [23]. This study is a summary of four year’s researches on the endurance level of deaf and well hearing girls and boys. The aim of this study was to compare endurance of not hearing and hearing students

The Hamstring/Quadriceps Ratio in Young Men and Its Relationship with the Functional Symmetry of the Lower Limb in Young Men

The relationship of muscle strength symmetry with the symmetry of dynamic activities such as vertical jump (CMJ) and with symmetry of ranges of motion is ambiguous. Therefore, the aim of the current investigation was to assess the relationship between the flexor/extensor strength ratio and the range of motion of the knee joints and VGRF during jump in a sample of young healthy men. The sample consisted of 64 healthy, active men. The flexor and extensor torques and ranges of active and passive mobility of both knee joints were measured. Vertical ground reaction force (VGRF) was measured using two platforms. There were no significant correlations between the symmetry of muscle strength and the symmetry of ranges of motion and the symmetry of the VGRF. Therefore, using the cluster analysis, 4 subgroups were distinguished due to the size of the flexor/extensor ratio (H/Q ratio). Significant differences were found in the level of strength of the knee flexors between the clusters. Detailed analysis of muscle strength symmetry and VGRF symmetry seem to confirm the Leading Joint Hypothesis theory of motion control in multi-joint systems. It was found that the process of controlling movement by the nervous system compensates for the small asymmetries in the level of muscle strength in the knee flexors and extensors, as well as small asymmetries of VGRF

The Hamstring/Quadriceps Ratio in Young Men and Its Relationship with the Functional Symmetry of the Lower Limb in Young Men

The relationship of muscle strength symmetry with the symmetry of dynamic activities such as vertical jump (CMJ) and with symmetry of ranges of motion is ambiguous. Therefore, the aim of the current investigation was to assess the relationship between the flexor/extensor strength ratio and the range of motion of the knee joints and VGRF during jump in a sample of young healthy men. The sample consisted of 64 healthy, active men. The flexor and extensor torques and ranges of active and passive mobility of both knee joints were measured. Vertical ground reaction force (VGRF) was measured using two platforms. There were no significant correlations between the symmetry of muscle strength and the symmetry of ranges of motion and the symmetry of the VGRF. Therefore, using the cluster analysis, 4 subgroups were distinguished due to the size of the flexor/extensor ratio (H/Q ratio). Significant differences were found in the level of strength of the knee flexors between the clusters. Detailed analysis of muscle strength symmetry and VGRF symmetry seem to confirm the Leading Joint Hypothesis theory of motion control in multi-joint systems. It was found that the process of controlling movement by the nervous system compensates for the small asymmetries in the level of muscle strength in the knee flexors and extensors, as well as small asymmetries of VGRF

Longitudinal Health-Related Quality of Life Study among Cervical Cancer Patients Treated with Radiotherapy

Quality of life studies in medicine, particularly in oncology, have become a basic tool used to assess patient’s performance in different types of cancer and different modalities of treatment. The aim of this study was a subjective evaluation of the quality of life in cervical cancer patients treated with radiotherapy. The study has a longitudinal character and comprises four stages: before treatment, at the end of treatment, 5 months and 5 years after treatment. Standardized questionnaires such as EORTC QoL C30, HADS (European Organisation for Research and Treatment of Cancer Quality of life C30 Hospital Anxiety and Depression Scale) and the authors demographic–clinical assessment survey were the study tools. Physical functioning was assessed as the highest before treatment and depreciated to the lowest value 5 years after treatment. Emotional functioning was the lowest before treatment and then decreased again in the fourth stage of the assessment. Global quality of life was the lowest in the fourth stage of the study. Memory and concentration were fairly good at every stage of the study, with the highest score at the end of the treatment. At stages 3 and 4, the respondent’s social functioning was the best, followed by the ability to fulfil their social role. General health and quality of life were assessed by the respondents on a level slightly above average, though five years after treatment the score was slightly below average

Longitudinal Health-Related Quality of Life Study among Cervical Cancer Patients Treated with Radiotherapy

Quality of life studies in medicine, particularly in oncology, have become a basic tool used to assess patient’s performance in different types of cancer and different modalities of treatment. The aim of this study was a subjective evaluation of the quality of life in cervical cancer patients treated with radiotherapy. The study has a longitudinal character and comprises four stages: before treatment, at the end of treatment, 5 months and 5 years after treatment. Standardized questionnaires such as EORTC QoL C30, HADS (European Organisation for Research and Treatment of Cancer Quality of life C30 Hospital Anxiety and Depression Scale) and the authors demographic–clinical assessment survey were the study tools. Physical functioning was assessed as the highest before treatment and depreciated to the lowest value 5 years after treatment. Emotional functioning was the lowest before treatment and then decreased again in the fourth stage of the assessment. Global quality of life was the lowest in the fourth stage of the study. Memory and concentration were fairly good at every stage of the study, with the highest score at the end of the treatment. At stages 3 and 4, the respondent’s social functioning was the best, followed by the ability to fulfil their social role. General health and quality of life were assessed by the respondents on a level slightly above average, though five years after treatment the score was slightly below average

Nanocomposite Membrane Scaffolds for Cell Function Maintaining for Biomedical Purposes

Nanocomposite multilayered membrane coatings have been widely used experimentally to enhance biomedical materials surfaces. By the selection of reliable components, such systems are functionalized to be adjusted to specific purposes. As metal nanoparticles can reduce bacterial cell adhesion, the idea of using gold and silver nanoparticles of unique antimicrobial properties within membrane structure is outstandingly interesting considering dressings facilitating wound healing. The study was aimed to explore the interface between eukaryotic cells and wound dressing materials containing various nanoelements. The proposed systems are based on polyethyleneimine and hydroxyapatite thin layers incorporating metallic nanoparticles (silver or gold). To examine the structure of designed materials scanning electron and transmission electron microscopies were applied. Moreover, Fourier-transform infrared and energy-dispersive X-ray spectroscopies were used. Additionally, water contact angles of the designed membranes and their transport properties were estimated. The functioning of human fibroblasts was examined via flow cytometry to assess the biocompatibility of developed shells in the aspect of their cytotoxicity. The results indicated that designed nanocomposite membrane scaffolds support eukaryotic cells’ functioning, confirming that the elaborated systems might be recommended as wound healing materials