28 research outputs found
Velike anatomske varijacije plućnih pukotina i režnjeva na obdukciji
This study was aimed at determining major accessory fissures (MAF) and absence or incompleteness of lobar or major fissures (MF) during routine forensic autopsies. Prior to starting this prospective study, forms were prepared to collect data on pulmonary lobes and fissures. In this study, 420 lungs of 210 autopsy cases were examined for incompleteness and absence of MF and complete accessory fissures. Horizontal fissures were incomplete in 18 right lungs. Incomplete oblique fissures were noted in three right and two left lungs. Unidentified abnormal fissures were determined in one left lung and five right lungs. The most common fissural abnormality was less than half complete horizontal fissure. Four right lungs had four lobes and two left lungs had three lobes because of complete accessory fissures. The number of lobes in the left and right lungs and the morphological features of both incomplete MF and MAF were determined in detail and the variations were photographed. It is concluded that, in addition to studies on computed tomography scans, autopsy series are useful for determining the variations of MF and MAF of the lungs in different populations.Cilj ove studije bio je utvrditi glavne pomoćne pukotine te odsutne ili nepotpune lobarne ili glavne pukotine tijekom rutinske forenzične obdukcije. Prije početka ove prospektivne studije pripremljeni su obrasci za prikupljanje podataka o plućnim režnjevima i pukotinama. U ovoj studiji su odsutne ili nepotpune glavne pukotine te potpune pomoćne pukotine ispitane na 420 pluća u 210 obdukcijskih slučajeva. Horizontalne pukotine su bile nepotpune u 18 desnih pluća. Nepotpune kose pukotine utvrđene su u trima desnim i dvama lijevim plućima. Neidentificirane nenormalne pukotine utvrđene su u jednom lijevom plućnom krilu i pet desnih plućnih krila. Manje od pola potpune horizontalne pukotine bila je najčešća nenormalnost pukotina. Četiri desnih plućnih krila imalo je četiri režnja, a dvoja lijevih plućnih krila tri režnja zbog potpunih pomoćnih pukotina. Broj režnjeva u lijevim i desnim plućima te morfološka obilježja nepotpune glavne pukotine i glavne pomoćne pukotine točno je utvrđen, a varijacije su fotografirane. Zaključuje se da su uz kompjutorsku tomografiju obdukcijski slučajevi korisni za određivanje varijacija glavnih plućnih pukotina i pomoćnih glavnih pukotina u različitim populacijama
The Evaluation of Variations of The Hyoid Bone with Multidetector Computerized Tomography
The hyoid is a U shaped bone with a backward concavity. Locates at the lower edge of the mandible and lies parallel to the floor — functions as an attachment point for muscles and soft tissues of head and neck. The aim is to examine the variations and ossification of the hyoid. This study was performed retrospectively in 2010 - 2013 on 200 CT images. 3D volume rendering images of pure hyoid bone created from the axial CT images in 1 mm slice thickness. The morphological variation count was 23; ossification variations were 9 cases. No difference observed by gender, but there are differences between the age groups for ossification. Ossification rates were found as; partial 34 %, unilateral 33%, complete 22%, early 11%. Most of the morphologic variation were belong to minor horn (57%), variations of major horn were 30%. The clinical importance of hyoid bone has realized in recent years. Due to the close relationship of this bone with the muscles, ligaments, fascias, sternum, clavicles, its dysfunction can lead to general problems. Studies about the variations of hyoid bone found to be quite low, and we believe that our research will contribute to the content of literature
Fetuslarda plexus brachialis oluşumuna katılan yapıların morfometrik analizi ve morfolojik varyasyonların araştırılması
Bu çalışma ikinci trimestr 75 ve üçüncü trimestr 25 adet olmak üzere toplam 100 fetusda gerçekleştirildi. İki taraflı yapılan diseksiyonlarda toplam 200 adet plexus brachialis incelendi. Diseksiyon sırasında lup ve mikroskop kullanılarak, normal ve morfolojik varyasyon gösteren plexus brachialisler (PB) tespit edildi. PB'i oluşturan elemanların uzunluk ve kalınlıkları kumpas yardımı ile ölçülerek fotoğrafları çekildi ve şematik çizimleri yapıldı. Veriler SPSS programında (Windows için 8.0) Pearson korelasyon testi ve Student t-testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Yapılan çalışmada 93 adet normal (5., 6., 7., 8. cervical ve 1. thoracal spinal sinirlerin katılımından oluşan plexus brachialis) olarak değerlendirilen ve 107 adet morfolojik varyasyon gösteren plexus brachialis tespit edildi. 51 plexusda C4'den Cs'e katılım, 5 plexusda T2'den Ti 'e katılım, 1 plexusda hem C^den Cs'e hemde T2'den Ti 'e katılım gözlendi. 50 plexusda ise n. spinalis ramus ventralis seviyesinde katılıma rastlanmadı. Bu katılımlar dışında 22 adet PB'de truncuslara ait, 46 adet PB'de truncuslann divisyonlanna ait ( en sık TMDV'de olmak üzere), 20 adet fasciculus 'lara ait ve 24 adet terminal dallara ait morfolojik varyasyona rastlandı. Çalışmada morfolojik varyasyonlar kızlarda ve sağ tarafta daha fazla sıklıkla izlendi. Uzunluk ölçümleri açısından kız ve erkek arasında Cg, Ti, TS ve TM'un ve kalınlık açısından sağ ve sol arasında TIDD'un ortalamalarında anlamlı farklılığa rastlanırken, diğer parametrelerin ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel açıdan anlamlı olmadığı gözlendi. Literatürdeki verilerle karşılaştırılarak tartışıldı. Bu bulguların fetal hayatta periferik sinir sistemi gelişimi hakkında ve konuyla ilgili cerrahi uygulamalarda pratik açısından yararlı olabileceği ve teşhis ve tedavide çıkabilecek komplikasyonlar açısından bölgenin anatomik özelliğinin bireylere göre göz önünde bulundurulmasının gerekli olduğu kanaatine varıldı.This study was carried out in 100 fetuses (75; 2nd trimester, 25; 3rd trimester). In determination of the morphological variations, totally 200 brachial plexus were evaluated under examination stereomicroscope. After bilateral fine dissection, to perform morphometric studies, the thickness and/or length of the each part that contribute to the formation of the brachial plexus were measured by calipers. Photographs of the brachial plexuses were taken after dissection and then the illustrations the morphological variations were drawn from these photographs. Data was statistically analysed by Pearson correlation and Student t-tests using SPSS software (for windows 8.0). In this study, 93 fetuses were decided as normal (the brachial plexus consist of the 5th, 6th, 7th, 8th cervical nerves and 1st thoracic nerve), and the others (107 fetuses) having morphological variations in the brachial plexus structure classified into four group regarding the variations; the connection from 4th to the 5th cervical nerve in 51 brachial plexuses, from 1st to the 2nd thoracic nerve in 5 plexuses, both connection in the same fetus in 1 plexus, and have no connection in the root part of plexus in 50 plexuses. However, there were morphological variations in the other parts of the plexus as follows: in 22 cases within trunks, in 46 plexuses within the divisions (It was observed most frequently in the anterior division of middle trunk), in 20 plexuses in the fasciculus formation, and in the terminal branches of 24 plexuses. The morphological variations was observed more frequently in female and right plexuses (in female 56%, in male 44% - right 58%, left42%). The mean value of the length of the 8th cervical, 1st thoracic, upper trunk and middle trunk showed statistically significant difference between female and male. The mean value of the thickness of the posterior division of lover trunk showed statistically significant difference between right and left side. There was no significant difference in other parameters. Regarding to the correlation values between the age and the measured parameters, the growth rate of the each part that contribute to the formation of the brachial plexus, was higher in 2nd trimester than in 3rd trimester. The reported results may provide useful information to the fetal development of peripheral nervous system, and in the diagnostic and therapeutic approach of paediatric surgeons for preventing complications
Do Body Mass Index, Q Angle, and Pes Planus Affect Walking Age in Children with Down Syndrome and Their Typically Developing Peers?
Objective: To investigate the effects of body mass index (BMI), quadriceps angle (Q0) and pes planus on walking age in children with Down syndrome (DS) and typically developing peers.
Methods: Bodyweight, height and Q0 were measured and footprints were obtained in 50 children with DS and 50 typically developing children (control), ages between 2-6 years. BMI and Staheli index (SI) were calculated.
Results: The mean walking age was 26±8 months in the DS group and 12±2 months in the control group (
Arterial and muscular variations in the upper limb
Rutin öğrenci diseksiyonlarımızda, bir erkek kadavranın sol üst ekstremitesinde arteriyel ve müsküler varyasyonlar gözlendi. Arteria radialis'in yüzeyelde olduğu, arcus palmaris superficialis'in sadece a. ulnaris tarafından oluşturulduğu, m. palmaris longus'un yoklu- ğu ve m. extensor digiti miniminin üç adet tendona sahip olduğu tespit edildi. Varyasyonlar embriyolojik kökenli olduğundan aynı bölgede farklı yapılarda normalin dışında görünümler birliktelik gösterebilir. Bu yüzden anatomik ve klinik çalışmalarda bir varyas- yon tespit edildiğinde aynı bölgede diğer yapılarda da farklılık gözlenebileceği akılda tutulmalıdır.During our routine dissection studies we observed arterial and muscular variations in the left upper limb of an adult male cadaver. In this case we observed the superficial radial artery, the superficial palmar arch was formed by the ulnar artery along, the palmaris longus muscle was absent and the extensor digiti minimi muscle had got three tendons. Variations in the same area may be observed in different structures as the variations are embryological origin. For this reason, when a variation is detected in anatomic and clinical studies, it should be kept in mind that differences may be observed in the other structures in the same area
Üst ekstremitede arteriyel ve muskuler varyasyonlar
Rutin öğrenci diseksiyonlarımızda, bir erkek kadavranın sol üst ekstremitesinde arteriyel ve müsküler varyasyonlar gözlendi. Arteria radialis’in yüzeyelde olduğu, arcus palmaris superficialis’in sadece a. ulnaris tarafından oluşturulduğu, m. palmaris longus’un yoklu- ğu ve m. extensor digiti miniminin üç adet tendona sahip olduğu tespit edildi. Varyasyonlar embriyolojik kökenli olduğundan aynı bölgede farklı yapılarda normalin dışında görünümler birliktelik gösterebilir. Bu yüzden anatomik ve klinik çalışmalarda bir varyas- yon tespit edildiğinde aynı bölgede diğer yapılarda da farklılık gözlenebileceği akılda tutulmalıdı
Possibility of Middle Meningeal Artery-to-Petrous Internal Carotid Artery Bypass: An Anatomic Study
The possibility of creating a middle meningeal artery (MMA)-to-petrous internal carotid artery (ICA) bypass was investigated in six cadavers (bilaterally). Such a procedure could be used to treat patients with high cervical vascular lesions and those with tumors of the infratemporal fossa invading the high cervical ICA. After a frontotemporal craniotomy, the foramen spinosum and foramen ovale were exposed extradurally. Immediately posterior to the foramen ovale and medial to the foramen spinosum, the petrous portion of the ICA was exposed with a diamond-tipped drill. The MMA was lifted from its groove, and a sufficient length was transected to perform a bypass with the petrous ICA medially. The mean width of the MMA at the site of anastomosis was 2.3 ± 0.35 mm. The mean length of MMA from the foramen spinosum to the site of the anastomosis was 9.6 ± 1.7 mm. Based on these measurements, width and length of MMA appear to be sufficient for a bypass with petrous ICA
Nerium oleander`in liyofilize sıvı distilatının rat embriyoları gelişimi üzerine toksik ve teratojen etkilerinin in vitro kültür ortamında araştırılması
Amaç: Nerium oleander, her mevsimde yeşil kalan bir çalı türüdür. Halk arasında antidiabetik, antilipidemik ve geniş spektrumlu bir ilaç olarak kullanılır. Bu çalışmada Nerium oleander sıvı distilatının kültür ortamında gelişen rat embriyolarına etkilerinin araştırılması planlandı. Gereç ve yöntem: 9,5 günlük rat embriyoları, değişik konsantrasyonlarda 0.2 - 8 mg/ml Nerium oleander ilave edilen rat serumunda 48 saat kültüre edildi. Her bir konsantrasyon için en az 10 embriyo kullanıldı. İlacın sıvı distilatı hidrodistilasyon metodu ile elde edildi. Nerium oleander’in toplam morfolojik skor, yolk sak çapı, tepe-kıç mesafesi ve somit sayısı gibi embriyonik gelişimsel parametreler üzerine doz bağımlı etkileri morfolojik metod ile karşılaştırıldı. Embriyolar malformasyonlar bakımından da değerlendirildi. İlacın genotoksisitesi DNA fragmentasyon metodu ile değerlendirildi. Bulgular: Değişik konsantrasyonlardaki Nerium oleander ilavesi ile kültüre edilen embriyolar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında ilacın herhangi bir büyüme geriliği ya da malformasyona sebep olmadığı gözlendi. Sonuç: Bu sonuçlar Nerium oleander’in gebelikte, gelişen embriyo üzerine negatif etkisi olmadığını göstermiştir. Ancak bu veriler ileri in vivo deneyler ve hücre hattı çalışmaları ile desteklenmelidi