How Do Cytokines Trigger Genomic Instability?

Inflammation is a double-edged sword presenting a dual effect on cancer development, from one hand promoting tumor initiation and progression and from the other hand protecting against cancer through immunosurveillance mechanisms. Cytokines are crucial components of inflammation, participating in the interaction between the cells of tumor microenvironment. A comprehensive study of the role of cytokines in the context of the inflammation-tumorigenesis interplay helps us to shed light in the pathogenesis of cancer. In this paper we focus on the role of cytokines in the development of genomic instability, an evolving hallmark of cancer

Detection of Herplex Simplex Virus-1 and -2 in Cardiac Myxomas

The etiology of sporadic cardiac myxomas remains elusive. The tendency for these lesions to recur following resection, their immunopathological characteristics, along with their histological and molecular profile, may implicate the presence of an infective agent in this type of tumor. In this study, we investigated the presence of herpes simplex virus (HSV) DNA in a cohort of cardiac myxomas in a tertiary referral centre. Twenty-nine formalin-fixed paraffin-embedded (FFPE) sporadic cardiac myxomas were obtained, 17 of which were shown to be informative. These were compared to 19 macroscopically and microscopically normal heart tissue specimens. The detection of HSV-1 and -2 genomic sequences was achieved with the use of a combined nested PCR-Restriction Fragment Length Polymorphism methodology. The presence of HSV-1 and/or -2 DNA was demonstrated in 6 of 17 (35%) informative sporadic cardiac myxomas, whereas no HSV DNA was detected in normal heart tissues (P < 0.01). The existence of HSV-1/2 DNA in sporadic cardiac myxomas, along with its absence from normal heart tissues, reinforces the possibility that HSV infection might be involved in the development of these lesions. Our findings raise the point of anti-HSV medication postsurgically with a potential benefit in reducing the rate of recurrences

Detection of Herplex Simplex Virus-1 and -2 in Cardiac Myxomas

The etiology of sporadic cardiac myxomas remains elusive. The tendency for these lesions to recur following resection, their immunopathological characteristics, along with their histological and molecular profile, may implicate the presence of an infective agent in this type of tumor. In this study, we investigated the presence of herpes simplex virus (HSV) DNA in a cohort of cardiac myxomas in a tertiary referral centre. Twenty-nine formalin-fixed paraffin-embedded (FFPE) sporadic cardiac myxomas were obtained, 17 of which were shown to be informative. These were compared to 19 macroscopically and microscopically normal heart tissue specimens. The detection of HSV-1 and -2 genomic sequences was achieved with the use of a combined nested PCRRestriction Fragment Length Polymorphism methodology. The presence of HSV-1 and/or -2 DNA was demonstrated in 6 of 17 (35%) informative sporadic cardiac myxomas, whereas no HSV DNA was detected in normal heart tissues (P &lt; 0.01). The existence of HSV-1/2 DNA in sporadic cardiac myxomas, along with its absence from normal heart tissues, reinforces the possibility that HSV infection might be involved in the development of these lesions. Our findings raise the point of anti-HSV medication postsurgically with a potential benefit in reducing the rate of recurrences

Cell cyclins: triggering elements of cancer or not?

Cyclins are indispensable elements of the cell cycle and derangement of their function can lead to cancer formation. Recent studies have also revealed more mechanisms through which cyclins can express their oncogenic potential. This review focuses on the aberrant expression of G1/S cyclins and especially cyclin D and cyclin E; the pathways through which they lead to tumour formation and their involvement in different types of cancer. These elements indicate the mechanisms that could act as targets for cancer therapy

Examination of the expression of KIP2/CDKN1C in non-small cell lungs carcinoma

Knowing the status of molecules involved in cell-cycle-control in cancer is vital for therapeutic approaches aiming at their restoration. The p27KIP1 and p57KIP2 Cyclin-Dependent-Kinase-Inhibitor is a critical factors controlling normal cell-cycle. A comparative comprehensive analysis was performed in a series of 70 non-small-cell-lung-cancer (NSCLCs). The majority of cases showed significantly reduced expression of p57KIP2 as well as of its counterpart p27KIP1 compared to matched-normal specimens. Low p57KIP2 protein levels correlated with increased proliferation, which seems to be histological subtype preponderant. At mechanistic level, degradation by SKP2 was demonstrated, in vivo and in vitro, by siRNA-methodology, to be the most important down-regulating mechanism of p57KIP2 and p27KIP1 in NSCLC. Decreased p57Kip2-transcription complements the above procedure in lowering p57Kip2-protein levels. Methylation was the main cause of decreased p57KIP2-mRNA levels. Allelic loss and imprinting from LIT1 mRNA contribute also to decreased p57KIP2 transcription. In vitro recapitulation of the in vivo findings, in A549 lung cells (p53/INK4A-B(-/-)), suggested that inhibition of the SKP2-degradation mechanism restores p57KIP2 expression and is adequate, in a INK4A-B(-/-) environment, to restrain growth. An additional demethylation step is required for complete expressional reconstitution of p57KIP2 in NSCLC.Σκοπός: Η παρούσα έρευνα στοχεύει στην μελέτη της έκφρασης της p57KIP2 στη διερεύνηση των υποκείμενων μηχανισμών ρύθμισής της και στη συσχέτισή της με τις κινητικές παραμέτρους στον μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Υλικό: Περιλαμβάνει 70 περιστατικά πρωτοπαθούς μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Οι in vivo παρατηρήσεις επιβεβαιώθηκαν in vitro στην Α549 καρκινική κυτταρική σειρά του πνεύμονα με χρήση τεχνολογίας siRNA. Μέθοδοι: Τα επίπεδα έκφρασης των πρωτεϊνών p57KIP2, p27KIP1και SKP2 μελετήθηκαν με ανοσοϊστοχημεία, στύπωμα κατά Western και ανοσοφθορισμό. Οι κινητικές παράμετροι, πολλαπλασιασμός και απόπτωση εξετάστηκαν με ανοσοϊστοχημεία έναντι του Κi-67 και με τη μέθοδο TUNEL αντίστοιχα. Τα μεταγραφικά επίπεδα της p57KIP2 μελετήθηκαν με RT-PCR και επιβεβαιώθηκαν με Real Time PCR. H ανάλυση της μεθυλίωσης του υποκινητή της p57KIP2 και η μελέτη της απώλειας της ετεροζυγωτίας (LOH) της CDKN1C πραγματοποιήθηκαν με τις τεχνικές Pyrosequencing και τριχοειδική ηλεκτροφόρηση αντίστοιχα. Με τη χρήση τεχνολογίας siRNA πραγματοποιήθηκε η αποσιώπηση του γονιδίου SKP2 στην A549. Με την επίδραση του φαρμάκου 5’-αζακυτιδίνη έγινε απομεθυλίωση του υποκινητή CDKN1C στην A549. Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκαν χαμηλά επίπεδα έκφρασης των πρωτεϊνών p57KIP2 και p27KIP1 στον μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και βρέθηκε ότι σχετίζονται ανάστροφα με τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό. Η πτώση των επιπέδων της p57KIP2 προκύπτει τόσο σε μεταγραφικό επίπεδο κυρίως λόγω της μεθυλίωσης του υποκινητή και απώλειας της ετεροζυγωτίας, όσο και σε μετα-μεταφραστικό επίπεδο λόγω αύξησης των επιπέδων της πρωτεΐνης SKP2. In vitro αποσιώπηση της SKP2 στην κυτταρική σειρά Α549 (INK4A-B-/-), οδηγεί σε αύξηση των επιπέδων των p57KIP2 καθώς και της p27KIP1 με σύγχρονη μείωση του κυτταρικής αύξησης. Η απομεθυλίωση του υποκινητή του γονιδίου της p57KIP2 οδηγεί σε σημαντική αύξηση των μεταγραφικών επιπέδων της p57KIP2 χωρίς ανάλογη αύξηση των επιπέδων της πρωτεΐνης, ενώ η ταυτόχρονη αποσιώπηση της SKP2 αποκαθιστά τα επίπεδα της p57KIP2. Συμπεράσματα: Μελλοντικές θεραπευτικές προσεγγίσεις που θα στοχεύουν στην αποκατάσταση των επιπέδων των αναστολέων του κυτταρικού κύκλου θα πρέπει αφενός να αξιολογήσουν το μοριακό προφίλ του ασθενούς και αφετέρου να αξιολογήσουν τους υποκείμενους μηχανισμούς που ευθύνονται για την απορρύθμιση των επιπέδων τους

The role of the proteinic transcription factor NF-kB pathway in atherogenesis

Αim of this current research is the investigation of NF-kB;s role in the evolution of carotid atherosclerosis as well as in plaque instability.Overall 124 patients were recruited and investigated. The expression of NF-kB, nuclear and cytoplasmic, as well as IkB (α,β &γ) was immunocytochemically investigated in the endarterectomy specimens. This was performed with paraffin imbedded plaques through commercially available antibodies. Through this result statistical analysis was performed and relevant correlations were made with various demographic data. This first time reported co-existence of NF-kB, cytoplasmic as well as nuclear, with IkB in the cytoplasm of macrophages and smooth muscle cells, especially in patients already on treatment, is signaling again for the first time a sub acutely running ongoing inflammation of the atheroma in patients under treatment. Essentially we witness a ‘’partial response to the current atheroprotective treatment”. This does not include the asymptomatic patients but involves mainly male patients. Having not had a result regarding IkB (α & γ) leaves an open window of a potential implication of other factors in the activation of NF-kB, besides IkB, as many are noted to influence it in the atherosclerotic setting bibliographically.Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η διερεύνηση του ρόλου του NF-κΒ στην αθηροσκλήρυνση των καρωτίδων αρτηριών αλλά και εν δυνάμη στην αποσταθεροποίηση των καρωτιδικών πλακών.Συνολικά αξιολογήθηκαν δείγματα από 124 ασθενείς. Η έκφραση του NF-κΒp65, πυρηνικά και κυτταροπλασματικά, αλλά και του ΙκΒ (α, β & γ) κυτταροπλασματικά στα δείγματα ανιχνεύθηκε με ανοσοϊστοχημικές τεχνικές. Οι ανοσοχρώσεις για τον NF-κΒ/IkB διενεργήθηκαν σε μονιμοποιημένα σε παραφίνη δείγματα καρωτιδικής αθηρωματικής πλάκας με τη χρήση εμπορικά διαθέσιμων αντισωμάτων. Με τα στατιστικά αποτελέσματα αυτών πραγματοποιηθήκαν οι απαραίτητες κλινικές συσχετίσεις.Η πρωτοδιαπιστούμενη κλινικά συνύπαρξη NF-kB πανκυταρικά και του ΙκΒ κυτταροπλασματικά σε ΜΑΚ αλλά και ΛΜΚ, ιδιαίτερα σε ομάδες ασθενών υψηλού κινδύνου όπως και σε ομάδες ασθενών υπό αγωγή, μας γνωστοποιούν πρωτόγνωρα την ύπαρξη μιας διαλάθουσας υποξείας συνεχιζόμενης φλεγμονής του αθηρώματος υπό αγωγή. Ουσιαστικά μαρτυράται μια μερική ανταπόκριση στη θεραπεία των ασθενών αυτών, με βάση τις σύγχρονες αθηροπροστατευτικές φαρμακευτικες αγωγές. Η ατελής αυτή φαρμακευτική κάλυψη δεν περλαμβάνει όμως τους άσυμπτωματικούς ασθενείς και φαίνεται να επιβαρύνει κυριως τον ανδρικό πλυθησμό. Η αδυναμία αξιολόγησης των ΙκΒ-α & γ αφήνει ακόμη ανοικτό το ενδεχόμενο εμπλοκής και άλλων παραγόντων ενεργοποίησης του NF-kB, εκτώς του IkB, καθώς το NF-kB φάνηκε να επιρρεάζει και αυτό αρκετούς άλλους παράγοντες εξέλιξης της αθηρομάτωσης βιβλιογραφικά

Cost-effectiveness of the endovascular (evar) aortic aneurysm repair

The purpose of the study was a comparative investigation of the cost-effectiveness of treating abdominal aortic aneurysm of patients who have undergone either endovascular or open surgical repair. The calculation of the cost was determined as to the pre-surgery cost, hospitalisation cost, and the cost of post-surgery monitoring by method of treatment.The comparative estimation of the cost of implementation of the two methods showed that the endovascular method (18,617.24 €) was particularly high in comparison with the open surgery approach (8,224.33 €). Basic cost factors which shape the overall cost of the endovascular method are: (a) the high cost of obtaining the endovascular transplant; (b) the high cost of the use of modern medical technology machinery.Nevertheless, a closer look at the estimation of the financial cost of the endovascular method reveals that certain categories of cost (short-term, long-term) express a positive relation of influence on the classic hospital indicators of functionality and effectiveness. More specifically, the endovascular method achieves a reduction of the average length of hospitalisation, a reduction in surgery time, non-use of the intensive care unit, a reduction in the needs for blood transfusions, and a reduction in the time taken for recuperation.The investigation of the effectiveness of the two methods was based on an assessment of the patient's quality of life relating to health, which was investigated as to the impacts of each method on its basic dimensions regarding chiefly the physical and psycho-social functionality of the patients. The research project was carried out in the period 2005 - 2006 at the vascular surgery sections of hospitals in Athens ('G. Gennimatas' General Hospital of Athens, 401 General Military Hospital of Athens), Thessaloniki ('Ippokrateio' General Hospital of Thessaloniki), and Alexandroupolis (Alexandroupolis University Hospital). The collection of data on the patients was made over a period of 3 - 6 months. Included in the study population were two groups of patients: (a) 42 patients with endovascular repair of an aneurysm of the abdominal aorta; (b) 27 patients with surgical (open) repair of an aneurysm of the abdominal aorta. For the collection of the data, the 'SF-36 health survey' instrument was used.The results showed that the patients who had undergone the open surgical method registered higher values on all the scales of the SF-36 Health Survey than those who had undergone the endovascular method of repair of an aneurysm of the abdominal aorta. More specifically, the patients who had undergone the open surgical method scored the following values per scale: Physical Functionality (66.56), Physical Role (43.52), Physical Pain (81.15), General Health (66.88), Vitality (65.93), Social Functionality (78.7), Emotional Role (55.56), Mental Health (72.04). Correspondingly, the patients who underwent the endovascular method scored the following values per scale: Physical Functionality (59.38), Physical Role (32.14), Physical Pain (62.58), General Health (51.67), Vitality (51.07), Social Functionality (58.04), Emotional Role (44.44), Mental Health (61.52). Although the endovascular method is associated with lower post-operative mortality and morbidity, as well as a shorter stay in hospital and fewer post-surgery complications, the patients with endovascular treatment showed lower values for the quality of life parameters six months after the intervention when compared with the open/classic method patients. The comparative financial assessment of the two methods of treatment of an abdominal aortic aneurysm arrived at conclusion that the cost of the endovascular method is at least more than double that of the open surgical method.Nevertheless, it should be noted that we have not included in the analysis data on the indirect hospital cost (e.g., cost of managerial and operational support which permits the performance of the medical and nursing task in the health services). Nor have data on the social cost been included (e.g., loss of productivity brought about by the illness both in the case of the patients and that of their family environment). The above social and economic impacts (unseen cost) were not converted into monetary units and consequently were not included in the total cost of the illness. 'Unseen cost' constitutes a significant kind of cost which in most cases does not permit a real assessment of the total burden of the illness on society (burden of disease).In spite of the limitations of the specific analysis, the results are in agreement with the calculations which have resulted from similar studies in other countries. Furthermore, as regards the results of an assessment of the quality of life of the patients in the study, the findings which are reported in the international biographical data are confirmed by the results of this research project.This study is a first approach to the estimation of the cost and the effectiveness of the methods of treating abdominal aortic aneurysms in Greece, an approach which also takes into account the data on the quality of life of these patients as that relates to health. The importance of these assessments lies in the fact that they should be based on a combination of data (clinical, economic, social, and patients' quality of life), data which permit a full picture of the cost and the benefit which result from the therapeutic treatment of an illness. The results of these analyses are capable of providing answers to the questions as to the overall effectiveness of a new therapeutic method and of contributing to decision-making on the distribution of the available and limited resources in health care.A positive or negative cost-effectiveness ratio may, on the one hand, be a criterion, but, on the other, it cannot constitute a sufficient and necessary condition for the taking of decisions in the sensitive field of health. Apart from the economic data, the data on moral, social, and other dimensions should be included in the calculations, and decision-taking should also take into consideration a country's national economic capabilities and socio-cultural particularities.Σκοπός της μελέτης ήταν η συγκριτική διερεύνηση της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας της αντιμετώπισης του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής των ασθενών που έχουν υποβληθεί είτε σε ενδαγγειακή είτε σε ανοικτή χειρουργική αποκατάσταση. Ο υπολογισμός του κόστους προσδιορίσθηκε ως προς το προεγχειρητικό κόστος, το κόστος νοσηλείας και το κόστος μετεγχειρητικής παρακολούθησης ανά θεραπευτική μέθοδο. Η συγκριτική εκτίμηση του κόστους εφαρμογής των δύο θεραπευτικών μεθόδων έδειξε ότι η μέθοδος της ενδαυλικής αντιμετώπισης (18.617,24 €) κοστολογείται ιδιαίτερα υψηλά σε σχέση με την ανοικτή χειρουργική αντιμετώπιση (8.224,33 €). Βασικός συντελεστής κόστους που διαμορφώνει το συνολικό κόστος της ενδαυλικής μεθόδου είναι: α) το υψηλό κόστος κτήσης του ενδαυλικού μοσχεύματος και β) το υψηλό κόστος χρήσης των μηχανημάτων σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας. Ωστόσο προσεγγίζοντας περισσότερο την εκτίμηση του οικονομικού κόστους της ενδαυλικής μεθόδου διαπιστώνεται ότι ορισμένες κατηγορίες κόστους (βραχυχρόνιο-μακροχρόνιο, άμεσο-έμμεσο) εκφράζουν μία θετική σχέση επιρροής στους κλασικούς νοσοκομειακούς δείκτες λειτουργικότητας και αποδοτικότητας. Συγκεκριμένα με την ενδαυλική μέθοδο επιτυγχάνεται μείωση της μέσης διάρκειας νοσηλείας, μείωση του χειρουργικού χρόνου, μη χρήση της μονάδας εντατικής θεραπείας, μείωση των αναγκών μεταγγίσεων αίματος, μείωση του χρόνου ανάρρωσης. Η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των δύο μεθόδων στηρίχθηκε στην εκτίμηση της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής του αρρώστου η οποία διερευνάται ως προς τις επιπτώσεις της κάθε μεθόδου στις βασικές διαστάσεις της που αφορούν κυρίως τη σωματική και ψυχοκοινωνική λειτουργικότητα των ασθενών. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε την περίοδο 2005−2006 σε τμήματα αγγειοχειρουργικής νοσοκομείων της Αθήνας (Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς», 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών), της Θεσσαλονίκης (Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο») και της Αλεξανδρούπολης (Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης). Η συλλογή των δεδομένων των ασθενών έγινε σε χρονικό διάστημα 3−6 μηνών. Στον πληθυσμό μελέτης συμπεριελήφθησαν δύο ομάδες ασθενών: (α) 42 ασθενείς με ενδαγγειακή αποκατάσταση ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής και (β) 27 ασθενείς με χειρουργική (ανοικτή) αποκατάσταση ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το όργανο μέτρησης της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής «Επισκόπηση Υγείας SF-36». Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί στην ανοικτή χειρουργική μέθοδο σημειώνουν υψηλότερες τιμές σε όλες τις κλίμακες της Επισκόπησης Υγείας SF-36, έναντι των ασθενών που έχουν υποβληθεί στην ενδαυλική μέθοδο αποκατάστασης του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής. Συγκεκριμένα οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί στην ανοικτή χειρουργική μέθοδο σημειώνουν τις ακόλουθες τιμές ανά κλίμακα: Σωματική Λειτουργικότητα (66,56), Σωματικός Ρόλος (43,52), Σωματικός Πόνος (81,15), Γενική Υγεία (66,88), Ζωτικότητα (65,93), Κοινωνική Λειτουργικότητα (78,7), Συναισθηματικός Ρόλος (55,56), Ψυχική Υγεία (72,04). Αντίστοιχα οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί στην ενδαυλική μέθοδο σημειώνουν τις ακόλουθες τιμές ανά κλίμακα: Σωματική Λειτουργικότητα (59,38), Σωματικός Ρόλος (32,14), Σωματικός Πόνος (62,58), Γενική Υγεία (51,67), Ζωτικότητα (51,07), Κοινωνική Λειτουργικότητα (58,04), Συναισθηματικός Ρόλος (44,44), Ψυχική Υγεία (61,52).Αν και η ενδαγγειακή μέθοδος σχετίζεται με χαμηλότερη περιεγχειρητική θνητότητα και νοσηρότητα όπως και συντομότερο χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο και λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές, οι ασθενείς με ενδαγγειακή αντιμετώπιση εμφάνισαν χαμηλότερες τιμές των παραμέτρων της ποιότητας ζωής έξι (6) μήνες μετά την επέμβαση, συγκρινόμενοι με τους ασθενείς της ανοικτής/κλασικής μεθόδου. Η συγκριτική οικονομική αξιολόγηση των δύο μεθόδων αντιμετώπισης του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής καταλήγει στην εκτίμηση ότι το κόστος της ενδαυλικής μεθόδου είναι τουλάχιστον υπερδιπλάσιο της ανοικτής χειρουργικής μεθόδου. Ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι στην ανάλυση δεν έχουν συμπεριληφθεί δεδομένα έμμεσου νοσοκομειακού κόστους (π.χ. κόστος διαχειριστικής και λειτουργικής υποστήριξης που επιτρέπουν την παροχή ιατρικού και νοσηλευτικού έργου στις υπηρεσίες υγείας). Επίσης δεν έχουν συμπεριληφθεί δεδομένα κοινωνικού κόστους (π.χ. απώλεια της παραγωγικότητας που επιφέρει η νόσος τόσο στους ασθενείς όσο και στο οικογενειακό περιβάλλον τους). Οι παραπάνω κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις (αόρατο κόστος) δεν μετατράπηκαν σε χρηματικές μονάδες και επομένως δεν συμπεριλήφθηκαν στο συνολικό κόστος της νόσου. Το ¨αόρατο κόστος¨ αποτελεί ένα σημαντικό είδος κόστους, το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επιτρέπει την πραγματική εκτίμηση του συνολικού βάρους της ασθένειας για την κοινωνία (burden of disease).Παρά τους περιορισμούς της συγκεκριμένης ανάλυσης, τα αποτελέσματα βρίσκονται σε συμφωνία με τους υπολογισμούς που προέκυψαν από παρόμοιες μελέτες σε άλλες χώρες. Επίσης, όσον αφορά τα αποτελέσματα αξιολόγησης της ποιότητας ζωής των ασθενών της μελέτης, τα ευρήματα που αναφέρονται στα διεθνή βιβλιογραφικά δεδομένα επαληθεύονται και με τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής. Η μελέτη αυτή αποτελεί την πρώτη προσέγγιση εκτίμησης του κόστους και της αποτελεσματικότητας των μεθόδων αντιμετώπισης του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής στην Ελλάδα, προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη και τα δεδομένα της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής των ασθενών αυτών. Η σημασία των εκτιμήσεων αυτών έγκειται στο γεγονός ότι οφείλουν να στηρίζονται σε ένα συνδυασμό δεδομένων (κλινικών, οικονομικών, κοινωνικών και ποιότητας ζωής των ασθενών), δεδομένα τα οποία επιτρέπουν την πλήρη αποτύπωση του κόστους και του οφέλους που προκύπτουν από την θεραπευτική αντιμετώπιση μιας νόσου. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων αυτών μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα για τη συνολική αποτελεσματικότητα μιας νέας θεραπευτικής μεθόδου και να συμβάλλουν στη λήψη αποφάσεων για την κατανομή των διαθέσιμων και περιορισμένων πόρων στην υγεία. Μία θετική ή αρνητική σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας ναι μεν αποτελεί ένα κριτήριο αλλά δεν μπορεί να αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη λήψη αποφάσεων στον ευαίσθητο χώρο της υγείας. Πλην των οικονομικών δεδομένων θα πρέπει να συνυπολογίζονται και δεδομένα ηθικών, κοινωνικών και άλλων διαστάσεων και η λήψη αποφάσεων να λαμβάνει επίσης υπόψη τις εθνικές οικονομικές δυνατότητες και κοινωνικό-πολιτισμικές ιδιαιτερότητες μιας χώρας

Gastrocolic fistulae; From Haller till nowadays

Gastrocolic Fistula is, in the majority of cases the pathological communication between stomach and transverse colon, because cases involved with the small intestine, pancreas and skin have been also documented, even though are rare. It occurs mostly in adults, but they can be present to infants, as well, as a result of congenital abnormalities or iatrogenic procedures (i.e. migration of PEG tube that placed before). In the Western Countries, the most common cause is the adenocarcinoma of the colon, while in Japan, adenocarcinoma of the stomach is the most frequent cause. It seldom appears, as a complication of a benign peptic ulcer, in Crohn’s disease and as a result of significant intake of steroids or NSAIDs. The typical symptoms of a gastrocolic fistula are abdominal pain, nausea-vomiting, diarrhea and weight loss. Radiology has been used for the detection of the fistulae all these years but the golden standard remained the barium enema. Barium meal and CT findings play a smaller role in the diagnosis. Although the management of gastrocolic fistulae has historically been surgical, medical treatment has recently been recommended as the first line when a malignancy can be excluded. (c) 2012 Surgical Associates Ltd. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved