Wpływ lat, nazwożenia i regionu uprawy na zawartość i formy potasu w glebie

The dynamics of potassium (K) in soil was investigated in long-term small-plot field trials at seven stations, where five combinations of fertilization were tested. The objective of the experiment was to estimate the effect of the weather conditions, type of growing region and increasing doses of fertilizers on the content of water soluble K (Sol-K), exchangeable K (Ex-K) and acid soluble K (Ac-K) in soils. The weather conditions had the strongest effect on the total variability of the Sol-K (34.9%), to a lesser extent on the variability of Ex-K (14.1%) and only negligibly on the Ac-K (0.3%). In the individual years of the experimental period, the content of water soluble and Ex-K was particularly affected, chiefly by the weather and due to different demands of crops for this nutrient (leguminous plants consume high amounts and cereals relatively low amounts of K). In fairly dry years (e.g. 1982), the level of potassium (Sol-K and Ex-K) in soil was higher than in years with precipitation above the average. The content of soluble and exchangeable K was positively influenced by the application of potassium fertilization (0.989, 0.994, respectively). Compared to the control, the content of Sol-K and Ex-K in the variant where the fertilizer dose was the highest increased by 69.3 and 55.3%, respectively. Potassium fertilization (compared to the control) raised the level of the Ac-K, but not significantly, also implying that the effect of fertilization on the total variability of the Ac-K (0.6%) was virtually none. The effect of the growing region on the total variability of the potassium content was higher wherever the potassium bonding to the the sorption soil complex was stronger. The differences between the average levels of Sol-K characterizing the growing regions were not statistically significant. The levels of Ex-K and Ac-K differed significantly in the sugar-beet growing region, where the reserve was more than 40% higher than in the potato growing region.Dynamikę zmian zawartości potasu (K) w glebie badano w trakcie wieloletnich doświadczeń polowych małopoletkowych prowadzonych w siedmiu stacjach doświadczalnych, z zastosowaniem pięciu kombinacji nawożenia. Celem doświadczenia było ocenienie wpływu warunków pogodowych, rodzaju regionu, gdzie prowadzono uprawę, oraz wzrastają- cych dawek nawożenia na zawartość w glebie K rozpuszczalnego w wodzie (Sol-K), K wymiennego (Ex-K) oraz K rozpuszczalnego w kwasach (Ac-K). Warunki pogodowe wywarły najsilniejszy wpływ na całkowitą zmienność Sol-K (34,9%), w mniejszym stopniu – na zmienność Ex-K (14,1%), a ich wpływ na zmienność Ac-K był niemal niezauważalny (0,3%). W poszczególnych latach doświadczenia zawartość K rozpuszczalnego w wodzie i wymiennego podlegała szczególnym wpływom badanych czynników, zwłaszcza warunkom pogodowym i zróżnicowanemu zapotrzebowaniu roślin uprawnych na ten składnik odżywczy (rośliny strączkowe zużywają duże ilości potasu, rośliny zbożowe zaś potrzebują niewielkich ilości tego pierwiastka). W stosunkowo suchych latach (np. 1982) zawartość potasu (Sol-K i Ex-K) w glebie była wyższa niż w latach z opadami powyżej średniej. Na zawartość K rozpuszczanego i wymiennego dodatnio wpływało zastosowanie nawożenia potasowego (odpowiednio 0,989 i 0,994). W porównaniu z kontrolą, zawartość Sol-K i Ex-K w wariancie z najwyższą dawką nawozu wzrosła odpowiednio o 69,3 i 55,3%. Nawożenie potasem (w porównaniu z kontrolą) wpłynęło na zwiększenie zawartości Ac-K, aczkolwiek nie był to wzrost statystycznie znaczący, co wskazuje tym samym, że wpływ nawożenia na całkowitą zmienność Ac-K (0,6%) był niemal zerowy. Wpływ regionu uprawy na całkowitą zmienność zawartości potasu był silniejszy w przypadku silniejszego wiązania potasu z kompleksem sorpcyjnym gleby. Różnice między średnimi zawartościami Sol-K w obu regionach nie były istotne statystycznie. Zawartości Ex-K i Ac-K różniły się statystycznie w regionie uprawy buraka cukrowego, gdzie ich rezerwa była o 40% wyższa niż w regionie uprawy ziemniaka

Zawartość mikroelementów w roślinach ziemniaka (Solanum tuberosum L.) uprawianych na glebach zawierających kadm

Changes in the contents of some selected microbiogenous elements (Cu, Mn, Fe, Zn) in haulms and tubers, yield of tubers and content of nitrates in potatoes grown in soil contaminated with cadmium were evaluated in pot experiments. Under conditions of constant supply of N, P, and K, the natural cadmium reserve in soil (0.21 mg Cd·kg⁻¹) was adapted with supplements of Cd (NO₃)₂, to content of 0.4, 1, 2 and 4 mg Cd·kg⁻¹. Increasing Cd levels in soil showed an irregular effect on content of some microelements in potato plants of the Impala cv. As compared with all other variants, a statistically highly significant increase of Cu, Mn, Fe and Zn content in tubers was observed at the level of 1 mg Cd·kg⁻¹. In haulms, on the other hand, there was highly significant decrease in contents of Cu, Mn, Fe and Zn at the level of 2 mg Cd·kg⁻¹. As compared with tubers, a markedly higher content of all microbiogenous elements under study was found in the haulms. Content of Cd in potato haulms and tubers increased highly significantly with its increasing content in soil. Cadmium was accumulated above all in haulms where its content was several times higher than in tubers. The approved limits of Cd, Cu, Mn, Fe and Zn contents in potato tubers were not exceeded in any of our experimental variants. Increasing doses of cadmium did not influence the yield of tubers. Content of nitrates in tubers did not exceed the approved limit of 300 mg NO₃⁻·kg⁻¹ of fresh tubers in none of our experimental variants.W doświadczeniu wazonowym badano zmiany zawartości wybranych mikroelementów (Cu, Mn, Fe, Zn) w łętach i bulwach, plon bulw i zawartość azotanów w ziemniakach uprawianych na glebie skażonej kadmem. W warunkach stałego zaopatrzenia w N, P i K naturalna zawartość (0,21 mg Cd·kg⁻¹) w glebie została podwyższona poprzez dodanie Cd (NO₃)₂ do poziomu 0,4, 1,0, 2,0 i 4,0 mg Cd·kg⁻¹. Wzrost koncentracji kadmu w glebie wykazał zróżnicowany wpływ na zawartość niektórych mikroelementów w roślinach ziemniaka odmiany Impala. Porównując wszystkie warianty, statystycznie istotny najwyższy wzrost zawartości Cu, Mn, Fe i Zn w bulwach stwierdzono na obiektach, gdzie uzupełniono kadm w glebie do poziomu 1 mg Cd·kg⁻¹. W łętach ziemniaczanych natomiast statystycznie istotny najwyższy wzrost zawartości Cu, Mn, Fe i Zn wystąpił wówczas, gdy zawartość kadmu wynosiła 2 mg Cd·kg⁻¹. W badaniach własnych wyższe koncentracje wszystkich mikroelementów stwierdzono w łętach ziemniaczanych niż w bulwach. Skażenie gleby kadmem nie wpłynęło natomiast na zmianę koncentracji tych składników w bulwach, a ich stężenie w tych częściach roślin nie przekroczyło dopuszczalnych zawartości w żadnym z obiektów doświadczalnych. Wzrastające dawki kadmu nie wpłynęły na plonowanie, przy czym metal ten kumulowany był głównie w łętach w ilościach kilkakrotnie wyższych niż w bulwach. Zawartość azotanów w bulwach nie przekroczyła dopuszczalnej ilości 300 mg NO₃·kg⁻¹. w świeżej masie w żadnym z obiektów doświadczenia

Wpływ nawożenia azotem i borem na plon i skład maku (Papaver somniferum L.)

Effects of two doses of nitrogen (0.6 and 0.9 g N·pot⁻¹) in combination with foliar application of boron (10 mg B·pot⁻¹) and two levels of P and K were studied in a pot experiment with poppy plants (Papaver somniferum L.). After the application of boron, a marked increase of its concentration in plants (112-126 mg·kg⁻¹) was observed. As compared to variants without boron, higher B concentrations were found in variants with the supply of this element within the whole course of growing season. Concentration of nitrogen decreased boron content during growing season due to a dilution effect. However, there were no grater differences among individual variants. In combination with increased levels of N, P, K, the application of B on leaves increased the seed yield by 6.4% and decreased production of straw by 6.7% as compared to controls without supply of this element. This fact was manifested also in the narrowest straw/seeds ratio. The volume of one capsule ranged in individual variants from 13.1 to 16.6 ml per plant but without any direct dependence on seed yield. The application of boron was manifested only in combination with increased levels of N, P, K. Concentrations of morphine in straw (empty heads + 15 cm of stem) increased with the increasing supply of nitrogen from 0.40 to 0.49%. The effect of boron supply was not marked too much.W doświadczeniu wazonowym badano wpływ stosowania dwóch różnych dawek azotu (0,6 i 0,9 g N na wazon) oraz fosforu i potasu w kombinacji z dolistnym nawożeniem borem (10 mg B na wazon) na plonowanie i skład chemiczny maku (Papaver somniferum L.). Stosowanie boru wpłynęło na wzrost jego koncentracji w roślinie niezależnie od jej fazy rozwojowej, przy czym w porównaniu z obiektem kontrolnym wyższą koncentrację tego pierwiastka stwierdzono w roślinach pochodzących z obiektów, gdzie stosowano go przez cały sezon wegetacyjny. Zawartość azotu w maku zmniejszyła się w trakcie sezonu wegetacyjnego, jednak nie stwierdzono istotnych różnic między obiektami. Na tle zróżnicowanego nawożenia mineralnego dolistne stosowanie boru spowodowało wzrost plonu ogólnego o ponad 6%. Jednocześnie zmniejszyła się ilość wyprodukowanej słomy makowej, co zwiększyło stosunek słomy do nasion. Objętość główki makowej wahała się w zakresie od 13,1 - 16,6 ml na roślinie, jednak nie stwierdzono zależności tej cechy z wielkością plonu nasion. Koncentracja morfiny w słomie (puste makówki + 15 cm odcinek łodygi) zwiększyła się wraz ze wzrostem zaopatrzenia w azot w zakresie od 0,40 do 0,49%, nie była jednak zależna od nawożenia borem

Wpływ dodatku popiołu paleniskowego z węgla kamiennego do gleby na fitoprzyswajalność wybranych metali

The research on the effect of furnace ash from bituminous coal combustion on the uptake of Cr, Cu, Ni, Fe, Mn, Al by maize (Zea mays L.) was conducted under conditions of a three-year pot experiment. The arable soil in the pot experiment was amended with furnace ash in the amount of 23.33 g·pot‒1 (corresponding to 20 t·ha‒1) and with increasing doses of cadmium (3÷15 mg·kg‒1 soil DM). Application of ash and cadmium in the amount of 3÷5 mg·kg‒1 DM to the soil had a significant effect on the increase in the yield of above-ground parts and roots of maize. Application of subsequent doses of cadmium (7.5÷15 mg·kg‒1) caused a considerable reduction in the yield of the tested plant. The research shows that the applied furnace ash reduced the depression in yielding of maize. Introduction of furnace ash to cadmium-contaminated soil caused an increase in the content of Cr, Fe, Ni, Cu and Al in maize biomass and a decrease in the content of Mn in maize. Among the studied metals, Mn was translocated from roots to above-ground parts the most efficiently, and Al - the least efficiently, evidence of which are the highest values of the translocation factor for Mn, and the lowest values for Al. The research showed that ash introduced to cadmium-contaminated soil did not immobilize the above-mentioned metals, and thereby did not reduce the phytoavailability. In general, contamination of the soil with cadmium and introduction of ash stimulated uptake of the metals by maize. We observed that roots took up more Cr, Fe, Ni and Al, whereas above-ground parts of maize took up more Mn and Cu. The lowest uptake of the studied metals by maize was observed in the treatment where only furnace ash was applied.Badania nad wpływem popiołu paleniskowego z węgla kamiennego na pobieranie Cr, Cu, Ni, Fe, Mn, Al przez kukurydzę (Zea mays L.) przeprowadzono w warunkach trzyletniego doświadczenia wazonowego. W doświadczeniu wazonowym zastosowano do gleby uprawnej popiół paleniskowy, w ilości 23,33 g·wazon‒1, odpowiadającej 20 t·ha‒1, oraz wzrastające dawki kadmu, w ilości 3÷15 mg·kg‒1 s.m. gleby. Zastosowanie popiołu oraz kadmu w ilości 3÷5 mg·kg‒1 s.m. do gleby wpłynęło istotnie na zwiększenie plonu części nadziemnych i korzeni kukurydzy. Natomiast zaaplikowanie kolejnych dawek kadmu (7,5÷15 mg·kg‒1) spowodowało istotne obniżenie plonu testowanej rośliny. Z badań wynika, że zaaplikowany popiół paleniskowy zmniejszył depresję plonowania kukurydzy. Wprowadzenie popiołu paleniskowego do gleby zanieczyszczonej kadmem wpłynęło na zwiększenie zawartości Cr, Fe, Ni, Cu i Al w biomasie kukurydzy, natomiast wpłynęło na zmniejszenie zawartości Mn w kukurydzy. Spośród badanych metali najłatwiej był przemieszczany z korzeni do części nadziemnych Mn, a najsłabiej Al, o czym świadczą największe wartości współczynnika translokacji dla Mn, a najmniejsze wartości dla Al. Z badań wynika, że popiół wprowadzony do gleby zanieczyszczonej kadmem nie wpłynął na immobilizację wyżej wymienionych metali, a tym samym nie ograniczył fitoprzyswajalności. Generalnie zanieczyszczenie gleby kadmem i wprowadzenie popiołu stymulowało pobieranie metali przez kukurydzę. Stwierdzono większe pobranie Cr, Fe, Ni i Al przez korzenie, natomiast Mn i Cu przez części nadziemne kukurydzy. Najmniejsze pobranie badanych metali przez kukurydzę zarejestrowano w obiekcie, w którym zastosowano wyłącznie popiół paleniskowy

Effects of decreasing levels of n amendments on organic "granny smith" apple trees

Artículo de publicación ISIThe effect of decreasing levels of organic N-fertilization on fruit production, mineral composition and fruit quality was evaluated in organically cultivated "Granny Smith" apples trees. Treatments included the application of decreasing levels of N fertilization (100 kg N ha(-1), 75 kg N ha(-1), 50 kg N ha(-1) and 0 kg N ha(-1)) applied as fossilized red guano (50% of the total amount of N) and blood meal (50% of the total amount of N) to twelve years old Granny Smith apple trees. Yield was not affected by the treatments (yield ranged from 0.28 to 0.4 kg cm(-2) SCSA). Fruit mineral concentration and ratios were not affected by treatments. Fruits showed low Ca concentrations (2.8 to 3.3 mg Ca 100 g(-1) FW), high levels of K (118.6 to 130.1 mg K 100 g(-1) FW) and high values for K+Mg/Ca (> 12) and K/Ca (> 30) ratios. Mineral concentration on leaves was not affected by treatments (normal concentrations for macro and microelements). Bitter pit was only detected after 60 days of storage (100 kg N ha(-1) tree, 1.1 in a scale 1-4). Besides orchard nitrogen management, fruit mineral ratios and Ca foliar applications should be considered for managing fruit production and quality in organic apples

The effect of nitrogen and sulphur fertilization on yield and quality of kohlrabi (Brassica oleracea, L.) Efeito da adubagem com o nitrogénio e enxofre ao rédito e à qualidade das couves-rábanos (Brassica oleracea, L.)

In a greenhouse pot experiment with kohlrabi, variety Luna, we explored the joint effect of N (0.6 g N per pot = 6 kg of soil) and S in the soil (25-35-45 mg kg-1 of S) on yields, on N, S and NO3- content in tubers and leaves, and on alterations in the amino acids concentration in the tubers. S fertilisation had no effect on tuber yields. The ranges of N content in tubers and leaves were narrow (between 1.42-1.48 % N and 1.21-1.35 % N, respectively) and the effect of S fertilisation was insignificant. S concentration in the tubers ranged between 0.59 and 0.64 % S. S fertilisation had a more pronounced effect on the S concentration in leaf tissues where it increased from 0.50 to 0.58 or to 0.76 % S under the applied dose. The NO3- content was higher in tubers than in leaves. Increasing the S level in the soil significantly reduced NO3- concentrations in the tubers by 42.2-53.6 % and in the leaves by 8.8-21.7 %. Increasing the S content in the soil reduced the concentration of cysteine + methionine by 16-28 %. The values of valine, tyrosine, aspartic acid and serine were constant. In the S0, S1, and S2 treatments the levels of threonine, isoleucine, leucine, arginine, the sum of essential amino acids and alanine decreased from 37 to 9 %. The histidine concentration increased with increasing S fertilisation. S fertilisation of kohlrabi can be recommended to stabilize the yield and reduce the undesirable NO3- contained in the parts used for consumption.<br>Deficiência aguda de S no solo tem sido observada na Europa desde os anos 1980. O couve-rábano é uma das plantas com maior exigência nesse nutriente e sua interação com o N é frequentemente relatada na literatura. Este trabalho foi conduzido em casa de vegetação visando testar o efeito da aplicação de S, na presença de N, na produção e qualidade de couve-rábano (Brassica oleracea, L., variedade Lua). As plantas foram cultivadas em vasos contendo 6 kg de solo, aos quais foram aplicados 0,6 kg de N e S para se obter os teores no solo de: 25 (teor natural), 35, ou 45 mg kg-1. Foram avaliadas a produção e o teor de N, S e NO3- nas raízes e nas folhas e as alterações no teor de aminoácidos nas raízes. A produção de raízes do couve-rábano não afetada pela adubação com S. O teor de N nas raízes e nas folhas variou de 1,42-1,48 % e de 1,21-1,35 % de N, respectivamente, não sofrendo efeito significativo da adubação com S. O teor de S nas raízes oscilou entre 0,59-0,64 % de S. A aplicação de S influenciou positivamente o seu teor no tecido foliar, que apresentou estreita relação com os teores do nutriente no solo, chegando a 0,50; 0,58 e a 0,76 % de S, respectivamente, para os três teores testados. O teor de NO3- foi maior nas raízes do que nas folhas. O aumento das doses de S reduziu o teor de NO3- nas raízes, em 42,2 a 53,6 %, e nas folhas em 8,8 a 21,7 %. O aumento do teor de S no solo reduziu o teor de cisteína + metionina em valores que variaram de 16 a 28 %, mas não afetou os teores de valina, tirosina, ácido aspártico e serina. Com a variação dos teores de S entre 25 e 45 mg kg-1 , houve decréscimo de treonina, isoleucina, leucina, arginina, e a soma de amino ácidos esenciais e alanina na faixa de 37 a 9 %. O teor de histidina aumentou com a elevação do teor de S no solo. A adubação do couve-rábano com S é recomendada sobre tudo para a estabilização da produção e para a redução dos teores de NO3-, cuja presença em alimentos é indesejada