Factors influencing asthma course and the degree of control in the patients assessed with own questionnaire and Asthma Control Test (ACT)

Wstęp: Celem leczenia astmy jest osiągnięcie i podtrzymanie pełnej kontroli objawów choroby. Według raportu ekspertów Global Initiative for Asthma (GINA) stopień kontroli określa ciężkość astmy. Celem pracy było ustalenie jak chorzy oceniają stopień kontroli swojej choroby i czy ta ocena jest zgodna wynikiem Asthma Control Test (ACT). Analizie poddano czynniki, które mogą wpływać na kontrolę choroby, takie jak: wiek chorych, wskaźnik masy ciała, czas i stopień leczenia astmy, choroby współistniejące, aktywność fizyczną, narażenie na dym tytoniowy, potrzebę edukacji i samokontrolę. Materiał i metody: Do badań zakwalifikowano 53 osoby (37 kobiet i 16 mężczyzn), w wieku 24&#8211;80 lat (mediana 54 lata). Chorzy zostali wybrani losowo spośród pacjentów zgłaszających się do polikliniki. Opracowano własny kwestionariusz składający się z 36 pytań dotyczących ostatnich dwóch lat leczenia astmy. Po wypełnieniu kwestionariusza chorzy udzielali odpowiedzi na pytania zawarte w teście ACT. Na podstawie wyniku testu ACT pacjentów podzielono na trzy grupy: grupa 1. (25 pkt.) &#8212; chorzy z pełną kontrolą astmy, grupa 2. (24&#8211;20 pkt.) &#8212; chorzy z zadowalającą kontrolą i grupa 3. (< 20 pkt.) &#8212; chorzy ze złą kontrolą astmy. Analizę różnic w rozkładzie poszczególnych parametrów przeprowadzono za pomocą testów Kruskala-Wallisa i chi-kwadrat. Korelacje pomiędzy zmiennymi oceniono testem Pearsona. Wyniki: Dwudziestu siedmiu spośród 53 ankietowanych (51%) leczonych było niską dawką glikokortykosteroidów wziewnie i długodziałającym b2-mimetykiem (zgodnie z 3. stopniem leczenia wg GINA). W ciągu ostatnich 2 lat u 37 chorych (70%) konieczna była intensyfikacja leczenia z powodu zaostrzeń, u 19 chorych (36%) konieczna była hospitalizacja. W odpowiedzi na pytanie dotyczące stopnia kontroli choroby, zawarte w kwestionariuszu, 36 chorych (68%) uznało, że ich astma jest w pełni kontrolowana. Po uwzględnieniu wyników testu ACT, pełną kontrolę można było potwierdzić tylko u 5/53 chorych (9%), w 18/53 przypadków (34%) stwierdzono częściową kontrolę choroby, w 30/53 (57%) &#8212; brak kontroli choroby. Według danych uzyskanych z kwestionariusza, starszy wiek (p < 0,05) oraz dłuższy czas trwania choroby (p < 0,01) stwierdzano istotnie częściej u chorych ze złą kontrolą astmy niż u pozostałych. Otyłość oraz współistniejące schorzenia (głównie choroba wieńcowa, cukrzyca i refluks żołądkowo-przełykowy) były również związane z tendencją do gorszej kontroli astmy w badanej grupie chorych. Lepszą kontrolę astmy uzyskano u chorych, którzy byli szczepieni przeciwko grypie (p = 0,05). Wnioski: W badanej grupie chorych stwierdzono rozbieżność pomiędzy subiektywną oceną kontroli astmy a wynikiem ACT. Częstość zaostrzeń infekcyjnych i hospitalizacji, podawane przez chorych w ankiecie, lepiej korelowały z wynikiem ACT niż samoocena. Złą kontrolę astmy ocenianą testem ACT stwierdzano istotnie częściej u chorych w bardziej zaawansowanym wieku, z dłuższym czasem trwania choroby, lepszą kontrolę &#8212; u chorych szczepionych przeciwko grypie.Introduction: Asthma treatment requires control and monitoring. According to Global Initiative For Asthma (GINA) asthma severity is described by degree of control. The aim of the present study was to compare self-patients opinions about asthma control with Asthma Control Test (ACT) scores. Furthermore factors associated with asthma control were analyzed in the examined group of patients. Age, BMI, the length and the degree of asthma treatment, concomitant diseases, physical activity, exposition to the tobacco smoke, needs for education and self-control were assessed. Material and methods: The study was based on a 36-point questionnaire that evaluated last two years of asthma duration, the reference data were obtained by objective evaluation with ACT. Fifty three patients, 37 women and 16 men, median age 54 years (2480 years), from outpatients clinic were enrolled into the study. According to ACT score the patients (pts) were divided into 3 groups: 25 points well controlled asthma (group 1), 2024 points partially controlled asthma (group 2) and less than 20 points lack of asthma control (group 3). Kruskal-Wallis test and Chi-square test were used to compare the characteristics of subjects in different ACT groups. Pearsons test was used for assessment of correlation between different parameters. Results: Twenty seven of 53 pts (51%) were treated with low dose of inhaled steroids and long acting beta-agonists (third degree of treatment according to GINA). During last two years the treatment was intensified in 37 pts (70%) due to exacerbation, and 19 of them (36%) were hospitalized in the course of exacerbation. Although 36 out of 53 pts (68%) claimed their asthma was fully controlled, ACT showed full control only in 5/53 (9%) of cases, partial control in 18/53 (34%), lack of control in 30/53 (57%). Older age (p < 0.05) and longer duration of the disease (p < 0.01) were the factors significantly influencing lack of asthma control. A tendency towards worse asthma control was combined also with overweight and greater number of concomitant diseases (mainly coronary artery disease, diabetes and gastro-esophageal reflux). The presence of influenza vaccinations in medical history was associated with better asthma control (p = 0.05). Conclusions: A discrepancy between subjective assessment of asthma control and ACT score was observed in the examined group of patients. The frequency of asthma exacerbations (according to questionnaire) was describing the degree of asthma control more precisely than self-assessment. Older age and longer disease duration were combined with significantly worse asthma control. Better asthma control was combined with the presence of influenza vaccinations in medical history

Macrophage phenotype in induced sputum in asthma subjects

Macrophages represent the most predominant immune effector cells in the alveolar spaces and conducting airways and are known to express activated phenotype. The study was aimed at assessing the differences in cellular profile and the expression of selected surface markers on sputum macrophages in asthma and healthy subjects. 17 healthy subjects (never smoked) and 10 mild asthma subjects treated with glucocorticosteroids were enrolled into the study. For macrophage phenotyping a immunocytochemistry method was used with commercially available antibodies anti: CD14, CD71, CD11b and CD54. The nonparametric Mann Whitney U test was applied for data comparison, p valu

Macrophage Phenotype in Induced Sputum in Asthma Subjects

Macrophages represent the most predominant immune effector cells in the alveolar spaces and conducting airways and are known to express activated phenotype. The study was aimed at assessing the differences in cellular profile and the expression of selected surface markers on sputum macrophages in asthma and healthy subjects. 17 healthy subjects (never smoked) and 10 mild asthma subjects treated with glucocorticosteroids were enrolled into the study. For macrophage phenotyping a immunocytochemistry method was used with commercially available antibodies anti: CD14, CD71, CD11b and CD54. The nonparametric Mann Whitney U test was applied for data comparison, p value &lt; 0.05 being regarded as significant. The total number of cells were increased in asthma patients 4.81 ± 5.27 × 106/ml vs. healthy 2.8 ± 2.15 × 106/ml and it was statistically significant. Statistically significant increase in the percentage of eosinophils was observed in mild asthma subjects. No differences were found between the proportion in macrophages and lymphocytes. The macrophage phenothype in induced sputum differed in both groups. The expression of CD 11b was higher in asthma group and the difference was statistically significant. The proportion of macrophages with the expression of CD 14, CD 71 and CD54 was comparable in both groups. Macrophage phenotyping during glucocorticosteroid therapy is useful in the assessment of inflammatory process in asthma subject