Computer controlled TorqEaser

Í þessari ritgerð er skoðaður fýsileiki þess að setja upp svokallaðan tölvustýrðan vægislétti, sem stýrir rafhleðslu inn á rafgeyma með púlsvíddarmótuðum hætti (PWM). Þessi tölvustýrði vægisléttir nýtist við rafhleðslu í vindrafstöðvum og sólarrafstöðvum úti á landsbyggðinni, í símstöðvar, fjarstýrðar sendistöðvar (fjallastöðvar sem dæmi), endurvarpsstöðvar, sumarbústaði, ljósvita, flug- og sjóvita, fyrirtæki, hjólhýsi, báta og fleiri staði. Þetta er aðferð sem miðar að því að gera vindrafstöðvar að betri kosti. Vægisléttir auðveldar framleiðslu á rafmagni við lítinn vindstyrk. Til þess að kanna hentugleika og nákvæmni búnaðarins var búin til smækkuð útgáfa af rafstöð til þess að líkja eftir vindrafstöð. Lítil rafvél knýr lítinn þriggja fasa rafal til þess að herma eftir vindrafstöðinni. Þessi rafall er tengdur við vægislétti með tilheyrandi hleðslufyrirkomulagi í gegnum þriggja fasa heilbylgju afriðil. Þessi vægisléttir er stýrður af forritaðri örtölvu. Í gegnum vægisléttinn fer rafmagn frá rafalinum, sem hleður upp rafgeymi. Niðurstöður sýna að hægt er að nota vægislétti til þess að létta gang vindrafstöðva. Vel gekk að meta magn framleiðslu á rafmagni yfir rafgeyminn við prufukeyrslu líkansins með uppsettum tölvustýrðum vægislétti með viðeigandi mælitækjum. Með þessu móti var tilgáta um gagnsemi vægisléttis sannprófuð. Til frekari staðfestingar var útbúin aflmeiri útgáfa af samsvarandi vægislétti

Hljóðtíðnimögnun með hugbúnaðarstýrðri púlsvíddarmótun

Markmið verkefnisins var að fá svör við þremur rannsóknarspurningum. Í fyrsta lagi hvort betra sé að nota einn hátíðnispennubreyti sem lághleypisíu fyrir PWM („pulse width modulation“) merki í „Push Pull Buck Converter“ í staðinn fyrir tvær hátíðnispólur, sér í lagi til þess að minnka raforkuna sem fer í truflanir og yfirsveiflur og þannig ná betri skilum á raforku frá aflrásum sem senda PWM merki út í álag. Hugmyndin var fengin frá EMI síum í tengslum við húsarafmagn fyrir viðkvæm tæki sem yfirfærslu á módel yfir í stafrænum hljóðtíðnimögnurum fyrir PWM. Í öðru lagi með tilkomu fyrirferðarlítilla ígreyptra tölva hefur opnast möguleika á að búa til hugbúnað sem getur stýrt mótun PWM enn frekar, með ótal fleiri mögleika en hægt var með rásum eingöngu. Hugmyndin var að byrja að búa til hugbúnað til að stjórna PWM og stytta púlsana í hvíldarstöðu (PWM án mótunar) sem fléttast milli tveggja rása eða skauta án þess að púlsarnir skarist í tíma. Mótunarferlinu er skipt upp í kafla til þess að taka tilliti til viðkvæmustu svæðanna í kringum 0% og 100% PWM. Þetta PWM var síðan borið saman við PWM sem hefur verið notað frá upphafi til að fá samanburð og svör við hvor aðferðin var betri m.t.t. mögnunar á rafmerki á hljóðtíðni. Í þriðja lagi hvort hátíðnispennubreytir með spólufyrirkomulagi sé betri kostur í samanburði við tveggja spólna fyrirkomulag, með tilliti til truflana og bjögunar í stafrænum hljóðtíðnimögnurum sem nota PWM tækni frá ígreyptri tölvu til að magna stöðugt PWM með spólufyrirkomulaginu út í hátalara.The aim of the project was to get answers to three research questions. First, whether it is better to use one high-frequency transformer as a low-pass filter for the PWM (pulse width modulation) signal in the "Push Pull Buck Converter" instead of two high-frequency coils, in particular to reduce the electric power being lost due to interruptions of harmonics and noise in power circuits that send PWM signals out to load. This idea was derived from EMI filters in conjunction with in-house power for sensitive devices that is transferred as a model to digital audio amplifiers for PWM. Secondly, with the advent of small embedded computers, the possibility has arisen of creating software that can control the shaping of PWM, but rather with countless more possibilities than was possible with discrete circuits alone. With that in mind, starting to create software to control the PWM and shortening the pulses at the rest position (PWM without modulation) interlaced between two channels or poles without the pulses colliding in time. The shaping process is divided into sections to take into an account the most sensitive areas around 0% and 100% PWM. This PWM was then compared to the PWM that has been used from the beginning to get comparisons and answers as to which method was better in terms of amplification of electrical signals at sound frequency. Third, whether a high-frequency transformer is a better option compared to a two-coil arrangement in terms of interference and distortion in digital audio amplifiers that uses PWM technology from an embedded computer to continually amplify the PWM through the coil arrangement into a speaker