Eenzaam ben je niet alleen:samen werken aan een nieuwe blik op eenzaamheid en sociaal isolement

Eenzaamheid en sociaal isolement treft mensen van alle leeftijden en uit alle lagen van de samenleving. Hoewel er in Nederland verschillende instrumenten in gebruik zijn, ontbreekt een integrale benadering voor het oppakken van deze problematiek samen met de persoon. De meeste handvatten richten zich op signaleren en slechts een enkele op het bespreekbaar maken van de problemen. De Wmo-werkplaatsen wilden daarom een werkwijze ontwikkelen die zich richt op de verschillende fases van de aanpak van eenzaamheid en sociaal isolement. Met behulp van dit werkboek kunnen professionals en vrijwilligers elkaar helpen bij de ondersteuning van mensen die hiermee kampen. Het werkboek focust op het (leren) luisteren naar de persoon en vervolgens het samen bepalen van volgende stappen. Door nauw aan te sluiten bij de persoon is de kans op effect van de persoonlijk vormgegeven interventie het grootst. Het boek biedt werkvormen om vanuit wat de persoon zelf kan en wil, zo mogelijk samen met het sociale netwerk, tot actie te komen. Professionals en vrijwilligers worden hiermee in verschillende fases ondersteund om al doende de persoon tot eigen inzichten, bevindingen en acties te begeleiden

VLIEGEN IN HET DONKER: VAN WAARDEN NAAR HANDELINGSNORMEN IN INCLUSIEF ONDERZOEK

Steeds vaker wordt in onderzoek naar mensen met een verstandelijke beperking (VB), samengewerkt met mensen die zelf een dergelijke beperking hebben. De auteurs van deze bijdrage hebben samen met mensen met een VB een interventie ontwikkeld die zich richt op het bespreekbaar maken van eenzaamheid en het oefenen van sociale relaties, bij mensen met en zonder een verstandelijke beperking. Recent onderzoek toont aan dat samenwerken met mensen met een VB de kwaliteit van onderzoek ten goede komt. De meerwaarde van samenwerking met mensen met een VB geldt ook voor de ontwikkeling van interventies in het sociale domein. De kans op duurzaam gebruik van interventies neemt toe wanneer in het ontwikkelproces uitgegaan wordt van het perspectief van betrokkenen en eindgebruikers. Een inclusieve onderzoeksaanpak biedt hier kansen toe. We weten echter nog weinig van wat er nu precies in deze samenwerking gebeurt, waardoor elke onderzoeksgroep in feite opnieuw begint met vormgeven van dit proces. Walmsley (2004) pleit voor een betere weergave van het onderzoeksproces waarbij de rol van de niet-beperkte onderzoekers die inclusief onderzoek mede mogelijk maken en faciliteren, geëxpliciteerd wordt. Door dit proces inzichtelijk te maken kunnen onderzoekers van elkaar leren en door open te evalueren voorkom je ‘pseudo-participatie’ (Walmsley, 2004, p. 66). Daarom hebben we dit inclusieve project vanaf de start tweeledig ingezet: we deden onderzoek naar het thema eenzaamheid om tot een interventie te komen, waarmee eenzaamheid bespreekbaar gemaakt kan worden en tegelijkertijd deden we onderzoek naar de inclusieve samenwerking en hoe deze gewaardeerd en vormgegeven werd. We hebben er voor gekozen om deze inclusieve samenwerking handen en voeten te geven, vanuit Socially Responsive Design, een participatieve aanpak vanuit de designwereld. Deze benadering stelde ons in staat om stap voor de stap een gedragen interventie gericht op eenzaamheid en het oefenen van sociale relaties vorm te geven met oog voor de diverse perspectieven van de deelnemers. In dit artikel lichten we de inclusieve samenwerking toe, we leggen uit welke waarden ten grondslag liggen aan inclusief onderzoek en vervolgens vertalen we deze waarden vanuit ons samenwerkingsproces naar concrete handelingsnormen. In de  beschouwing van deze handelingsnormen, tonen we onze piekervaringen, maar ook onze dilemma’s, in de hoop dat toekomstige onderzoeksgroepen hier hun voordeel mee kunnen doen

Het thuisbrengen van de doden in Nederland

Het thuisbrengen van de doden in Nederland

Bringing home the dead: Ritualizing cremation in the Netherlands

In the twentieth century, the religious landscape of the Netherlands has changed quickly from one of the most Christian countries of Europe to one of the most secularized countries. In 1909, 57% of the population were Protestant, 35% were Catholic and only 5% were not religiously affiliated (Knippenberg 1992). This image is in great contrast to the data from one century later. In 2006, 16% of the Dutch were Catholic, 14% were Protestant, 9% belonged to other denominations or religions and the biggest group of 61% was religiously unaffiliated (Bernts, et al. 2007). Until the 1960s, in the Netherlands most people were born as either Catholic, Protestant or Socialist and eventually went to school, made friends, married and died as such (Van Eijnatten and Van Lieburg 2006). This structure that divided society and in fact the whole of daily life into certain pillars of denomination is called ‘pillarization’. In the past sixty years, the all-encompassing influence of religious institutions decreased, crumbling the pillars of denomination, a process called ‘depillarization’. As a result, not only church attendance diminished, in fact the pillarized character of the whole of public life, varying from sports clubs to schools unsettled

Bespreekbaar maken van eenzaamheid vereist moed

Full text via link. Vijf Wmo-werkplaatsen ontwikkelden gezamenlijk een nieuwe werkwijze om eenzaamheid en sociaal isolement te bestrijden. Het is een gefaseerde aanpak geworden waarbij het verhaal van degene die eenzaam is het startpunt vormt

Samen werken aan een nieuwe blik op eenzaamheid en sociaal isolement.: Onderzoek naar de effecten van de landelijke pilottraining Doorbreek eenzaamheid en sociaal isolement

Dit onderzoek meet de ervaren effecten van de pilottraining 'Doorbreek eenzaamheid en sociaal isolement' voor vrijwillige en professionele ondersteuners die plaatsvond in de periode september 2014 - maart 2015 op zes locaties in Nederland. Het doel van de pilottraining en bijbehorend werkboek, inmiddels getiteld Eenzaam ben je niet alleen. Samen werken aan een nieuwe visie op eenzaamheid en sociaal isolement, is professionals en vrijwilligers te ondersteunen bij vragen rondom eenzaamheid en sociaal isolement. Uitgangspunt is een geïntegreerde werkwijze die uitgaat van de vraag van de persoon die kampt met eenzaamheid of sociaal isolement. Zo werd tijdens de pilot getraind op het: signaleren, bespreekbaar maken, de vraag verhelderen en het maken van een persoonlijk (actie)plan. In dit onderzoek is de handelingsbekwaamheid rondom eenzaamheid en sociaal isolement van de deelnemers aan de pilottraining gemeten en niet de effecten van de training voor de persoon die met eenzaamheid of sociaal isolement kampt

Verbeelden van het goede leven: Een arts based study door jongvolwassenen met een verstandelijke beperking, naasten, begeleiders en onderzoekers

Publicatie van de resultaten van een arts based onderzoek door jongvolwassenen met een verstandelijke beperking, naasten, begeleiders en onderzoekers

Battered women venerating a vicious Virgin: Reconsidering marianismo at a Bolivian pilgrimage shrine

Item does not contain fulltextScholarly literature on domestic violence in Latin America often relates it to machismo and marianismo. Within this gender paradigm, women are understood to embrace the values of the Virgin Mary as a passive submissive role model. However, these studies omit facts relating to the actual role of the Virgin in daily practices. This article investigates whether women indeed view Mary as encouraging them to passively accept gender-related suffering by relating Bolivian women's experiences of domestic violence to their daily interpretations of the Virgin of Urkupiña in Quillacollo, Bolivia. We have found that the influences of religious syncretism have been largely ignored. In daily religious experiences of battered women the Virgin of Urkupiña's association with Pachamama is of great importance. We argue that women do not accept their situation in a marianistic way. Rather, rage is a central concept in their religious experiences. As their economical, social and physical means are limited, women draw on spiritual powers, among which is the Virgin of Urkupiña. The Virgin of Urkupiña is not only venerated for her capacity to endure suffering, but also as a powerful goddess of vengeance.14 p