Six-Minute Walk Test in Patients With Down Syndrome:Validity and Reproducibility

Contains fulltext : 81543.pdf (publisher's version ) (Closed access)OBJECTIVES: To examine the validity of the six-minute walk test (6MWT) as a tool to evaluate functional exercise performance in patients with Down syndrome (DS). DESIGN: Comparison of the six-minute walk distance (6MWD) in 2 distinct groups of DS patients: with and without severe cardiac disease. To test reproducibility, a group of patients with DS performed the 6MWT twice. SETTING: Tertiary referral centers for patients with congenital heart defects and outpatient clinics for people with intellectual disabilities. PARTICIPANTS: Adult patients with DS with (n=29) and without (n=52) severe cardiac disease categorized by cardiac echocardiography. INTERVENTIONS: Not applicable. MAIN OUTCOME MEASURE: Distance walked on the 6MWT. RESULTS: The mean 6MWD in the group with severe cardiac disease was 289+/-104 m and in the group without severe cardiac disease 280+/-104 m (P=.70). Older age, female sex, and severe level of intellectual disability were all found to be independently and significantly correlated with a lower 6MWD (r=.67, P<.001). The paired 6MWD was not significantly different (310+/-88 m vs 317+/-85 m; P=.40) in patients who performed the 6MWT twice. The coefficient of variation was 11%. CONCLUSIONS: The 6MWD between the 2 groups was not significantly different. However, the walking distance inversely correlated with the level of intellectual disability. Therefore, the 6MWT is not a valid test to examine cardiac restriction in adult patients with DS

Stressors and resources mediate the association of socioeconomic position with health behaviours

Peer reviewedPublisher PD

Begrijpen, willen en kunnen: Cruciale pijlers in effectieve publieke dienstverlening

Onderdeel van het project ‘Drempels slechten’. In Drempels slechten worden begrijpen, willen en kunnen beschreven vanuit het perspectief van zowel de professional als de cliënt. In het tweede deel van het project is de focus versmald naar de bijdrage van de professional en gericht op de ontwikkeling van een instrument dat de professional verder kan helpen om belemmeringen op begrijpen, willen en kunnen te slechten. In dit kader zijn er 25 interviews uitgevoerd met schuldhulpverleners en professionals die uitvoering geven aan de Participatiewet. De interviews zijn gebruikt om in de context van de begrippen begrijpen, willen en kunnen verder te doordenken en zo uit te werken dat ze vertaald kunnen worden in een concreet instrument. Het resultaat van het doordenken en operationaliseren is het bij deze rapportage opgeleverde zelf-assessment dat professionals zelfstandig of in teamverband kunnen gebruiken om het eigen handelen te onderzoeken op begrijpen, willen en kunnen en op basis van de opgedane inzichten te versterken. Het assessment is uitgeprobeerd door negen professionals uit het sociale domein. Voorliggende rapportage is als volgt opgebouwd. In hoofdstuk 1 is de onderzoeksvraag beschreven die ten grondslag lag aan het tweede deel van het project en de deelvragen die in dat kader zijn opgesteld. Ook wordt op die plek beschrevenwelke activiteiten zijn verricht om deze vragen te beantwoorden. Hoofdstuk 2 bevat vervolgens een uitwerking van de wijze waarop de begrippen begrijpen, willen en kunnen zijn geoperationaliseerd. In dat hoofdstuk wordt ook beschreven hoe de eerste fase van de coronapandemie in de beleving van de respondenten doorwerkt op deze begrippen. Hoofdstuk 3 bevat vervolgens een korte beschrijving van ondersteuningsmiddelen die er al zijn om zaken als begrijpen, willen en kunnen te verbeteren. In hoofdstuk 4 wordt ten slotte toegelicht wat het zelf-assessment inhoudt en hoe professionals het – al dan niet in teamverband – kunnen inzetten. Bijlage 1 bevat een verantwoording van het project, bijlage 2 de topiclijst die als leidraad heeft gediend bij de interviews, bijlage 3 bevat de reacties op de eerste versie van het assessment en bijlage 4 geeft tot slot een overzicht van de leden van de begeleidingscommissie

Drempels slechten: Een zelf-assessment om je eigen effectiviteit in de samenwerking met lager opgeleide cliënten te onderzoeken

Lager opgeleiden vinden niet zonder meer hun weg in de publieke dienstverlening. In de afgelopen jaren is veel geïnvesteerd om dit te verbeteren. Proceselementen zoals brieven, online omgevingen en gesprekstechnieken zijn aangepast en verbeterd. Toch is de samenwerking tussen lager opgeleide cliënten en professionals nog lang niet optimaal. Onderzoek naar de oorzaak hiervan wijst op het bestaan van drie cruciale factoren die in samenspel met de proceselementen een effectieve samenwerking tussen cliënten en professionals onder druk zetten. Deze drie factoren zijn samengevoegd in drie pijlers. Dit zijn: begrijpen, willen en kunnen. Begrijpen we de ander, willen en kunnen we hem écht helpen? Deze pijlers komen uitgebreid aan bod in de animatie behorend bij stap 1. Voorliggend assessment is bedoeld om na te gaan wat jouw ervaringen zijn in de samenwerking met lager opgeleiden als het gaat om het begrijpen van de ander en het willen en kunnen helpen van de ander. Dit assessment wil jou ondersteunen bij het onderzoeken van de mogelijkheden om de hulp- en dienstverlening aan lager opgeleiden te verbeteren

Drempels slechten: Belemmeringen die lager opgeleiden ervaren als zij gebruik maken van publieke dienstverlening

In de publieke dienstverlening gericht op de aanpak van schulden, werkloosheid en de inning van de eigen bijdrage Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) 2015 en de wanbetalersregeling zijn lager opgeleiden oververtegenwoordigd. Publieke dienstverleners hebben aandacht voor deze groep maar zijn ook zoekend wat zij nodig heeft om haar weg in de verschillende voorzieningen beter te vinden. Om daar meer beelden bij te krijgen heeft het lectoraat Schulden en Incasso van het Kenniscentrum Sociale Innovatie van de Hogeschool Utrecht onderzoek gedaan. De onderzoeksvraag luidt: Welke belemmeringen ervaren specifiek lager opgeleiden bij het gebruik van publieke dienstverlening op het terrein van sociale zekerheid en de financiële kant van het gebruik van zorg en wat is de doorwerking van deze belemmeringen

Adolescents' responses to a school-based prevention program promoting healthy eating at school

Contains fulltext : 178856.pdf (publisher's version ) (Open Access)Background: To improve the effectiveness of school-based obesity prevention programs, it is essential to understand the views and behaviors of the target group. The present study aimed to get a better understanding of adolescents' food and health perceptions and their willingness to be involved in a specific school-based prevention program, i.e., the Dutch 'Healthy School Canteen Program'. Methods: The present study used a mixed methods research design. First, seven semi-structured focus groups were conducted using a selective sample of 42 Dutch adolescents (24 girls, 18 boys, aged 13-16 years). Second, an online survey among 133 adolescent respondents (72 girls, 61 boys, aged 12-19 years) using snowball sampling was conducted. Content analysis was performed to make inferences about the focus group discussions, whereas statistical analyses were conducted to analyze the survey data. Results: Findings from the group discussions indicated that healthy eating was only an issue of importance when adolescents perceived negative physical changes (e.g., with regards to looks or physical performance). Adolescents also indicated that they clearly wanted to make their own food and drink choices at school. The quantitative data indicated that taste, price and variety were seen as the most important aspects of a healthy food assortment (mean scores 8.1, 7.8 and 7.7 on a 10-point scale respectively). In general, most adolescents (64%) expressed that students should be involved in the organization of a healthy food environment in schools. At the same time, however, adolescents were not willing to participate themselves. This was mostly because they were skeptical about their ideas being heard and put into action by their schools. Conclusions: School-based prevention programs, such as the Healthy School Canteen, should take into account that adolescents have a low risk perception of unhealthy eating and are seeking food choice autonomy. In addition, schools should not lose sight of product price, taste, and variety to make their food assortment attractive to students. If schools aim to involve adolescents in universal prevention programs that promote healthy eating, it is essential that they have a formal student involvement process that ensures that adolescents' suggestions are valued.11 p

The multilayer network approach in the study of personality neuroscience

It has long been understood that a multitude of biological systems, from genetics, to brain networks, to psychological factors, all play a role in personality. Understanding how these systems interact with each other to form both relatively stable patterns of behaviour, cognition and emotion, but also vast individual differences and psychiatric disorders, however, requires new methodological insight. This article explores a way in which to integrate multiple levels of personality simultaneously, with particular focus on its neural and psychological constituents. It does so first by reviewing the current methodology of studies used to relate the two levels, where psychological traits, often defined with a latent variable model are used as higher-level concepts to identify the neural correlates of personality (NCPs). This is known as a top-down approach, which though useful in revealing correlations, is not able to include the fine-grained interactions that occur at both levels. As an alternative, we discuss the use of a novel complex system approach known as a multilayer network, a technique that has recently proved successful in revealing veracious interactions between networks at more than one level. The benefits of the multilayer approach to the study of personality neuroscience follow from its well-founded theoretical basis in network science. Its predictive and descriptive power may surpass that of statistical top-down and latent variable models alone, potentially allowing the discernment of more complete descriptions of individual differences, and psychiatric and neurological changes that accompany disease. Though in its infancy, and subject to a number of methodological unknowns, we argue that the multilayer network approach may contribute to an understanding of personality as a complex system comprised of interrelated psychological and neural features