What determines subjective health status in patients with chronic obstructive pulmonary disease: importance of symptoms in subjective health status of COPD patients

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Subjective health status is the result of an interaction between physiological and psychosocial factors in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). However, there is little understanding of multivariate explanations of subjective health status in COPD. The purpose of this study was to explore what determines subjective health status in COPD by evaluating the relationships between background variables such as age and sex, predicted FEV₁%, oxygen saturation, breathlessness, anxiety and depression, exercise capacity, and physical and mental health.</p> <p>Methods</p> <p>This study had a cross-sectional design, and included 100 COPD patients (51% men, mean age 66.1 years). Lung function was assessed by predicted FEV₁%, oxygen saturation by transcutaneous pulse oximeter, symptoms with the St George Respiratory Questionnaire and the Hospital Anxiety and Depression Scale, physical function with the Incremental Shuttle Walking Test, and subjective health status with the SF-36 health survey. Linear regression analysis was used.</p> <p>Results</p> <p>Older patients reported less breathlessness and women reported more anxiety (p < 0.050). Women, older patients, those with lower predicted FEV₁%, and those with greater depression had lower physical function (p < 0.050). Patients with higher predicted FEV₁%, those with more breathlessness, and those with more anxiety or depression reported lower subjective health status (p < 0.050). Symptoms explained the greatest variance in subjective health status (35%–51%).</p> <p>Conclusion</p> <p>Symptoms are more important for the subjective health status of patients with COPD than demographics, physiological variables, or physical function. These findings should be considered in the treatment and care of these patients.</p

The coping styles of adolescents with type 1 diabetes are associated with degree of metabolic control

WSTĘP. Celem badania była analiza różnych sposobów radzenia sobie z problemami w grupie młodzieży chorej na cukrzycę typu 1 i ocena zależności między kontrolą metaboliczną a jakością życia związaną z cukrzycą. MATERIAŁ I METODY. Z grupy 116 osób chorych na cukrzycę typu 1, będących w okresie dojrzewania (wiek 13-18 lat), w badaniu wzięły udział 103 osoby (89%) &#8212; 52 chłopców i 51 dziewcząt. Pacjenci wypełnili kwestionariusz dotyczący sposobów radzenia sobie z problemem i oceny jakości życia związanej z cukrzycą. Średni wiek badanych (&plusmn; SD) wynosił 14,9 &plusmn; 1,6 roku, czas trwania cukrzycy 7,1 &plusmn; 3,8 roku, stężenie HbA1c 9,4 &plusmn; 1,6%. WYNIKI. Wykazano istotny statystycznie związek między podwyższonym stężeniem HbA1c a większym nasileniem myślowego (r = 0,25; p < 0,05) i behawioralnego (r = 0,33; p < 0,01) uciekania od problemów oraz częstszym wykorzystywaniem agresji jako sposobu radzenia sobie z nimi (r = 0,33; p < 0,01). Wielokrotna krokowa analiza regresji wykazała, że częstsze stosowanie agresji jako jednego ze sposobów radzenia sobie z problemami (p < 0,05) i behawioralnego uciekania od problemu (p < 0,05) były istotnie statystycznie związane z podwyższonym stężeniem HbA1c. Aktywne radzenie sobie z problemami (p < 0,05) wiązało się istotnie z obniżeniem stężenia HbA1c. Analiza korelacji cząstkowych wykazała, że niższa punktacja dotycząca jakości życia związanej z cukrzycą wiązała się z częstszym stosowaniem emocjonalnych sposobów radzenia sobie z problemem (r = -0,22 do -0,49). Wielokrotna krokowa analiza regresji wykazała, że częstsze myślowe unikanie problemu zmniejszało odczuwanie wpływu cukrzycy na życie. WNIOSKI. U osób w wieku dojrzewania, chorych na cukrzycę typu 1, zła kontrola metaboliczna i niska jakość życia związana z cukrzycą powodują częstsze stosowanie emocjonalnych sposobów radzenia sobie z problemami.INTRODUCTION. To systematically study the various coping styles in a population-based sample of adolescents with type 1 diabetes, exploring the association of different coping styles with metabolic control and adolescent self-reported diabetes-related quality of life. MATERIAL AND METHODS. Of a total population of 116 adolescents with type 1 diabetes (age 13&#8211;18 years), 103 (89%) participated in the study, completing a questionnaire to obtain information on coping styles and perception of diabetes-specific quality of life. The mean age (&#177; SD) was 14.9 &#177; 1.6 years, diabetes duration 7.1 &#177; 3.8 years, HbA1c 9.4 &#177; 1.6%, and male-to-female ratio 52:51. RESULTS. There was a significant correlation between higher HbA1c values and higher degree of mental (r = 0.25, P < 0.05) and behavioral (r = 0.33, P < 0.01) disengagement and aggressive coping (r = 0.33, P < 0.01). Stepwise multiple regression analyses indicated that greater use of aggressive coping (P < 0.05) and behavioral disengagement (P < 0.05) were significantly related to increase in HbA1c. Greater use of active coping (P < 0.05) was signifi- cantly related to a decrease in HbA1c. Partial correlation analysis showed that lower scores on diabetes-specific quality of life were significantly related to greater use of emotion-focused coping (r = &#8211;0.22 to &#8211;0.49). Stepwise multiple regression analyses showed that greater use of mental disengagement was significantly related to lower degree of perceived diabetes- related impact. CONCLUSIONS. Poor metabolic control and lower degree of diabetes-related quality of life are associated with greater use of emotion-focused coping in adolescents with type 1 diabetes