Norms for creativity and implementation in healthcare teams: testing the group innovation inventory

Abstract OBJECTIVE: To test to what extent the four-factor structure of the group innovation inventory (GII) is confirmed for improvement teams participating in a quality improvement collaborative. DESIGN: Quasi-experimental design with baseline and end-measurement after intervention. SETTING: This study included quality improvement teams participating in the Care for Better improvement programme for home care, care for the handicapped and the elderly in the Netherlands between 2006 and 2008. PARTICIPANTS: As part of a larger evaluation study, 261 written questionnaires from team members were collected at baseline (pre-project sample) and 129 questionnaires at end-measurement (post-project sample). MAIN OUTCOME MEASURE: Group innovation inventory. RESULTS: Confirmatory factor analyses revealed the expected four-factor structure and good fit indices. The subscales 'group functioning' and 'speed of action' showed acceptable Cronbach's alphas and high inter-item correlations. The subscales 'support for risk taking' and 'tolerance of mistakes' showed insufficient reliability and validity. CONCLUSIONS: The group functioning and speed of action subscales of the GII showed acceptable psychometric properties and are applicable to quality improvement teams in health care. In order to understand how social expectations within teams working in health care organizations exert influence over attitudes and behaviours thought to stimulate creativity, further conceptualization of the norms for enhancing creativity within health care is needed

Validation of the Caregivers’ Satisfaction with Stroke Care Questionnaire: C-SASC hospital scale

To date, researchers have lacked a validated instrument to measure stroke caregivers’ satisfaction with hospital care. We adjusted a validated patient version of satisfaction with hospital care for stroke caregivers and tested the 11-item caregivers’ satisfaction with hospital care (C-SASC hospital scale) on caregivers of stroke patients admitted to nine stroke service facilities in the Netherlands. Stroke patients were identified through the stroke service facilities; caregivers were identified through the patients. We collected admission demographic data from the caregivers and gave them the C-SASC hospital scale. We tested the instrument by means of structural equation modeling and examined its validity and reliability. After the elimination of three items, the confirmatory factor analyses revealed good indices of fit with the resulting eight-item C-SASC hospital scale. Cronbach’s α was high (0.85) and correlations with general satisfaction items with hospital care ranged from 0.594 to 0.594 (convergent validity). No significant relations were found with health and quality of life (divergent validity). Such results indicate strong construct validity. We conclude that the C-SASC hospital scale is a promising instrument for measuring stroke caregivers’ satisfaction with hospital stroke care

Creating effective quality-improvement collaboratives: a multiple case study

Objective: To explore whether differences between collaboratives with respect to type of topic, type of targets, measures (systems) are also reflected in the degree of effectiveness. Study setting: 182 teams from long-term healthcare organisation developed improvement initiatives in seven quality-improvement collaboratives (QICs) focusing on patient safety and autonomy. Study design: Multiple case before-after study. Data collection: 75 team leaders completed a written questionnaire at the end of each QIC on achievability and degree of challenge of targets and measurability of progress. Main outcome indicators were collaborative-specific measures (such as prevalence of pressure ulcers). Principal findings: The degree of effectiveness and percentage of teams realising targets varied between collaboratives. Collaboratives also varied widely in perceived measurability (F=6.798 and p=0.000) and with respect to formulating achievable targets (F=6.566 and p=0.000). The Problem Behaviour collaborative scored significantly lower than all other collaboratives on both dimensions. The collaborative on Autonomy and control scored significantly lower on measurability than the other collaboratives. Topics for which there are best practices and evidence of effective interventions do not necessarily score higher on effectiveness, measurability, achievable and challenging targets. Conclusions: The effectiveness of a QIC is associated with the efforts of programme managers to create conditions that provide insight into which changes in processes of care and in client outcomes have been made. Measurability is not an inherent property of the improvement topic. Rather, creating measurability and formulating challenging and achievable targets is one of the crucial tasks for programme managers of QICs

Kernpunten van de controle en de transparantie erover in bestuursverslag, verslag van de raad van commissarissen en de jaarrekening

De uitgebreide controleverklaring geeft meer informatie over de controle. Omdat het bestuur en de commissarissen verantwoordelijk zijn voor de verslaggeving van de onderneming mag verwacht worden dat zij in de jaarrekening en in hun verslagen ook ingaan op de onderwerpen die de accountant bespreekt als kernpunten van de controle. In de praktijk blijkt dit in Nederland voor verbetering vatbaar, waarbij geleerd kan worden van de ervaringen in het Verenigd Koninkrijk. De Corporate Governance Code van het Verenigd Koninkrijk geeft uitvoerige voorschriften voor de rapportage door auditcommissies, welke in de Nederlandse code ontbreken. Hierdoor is de kwaliteit van de audit committee reports in het Verenigd Koninkrijk aanzienlijk hoger dan de kwaliteit van de Nederlandse verslagen van de raad van commissarissen. Daarom pleiten we ervoor in de Nederlan

Percepties door commissarissen van de communicatie door de accountant

Hoewel de kritiek op de wijze waarop accountants communiceren niet van vandaag of gisteren is, lijkt de communicatie de laatste tijd te verbeteren. Omdat commissarissen een voorname rol spelen in het verhogen van het vertrouwen in de sector, en omdat zij een duidelijke visie hebben op de wijze waarop accountants zouden moeten communiceren, is het van belang te weten wat hun visie is op de communicatie door de accountant. Daarom is in 2019 onderzoek uitgevoerd onder de titel ‘Percepties door commissarissen van de communicatie door de accountant’. Uit het onderzoek blijkt dat de opzet en inhoud van de schriftelijke rapportages van de accountant (controleplan, presentaties/rapport met tussentijdse observaties/managementletter, accountantsverslag en controleverklaring) voldoen aan de behoefte en verwachtingen van de auditcommissie en raad van commissarissen. De verwachting was dat gevoelige onderwerpen nu al vaker dan in het verleden in de schriftelijke rapportages zouden terugkomen, dit gezien de actualiteit en de rol en verantwoordelijkheden van respectievelijk bestuur, commissarissen en accountant. Dit blijkt echter niet het geval. Over de kritische aard van de schriftelijke rapportages van de accountant zijn de commissarissen positief gestemd. Meer dan twee derde van de commissarissen vindt dat de teksten van de accountant voldoende kritisch zijn. Op de vraag of de schriftelijke rapportages van de accountant gedeeld zouden moeten worden met de algemene vergadering van aandeelhouders zijn commissarissen evenwel terughoudend. Over de rol van de accountant in de algemene vergadering van aandeelhouders in algemene zin zijn de geïnterviewde commissarissen duidelijk. De huidige invulling is een sterke verbetering ten opzichte van het verleden. Hoewel commissarissen terughoudend zijn over het delen van de schriftelijke rapportages van de accountant met de aandeelhouders zijn zij wel overwegend positief over de stelling dat het bestuur transparanter moet zijn over de bevindingen van de accountant. Zouden commissarissen zelf transparanter moeten zijn over de bevindingen van de accountant? Op deze vraag antwoorden de respondenten positief. Opvallende conclusie is dat de geïnterviewde commissarissen de mondelinge toelichting door de accountant van groot belang vinden. Een grote meerderheid (80%) is van mening dat de mondelinge communicatie door de accountant momenteel voldoet aan de verwachtingen. Daarnaast vindt maar liefst 96% van de commissarissen dat deze mondelinge communicatie bijdraagt aan de eigen toezichthoudende rol. De commissarissen is ook gevraagd naar de toegevoegde waarde van de aanwezigheid van de accountant bij vergaderingen. De grootste toegevoegde waarde wordt herkend bij de aanwezigheid in de auditcommissie. Commissarissen zijn uitermate positief over de private sessies met de accountant. Op basis van de enquête, de rondetafelbijeenkomsten, praktijkervaringen en interviews met commissarissen hebben we een praktische invulling willen geven aan de wet- en regelgeving. Dit heeft geresulteerd in een communicatiemodel accountancy. Hoewel de verschillende contactmomenten per fase door veel accountants al worden gebruikt, bevat dit model alle stappen in een schematische weergave. Door het model als uitgangspunt te gebruiken, wordt bereikt dat geen moment wordt overgeslagen en dat elke communicatiemijlpaal een onmisbare plek in het controleproces krijgt

Brownian Dynamics Simulation of Polydisperse Hard Spheres

Standard algorithms for the numerical integration of the Langevin equation require that interactions are slowly varying during to the integration timestep. This in not the case for hard-body systems, where there is no clearcut between the correlation time of the noise and the timescale of the interactions. Starting from a short time approximation of the Smoluchowsky equation, we introduce an algorithm for the simulation of the overdamped Brownian dynamics of polydisperse hard-spheres in absence of hydrodynamics interactions and briefly discuss the extension to the case of external drifts