52 research outputs found
Methodology for 3D Video Subjective Quality Evaluation
The paper presents the methodology for 3D video subjective quality evaluation. Described methodology was designedto compare different 3D video compression technologies without an influence of any particular displaying or rendering technology. In addition detailed step by step description of test session design and preparation is provided. Experimental results for state-of-the-art 3D encoders are also included. All tests were conducted on two 3D monitors (polarization and autostereoscopic) thus influence of different displaying technologies on 3D video quality assessments has also been evaluated
HEVC encoding assisted with noise reduction
Optimization of encoding process in video compression is an important research problem, especially in the case of modern, sophisticated compression technologies. In this paper, we consider HEVC, for which a novel method for selecting of the encoding modes is proposed. By the encoding modes we mean e.g. coding block structure, prediction types and motion vectors. The proposed selection is done basing on noise-reduced version of the input sequence, while the information about the video itself, e.g. transform coefficients, is coded basing on the unaltered input. The proposed method involves encoding of two versions of the input sequence, further, we show realization proving that the complexity is only negligibly higher than complexity of a single encoding. The proposal has been implemented in HEVC reference software from MPEG and tested experimentally. The results show that the proposal provides up to 1.5% bitrate reduction while preserving the same quality of a decoded video
Video quality in AVC homogenous transcoding
Abstract-In this paper the results obtained for homogenous Cascaded Pixel Domain Transcoder of AVC bitstreams are reported in order to show the expected transcoding efficiency gain/loss. A wide set of test video sequences has been used in experiments and in total 19200 bitstreams have been encoded and examined. It has been proved that there is a universal dependency between the quality, defined as PSNR and bitstream reduction. PSNR is described as the difference between quality of the transcoded material and the original material that could potentially be encoded at the same bitrate as the transcoded one
Analysis of Compressed Data Stream Content in HEVC Video Encoder
In this paper, a detailed analysis of the content of the bitstream, produced by the HEVC video encoder is presented. With the use of the HM 10.0 reference software the following statistics were investigated: 1) the amount of data in the encoded stream related to individual frame types, 2) the relationship between the value of the QP and the size of the bitstream at the output of the encoder, 3) contribution of individual types of data to I and B frames. The above mentioned aspects have been thoroughly explored for a wide range of target bitrates. The obtained results became the basis for highlighting guidelines that allow for efficient bitrate control in the HEVC encoder
Novel, self-made and cost-ective technique for closed-incision negative pressure wound therapy
Background: It has been suggested that applying the negative pressure wound therapy (NPWT) to a closedsurgical incision may hasten the healing of the incision and decrease the incidence of wound healing complications. The goal of this study is to present the new idea of a simple, self-made, low-cost wound vacuum dressing for closed-incision NPWT that may become an alternative to currently manufactured medicalindustry products.Method: We designed a simple dressing for closed-incision NPWT from gauze pads, polyurethane adhesive film, stoma paste, and a drain tube. Negative pressure was created using a standard 50 ml syringe connected to the drain. First, the dressing was applied to the wound model and on the healthy volunteer. Finally, the dressing was applied to 10 patients after low anterior rectal resection. The vacuum dressing was left in place for 3 days, then changed and placed once more for the next 3 days.Results: We did not observe any adverse effects associatedwith the dressing. All postoperative wounds healed properly. 18 out of 20 dressings were still air-tight 72h post-placement.Conclusions: This simple, self-made dressing for NPWT is safe and effective and may decrease the wound infection rate. However future studies are needed to confirm that hypothesis
Warmińsko-mazurski program interwencyjnego leczenia ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST
Wstęp: Ostre zespoły wieńcowe z uniesieniem odcinka ST (STEACS) stanowią jedną z najczęstszych
przyczyn zgonów w Polsce. Powodem ich powstawania jest nagłe zamknięcie jednej z tętnic
wieńcowych (wytworzenie zakrzepu na zwężającej światło naczynia blaszce miażdżycowej) ograniczające
dopływ krwi do mięśnia sercowego, co powoduje jego martwicę. Najważniejszym elementem
postępowania w STEACS jest możliwie szybkie udrożnienie zamkniętego naczynia i przywrócenie
prawidłowego przepływu krwi. Najskuteczniejszą metodą tego typu leczenia jest wykonanie
zabiegu angioplastyki wieńcowej w zakresie amputowanej tętnicy.
Materiał i metody: Analizą objęto 161 chorych z STEACS, zarówno w obserwacji wewnątrzszpitalnej,
jak i odległej. Parametry charakteryzujące badaną grupę oraz wyniki leczenia
porównano z wynikami dużych badań klinicznych, w których uczestniczyły podobne grupy
chorych oraz z rezultatami dużych ośrodków kardiologicznych w kraju. Ze względu na różnice
w kwalifikacji pacjentów do zabiegu, badaną grupę podzielono na dwie podgrupy. Podgrupa I
liczyła 78 chorych leczonych w okresie przed wprowadzeniem całodobowego dyżuru hemodynamicznego.
Grupę poddano wstępnej preselekcji polegającej głównie na niekwalifikowaniu do
zabiegu chorych z grupy najwyższego ryzyka (wstrząs kardiogenny, wiek ponad 80 lat, zaawansowana
cukrzyca, niewydolność nerek, przebyty udar mózgu). Ważny czynnik preselekcyjny
stanowił fakt, że w tym okresie pracownia hemodynamiki działała jedynie w dni powszednie
w godzinach 8.00–18.00. Podgrupę II stanowiło 83 chorych poddanych leczeniu po rozpoczęciu
24-godzinnego dyżuru. W obrębie tej podgrupy do zabiegu kwalifikowano wszystkie
osoby bez przeciwwskazań, bez względu na wiek i stan ogólny.
Wyniki: Parametry kliniczne populacji warmińsko-mazurskiej (dane demograficzne, czynniki
ryzyka, lokalizacja zawału, leczenie farmakologiczne) były zbliżone do populacji chorych
analizowanych w znanych badaniach klinicznych. Prawidłowy przepływ w naczyniu odpowiedzialnym
za zawał, określony jako TIMI 3, udało się uzyskać w 93% przypadków. Poważne
zdarzenia sercowo-naczyniowe (ponowne zawały serca + udary mózgu + zgony) w obserwacji
szpitalnej, 30-dniowej i 6-miesięcznej wyniosły odpowiednio: 4,3%, 8% i 13,7%. Uzyskane
wyniki wykazały, że skuteczność leczenia w zakresie badanej grupy była porównywalna
z rezultatami innych ośrodków. W zakresie badanych podgrup chorych wykazano wyjściowo
gorsze parametry kliniczne (wyższa średnia wieku, większy odsetek czynników ryzyka) w podgrupie
II niż w podgrupie I. Odsetek udrożnień w zakresie tętnicy odpowiedzialnej za zawał
(TIMI 3) wynosił 96% w podrupie I vs. 89% w podrupie II. Poważne zdarzenia sercowonaczyniowe
(MACE) w badanych podrupach (I i II) wynosiły odpowiednio: 1,3% vs. 7.2%
w obserwacji szpitalnej, 5% vs. 12% — w obserwacji 30-dniowej oraz 10% vs. 19% w obserwacji
6-miesięcznej.
Wnioski: Dobre wyniki leczenia STEACS za pomocą przezskórnej angioplastyki wieńcowej
uzyskane w ośrodku autorów pracy potwierdzają założenie, że małe placówki kardiologiczne
mogą podejmować 24-godzinny dyżur hemodynamiczny pomimo braku bezpośredniego zabezpieczenia
kardiochirurgicznego. Pomimo dużej bezpośredniej skuteczności zabiegów odsetek
odległych poważnych powikłań sercowo-naczyniowych jest wysoki. Analizowana liczba powikłań
istotnie wzrasta w miarę upływu czasu, co odzwierciedla postępujący przebieg choroby
wieńcowej po ostrym epizodzie wieńcowym. Wstępna preselekcja chorych poddanych zabiegowi
angioplastyki wieńcowej w przypadku STEACS wpływa zarówno na wczesne, jak i na odległe
wyniki leczenia. (Folia Cardiol. 2005; 12: 445–457
Warmińsko-mazurski program interwencyjnego leczenia ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST
Wstęp: Ostre zespoły wieńcowe z uniesieniem odcinka ST (STEACS) stanowią jedną z najczęstszych
przyczyn zgonów w Polsce. Powodem ich powstawania jest nagłe zamknięcie jednej z tętnic
wieńcowych (wytworzenie zakrzepu na zwężającej światło naczynia blaszce miażdżycowej) ograniczające
dopływ krwi do mięśnia sercowego, co powoduje jego martwicę. Najważniejszym elementem
postępowania w STEACS jest możliwie szybkie udrożnienie zamkniętego naczynia i przywrócenie
prawidłowego przepływu krwi. Najskuteczniejszą metodą tego typu leczenia jest wykonanie
zabiegu angioplastyki wieńcowej w zakresie amputowanej tętnicy.
Materiał i metody: Analizą objęto 161 chorych z STEACS, zarówno w obserwacji wewnątrzszpitalnej,
jak i odległej. Parametry charakteryzujące badaną grupę oraz wyniki leczenia
porównano z wynikami dużych badań klinicznych, w których uczestniczyły podobne grupy
chorych oraz z rezultatami dużych ośrodków kardiologicznych w kraju. Ze względu na różnice
w kwalifikacji pacjentów do zabiegu, badaną grupę podzielono na dwie podgrupy. Podgrupa I
liczyła 78 chorych leczonych w okresie przed wprowadzeniem całodobowego dyżuru hemodynamicznego.
Grupę poddano wstępnej preselekcji polegającej głównie na niekwalifikowaniu do
zabiegu chorych z grupy najwyższego ryzyka (wstrząs kardiogenny, wiek ponad 80 lat, zaawansowana
cukrzyca, niewydolność nerek, przebyty udar mózgu). Ważny czynnik preselekcyjny
stanowił fakt, że w tym okresie pracownia hemodynamiki działała jedynie w dni powszednie
w godzinach 8.00–18.00. Podgrupę II stanowiło 83 chorych poddanych leczeniu po rozpoczęciu
24-godzinnego dyżuru. W obrębie tej podgrupy do zabiegu kwalifikowano wszystkie
osoby bez przeciwwskazań, bez względu na wiek i stan ogólny.
Wyniki: Parametry kliniczne populacji warmińsko-mazurskiej (dane demograficzne, czynniki
ryzyka, lokalizacja zawału, leczenie farmakologiczne) były zbliżone do populacji chorych
analizowanych w znanych badaniach klinicznych. Prawidłowy przepływ w naczyniu odpowiedzialnym
za zawał, określony jako TIMI 3, udało się uzyskać w 93% przypadków. Poważne
zdarzenia sercowo-naczyniowe (ponowne zawały serca + udary mózgu + zgony) w obserwacji
szpitalnej, 30-dniowej i 6-miesięcznej wyniosły odpowiednio: 4,3%, 8% i 13,7%. Uzyskane
wyniki wykazały, że skuteczność leczenia w zakresie badanej grupy była porównywalna
z rezultatami innych ośrodków. W zakresie badanych podgrup chorych wykazano wyjściowo
gorsze parametry kliniczne (wyższa średnia wieku, większy odsetek czynników ryzyka) w podgrupie
II niż w podgrupie I. Odsetek udrożnień w zakresie tętnicy odpowiedzialnej za zawał
(TIMI 3) wynosił 96% w podrupie I vs. 89% w podrupie II. Poważne zdarzenia sercowonaczyniowe
(MACE) w badanych podrupach (I i II) wynosiły odpowiednio: 1,3% vs. 7.2%
w obserwacji szpitalnej, 5% vs. 12% — w obserwacji 30-dniowej oraz 10% vs. 19% w obserwacji
6-miesięcznej.
Wnioski: Dobre wyniki leczenia STEACS za pomocą przezskórnej angioplastyki wieńcowej
uzyskane w ośrodku autorów pracy potwierdzają założenie, że małe placówki kardiologiczne
mogą podejmować 24-godzinny dyżur hemodynamiczny pomimo braku bezpośredniego zabezpieczenia
kardiochirurgicznego. Pomimo dużej bezpośredniej skuteczności zabiegów odsetek
odległych poważnych powikłań sercowo-naczyniowych jest wysoki. Analizowana liczba powikłań
istotnie wzrasta w miarę upływu czasu, co odzwierciedla postępujący przebieg choroby
wieńcowej po ostrym epizodzie wieńcowym. Wstępna preselekcja chorych poddanych zabiegowi
angioplastyki wieńcowej w przypadku STEACS wpływa zarówno na wczesne, jak i na odległe
wyniki leczenia. (Folia Cardiol. 2005; 12: 445–457
- …