Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego dotyczące stosowania leków biologicznych w łuszczycy zwyczajnej i stawowej (łuszczycowym zapaleniu stawów)

Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry dotyczącą około1–3% populacji rasy kaukaskiej. Wprowadzenie do leczenia tego schorzenialeków biologicznych, które cechują się dobrą skutecznościąi wysokim profilem bezpieczeństwa, spowodowało, że obecnie wieluchorych na łuszczycę może prowadzić normalny tryb życia. Z tegopowodu niezbędne jest, aby leki biologiczne były dostępne również dlapolskiej populacji pacjentów, zwłaszcza tych, u których inne metodyterapii okazały się nieskuteczne lub też nie mogą być stosowane. Obecnewytyczne opracowano w celu ułatwienia polskim dermatologomkwalifikowania pacjentów z łuszczycą do leczenia biologicznego i ichdalsze prowadzenie. Mamy nadzieję, że przedstawione wskazówkibędą cenną pomocą dla lekarzy, którzy dopiero rozpoczynają doświadczeniaz tą grupą leków.W polskich realiach ekonomicznych do leczenia biologicznego powinnibyć kwalifikowani pacjenci z łuszczycą zwyczajną o średnim lubdużym nasileniu, u których nie uzyskano poprawy po leczeniu z zastosowaniemprzynajmniej dwóch różnych metod tradycyjnej terapiiogólnej lub którzy mają przeciwwskazania do stosowania innychmetod terapii ogólnej. W przypadku łuszczycowego zapalenia stawówterapię lekami biologicznymi można rozważyć u pacjentów z jegoaktywną postacią, u których nie uzyskano wystarczającej poprawy pozastosowaniu przynajmniej dwóch przeciwreumatycznych leków modyfikujących przebieg choroby, podawanych w monoterapii lubpoliterapii. Autorzy nie rekomendują żadnego leku biologicznego jakopierwszego leku z wyboru. Decyzję tę lekarz podejmuje sam, w zależnościod indywidualnego przypadku i na podstawie bieżących danychpiśmiennictwa na temat ich skuteczności i bezpieczeństwa

Original articlesAssessment of left and right ventricular diastolic function in patients with systemic sclerosis

Background: Systemic sclerosis (SSc) is a connective tissue disease characterised by vascular changes and immunologically induced fibrosis of the skin and internal organs. Systemic sclerosis may be associated with both right (RV) and left ventricular (LV) diastolic dysfunction. Aim: To analyse RV and LV myocardial diastolic function in patients with SSc and its relation to exercise capacity. Methods: We prospectively studied 51 consecutive patients (47 females, 4 males, age 53.3±15.2 years) with SSc (mean disease duration 9±12.4 years) and a group of 31 age-matched healthy subjects (28 females, 3 males, age 52.68±12.1 years). In addition to conventional investigation, transthoracic echocardiography (TTE) for assessment of RV and LV myocardial diastolic function and 6-minute walking test (6MWT) were performed. Results: Abnormal LV filling, as expressed by an inverted mitral E/A ratio (Mit E/AWstęp: Twardzina układowa (ang. systemic sclerosis, SSc) jest chorobą tkanki łącznej, charakteryzującą się zmianami w mikrokrążeniu, masywnym odkładaniem się kolagenu oraz obecnością swoistych przeciwciał. Równocześnie z zajęciem skóry rozwijają się rozległe zmiany włókniste w narządach wewnętrznych, w tym również w sercu. Patogeneza powikłań narządowych u chorych z SSc sugeruje możliwość upośledzenia funkcji rozkurczowej obu komór serca. Cel: Analiza echokardiograficzna funkcji rozkurczowej komór serca u chorych z SSc oraz próba powiązania parametrów echokardiograficznych ze wskaźnikami oceniającymi wydolność fizyczną. Metodyka: Prospektywnymi badaniami objęto 51 kolejnych chorych (47 kobiet, 4 mężczyzn, średni wiek 53,3±15,2 roku) z rozpoznaną SSc (średni czas trwania choroby 9±12,4 roku). Grupę kontrolną stanowiło 31 zdrowych osób (28 kobiet, 3 mężczyzn, średni wiek 52,6±12,1 roku). W obu grupach przeprowadzono badanie echokardiograficzne przez ścianę klatki piersiowej (TTE) ze szczególną oceną funkcji rozkurczowej lewej (LV) i prawej komory serca (RV) oraz test 6-minutowego marszu (6MWT). Wyniki: Chorzy z grupy badanej oraz kontrolnej nie różnili się pod względem parametrów demograficznych. Upośledzoną relaksację LV, wyrażoną jako E/A napływu mitralneg