The representations of Athens as antiquity and modernity: 1834 to the present

Athens, it is generally assumed, is the cradle of Western civilization - it is the mother of democracy, of the beautiful in the arts and of reason. But this Athens is the classical polis. Since the city's foundation as the capital of modern Greece in 1834, the representation of the Periclean polis as a perfect antiquity was transformed into a representation of the new, post 1834 Athens as an eternal antiquity and the ancestor of a modern Western civilization. In seeking to provide the theoretical framework for the study of a city that has largely been excluded from the existing literature on metropolitan modernity, this thesis discusses the changing representations of post-1834 Athens as antiquity and modernity. Moreover, in engaging with the contradictory definitions of modernity, this thesis exposes the unstable character of the experience of a modern Athens and introduces the dimensions that ultimately highlight post-1834 Athens as the capital of a modernity that disguises itself as antiquity. Finally, in revealing the unstable character of Athenian antiquity itself from the nineteenth century and beyond, this thesis introduces the hidden element in the dialectic, in the modern, between the new and the old. Modern Antiquity, therefore, is the socially constructed image of the past that enables modernity to believe that it has surpassed a glorious antiquity

Longitudinal changes in exercise capacity among adult cystic fibrosis patients

Introduction: Longitudinal data regarding changes in exercise capacity among adult cystic fibrosis (CF) patients are currently scarce. The aim of this brief report was to assess changes in exercise capacity among adult CF patients with stable and mild-to-moderate disease eight years after their initial evaluation.Material and methods: Maximum cardiopulmonary exercise testing (CPET) was utilized. Other assessments included Doppler echocardiography, the 6-minute walking test, spirometry, and lung volume evaluation. Results: Eleven (6 male, 5 female) patients completed both evaluations (initial and after eight years). During follow-up, indices of ventilatory impairment (such as ventilatory reserve; p=0.019, and ventilatory equivalent for carbon dioxide; p = 0.047) deterio-rated significantly following a decline in respiratory function measurements. Peak oxygen uptake (VO2), both as an absolute (26.6 ± 8.46 vs 23.89 ± 6.16 mL/kg/min; p = 0.098) and as a % of predicted value (71.21 ± 16.54 vs 70.60 ± 15.45; p = 0.872), did not deteriorate. This is also true for oxygen pulse (p = 0.743), left heart ejection fraction (p = 0.574), and pulmonary artery systolic pressure (p = 0.441). However, the anaerobic threshold, both as an absolute (p = 0.009) and as a % of predicted value (p = 0.047), was significantly lower during follow-up. Conclusion: In adult CF patients with stable, mild-to-moderate disease, a peak VO2 may be preserved for several years. However, even in these patients, deconditioning is present

Volume of blood suctioned during vacuum-assisted breast biopsy predicts later hematoma formation

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>To evaluate whether the volume of blood suctioned during vacuum-assisted breast biopsy (VABB) is associated with hematoma formation and progression, patient's age and histology of the lesion.</p> <p>Findings</p> <p>177 women underwent VABB according to standardized protocol. The volume of blood suctioned and hematoma formation were noted at the end of the procedure, as did the subsequent development and progression of hematoma. First- and second-order logistic regression was performed, where appropriate. Cases with hematoma presented with greater volume of blood suctioned (63.8 ± 44.7 cc vs. 17.2 ± 32.9 cc; p < 0.001, Mann-Whitney-Wilcoxon test for independent samples, MWW); the likelihood of hematoma formation was increasing till a volume equal to 82.6 cc, at which the second-order approach predicts a maximum. The volume of blood suctioned was positively associated with the duration of the procedure (Spearman's rho = 0.417, p < 0.001); accordingly, hematoma formation was also positively associated with the latter (p = 0.004, MWW). The volume of blood suctioned was not associated with patients' age, menopausal status and histopathological diagnosis.</p> <p>Conclusion</p> <p>The likelihood of hematoma is increasing along with increasing amount of blood suctioned, reaching a plateau approximately at 80 cc of blood lost.</p

Breast ductal endoscopy: how many procedures qualify?

This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Licens

Vacuum-assisted breast biopsy in close proximity to the skin: a case report

This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Licens

Αξιολόγηση Ρυθμού Εφαρμογής Δύναμης Σε Ισομετρικές Και Δυναμικές Συνθήκες

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει τη συσχέτιση μεταξύ ρυθμού εφαρμογής δύναμης (ΡΕΔ) σε ισομετρική ώθηση των κάτω άκρων και σε κατακόρυφο άλμα με προδιάταση, χωρίς αιώρηση χεριών. Στην έρευνα συμμετείχαν 11 αθλήτριες, αθλημάτων ισχύος (ηλικία: 23 ± 5.3 έτη, προπονητική εμπειρία: 14 ± 5.6 έτη). Η αξιολόγηση και για τις δύο συνθήκες έγινε σε δυναμοπλατφόρμα. Από τις καμπύλες χρόνου-δύναμης υπολογίστηκαν για το άλμα: το ύψος, η ισχύς, η μέγιστη δύναμη, ο μέσος ΡΕΔ και ο ΡΕΔ στα χρονικά διαστήματα 0-30, 0-50, 0-80, 0-100 και 0-150 ms. Στην ισομετρική ώθηση των κάτω άκρων, μετρήθηκε η μέγιστη δύναμη και υπολογίστηκε ο μέσος ΡΕΔ και ο ΡΕΔ στα αντίστοιχα με το άλμα χρονικά διαστήματα καθώς και στα διαστήματα 0-200, 0-250 ms. Για τη διερεύνηση της συσχέτισης των υπό εξέταση μεταβλητών χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής r του Pearson. Ο ΡΕΔ στα διαστήματα 0-50, 0-100 και 0-150 ms του άλματος εμφάνισε σημαντικές συσχετίσεις με τον ΡΕΔ της ισομετρικής αξιολόγησης στα διαστήματα 0-80, 0-100, 0-150 και 0-200 ms (r = 0.605-0.716, p &lt; 0.05) ενώ σημαντική συσχέτιση βρέθηκε και μεταξύ του ΡΕΔ στα 0-100 ms του άλματος και του ΡΕΔ στα 0-250 ms της ισομετρικής ώθησης των κάτω άκρων (r = 0.746, p &lt; 0.01). Σημαντική συσχέτιση βρέθηκε επίσης μεταξύ του μέσου ΡΕΔ στις δύο συνθήκες (r = 0.741, p &lt; 0.01) καθώς και μεταξύ της μέγιστης ισομετρικής δύναμης και της ισχύος στο άλμα (r = 0.679, p &lt; 0.05). Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η μέγιστη δύναμη κατά την ισομετρική ώθηση των κάτω άκρων συσχετίζεται με την ισχύ του άλματος, εύρημα το οποίο επιβεβαιώνει προγενέστερες μελέτες σε άρρενες αθλητές. Επιπλέον, ο μέσος ΡΕΔ καθώς και ο ΡΕΔ σε επιμέρους χρονικά διαστήματα παρουσιάζουν σημαντική συσχέτιση μεταξύ των δύο συνθηκών μέτρησης, παρά το γεγονός ότι στη μία συνθήκη η σύσπαση είναι ισομετρική, ενώ στην άλλη είναι έκκεντρη.The purpose of this study was to investigate the association between Rate of Force Development (RFD) of isometric leg press (ILP) and countermovement jump (CMJ). Eleven female athletes from weight bearing sports (age: 23 ± 5.3 years, training experience: 14 ± 5.6 years) participated in this study. Peak force (PF), average rate of force development (ARFD) and rate of force development at different time epochs were calculated from the force-time curve as well as CMJ jump height and power. Pearson product moment correlation (r) was used to examine the association between the tested variables. CMJ-RFD at time intervals of 0-50, 0-100 and 0-150 ms significantly correlated with ILP-RFD at time intervals of 0-80, 0-100, 0-150, 0-200 and 0-250 ms (r = 0.605-0.716, p &lt; 0.05). Significant associations were found between CMJ-RFD at 0-100 ms and ILP-RFD at 0-250ms (r = 0.746, p &lt; 0.01). Significant correlations were also observed in ARFD between the two conditions of assessment (r = 0.741, p &lt; 0.01), and between ILP-PF and CMJ power (r = 0.679, p &lt; 0.05). The results of the present study indicate that the ILP-PF is associated with power during CMJ, thus being in line with previous research in male athletes. Furthermore, ARFD and RFD at different time epochs significantly correlated despite the fact that ILP and CMJ involve different types of muscle actions

Correlation between pathology findinds and computational analysis of digital mammography using advanced image processing techniques

BACKGROUND: The aim of this study was to correlate the computed analysis of digital mammography with the pathogists results of the breast biopsy. More specifically, we analysed and studied the texture features in different region of interest of the digital mammograms that could reveal the diffent architecture of each breast lesion and additionally the potentiality of a computer aided diagnosis system to discriminate the real benign microcalcifications among a subset of patients with BIRADS 3 mammograms who underwent biopsy, thus giving radiologists the opportunity to downgrade from BIRADS 3 to BIRADS 2 category in certain cases and thereby eliminate unnecessary biopsies in probably benign lesions. METHODS: We analyzed 109 consecutive BIRADS 3 mammograms of patients that underwent Stereotactic Vaccum Assisted Breast Biopsy aand compared them to the pathologist results. The computer aided diagnosis (CAD) system Hippocrates-MST detected and quantified critical features of microcalcifications and classified them according to their probability of malignancy on a risk percentage scale. In addition we extracted the texture features (Analysis) of non palpable mammographic lesions of 60 women who underwent vaccum assisted breast biopsy (MammotomeR) on the stereotactic table of Fischer’s in every digital image that was acquired during the biopsy. The features that were evaluated were 1st order statistic features ( minimal, maximal, median, and mean gray levels, standard deviation of gray levels, coefficient of variation and gray level skewness, kurtosis, energy and entropy) and fractal dimension as well. According to the pathologist reports, the set was comprised from 13 DCIS, 16 IVC, 10 precancerous (LN, ADH) lesion and 21 benignities. RESULTS: The system Hippocrates MST proposed biopsy for all cancer cases. Unfortunately it missed 4 atypical lesions which should be referred for surgical excision because of their high probability of having or developing malignancy, causing the system’s sensitivity to decrease to 81% with 95% CI (58–94). However, the system downgraded 29 out of88 benign calcification clusters, previously assigned to BIRADS 3, to BIRADS 2 category, and so achieved a reduction of 33% inunnecessary biopsies. On the other hand, the statistical analysis of the results of Analysis system (Mann-Whitney U test) revealed significant statistical difference between the IVC and the DCIS in minimal gray level (p=0.0028), in standard deviation (p=0.009), in entropy (p=0.03) and in energy (p=0.018). There was statistical difference in the energy and the standard deviation between IVC and precancerous lesion and also in the entropy between IVC and benignities. Finally, the the data set was statistically analysed with Kruskal-wallis test the relationship among the median values of the breast lesions and there was significant statistical difference in standard deviation (p=0.0488) and energy (p=0.0476). In addition, we calculated a range of AUC, 0.6949-0.7885 for the characteristic that were statistically important. The higher AUC was the one for standard deviation when comparing the DCIS vs IVC. CONCLUSION: The results justified that the CAD system Hippokrates MST has the potential to improve radiologist’s performance in the detection and evaluation of microcalcifications, as it revealed the malignant clusters among BIRADS 3 mammograms and unveiled 33% of the real benign cases, consequently downgrading them from BIRADS 3 to BIRADS 2category. Therefore, with further development and investigation using larger samples it could be used to detect cancerous lesions and eliminate unnecessary biopsies of benign lesions. In addition, the computed texture analysis of mammograms with Analysis system and their correlation to the pathologist results has important results in differentiation of breast pathology and could become an important ally for the radiologist and the physician in early diagnosis and therapy of breast pathology.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η συσχέτιση της υπολογιστικής ανάλυσης της ψηφιακής μαστογραφίας με τα παθολογοανατομικά αποτελέσματα της βιοψίας του μαστού. Πιο συγκεκριμένα, αναλύσαμε και μελετήσαμε τα χαρακτηριστικά υφής των διαφορετικών περιοχών ενδιαφέροντος σε μια ψηφιακή μαστογραφία που να μπορούν να αναδείξουν τη διαφορετικότητα της αρχιτεκτονικής της κάθε αλλοίωσης του μαστού καθώς και η διερεύνηση της δυνατότητας ενός συστήματος CAD να διακρίνει τις πραγματικά καλοήθεις μικροαποτιτανώσεις μεταξύ μιας υποομάδας ασθενών με BIRADS 3 μαστογραφίες που υπεβλήθησαν σε βιοψία μαστού δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους ακτινοδιαγνώστες να υποβιβάσουν τις μαστογραφίες τους από BIRADS 3 σε BIRADS 2 και να περιορίσουν τις περιττές και άδικες επεμβάσεις στις πιθανώς καλοήθεις αλλοιώσεις του μαστού. ΜΕΘΟΔΟΣ: Αρχικώς, αναλύσαμε 109 διαδοχικές BIRADS 3 μαστογραφίες ασθενών που υπεβλήθησαν σε υποβοηθούμενη υπό αναρρόφηση βιοψία μαστού και τα συγκρίναμε παθολογοανατομικά αποτελέσματα. Το σύστημα υποβοηθούμενης υπολογιστικής διάγνωσης (CAD) Ιπποκράτης ΜΣΤ ανίχνευσε και προσδιόρισε κρίσιμα ποσοτικά χαρακτηριστικά των μικροαποτιτανώσεων και τις ταξινόμησε σύμφωνα με πιθανότητα τους για κακοήθεια σε μια ποσοστιαία κλίμακα κινδύνου. Επιπλέον ασχοληθήκαμε με την εξαγωγή χαρακτηριστικών υφής (Analysis) από μη ψηλαφητές μαστογραφικές αλλοιώσεις 60 γυναικών που υπεβλήθησαν σε βιοψία μαστού με συσκευή αναρρόφησης (MammotomeR ) στο στερεοτακτικό τραπέζι της Fischer’s και σε κάθε ψηφιακή εικόνα που ελήφθει κατά τη βιοψία. Τα χαρακτηριστικά υφής που εκτιμήθηκαν περιελάμβαναν στατιστικά μεγέθη 1ης τάξης (ελάχιστη, μέγιστη, μεσαία και μέση τιμή της φωτεινότητας, σταθερή απόκλιση, συντελεστή μεταβλητότητας, λοξότητα, κύρτωση, ενέργεια και εντροπία), καθώς και την κλασματική διάσταση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ιστολογικών εξετάσεων, το δείγμα αποτελούνταν από 13 μη διηθητικούς πορογενείς καρκίνους, 16 διηθητικούς καρκίνους, 10 προκαρκινικές αλλοιώσεις (λοβιακή νεοπλασία και άτυπη πορογενή υπερπλασία) και 21 καλοήθειες. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το σύστημα Ιπποκράτης ΜΣΤ αναγνώρισε και πρότεινε βιοψία σε όλες τις περιπτώσεις με καρκίνο. Δυστυχώς, έχασε 4 άτυπες βλάβες που θα πρέπει να αναφέρει για βιοψία λόγω της μεγάλης πιθανότητας της ασθενούς να έχει ή να αναπτύξει στο μέλλον κακοήθεια, μειώνοντας επομένως την ευαισθησία του συστήματος στο 81% με 95% CI (58-94). Ωστόσο, το σύστημα υποβάθμισε 29 από τις 88 καλοήθεις ομάδες μικροαποτιτανώσεων στην κατηγορία BIRADS 2, που προηγουμένως είχαν καταταχθεί στην BIRADS 3 κατηγορία, και επιτυγχάνοντας έτσι μια μείωση κατά 33% σε μη αναγκαίες βιοψίες. Από την άλλη η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων του Analysis (Mann-Whitney U test) ανέδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ διηθητικών και μη διηθητικών καρκίνων του μαστού στη μέγιστη τιμή φωτεινότητας (p=0.028), στη σταθερή απόκλιση (p=0.009), στην εντροπία (p=0.03) και στην ενέργεια (p=0.018). Επιπλέον στατιστική διαφορά βρέθηκε στην ενέργεια και τη σταθερή απόκλιση μεταξύ διηθητικών και προκαρκινικών αλλοιώσεων καθώς και στην εντροπία των διηθητικών καρκίνων σε σχέση με τις καλοήθειες. Τέλος αναλύθηκε στατιστικά και με Kruskal-Wallis test η σχέση μεταξύ των διάμεσων τιμών των χαρακτηριστικών υφής των αλλοιώσεων του μαστού και βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην σταθερή απόκλιση (p=0.0488) και την ενέργεια (p=0.0476). Επιπροσθέτως υπολογίσαμε ένα φάσμα AUC από 0.6949 έως 0.7885 για τα τα χαρακτηριστικά που έδωσαν στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα. Απεδείχθη ότι καλύτερη AUC (0.7885) αποδίδει η σταθερή απόκλιση όταν συγκρίνουμε τους διηθητικούς με τους διηθητικούς καρκίνους. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα αποτελέσματα της μελέτης δικαιολογούν το συμπέρασμα πως το σύστημα CAD (Ιπποκράτης ΜΣΤ) έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τις επιδόσεις των ακτινοδιαγνωστών στην ανίχνευση και την αξιολόγηση των μικροαποτιτανώσεων, εφόσον αποκάλυψε τις κακοήθεις συστάδες των BIRADS 3 μαστογραφιών και αθώωσε 33% των πραγματικά καλοήθων περιπτώσεων και επομένως τις υποβάθμισε από BIRADS 3 σε BIRADS 2 κατηγορία, που αφορά τα καλοήθη ευρήματα μιας μαστογραφίας. Συνεπώς, με την περαιτέρω ανάπτυξη και έρευνα, χρησιμοποιώντας μεγαλύτερα δείγματα, το σύστημα υποβοηθούμενης υπολογιστικής ανάλυσης των μικροαποτιτανώσεων και αξιολόγησης του κινδύνου για καρκίνο του μαστού (Ιπποκράτης ΜΣΤ) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση καρκινικών αλλοιώσεων καθώς και την εξάλειψη των περιττών βιοψιών σε καλοήθεις βλάβες του μαστού. Επιπροσθέτως, η υπολογιστική ανάλυση της υφής των μαστογραφιών με το σύστημα Analysis και η συσχέτιση τους με τα παθολογοανατομικά ευρήματα, έχει αποδώσει σημαντικά αποτελέσματα στη διαφοροδιάγνωση των παθήσεων του μαστού και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημαντικό σύμμαχο του ακτινοδιαγνώστη και του κλινικού ιατρού για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των παθήσεων του μαστού

Έργα Ελλήνων συνθετών του 20ου &amp; 21ου αιώνα για πιάνο, που απευθύνονται σε παιδιά. Μορφολογική ανάλυση, ζητήματα ύφους, τεχνικής και ερμηνείας. Επιλεγμένη ηχογράφηση έργων

Η παρούσα εργασία αποτελεί το ερευνητικό αποτέλεσμα στον τομέα της Ιστορικής μουσικολογίας, της Μουσικής Ανάλυσης και της Μουσικής Παιδαγωγικής με εφαρμογή στη διδασκαλία του πιάνου. Ανήκει στην κατηγορία των ποιοτικών ερευνών και αποτελεί κράμα της Ιστορικής μουσικολογίας και της Συστηματικής μουσικολογίας. Η διατριβή πραγματεύεται τα έργα των Ελλήνων συνθετών κατά τη διάρκεια ενός και πλέον αιώνα ελληνικής μουσικής (20ος &amp; 21ος αι.), εντοπίζοντας όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που με σαφήνεια αποδεικνύουν την ιστορική εξέλιξη της γραφής των Ελλήνων δημιουργών στις συνθέσεις τους για πιάνο στη διάρκεια ενός αιώνα σχεδόν καλλιτεχνικής δημιουργίας. Συγκεκριμένα, αφορά στη μουσική που γράφτηκε για πιάνο και απευθύνεται σε παιδιά, δηλαδή γράφτηκε για να παίζεται στο πιάνο από παιδιά. Η έρευνα του μουσικού υλικού που μελετάται αποδεικνύει πως η σύγχρονη ελληνική μουσική για πιάνο, που απευθύνεται σε παιδιά, διαθέτει έναν αξιόλογο από καλλιτεχνικής και τεχνικής άποψης αριθμό συνθέσεων, προάγει την ανάπτυξη των αισθητικών κινήτρων και δεξιοτήτων των νέων σπουδαστών του οργάνου, διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που την καθιστούν «απόγονο» της ελληνικής μουσικής στους νεότερους χρόνους, ενώ ταυτόχρονα συνδέει την ελληνική μουσική με τη δυτικοευρωπαϊκή παράδοση και τις σύγχρονες μουσικές τάσεις.The thesis is the result of systemic research in the fields of Historic Musicology, Music Analysis and music Pedagogy in piano studies. It belongs to the category of quality researches that combines the characteristics of Historic Musicology and Systemic Musicology. It concerns piano pieces for children by Greek composers of 20th and 21th century showing the historic continuity and development of Greek music through the century. The research shows that Greek piano music for children turns to be worthwhile composition that gives the opportunity to young pianists to play high quality music that promote their technical and artistic skills. In addition, children recognize the historic continuity of Greek music for piano and the bonds between Greek creations, European music tradition and temporary music