Oxidative stress and age-related changes in T cells: Is thalassemia a model of accelerated immune system aging?

Iron overload in β-thalassemia major occurs mainly due to blood transfusion, an essential treatment for β-thalassemia major patients, which results in oxidative stress. It has been thought that oxidative stress causes elevation of immune system senescent cells. Under this condition, cells normally enhance in aging, which is referred to as premature immunosenescence. Because there is no animal model for immunosenescence, most knowledge on the immunosenescence pattern is based on induction of immunosenescence. In this review, we describe iron overload and oxidative stress in β-thalassemia major patients and how they make these patients a suitable human model for immunosenescence. We also consider oxidative stress in some kinds of chronic virus infections, which induce changes in the immune system similar to β-thalassemia major. In conclusion, a therapeutic approach used to improve the immune system in such chronic virus diseases, may change the immunosenescence state and make life conditions better for β-thalassemia major patients. © 2016 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved

The reduction of IL-6 gene expression, pAKT, pERK1/2, pSTAT3 signaling pathways and invasion activity by gallic acid in prostate cancer PC3 cells

Prostate cancer (PC) is one of the most common cancers among men. Progression of prostate cancer is associated with an increase in cellular level of interleukin-6 (IL-6). Gallic acid (GA) is a polyhydroxy phenolic compound which can inhibit the growth of cancer cells. The aim of this study was to evaluate the effects of GA treatment on cell viability, proliferation, invasion, IL-6 gene expression, IL-6 secretion, cellular levels of pSTAT3, pERK1/2, and pAKT signaling proteins in human prostate cancer PC3 cells. PC3 cells viability after treatment with GA (0–120 μM) was evaluated by 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay. The expression of IL-6 was investigated using real-time polymerase chain reaction. Cellular concentration of pSTAT3, pERK1/2, and pAKT signaling proteins were determined by Western blotting technic. PC3 cells invasion was assessed by invasion assay test. Treatment with GA caused a significant decrease in cell viability, proliferation, invasion, cellular levels of pSTAT3, pERK1/2, and pAKT signaling proteins after 48 h in a dose-dependent manner. The level of IL-6 and its gene expression decreased significantly in PC3 cells treated with GA. Our results show that IL-6 down-regulation and decreased IL-6 protein level in PC3 cells by GA resulted in diminishing of pSTAT3, pERK1/2, and pAKT signaling proteins which lead to the reduction of the cell survival, proliferation, and invasion in PC3 cells. Therefore, it seems that GA can be considered an anticancer agent in the treatment of prostate cance

Decreases of osteonectin gene expression by gallic acid in vascular smooth muscle cells

زمینه و هدف: در کلسیفیه شدن دیواره رگ ها یک از عوامل مهم در پاتوژنز آترواسکلروز است و پروتئین های ماتریکس استخوان و فاکتورهای تنظیمی از جمله استئونکتین نقش اساسی در تشکیل آتروم و پیشرفت آترواسکلروز به عهده دارند. مطالعات نشان داده اند که مصرف آنتی اکسیدان ها سبب کاهش کلسیفیه شدن عروق و کاهش بروز بیماری های قلبی عروقی می گردند. در این مطالعه تاثیر اسید گالیک بر بیان ژن استئونکتین مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، میزان مهارکنندگی 50 (IC50) اسید گالیک بر سلول های عضله صاف دیواره رگ ها در سلول های کشت شده تعیین گردید؛ سپس این سلول ها با غلظت های 160، 180 و 200 میکرومولار اسید گالیک به مدت 48 ساعت در برابر گروه کنترل تیمار شدند. بعد از استخراج RNA و سنتز cDNA، میزان بیان ژن استئونکتین با روشReal Time PCR مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: اسید گالیک در غلظت های 160، 180 و 200 میزان بیان ژن استئونکتین را در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 37/1، 93/2 و 3/7 برابر کاهش داد (05/0

The Effect of Hydro-Alcoholic Extract of Nigella sativa on Bmp7 and Bmp8b Expression in Rats Fed with a High-Fat Diet

Background: Bone morphogenetic protein7 (BMP7) and bone morphogenetic protein 8b (BMP8b) can induce browning of white adipose tissue. Objectives: The present study aimed to investigate the antioxidative effects of hydro-alcoholic extract of Nigella sativa on the repair of oxidative damage caused by a high-fat diet. Also, Bmp7 and Bmp8b gene expressions were investigated on white adipose tissue of the rats and then compared with metformin effects. Methods: Eighty rats were divided into two groups of prevention and treatment; then each set was divided into four sub-groups based on the administered diet (i.e., ordinary, fat, metformin, and extract of Nigella sativa). Lipid profile, paraoxonase1, malondialdehyde (MDA), HDL, and antioxidant capacity were measured in serum samples, and relative Bmp7 and Bmp8b gene expressions were calculated in white adipose tissue. Results: For both prevention and treatment sets, the weight of rats who received a high-fat diet decreased more compared to those in the normal diet group. The weight of rats who received metformin or nigella extract was also decreased compared to the high-fat diet group. MDA was also increased, but total antioxidant capacity and catalase were decreased in rats of the high-fat diet group compared to the normal diet group. MDA was also declined in nigella receiving rats, but liver PON1 activity, total antioxidant capacity, and catalase were increased, compared to the second group (P < 0.05). In the prevention and treatment set, Bmp8b gene expression was increased in the metformin and Nigella sativa groups, whereas it was decreased among those who received a high-fat diet. Bmp7 gene expression was decreased in the high-fat diet set, but metformin and Nigella sativa extract didn't influence Bmp7 gene expression. Conclusions: This study demonstrated that Nigella sativa extract has a protective role against oxidative stress in a high-fat diet

The Effects of Resveratrol, Metformin, Cold and Strength Training on the Level of Perilipin 5 in the Heart, Skeletal Muscle and Brown Adipose Tissues in Mouse

The high accumulation of lipid droplets in the cell is related to metabolic disorders, such as obesity. Perilipin 5 (Plin5), plays an important role in triglyceride hydrolysis in the lipid droplets. In this study, this protein has been evaluated in different tissues and conditions in mice. Fifty male mice were divided into 5 groups and treated for 45 days with Resveratrol, Metformin, strength training, and 4 °C cold. Brown adipose tissue (BAT), gastrocnemius skeletal muscle and heart were isolated for RNA extraction. The Plin5 gene expression was evaluated, using Real-Time PCR, and the plin5 was analyzed at the protein level, using western blot. In BAT, Resveratrol significantly reduced the plin5 protein level and gene expression (p < 0.05). In heart tissue, Resveratrol and strength training, decreased (p < 0.05) the plin5 expression, but Metformin increased the gene expression (p < 0.05). In skeletal muscle, resveratrol, strength training, cold and Metformin significantly increased the plin5 expression at the gene and protein level (p < 0.05). In BAT, Resveratrol has a greater effect in decreasing lipid deposits, compared with the strength training and cold; thus, it can play a better role in preventing lipid accumulation. In heart tissue, Resveratrol probably decreases insulin resistance, due to the increased expression of plin5 in skeletal muscl

Study the relationship between Q192R paraoxonase gene polymorphism and high density lipoprotein composition after Lovastatin Trapy

زمینه و هدف: وظیفه آنتی اکسیدانی HDL به عهده آنزیـم پاراکسوناز 1 (PON1) می باشد. استاتین ها برغلظت و بیان ژن PON1 تاثیرگذار هستند. لذا اسیدهای چرب تشکیل دهنده فسفولیپیدها را در HDL دچار تغییر می کنند. این مطالعه با هدف، بررسی اثر لوواستاتین بر فعالیت پاراکسوناز1 خون و تاثیر بر ترکیبات فسفــــولیپیدی HDL در ژنوتیپ های پلی مورفیسم Q192R انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی131 نفر دارای LDL بالای mg/dl 130 (گروه مورد) و 134 نفر دارای LDL کمتر از mg/dl 130 (گروه شاهد) از افراد مراجعه کننده به کلینیک داخلی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد به روش در دسترس انتخاب شدند. گروه مورد طبق نظر متخصص به دو گروه دریافت کننده لواستاتین (76 نفر) و گروهی که هیچ دارویی دریافت نکردند (55 نفر) تقسیم شدند. در مرحله اول از تمامی افراد ml 76 خون ناشتا گرفته شد و سطح سرمی گلوکز، کلسترول توتال، تری گلیسرید، HDL-C، LDL-C، کراتینین، آپولیپوپروتئین A1، آپولیپوپروتئین B، LDL اکسید شده (OxLDL)، فعالیت پاراکسونازی و آریل استرازی PON1 اندازه گیری شد. ژنوتیپ های پلی مورفیسم Q192R با استفاده از روش PCR-RFLP مشخص گردید. 2 ماه پس از درمان در افراد دریافت کننده لواستاتین مجدداً پروفایل های لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز و ترکیب اسیدهای چرب اندازه گیری شد. نتایج حاصل با استفاده از آزمون های آماری در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: به دنبال مصرف لواستاتین فعالیت پاراکسونازی PON1، درصد اسید استئاریک، اسید اولئیک، اسید لینولئیک و اسید ایکوزوپنتانوئیک نسبت به قبل از درمان افزایش نشان داد. فراوانی آلل Q در گروه شاهد 77/0 و در گروه مورد 70/0 بود (24/0=P) همچنین درصد اسید اولئیک، اسید لینولئیک، اسید ایکوزوپنتانوئیک و فعالیت پاراکسونازی بعد از درمان در ژنوتیپ QR/RR نسبت به QQ افزایش بیشتری نشان داد. نتیجه گیری: بر طبق یافته های این مطالعه درمان بیماران با استفاده از لواستاتین در افراد دارای آلل R (QR/RR) با افزایش فعالیت پاراکسونازی و تغییر اسیدهای چرب غیر اشباع در فسفولیپیدهای HDL باعث تغییر ماهیت این ذرات شده و ممکن است باعث افزایش نقش این ذرات در کاهش بیماری های قلبی و عروقی شود

Effects of quercetin on signaling proteins (PSTAT3, pERK1/2, pAKT) and interleukin-6 gene expression in prostate cancer pc3 cells

Background and purpose: Interleukin-6 (IL-6) causes the progression of prostate cancer through pSTAT3, pERK1/2, and pAKT cell signaling proteins. Quercetin, an herbal antioxidant, has antitumor effect. The aim of this study was to evaluate the effects of quercetin on IL-6 gene expression, and the above cellular signaling proteins in PC3 prostate cancer cells. Materials and methods: In this experimental study, PC3 cells were treated with different concentrations of quercetin at 0, 10, 50, and 100 μM. Then, IL-6 concentration was determined in cell culture media. Also, total RNA and the cellular signaling proteins aforementioned were extracted from PC3 and used for determining IL-6 gene expression by quantitative real-time RT-PCR and western blot analysis, respectively. Results: The quercetin IC50 for PC3 prostate cancer cells was 100 μM. Elevation of quercetin concentration in cell culture media increased the IL-6 gene expression and protein synthesis. At 50 and 100 μM of quercetin, IL-6 protein synthesis increased significantly (P<0.05) to 13.36% and 36.86%, respectively, compared to those in control. Furthermore, quercetin suppressed pSTAT3, pERK1/2, and pAKT cell signaling proteins at dose concentrations more than 150 μM. Conclusion: The effects of quercetin on PC3 cells could have resulted from reduction of pSTAT3, pERK1/2, pAKT, induction of the oxidative stress and generation of reactive oxygen species. Therefore, quercetin can be considered as a useful therapeutic agent in treatment of prostate cancer

Comparison of two educational methods (slide presentation & using microscope monitoring) in teaching experimental histology

زمینه و هدف: در سال های اخیر استفاده از فناوری های جدید در آموزش بسیار مورد تاکید است. اما تاثیر تغییر روش های آموزشی بر روی فراگیری دانشجویان از دیر باز مورد سوال بوده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر شیوه آموزشی قدیمی نمایش اسلاید های پروژکتوری و روش نوین استفاده از میکروسکوپ مونیتورینگ بر روی نمره آزمون نهایی درس بافت شناسی عملی دانشجویان رشته پزشکی انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 36 نفر از دانشجویان رشته پزشکی که در کلاس بافت شناسی عملی ثبت نام کرده بودند بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول با روش سنتی نمایش اسلاید و گروه دوم با استفاده از میکروسکوپ مونیتورینگ مورد آموزش قرار گرفتند. در پایان نیمسال تحصیلی دانشجویان هر دو گروه در آزمون عملی ایستگاهی و یکسان شرکت کردند. سپس نمرات دانشجویان هر دو گروه جمع آوری و با استفاده از آزمون t مستقل آنالیز و مقایسه شدند. یافته ها: میانگین نمره دانشجویان گروه میکروسکوپ مونیتورینگ 39/2±32/14 و نمره گروه نمایش اسلاید 18/2±18/13 بود (05/0P>). نتیجه گیری: داده های حاصل دلالت بر آن دارند که روش های آموزشی پیشرفته تر ممکن است تاثیر زیادی در نمره آزمون نهایی فراگیران نداشته باشد

A study on the amount of application of laboratory sciences courses in work place

زمینه و هدف: با استفاده از نظرات پرسنل شاغل در آزمایشگاه می توان تغییرات ارزشمندی در فرایند آموزش دانشجویان علوم آزمایشگاهی به وجود آورد. هدف از این مطالعه تعیین میزان کاربرد دروس رشته علوم آزمایشگاهی در محیط کار می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که با روش سرشماری انجام شد. پرسشنامه ای شامل دو بخش، اطلاعات دموگرافیک شامل جنس، مدرک تحصیلی و نوع استخدام و بخش نظر سنجی در زمینه برنامه های آموزش دروس مختلف تخصصی و پایه اعم از تئوری و عملی توسط 70 نفر از پرسنل شاغل در آزمایشگاه های دولتی تکمیل و میزان کاربرد دروس در محیط کار تعیین شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده در بین دروس تخصصی، هماتولوژی عملی (3/74) و باکتری شناسی عملی (4/71) بیشترین کاربرد و دروس آسیب شناسی عملی و تئوری هر کدام با 9/2 کمترین کاربرد در محیط کار را به خود اختصاص دادند. میانگین کاربرد دروس تخصصی از نظر افراد با مدرک کاردانی به طور معنی داری از افراد با مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد کمتر بود (05/0>P). در بین دروس پایه، بیوشیمی عمومی عملی (3/44) و زبان (30) بیشترین کاربرد و دروس بافت شناسی تئوری و آناتومی تئوری هر کدام با فراوانی 3/4 و فیزیک عمومی تئوری با فراوانی 9/2 کمترین کاربرد را در آزمایشگاه داشته اند. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق دروس پایه کمترین کاربرد را در محیط کار داشته اند؛ لذا بازنگری این دروس در جهت کاربردی شدن آن ها، امری لازم و ضروری است

The effect of manganese on plasma and liver lipoprotein levels and lipoprotein lipase activity in rat

مقادیر بالاتر از نرمال منگنز می تواند اثرات سمی شدیدی بر سیستم های مختلف بدن از جمله کبد اعمال کند و به نظر می رسد متابولیسم لیپوپروتئین ها می تواند تحت تاثیر غلظت های بالای منگنز قرار گرفته و میزان آن در خون و کبد تغییر کند. در این پروژه تغییرات چربیهای پلاسما شامل کلسترول، تری گلیسرید، VLDL-C، LDL-C، HDL-C و فعالیت آنزیم لیپوپروتئین لیپاز و همچنین تغییرات تری گلیسرید و فسفولیپید های کبد در رات متعاقب دوزهای مختلف منگنز بررسی گردید. مقادیر مختلف منگنز به صورت دوزهای مزمن (mg/kg2) به مدت 30 روز و دوزهای حاد ( mg/kg15) به مدت دو روز به صورت داخل صفاقی به رات ها تزریق شد. پس از مدت زمان یاد شده متعاقب تزریق دوزهای مزمن مقادیر کلسترول، تری گلیسرید، VLDL-C و HDL-C پلاسما نسبت به کنترل افزایش نشان داد در حالی که LDL-C کاهش نشان داده است. در دوزهای حاد نیز مقادیر کلسترول و LDL-C افزایش نشان داد، اما هیچ تغییری در سطح تری گلیسرید و VLDL-C پلاسما نسبت به کنترل مشاهده نگردیده است. در هر دو حالت مزمن و حاد، فسفولیپیدها و تری گلیسریدهای کبد افزایش نشان داده و فعالیت لیپوپروتئین لیپاز پلاسما کاهش داشته است. نتایج این پروژه نشان می دهد منگنز در غلظت های مختلف، متابولیسم لیپوپروتئین ها را هم در پلاسما و هم در کبد، تحت تأثیر قرار می دهد و بدین ترتیب اثرات متفاوتی را بر سیستم های مختلف بدن اعمال می کند