Spastik Serebral Palsili Çocuklarda Denge Bozukluklarının Aktivite ve Katılım Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi

This study aimed to evaluate the effect of balance disorders in activity and participation of children with Cerebral Palsy(CP). 20 spastic children with CP due to gross motor function classification system in GMFCS-I(n=10) and GMFCS-II(n=10) and 20 typically developing children were included in the study. The ages of both groups were between 4-14 years and their demografic data (sex, height, weight and education level of mothers) were recorded. Both groups were assessed by Early Clinical Asessment Of Balance (ECAB) and Pediatric Balance Scale (PBS) due to body function, by 1 Minute Walk Test (1MWT) and Timed Up And Go Test(TUG) due to activity and by Pediatric Outcome Data Collection İnstrument (PODCI) due to participation. Children with CP were assessed by Seated Postural Control Measurement(SPCM), Observational Gait Scale(OGS), Trunk Control Measurement(TCMS), Functional İndependence Measurement (WeeFIM) and Gross Motor Function Measurement (GMFM) too. Stress and anxiety level of family members was evaluated by State Trate Anxiety İnventory (STAI-I/II). We found significant differences in scores of ECAB, TUG, PBS, PODCI and STAI-I (p<0.05) between groups, but there was no difference in 1MWT and STAI-II scores. İn children with CP there were differences in scores of ECAB, PBS, OGS, TCMS, GMFM and PODCI (p<0.05) but not any significant difference in scores of SPCM. Regardless of stress and anxiety level of family members, gross motor functions, walking activity and participation level in daily life activities are impaired by balance and coordination disorders in children with CP and this makes a difference between their typically developing peers due to balance disorders. In conclusion; detailed assessments of balance and coordination disorders are important in planning of physiotherapy and rehabilitation program of children with CP. Finally it can be said that the detailed balance and coordination assessment should be included in the routine evaluation program.Çalışmamızda spastik Serebral Palsili (SP) çocuklarda denge bozukluklarının aktivite ve katılım üzerine etkilerinin değerlendirilmesi amacıyla Kaba Motor Fonkiyon Sınıflama Sistemine göre KMFSS-I (n=10) ve KMFSS-II(n=10) seviyelerinde 4 ile 14 yaş arası 20 spastik SP’li çocuk ve 20 tipik gelişen çocuk incelendi. Çocukların demografik bilgileri (cinsiyet, boy, kilo ve annelerin eğitim düzeyleri) kayıt edildi ve her iki grup vücut yapı-fonksiyon problemleri altında Erken Kliniksel Denge Ölçümü(EKDÖ) ve Pediatrik Denge Skalası(PDS) ile, aktivite seviyesini belirlemek için 1 Dakika Yürüme Testi(1DYT) ve Süreli Kalk Yürü Testi(SKYT) ile, katılımdaki bağımsızlığı araştırmak için Pediatrik Veri Toplama Aracı(PVTA) ile değerlendirildi. SP’li çocuklar ek olarak Oturmada Postural Kontrol Ölçeği(OPKÖ), Gözlemsel Yürüme Skalası(GYS), Gövde Kontrol Ölçüm Skalası(GKÖS), Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçütü(WeeFBÖ) ve kaba motor fonksiyon ölçümü(KMFÖ) ile değerlendirildi. Her iki grubun ailelerinin stres ve kaygı düzeyleri Durumluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği (STAI-I/II) ile değerlendirildi. Sonuçlara göre spastik SP’li çocuklar ile tipik gelişen çocuklar arasında EKDÖ, SKYT, PDS, PVTA ve STAI-I puanları açısından anlamlı farklılıklar varken (p<0.05), 1DYT ve STAI-II puanlarında herhangi bir fark bulunamadı. SP’li çocuklarda ise her iki seviye arasında EKDÖ, PDS, GYS, GKÖS, KMFÖ ve PVTA puanlarında anlamlı faklılıklar varken(p<0.05), OPKÖ puanlarında herhangi bir fark bulunamadı. Spastik SP’li çocuklarda denge-koordinasyon bozukluklarının kaba motor fonksiyonlarını, yürüme aktivitelerini ve günlük yaşam aktivitelerine katılım düzeylerini etkilediği saptandı ve SP’li çocuklar ile tipik gelişen yaşıtlarının postüral kontrol ve denge yönünden farklılık gösterdikleri görüldü. Denge-koordinasyon bozukluklarının ve etkilenim seviyesinin ise ailelerin stres ve kaygı düzeyleri üzerinde herhangi bir etkisinin bulunmadığı belirlendi. Çalışmadan elde ettiğimiz verilere göre SP’li çocukların fizyoterapi ve rehabilitasyon programlarının planlanmasında denge ve koordinasyon problemlerinin ayrıntılı olarak değerlendirilmesinin önemli olduğu ve bu nedenle rutin değerlendirmeler kapsamına alınmasının çocukların rehabilitasyonu açısından yarar getireceği sonucuna varılmıştır