Διερεύνηση των παθογόνων Bartonella και Rickettsia σε διαβιβαστές και τον άνθρωπο στην Αττική

Η παρούσα διατριβή επικεντρώθηκε στην περιοχή της Αττικής, εστιάζοντας στη μοριακή διερεύνηση κοινών ψύλλων ζώων συντροφιάς για παθογόνα βακτήρια και στην εκτίμηση της φορείας IgG αντισωμάτων στον πληθυσμό έναντι των Rickettsia typhi, Bartonella henselae και B. quintana. Τα δείγματα ψύλλων προήλθαν από κτηνιατρικές κλινικές και τα δείγματα ανθρώπων από ιδιωτικά μικροβιολογικά εργαστήρια στην Αττική. Για την μοριακή διερεύνηση των ψύλλων χρησιμοποιήθηκαν συμβατικές και real-time PCR και αλληλούχιση επόμενης γενεάς του γονιδίου 16S rDNA. Οι ορολογικές δοκιμές έγιναν με έμμεσο ανοσοφθορισμό (Vircell™, Santa Fé, Spain), σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Ο χαρακτηρισμός των βακτηρίων με δυνητική υγειονομική σημασία βασίστηκε στο International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems by WHO (ICD-11, 2019 version). Από τα δείγματα ψύλλων, 100 αποτελούμενα μόνο από θηλυκούς ψύλλους επιλέχθηκαν για ανάλυση, στα οποία περιλαμβάνονταν 96 δείγματα με Ctenocephalides felis, δύο δείγματα με Ctenocephalides canis και δύο δείγματα με Pulex irritans, που συλλέχθηκαν από 67 γάτες και 33 σκύλους. Επιβεβαιωμένα για το γένος Rickettsia βρέθηκαν 16 δείγματα εκ των οποίων 14 επιβεβαιώθηκαν για R. felis εκ των οποίων οκτώ ανήκαν σε γάτα και έξι σε σκύλο. Bartonella spp. ανιχνεύθηκε σε 32 δείγματα. Από αυτά σε 27 ανιχνεύθηκε το είδος: 12 είχαν B. clarridgeiae, επτά B. henselae, ένα B. koehlerae ενώ τα υπόλοιπα επτά είχαν μικτή μόλυνση με περισσότερα από ένα είδη Bartonella. Όλα τα θετικά δείγματα προήλθαν από γάτα εκτός από ένα στο οποίο δεν ταυτοποιήθηκε το είδος. Η ευαισθησία των μοριακών μεθόδων για το γένος Rickettsia κυμάνθηκε από 62,5% έως 93,8% και η ειδικότητα από 65,0% έως 100%. Οι ειδικές για R. felis μοριακές δοκιμές εμφάνισαν 92,9% έως 100% ευαισθησία ενώ η ειδικότητα κυμάνθηκε από 65,0% έως 100%. Δυνητική υγειονομική σημασία στο μικροβίωμα των ψύλλων είχαν 33 γένη βακτηρίων και συγκεκριμένα τα Acinetobacter, Actinomyces, Bacillus, Bacteroides, Bartonella, Bifidobacterium, Brucella, Campylobacter, Clostridium, Corynebacterium, Coxiella, Enterococcus, Fusobacterium, Haemophilus, Kingella, Klebsiella, Legionella, Leptotrichia, Moraxella, Morganella, Mycobacterium, Neisseria, Nocardia, Pasteurella, Propionibacterium, Proteus, Pseudomonas, Rickettsia, Salmonella, Serratia, Staphylococcus, Stenotrophomonas και Streptococcus. Η κατανομή αυτών των γενών δεν διέφερε ανά είδος ζώου ξενιστή παρά μόνο στην Bartonella spp. η οποία ανευρέθηκε συχνότερα σε ψύλλους από γάτες (OR=27,6, p<0,001). Τα γένη Coxiella, Campylobacter, Legionella, Spirochaeta, Salmonella, Brucella ανευρέθησαν μόνο σε γάτες χωρίς όμως να στοιχειοθετείται στατιστική σημαντικότητα. Τα βακτηριακά είδη υγειονομικής σημασίας ήταν 40 και περιλάμβαναν τα εξής: Acinetobacter baumannii, Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Enterococcus faecalis, E. mundtii, Fusobacterium nucleatum, Haemophilus aegyptius, Kingella kingae, Klebsiella pneumoniae, Leptotrichia buccalis, L. hofstadii, Moraxella lacunata, Pasteurella multocida, Propionibacterium acnes, P. propionicum, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Rickettsia australis, R. hoogstraalii, Salmonella enterica, και διάφορα είδη Bartonella, Staphylococcus και Streptococcus. IgG αντισώματα για B. henselae ανιχνεύθηκαν σε 14,3% και για R. typhi σε 1,0% ενώ IgG και για τα δύο παθογόνα σε 3,5% των συμμετεχόντων (Ν=202). Εντοπίστηκε θετική συσχέτιση οροθετικότητας για IgG έναντι B. henselae με κατοίκηση σε παραλιμάνια περιοχή (X2(6)=17,737, p=0,009). Από τα ευρήματα της διατριβής προκύπτει ότι οι ψύλλοι των ζώων συντροφιάς στην Αττική φέρουν σε σημαντικό ποσοστό παθογόνα βακτήρια ενώ οι ψύλλοι από γάτες είναι συχνότερα μολυσμένοι με Bartonella. Η πληθώρα βακτηρίων υγειονομικής σημασίας στους ψύλλους και η αυξημένη και πολύπτυχη διεπαφή του εντόμου αυτού με τον άνθρωπο, ωθούν σε εκτενέστερη διερεύνηση του το κατά πόσο και πως ο ψύλλος σχετίζεται με τη μετάδοση λοιμωδών παραγόντων στον άνθρωπο πέρα από τα γνωστά παθογόνα. Ο πληθυσμός της Αττικής εμφανίζει σε ένα ποσοστό έκθεση σε Bartonella και Rickettsia ενώ ιδιαίτερα για το βακτήριο της Bartonella η πιθανότητα έκθεσης είναι υψηλότερη στην περιοχή του μεγαλύτερου εμπορικού/επιβατικού λιμανιού της χώρας. Συνεπώς, θα πρέπει να ενισχυθεί η επιδημιολογική επιτήρηση και η εργαστηριακή δυνατότητα διάγνωσης για λοιμώξεις οφειλόμενες σε Rickettsia και Bartonella. Παράλληλα θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε βλάβες στο καρδιαγγειακό σύστημα που προκαλεί το βακτήριο της Bartonella σε βάθος χρόνου.The present dissertation focused on the molecular investigation of common pet fleas for pathogenic bacteria and the assessment of the IgG antibody vector in the population against Rickettsia typhi, Bartonella henselae and B. quintana, in the area of Attica, Greece. The flea samples from animals were collected from veterinary clinics and the human samples from private microbiological laboratories. Conventional and real-time PCR and next-generation sequencing of the 16S rDNA gene were used for the molecular investigation of fleas. Serological tests were performed by indirect immunofluorescence test (Vircell ™, Santa Fé, Spain), according to the manufacturer's instructions. The characterization of bacteria with potential health significance was based on the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems by WHO (ICD-11, 2019 version). Of the flea samples, 100 consisting of only female fleas were selected for analysis, which included 96 samples with Ctenocephalides felis, 2 samples with Ctenocephalides canis and 2 samples with Pulex irritans, collected from 67 cats and 33 dogs. Rickettsia genus was confirmed in 16 specimens of which 14 were confirmed for R. felis; eight belonged to cats and six to dogs. Bartonella spp. was detected in 32 samples. Of these, species was determined in 27: B. clarridgeiae in 12, B. henselae in seven, B. koehlerae in one, while the remaining seven had a mixed infection with more than one Bartonella species. All positive samples came from cats except from one in which the species was not identified. The sensitivity of the molecular methods for the genus Rickettsia ranged from 62.5% to 93.8% and the specificity from 65.0% to 100%. R. felis-specific molecular tests showed 92.9% to 100% sensitivity while specificity ranged from 65.0% to 100%. Bacterial genera with potential health importance in the flea microbiome were: Acinetobacter, Actinomyces, Bacillus, Bacteroides, Bartonella, Bifidobacterium, Brucella, Campylobacter, Clostridium, Corynebacterium, Coxiella, Haemophilus, Enterococcus, Legocellus, Enterococcus, Moraxella, Morganella, Mycobacterium, Neisseria, Nocardia, Pasteurella, Propionibacterium, Proteus, Pseudomonas, Rickettsia, Salmonella, Serratia, Staphylococcus, Stenotrophomonas and Streptococcus. The distribution of these genera did not differ between cats and dogs except in Bartonella spp. which was most frequently found in cat fleas (OR = 27.6, p <0.001). The genera Coxiella, Campylobacter, Legionella, Spirochaeta, Salmonella, Brucella were found only in cats however without statistical significance. The bacterial species of health importance were 40 and included Acinetobacter baumannii, Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Enterococcus faecalis, E. mundtii, Fusobacterium nucleatum, Haemophilus aegyptius, Kingella kingae, Klebsiella Leneum, Klebsiella leneum Pasteurella multocida, Propionibacterium acnes, P. propionicum, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Rickettsia australis, R. hoogstraalii, Salmonella enterica, and various species of Bartonella, Staphylococcus and Streptococcus. IgG antibodies for B. henselae were detected in 14.3% and for R. typhi in 1.0% while IgG for both pathogens in 3.5% of participants (N = 202). A positive correlation of seropositivity for IgG for B. henselae with residency in sea port area was found (X2 (6) = 17,737, p = 0.009). According to the findings of the dissertation a significant percentage of the pet fleas in Attica carry pathogenic bacteria, whereas cat fleas are more often infected with Bartonella. The great variety of bacteria of health importance in fleas and the complex interface of contact of these insects with humans, necessitate a more extensive investigation on the flea pathogen potential. A percentage of the population of Attica has exposure to Bartonella and Rickettsia while especially for the Bartonella bacterium the probability of exposure appears increased in the area of the largest commercial / passenger port of the country. Epidemiological surveillance and laboratory diagnostic capacity for Rickettsia and Bartonella infections should be strengthened. Special attention should be paid to the adverse impact to the cardiovascular health of the population caused in the long run by the Bartonella bacterium

Outbreak of West Nile Virus Infection in Greece, 2010

During 2010, an outbreak of West Nile virus infection occurred in Greece. A total of 197 patients with neuroinvasive disease were reported, of whom 33 (17%) died. Advanced age and a history of heart disease were independently associated with death, emphasizing the need for prevention of this infection in persons with these risk factors

Electromagnetic radiation as antiviral treatment with a focus on Rabies post-exposure prophylaxis

Shortwave and microwave diathermy devices are commonly used in physical therapy as heating treatment. The rise in temperature occurs due to the flow of electric current in the treated area. Ions are evenly distributed in a predicted pattern from skin to deeper tissues. We hypothesise that the diathermy physiotherapy devices (DPDs) can be repurposed as a means of neutralisation of the Rabies virus (RABV) by exploiting the generated electric charges. In order to minimise the ohmic heating of the tissue, the pulsed output of the diathermy devices is preferred where the ‘on’ time of active energy emission is considerably shorter than the ‘off’ time. RABV proteins mediating cell invasion, cytoplasmic replication and budding, contain polar components that can be adversely affected by non-thermal electric phenomena. Repurposed DPDs can replace the Rabies immunoglobulin (RIG) by targeting the site of inoculation i.e. the area of the animal bite, provided that the delivered electric charges can reduce pathogenicity by altering key viral proteins. The modality is advantageous compared to conventional RIG since it can theoretically neutralise all Lyssavirus species, is not limited by the compartment syndrome, can intercept RABV even after it gains access to the peripheral neural network where conventional post-exposure prophylaxis is ineffective and is cost-effective in the long term. The principle of physical alteration of vulnerable proteins by electricity delivered by electromagnetic radiation is not limited to RABV, but may be applied to a spectrum of viral pathogens

Bartonella and Rickettsia investigation in vectors and humans in Attica

The present dissertation focused on the molecular investigation of common pet fleas for pathogenic bacteria and the assessment of the IgG antibody vector in the population against Rickettsia typhi, Bartonella henselae and B. quintana, in the area of Attica, Greece.The flea samples from animals were collected from veterinary clinics and the human samples from private microbiological laboratories. Conventional and real-time PCR and next-generation sequencing of the 16S rDNA gene were used for the molecular investigation of fleas. Serological tests were performed by indirect immunofluorescence test (Vircell ™, Santa Fé, Spain), according to the manufacturer's instructions. The characterization of bacteria with potential health significance was based on the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems by WHO (ICD-11, 2019 version).Of the flea samples, 100 consisting of only female fleas were selected for analysis, which included 96 samples with Ctenocephalides felis, two samples with Ctenocephalides canis and two samples with Pulex irritans, collected from 67 cats and 33 dogs.Rickettsia genus was confirmed in 16 specimens of which 14 were confirmed for R. felis; eight belonged to cats and six to dogs.Bartonella spp. was detected in 32 samples. Of these, species was determined in 27: B. clarridgeiae in 12, B. henselae in seven, B. koehlerae in one, while the remaining seven had a mixed infection with more than one Bartonella species. All positive samples came from cats except from one in which the species was not identified.The sensitivity of the molecular methods for the genus Rickettsia ranged from 62.5% to 93.8% and the specificity from 65.0% to 100%. R. felis-specific molecular tests showed 92.9% to 100% sensitivity while specificity ranged from 65.0% to 100%.Bacterial genera with potential health importance in the flea microbiome were: Acinetobacter, Actinomyces, Bacillus, Bacteroides, Bartonella, Bifidobacterium, Brucella, Campylobacter, Clostridium, Corynebacterium, Coxiella, Haemophilus, Enterococcus, Legocellus, Enterococcus, Moraxella, Morganella, Mycobacterium, Neisseria, Nocardia, Pasteurella, Propionibacterium, Proteus, Pseudomonas, Rickettsia, Salmonella, Serratia, Staphylococcus, Stenotrophomonas and Streptococcus. The distribution of these genera did not differ between cats and dogs except in Bartonella spp. which was most frequently found in cat fleas (OR=27.6, p<0.001). The genera Coxiella, Campylobacter, Legionella, Spirochaeta, Salmonella, Brucella were found only in cats however without statistical significance. The bacterial species of health importance were 40 and included Acinetobacter baumannii, Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Enterococcus faecalis, E. mundtii, Fusobacterium nucleatum, Haemophilus aegyptius, Kingella kingae, Klebsiella pneumoniae, Leptotrichia buccalis, L. hofstadii, Moraxella lacunata, Pasteurella multocida, Propionibacterium acnes, P. propionicum, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Rickettsia australis, R. hoogstraalii, Salmonella enterica, and various Bartonella, Staphylococcus, and Streptococcus species. IgG antibodies for B. henselae were detected in 14.3% and for R. typhi in 1.0% while IgG for both pathogens in 3.5% of participants (N=202). A positive correlation of seropositivity for IgG for B. henselae with residency in sea port area was found (X2(6)=17.737, p=0.009).According to the findings of the dissertation a significant percentage of the pet fleas in Attica carry pathogenic bacteria, whereas cat fleas are more often infected with Bartonella. The great variety of bacteria of health importance in fleas and the complex interface of contact of these insects with humans, necessitate a more extensive investigation on the flea pathogen potential. A percentage of the population of Attica has exposure to Bartonella and Rickettsia while especially for the Bartonella bacterium the probability of exposure appears increased in the area of the largest commercial / passenger port of the country. Epidemiological surveillance and laboratory diagnostic capacity for Rickettsia and Bartonella infections should be strengthened. Special attention should be paid to the adverse impact to the cardiovascular health of the population caused in the long run by the Bartonella bacterium.Η παρούσα διατριβή επικεντρώθηκε στην περιοχή της Αττικής, εστιάζοντας στη μοριακή διερεύνηση κοινών ψύλλων ζώων συντροφιάς για παθογόνα βακτήρια και στην εκτίμηση της φορείας IgG αντισωμάτων στον πληθυσμό έναντι των Rickettsia typhi, Bartonella henselae και B. quintana. Τα δείγματα ψύλλων προήλθαν από κτηνιατρικές κλινικές και τα δείγματα ανθρώπων από ιδιωτικά μικροβιολογικά εργαστήρια στην Αττική. Για την μοριακή διερεύνηση των ψύλλων χρησιμοποιήθηκαν συμβατικές και real-time PCR και αλληλούχιση επόμενης γενεάς του γονιδίου 16S rDNA. Οι ορολογικές δοκιμές έγιναν με έμμεσο ανοσοφθορισμό (Vircell™, Santa Fé, Spain), σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Ο χαρακτηρισμός των βακτηρίων με δυνητική υγειονομική σημασία βασίστηκε στο International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems by WHO (ICD-11, 2019 version).Από τα δείγματα ψύλλων, 100 αποτελούμενα μόνο από θηλυκούς ψύλλους επιλέχθηκαν για ανάλυση, στα οποία περιλαμβάνονταν 96 δείγματα με Ctenocephalides felis, δύο δείγματα με Ctenocephalides canis και δύο δείγματα με Pulex irritans, που συλλέχθηκαν από 67 γάτες και 33 σκύλους.Επιβεβαιωμένα για το γένος Rickettsia βρέθηκαν 16 δείγματα εκ των οποίων 14 επιβεβαιώθηκαν για R. felis εκ των οποίων οκτώ ανήκαν σε γάτα και έξι σε σκύλο. Bartonella spp. ανιχνεύθηκε σε 32 δείγματα. Από αυτά σε 27 ανιχνεύθηκε το είδος: 12 είχαν B. clarridgeiae, επτά B. henselae, ένα B. koehlerae ενώ τα υπόλοιπα επτά είχαν μικτή μόλυνση με περισσότερα από ένα είδη Bartonella. Όλα τα θετικά δείγματα προήλθαν από γάτα εκτός από ένα στο οποίο δεν ταυτοποιήθηκε το είδος. Η ευαισθησία των μοριακών μεθόδων για το γένος Rickettsia κυμάνθηκε από 62,5% έως 93,8% και η ειδικότητα από 65,0% έως 100%. Οι ειδικές για R. felis μοριακές δοκιμές εμφάνισαν 92,9% έως 100% ευαισθησία ενώ η ειδικότητα κυμάνθηκε από 65,0% έως 100%. Δυνητική υγειονομική σημασία στο μικροβίωμα των ψύλλων είχαν 33 γένη βακτηρίων και συγκεκριμένα τα Acinetobacter, Actinomyces, Bacillus, Bacteroides, Bartonella, Bifidobacterium, Brucella, Campylobacter, Clostridium, Corynebacterium, Coxiella, Enterococcus, Fusobacterium, Haemophilus, Kingella, Klebsiella, Legionella, Leptotrichia, Moraxella, Morganella, Mycobacterium, Neisseria, Nocardia, Pasteurella, Propionibacterium, Proteus, Pseudomonas, Rickettsia, Salmonella, Serratia, Staphylococcus, Stenotrophomonas και Streptococcus. Η κατανομή αυτών των γενών δεν διέφερε ανά είδος ζώου ξενιστή παρά μόνο στην Bartonella spp. η οποία ανευρέθηκε συχνότερα σε ψύλλους από γάτες (OR=27,6, p<0,001). Τα γένη Coxiella, Campylobacter, Legionella, Spirochaeta, Salmonella, Brucella ανευρέθησαν μόνο σε γάτες χωρίς όμως να στοιχειοθετείται στατιστική σημαντικότητα. Τα βακτηριακά είδη υγειονομικής σημασίας ήταν 40 και περιλάμβαναν τα εξής: Acinetobacter baumannii, Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Enterococcus faecalis, E. mundtii, Fusobacterium nucleatum, Haemophilus aegyptius, Kingella kingae, Klebsiella pneumoniae, Leptotrichia buccalis, L. hofstadii, Moraxella lacunata, Pasteurella multocida, Propionibacterium acnes, P. propionicum, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Rickettsia australis, R. hoogstraalii, Salmonella enterica, και διάφορα είδη Bartonella, Staphylococcus και Streptococcus. IgG αντισώματα για B. henselae ανιχνεύθηκαν σε 14,3% και για R. typhi σε 1,0% ενώ IgG και για τα δύο παθογόνα σε 3,5% των συμμετεχόντων (Ν=202). Εντοπίστηκε θετική συσχέτιση οροθετικότητας για IgG έναντι B. henselae με κατοίκηση σε παραλιμάνια περιοχή (X2(6)=17,737, p=0,009).Από τα ευρήματα της διατριβής προκύπτει ότι οι ψύλλοι των ζώων συντροφιάς στην Αττική φέρουν σε σημαντικό ποσοστό παθογόνα βακτήρια ενώ οι ψύλλοι από γάτες είναι συχνότερα μολυσμένοι με Bartonella. Η πληθώρα βακτηρίων υγειονομικής σημασίας στους ψύλλους και η αυξημένη και πολύπτυχη διεπαφή του εντόμου αυτού με τον άνθρωπο, ωθούν σε εκτενέστερη διερεύνηση του το κατά πόσο και πως ο ψύλλος σχετίζεται με τη μετάδοση λοιμωδών παραγόντων στον άνθρωπο πέρα από τα γνωστά παθογόνα. Ο πληθυσμός της Αττικής εμφανίζει σε ένα ποσοστό έκθεση σε Bartonella και Rickettsia ενώ ιδιαίτερα για το βακτήριο της Bartonella η πιθανότητα έκθεσης είναι υψηλότερη στην περιοχή του μεγαλύτερου εμπορικού/επιβατικού λιμανιού της χώρας. Συνεπώς, θα πρέπει να ενισχυθεί η επιδημιολογική επιτήρηση και η εργαστηριακή δυνατότητα διάγνωσης για λοιμώξεις οφειλόμενες σε Rickettsia και Bartonella. Παράλληλα θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε βλάβες στο καρδιαγγειακό σύστημα που προκαλεί το βακτήριο της Bartonella σε βάθος χρόνου

Modelling Human Brucellosis Based on Infection Rate and Vaccination Coverage of Sheep and Goats

In this study, the vaccination coverage, serological sampling and infection rate of sheep and goats were evaluated as predictors for the modeling of human brucellosis in Greece. The human brucellosis disease frequency per local regional unit (RU) varied significantly (RR90) among consecutive years. The notification rate was higher (p &lt; 0.001) in the RUs with implementation of vaccination in sheep and goats (vaccination zone&mdash;VZ) with a median of 1.4 (IQR 0.0&ndash;3.1) compared with the RUs of the eradication zone (EZ) with a median of 0.0 (IQR 0.0&ndash;0.0). In VZ, the increased frequency of human cases was associated with delayed vaccine administration (estimate: 0.14 (0.04; 0.29), p = 0.03) and higher vaccination coverage of the animals (estimate: &minus;0.349 (&minus;0.72; &minus;0.07), p &lt; 0.01). However, the flock sampling rate was highly heterogenous among RUs (IQR 10.56&ndash;52.93), and inconsistent within RUs throughout the period of the study 2013&ndash;2017 (p = 0.001), limiting the reliable estimation of the infection rate in livestock and the design of an integrated One Health model for human disease

Modelling Human Brucellosis Based on Infection Rate and Vaccination Coverage of Sheep and Goats

In this study, the vaccination coverage, serological sampling and infection rate of sheep and goats were evaluated as predictors for the modeling of human brucellosis in Greece. The human brucellosis disease frequency per local regional unit (RU) varied significantly (RR90) among consecutive years. The notification rate was higher (p p = 0.03) and higher vaccination coverage of the animals (estimate: −0.349 (−0.72; −0.07), p p = 0.001), limiting the reliable estimation of the infection rate in livestock and the design of an integrated One Health model for human disease

Molecular Evidence of a Broad Range of Pathogenic Bacteria in Ctenocephalides spp.: Should We Re-Examine the Role of Fleas in the Transmission of Pathogens?

The internal microbiome of common cat and dog fleas was studied for DNA evidence of pathogenic bacteria. Fleas were grouped in pools by parasitized animal. DNA was extracted and investigated with 16S metagenomics for medically relevant (MR) bacteria, based on the definitions of the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (WHO). The MR bacterial species totaled 40, were found in 60% of flea-pools (N = 100), and included Acinetobacterbaumannii, Bacteroidesfragilis, Clostridiumperfringens, Enterococcusfaecalis, E. mundtii, Fusobacteriumnucleatum, Haemophilusaegyptius, Kingellakingae, Klebsiellapneumoniae, Leptotrichiabuccalis, L. hofstadii, Moraxellalacunata, Pasteurellamultocida, Propionibacteriumacnes, P. propionicum, Proteusmirabilis, Pseudomonasaeruginosa, Rickettsiaaustralis, R. hoogstraalii, Salmonellaenterica, and various Bartonella, Staphylococcus, and Streptococcus species. B. henselae (p = 0.004) and B. clarridgeiae (p = 0.006) occurred more frequently in fleas from cats, whereas Rickettsiahoogstraalii (p = 0.031) and Propionibacteriumacnes (p = 0.029) had a preference in fleas from stray animals. Most of the discovered MR species can form biofilm, and human exposure may theoretically occur through the flea-host interface. The fitness of these pathogenic bacteria to cause infection and the potential role of fleas in the transmission of a broad range of diseases should be further investigated

Outbreak of West Nile Virus Infection in Greece, 2010

During 2010, an outbreak of West Nile virus infection occurred in Greece. Atotal of 197 patients with neuroinvasive disease were reported, of whom 33 (17%) died. Advanced age and a history of heart disease were independently associated with death, emphasizing the need for prevention of this infection in persons with these risk factors