THE SIGNIFICANCE OF THE MEASUREMENT OF THE ULTRASOUND ATTENUATION OF THE CALCANEUS, FOR THE PROGNOSIS OF THE RISK FOR FRACTURE OF THE PISTAL RADIUS AND THE UPPER FEMORAL END, IN POSTMENOPAUSAL WOMEN

FRACTURES OF THE LOWER END OF THE RADIUS (COLLES') AND FRACTURES OF THE UPPER FEMORAL END ARE COMMON LOW ENERGY FRACTURES RELATED TO OSTEROPOROSIS AMONG POSTMENOPAUSAL WOMEN. THE MEASUREMENT OF THE BROADBAND ULTRASOUND ATTENUATION (BUA) OF THE CALCANEUS IS A SIMPLE, NON-INVASIVE, INEXPENSIVE AND RADIATION FREE METHOD WHICH HAS BEEN USED TO EVALUATE OSTEROPOROSIS. IN THIS STUDY THE BVA OF THE CALCANEUS WAS MEASURED IN 78 POSTMENOPAUSAL WOMEN WITH HIP FRACTURE, IN 75 WITH COLLES' FRACTURE AND IN 85 NORMAL WOMEN. BUA DISTINGUISHED BETWEENFRACTURE CASES AND NORMAL WITH SENSITIVITIES OF 89,5% AND 70% AND SPECIFICITIES OF 70,5% AND 93% AT 61 AND 51 DB/MHZ RESPECTIVELY. THE WOMEN WITH HIP FRACTURE HAD LOWER BUA THAN THOSE WITH COLLES' FRACTURE. FOR SCREENING PURPOSES,BUA BELOW 51 DB/MHZ MAY AROUSE SUSPISION OF FRACTURE RISK, NOTABLY IF OTHER FACTORS SUCH AS A TENDENCY TO FALL, DIETARY AND OTHER HABITS, INACTIVE LIFESTYLES AND EARLY MENOPAUSE ARE PRESENT.ΤΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΑΚΡΟΥ ΤΗΣ ΚΕΡΚΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΩ ΑΚΡΟΥ ΤΟΥ ΜΗΡΙΑΙΟΥ, ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΒΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΤΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΙΑΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ. Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΗΣ ΕΥΡΕΟΣ ΦΑΣΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΗΧΩΝ (BUA) ΣΤΗΝ ΠΤΕΡΝΑ ΕΙΝΑΙΜΙΑ ΑΠΛΗ ΜΕΘΟΔΟΣ, ΧΑΜΗΛΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ. ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΗ ΜΕΤΡΗΘΗΚΕ Η BUA ΣΤΗΝΠΤΕΡΝΑ ΣΕ 78 ΜΕΤΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΙΑΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑ ΙΣΧΙΟΥ, ΣΕ 75 ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑ COLLES' ΚΑΙ ΣΕ 85 ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ. Η BUA ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ 89,5% ΚΑΙ 70% ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ 70,5% ΚΑΙ 93% ΓΙΑ ΤΙΜΕΣ BUA 61 ΚΑΙ 51 DB/MH2 ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑ ΙΣΧΙΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ BUA ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑ COLLES'. ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ, BUA ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ 51 DB/MH2 ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΓΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΟΠΩΣ ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΤΩΣΕΙΣ, ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙΑΛΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ, ΑΝΕΝΕΡΓΗΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΙΜΗ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ

Η σημασία της μεθόδου μέτρησης της εξασθένησης υπερήχων στην πτέρνα για την πρόγνωση του κίνδυνου καταγμάτων του κάτω άκρου της κερκίδας και του άνω άκρου του μηριαίου σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες

Fractures of the lower end of the radius(colles) and fractures of the upper femoral end are common low energy fractures related to osteoporosis among postmenopausal women. The measurement of the broadband ultrasound attenuation (BUA) of the calcaneus is a simple, non-invasive, inexpensive and radiation free method which has been used to evaluate osteoporosis. In this study the BVA of the calcaneus was measured in 78 postmenopausal women with hip fracture, in 75 with colles fracture and in 85 normal women. BUA distinguished between fracture cases and normal with sensitivities of 89.5% and 70% and specificities of 70.5% and 93% at 61 kai 51 db/MHz respectively. The women with hip fracture had lower BUA than those with colles fracture. For screening purposes, BUA below 51db/MHz may arouse suspision of fracture risk, notably if other factors such as a tendency to fall, dietary and other habits, inactive lifestyles and early menopause are present.Τα κατάγματα του κάτω άκρου της κερκίδας και του άνω άκρου του μηριαίου, από μικρή βία στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, έχουν σχέση συνήθως με την οστεοπόρωση. Η μέτρηση της εξασθένησης ευρέος φάσματος υπερήχων(BUA) στην πτέρνα είναι μια απλή μέθοδος, χαμηλού κόστους και ελεύθερης ακτινοβολίας η οποία χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της οστεοπόρωσης. Στη μελέτη αυτή μετρήθηκε η BUA στην πτέρνα σε 78 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με κάταγμα ισχύου, σε 75 με κάταγμα Colles και σε 85 φυσιολογικές. Η BUA βρέθηκε να διακρίνει τις περιπτώσεις με κάταγμα από τις φυσιολογικές με ευαισθησίες 89.5% και 70% και ειδικότητες 70.5% και 93% για τιμές BUA 61 και 51db/MHz αντίστοιχα. Οι γυναίκες με κάταγμα ισχίου είχαν σημαντικά μικρότερη BUA από εκείνες με κάταγμα Colles. Σ' ένα προσυμπτωματικό έλεγχο, BUA μικρότερη απο 51db/MHz αποτελεί ένδειξη κινδύνου για κάταγμα ειδικά αν συνυπάρχουν παράγοντες όπως τάση για πτώσεις, διαιτητικές και άλλες συνήθειες, ανενεργής τρόπος ζωής και πρώιμη εμμηνόπαυση

Differential expression of cell cycle and WNT pathway-related genes accounts for differences in the growth and differentiation potential of Wharton's jelly and bone marrow-derived mesenchymal stem cells

Background: In view of the current interest in exploring the clinical use of mesenchymal stem cells (MSCs) from different sources, we performed a side-by-side comparison of the biological properties of MSCs isolated from the Wharton's jelly (WJ), the most abundant MSC source in umbilical cord, with bone marrow (BM)-MSCs, the most extensively studied MSC population.Methods: MSCs were isolated and expanded from BM aspirates of hematologically healthy donors (n = 18) and from the WJ of full-term neonates (n = 18). We evaluated, in parallel experiments, the MSC immunophenotypic, survival and senescence characteristics as well as their proliferative potential and cell cycle distribution. We also assessed the expression of genes associated with the WNT- and cell cycle-signaling pathway and we performed karyotypic analysis through passages to evaluate the MSC genomic stability. The hematopoiesis-supporting capacity of MSCs from both sources was investigated by evaluating the clonogenic cells in the non-adherent fraction of MSC co-cultures with BM or umbilical cord blood-derived CD34+ cells and by measuring the hematopoietic cytokines levels in MSC culture supernatants. Finally, we evaluated the ability of MSCs to differentiate into adipocytes and osteocytes and the effect of the WNT-associated molecules WISP-1 and sFRP4 on the differentiation potential of WJ-MSCs.Results: Both ex vivo-expanded MSC populations showed similar morphologic, immunophenotypic, survival and senescence characteristics and acquired genomic alterations at low frequency during passages. WJ-MSCs exhibited higher proliferative potential, possibly due to upregulation of genes that stimulate cell proliferation along with downregulation of genes related to cell cycle inhibition. WJ-MSCs displayed inferior lineage priming and differentiation capacity toward osteocytes and adipocytes, compared to BM-MSCs. This finding was associated with differential expression of molecules related to WNT signaling, including WISP1 and sFRP4, the respective role of which in the differentiation potential of WJ-MSCs was specifically investigated. Interestingly, treatment of WJ-MSCs with recombinant human WISP1 or sFRP4 resulted in induction of osteogenesis and adipogenesis, respectively. WJ-MSCs exhibited inferior hematopoiesis-supporting potential probably due to reduced production of stromal cell-Derived Factor-1α, compared to BM-MSCs.Conclusions: Overall, these data are anticipated to contribute to the better characterization of WJ-MSCs and BM-MSCs for potential clinical applications