Analysis of pathogenetic factors of persistent hypertension in patients with pheochromocytoma who underwent unilateral adrenalectomy

Wstęp W przypadku nadciśnienia tętniczego wywołanego guzem chromochłonnym metodą z wyboru jest leczenie chirurgiczne. Celem niniejszej pracy jest analiza czynników uczestniczących w patogenezie utrzymujących się podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego u chorych poddanych jednostronnej adrenalektomii z powodu guza chromochłonnego. Materiał i metody W analizowanej grupie 25 chorych średnia wartość najwyższego ciśnienia skurczowego (SBP) przed operacją wynosiła 232,6 ± 38,5 mm Hg, a rozkurczowego (DBP) 133,3 ± 22,2 mm Hg. U 40% chorych nadciśnienie tętnicze miało charakter stały, u 60% - napadowy. Średni największy wymiar guza w badaniach obrazowych wynosił 58,1 ± 19,6 mm. Czas obserwacji po adrenalektomii wynosił średnio 48,0 ± 28,4 miesiąca. Wyniki Spadek wartości najwyższego SBP po operacji był znamienny i wynosił średnio –85,9 ± 36,9 mm Hg, a DBP –44,1 ± 22,8 mm Hg. Wykazano dodatnią zależność pomiędzy obniżeniem się SBP i DBP po zabiegu i największym wymiarem guza. Przygodna wartość SBP mierzona u chorych po operacji wynosiła średnio 124,6 ± 18,3 mm Hg, a DBP 79,0 ± 9,2 mm Hg. U 56% chorych wartości przygodnego ciśnienia tętniczego wynosiły poniżej 140/90 mm Hg, co nie powodowało konieczności przyjmowania leków przeciwnadciśnieniowych. W grupie chorych wymagających farmakoterapii stwierdzono znamiennie dłuższy czas występowania nadciśnienia tętniczego przed adrenalektomią (średnio 76,3 ± 63,5 miesiąca wobec 30,5 ± 44,1 miesiąca) oraz starszy wiek w chwili operacji (średnio 46,4 ± 10,2 roku wobec 38,3 ± 9,8 roku). Wnioski Adrenalektomia u chorych z nadciśnieniem tętniczym i guzem chromochłonnym nadnercza prowadzi do trwałej poprawy najwyższych wartości SBP i DBP. Dłuższy czas trwania nadciśnienia przed operacją i starszy wiek chorych w chwili zabiegu przyczyniają się do uzyskania gorszych wyników adrenalektomii i konieczności stosowania farmakoterapii w celu utrzymania prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego w okresie pooperacyjnym.Background Surgery is a method of choice in the treatment of patients with pheochromocytoma. The aim of the study was to analyse factors which participate in pathogenesis of persistent hypertension in patients who underwent unilateral adrenalectomy due to pheochromocytoma. Material and methods In the analysed group of 25 patients mean value of maximal systolic blood pressure (SBP) before surgery was 232.6 ± 38.5 mm Hg, and diastolic (DBP) 133.3 ± 22.2 mm Hg. In 40% of patients arterial hypertension was permanent, and in 60% — paroxysmal. Mean maximal tumour size in diagnostic imaging was 58.1 ± 19.6 mm. Mean time of observation after adrenalectomy was 48.0 ± 28.4 months. Results A significant decrease of maximal SBP and DBP after surgery was achieved (–85.9 ± 36.9 and –44.1 ± 22.8 mm Hg respectively). A positive correlation between decrease of SBP and DBP after surgery and maximal tumour size was revealed. Accidental value of SBP measured in patients after surgery was 124.6 ± 18.3 mm Hg, and DBP — 79.0 ± 9.2 mm Hg. In 56% of patients accidental blood pressure values were lower than 140/90 mm Hg without any antihipertensive drugs. In patients who required pharmacological therapy significant longer duration of arterial hypertension before adrenalectomy (mean 76.3 ± 63.5 vs. 30.5 ± 44.1 months) and older age of patients at the time of surgery (mean 46.4 ± 10.2 vs. 38.3 ± 9.8 years) were observed. Conclusions In patients with arterial hypertension due to pheochromocytoma adrenalectomy leads to a permanent improvement of maximal values of systolic and diastolic blood pressure. Longer duration of arterial hypertension before surgery and older age of patients ignificantly contribute to worse results of adrenalectomy and necessity of antihipertensive therapy in order to keep blood pressure values in the normal range

Ocena przydatności skali Ferrari, House i MACS w rehabilitacji funkcji manualnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – doniesienie wstępne

Purpose: An attempt to verify the usefulness of the Ferrari, House, and MACS scales used to check the effects of improving manual functions of children with hemiplegic Cerebral Palsy (HCP).Material and methods: Eight children (5 boys and 3 girls) aged between 2 and 13 (mean age 6 years) diagnosed with HCP were examined. The assessment of the Ferrari, House, and MACS scales was performed while patients were on a rehabilitation of 3 weeks. Reevaluation took place at another camp. Each patient participated in rehabilitation camps at least twice a year. All children were classified to the specified level of functional according to the Ferrari, House, and MACS scales, on the grounds of observation of spontaneous activity while playing and the using different objects.Results: In 7 out of 8 tested children with HCP, there was an improvement of the paretic upper limb function. Five patients assessed according to the Ferrari scale at the highest level of functionality of the upper limb, also received the highest possible rating on the House and MACS scales.Conclusions: The results confirmed that the use of Ferrari, House, and MACS scales, allows us to check the effects of therapy, an assessment of upper limb functionality of children and adolescents with cerebral palsy, and also gives opportunity to plan further treatment. Use of the MACS scale (Manual Ability Classification System) provides a comprehensive and detailed analysis of the functional status of children with cerebral palsy, enabling an assessment of one of the most important aspects contained in the International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF), i.e., the aspect of functions.Cel badań: Próba weryfikacji przydatności skal Ferrari, House i MACS do oceny efektów usprawniania funkcji manualnych u dzieci z hemiparezą spastyczną mózgowego porażenia dziecięcego (MPDz). Materiał i metody: Badaniami objęto 8 dzieci (5 chłopców i 3 dziewczynki) w wieku od 2 do 13 lat (średnia wieku 6) z rozpoznaną hemiparezą MPDz. Oceny skalami Ferrari, House i MACS dokonywano w czasie, gdy pacjenci przebywali na 3 tygodniowym turnusie rehabilitacyjnym. Ponowna ocena miała miejsce na kolejnym z turnusów. Każdy pacjent uczestniczył w turnusach rehabilitacyjnych co najmniej 2 razy w roku. Badanych kwalifikowano do określonego poziomu funkcjonalnego według skal Ferrari, House i MACS na podstawie obserwacji ich spontanicznej aktywności w czasie zabawy oraz podczas posługiwania się różnymi przedmiotami. Wyniki: U 7 na 8 badanych doszło do poprawy funkcji kończyny górnej niedowładnej. Pięciu pacjentów ocenionych zostało według skali Ferrari na najwyższym poziomie funkcjonalności kończyny górnej, również najwyższą możliwą ocenę otrzymali w skali House i MACS. Wnioski: Wyniki badań potwierdziły, że stosowanie skal Ferrari, House i MACS umożliwia sprawdzenie efektów terapii, ocenę funkcjonalności kończyn górnych u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem, a także daje możliwość planowania dalszego leczenia. Stosowanie skali MACS (Manual Ability Classiffication System) zapewnia kompleksową i szczegółową analizę stanu funkcjonalnego dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, umożliwiając ocenę jednego z ważniejszych aspektów zawartych w Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF), czyli aspektu funkcji

Zgłaszalność na poziom diagnostyczny dzieci objętych Programem Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce z podziałem na województwa

Wstęp: Dzięki Programowi Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) dzieci rodzące się na terenie Polski objęte są bezpłatnym badaniem przesiewowym słuchu. W latach 2006–15 średnia roczna liczba dzieci z badaniem przesiewowym słuchu wyniosła 373,477. Z przeprowadzonej analizy Centralnej Bazy Danych (CBD) PPPBSuN wynika, że zaledwie 55,8% dzieci zgłasza się na badania kontrolne do specjalistycznych ośrodków. Cel: Celem poniższej pracy jest analiza danych dotycząca zgłaszalności dzieci na poziom diagnostyczny PPPBSuN w poszczególnych regionach Polski z podziałem na województwa oraz próba identyfikacji różnic i podobieństw pomiędzy obszarami. Wyniki: Analizą objęto grupę 182 978 dzieci zarejestrowanych w CBD PPPBSUN pomiędzy 1 czerwca a 30 listopada 2014 r., wśród której znajdowało się 15 049 dzieci wymagających wizyty na poziomie diagnostycznym Programu. 7 888 dzieci nie zgłosiło się na dalszą diagnostykę do ośrodków II poziomu PPPBSuN. Z tej grupy wybrano losowo 3 239 dzieci w celu przeprowadzenia ankiety telefonicznej wśród ich rodziców. Analiza statystyczna danych uzyskanych z ankiety wskazuje, że szacowana zgłaszalność na II poziom wynosi 83,6%. Wnioski: Dzięki przeprowadzonej ankiecie telefonicznej wykryto nieścisłości we wprowadzaniu danych do CBD. Najwięcej nieprawidłowości dotyczyło gromadzenia w CBD informacji na temat nieprawidłowego wyniku badania OAE, a także braku przeprowadzonego badania

Follow-up on the diagnostic level of children covered by the Universal Neonatal Hearing Screening Program in Poland, divided into voivodships

Introduction: Thanks to the Polish Universal Neonatal Hearing Screening Program (PUNHSP), all newborns in Poland undergo a free, screening hearing examination. Between 2006 and 2015, the average number of tested children per year was 373,477. According to the analysis of The Central Database (CDB), only 55.8% of the children attended the detailed hearing examinations at the second level of the Program. Aim: The aim of this study is to analyse the dates concerning the attendance of the children at the diagnostic level of PUNHSP in different regions of Poland. Materials and methods: To conduct an analysis of this fact and find out the reasons for low attendance at the second level in 2015, a telephone survey questionnaire was developed for parents who had not registered their babies for further consultation – 3,239 randomly selected parents. Results: The analysis revealed that the number of children examined at the second diagnostic level of the program is in fact much higher than the results of The Central Database show. The actual number is 83.6% as opposed to 55.8%. As a result of the telephone questionnaire some inaccuracies in the input data to the CDB were detected. The main errors in gathering the information for the CDB were incorrect OAE test result and no examination performed. C onclusion: In Poland the worst results (i.e. questionnaire results compared to CDB) for the attendance at the diagnostic level were shown in Pomorskie, Lubelskie, Mazowieckie and Podlaskie regions. In many cases there was a large discrepancy between the reality and the information in the CDB. The improvement of clarity concerning the CDB application is important in order to minimise the possibility of malformation in the CDB