Een integrale aanpak van preventie vraagt om een sterke verbinding met de eerste lijn

Sinds het Ottawa Charter van de WHO uit 1986 wordt er al gepleit voor een integrale aanpak van gezondheidsvraagstukken als we een rechtvaardig en effectief gezondheidsbeleid willen realiseren [1]. Uit het oogpunt van rechtvaardigheid moeten de gezondheidsverschillen worden opgeheven. Tegelijkertijd weten we dat gezondheidsverschillen hardnekkig zijn en moeilijk zijn op te lossen [2]. Het vraagt om politieke keuzen en is nadrukkelijk een verantwoordelijkheid van alle maatschappelijke sectoren, en niet alleen van de gezondheidszorgsector. Een integrale aanpak vergt volgens het Ottawa Charter een gezondheidsbeleid waarin aandacht is voor een gezonde sociale en fysieke omgeving, participatie, focus op empowerment van de burgers en samenwerking tussen de curatieve en preventieve sector. Voor dit laatste aspect is een sterke eerstelijnsgezondheidszorg cruciaal. Deze brede benadering heeft in 2019 nog niets aan actualiteit ingeboet. Sterker nog: tijdens de jongste WHO-bijeenkomst in Astana eind 2018 werd zij door alle lidstaten bevestigd. In het door Pharos ondersteunde ‘Gezond in …’-programma, dat de lokale aanpak van gezondheidsachterstanden in GIDS-gemeenten stimuleert, zien we dit gedachtegoed naadloos terug in de vijf sporen en acht pijlers, die als uitgangspunt voor dit programma worden gegeven [3].Vanuit het perspectief van gezondheidsbevordering is het spoor waarin de samenwerking tussen preventie en zorg wordt bepleit relatief het minst uitgewerkt. Dat heeft niet te maken met het belang dat aan deze samenwerking wordt gehecht: beleidsmakers en gezondheidsbevorderaars wijzen al jaren op de potentie voor gezondheidsbevordering van deze samenwerking. De curatieve sector, en zeker de eerste lijn, ziet dagelijks de mensen met chronische aandoeningen bij wie leefstijlaspecten een belangrijke rol spelen. En we weten dat roken, overgewicht en te weinig bewegen beduidend meer voorkomen bij mensen met een lage SES dan bij mensen met een hoge SES [4]. Mensen met een lage SES komen bovengemiddeld vaak met gezondheidsklachten bij de huisarts. Die is daarmee een ideale ‘vindplaats’. Dat biedt voor de huisarts als gezins- en levenslooparts goede ingangen voor in het bijzonder selectieve preventie en het aanspreken en motiveren van mensen om hun leefstijl te verbeteren.In de praktijk van de eerste lijn blijkt dat vaak helemaal niet zo makkelijk. De afstand tot de publieke gezondheid en de gezondheidsbevorderende taken van de GGD is vaak groot. De circuits zijn relatief gescheiden en men spreekt niet dezelfde taal. De dominantie van de individueel gerichte geneeskunde maakt een meer collectieve en integrale aanpak niet vanzelfsprekend. En aan de andere kant hebben collectieve leefstijlprogramma’s vaak geen aandacht voor contextuele factoren die gezond gedrag belemmeren. De verschillen in financiering van de zorg door de zorgverzekeraars en de publieke gezondheid door de gemeente geven ook niet de juiste prikkels om samen te werken

A set of pedagogical recommendations for improving the integrated approach to childhood overweight and obesity: A Delphi study

Background: Tackling the increasing global problem of childhood overweight and obesity requires an integrated approach. Studies increasingly emphasize the importance of the parents' role in interventions designed to prevent overweight in children. The aim of this study was to develop a unified set of recommendations for healthy parenting practices that can be applied by all professionals who work with children age 4-13 years and can contribute to strengthening the integrated approach to childhood overweight. Methods: A modified Delphi procedure was used to reach consensus regarding what these pedagogical recommendations should encompass. The 30 panelists were professionals and researchers who work with children age 4-13 in the domains of health care, overweight, parenting, education, nutrition, and/or sports. The procedure consisted of: i) extracting existing pedagogical recommendations from national guidelines and professional protocols, ii) appraising and prioritizing these recommendations in terms of relevance through two rounds of questionnaires, and iii) meeting to discuss and approve the set of recommendations. Results: Consensus was reached for one set of eleven pedagogical theme-based recommendations designed to support and instruct parents how to stimulate healthy energy balance-related behaviors in their child. Each recommendation contained information regarding: i) which behaviors in the child and/or parent are important, ii) why this is important, and iii) how parents can stimulate this behavior by applying parenting skills in daily life. The eleven themes were: modeling, positive parenting, breakfast, varied diet, sugar-sweetened beverages, snacks, physical activity, playing sports, quantity of screen time, screen time during meals, and sleep. Conclusion We developed a set of recommendations for healthy parenting that can be used by various professionals working with children age 4-13 and can contribute to creating an integrated approach to childhood overweight. We also developed a web-based app called “Recommendations for Healthy Parenting” as a convenient tool for following these recommendations

Parents' underestimation of their child's weight status. Moderating factors and change over time: A cross-sectional study

BACKGROUND: Parents' underestimation of their child's weight status can hinder active participation in overweight prevention programs. We examined the level of agreement between the parents' perception of their child's weight status and the child's actual weight status, moderating factors, and change over time. METHODS: This cross-sectional study used data collected in 2009 (n = 8105), 2013 (n = 8844) and 2017 (n = 11,022) from a community-based survey conducted among parents of children age 2-12 years in the Netherlands. Parents classified their perception of their child's weight status on a 5-point Likert scale. In 2009 and 2013, the child's BMI was calculated from self-reported data by parents. The level of agreement between the parent's perception of the weight status and the actual weight status was examined using Cohen's kappa. The role of demographic factors on parents' perception were examined using logistic regression. RESULTS: In 2009, 2013 and 2017, 6%, 6% and 5% of the parents, respectively, classified their child as heavy/extremely heavy. In 2009 and 2013, 64.7% and 61.0% of parents, respectively, underestimated the weight status of their overweight child. This was even higher among parents of obese children. Overall, the agreement between the parents' perception and the actual weight status improved from 2009 (kappa = 0.38) to 2013 (kappa = 0.43) (p<0.05), but remained unsatisfactory. The parents' underestimation of their child's overweight/obesity status was associated with the child's age in 2009 and 2013 (2-7 years; OR: 0.18), the child's gender in 2009 (male; OR: 0.55), and the parents' education level in 2009 (middle and high education; OR: 0.56 and 0.44 respectively). CONCLUSIONS: Parents' underestimation of their child's weight status remains alarmingly high, particularly among parents of young, obese children. This underestimation is a barrier to preventing childhood overweight/obesity. Healthcare professionals should take this underestimation into consideration and should actively encourage parents to take steps to prevent overweight/obesity in their children

Het persoonlijke en het collectieve in balans : effectieve preventie vraagt om verbinding tussen zorg en publieke gezondheid

Contains fulltext : 213877.pdf (publisher's version ) (Open Access)Rede uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Persoonsgerichte preventie aan de Radboud Universiteit/het Radboudumc op vrijdag 7 juni 201

Preffi 2.0: health promotion effect management instrument : development, validity, reliability and usability

Item does not contain fulltextUniversiteit Maastricht, 12 mei 2005Promotores : Hosman, C.M.H., Kok, G.J.186 p

Ontwikkeling van een kwaliteitsinstrument voor de effectiviteit van gvo - preventie-programma's

Item does not contain fulltex

Towards an integrated community approach of overweight prevention: the experiences of practitioners and policymakers

BACKGROUND: Fighting overweight effectively asks for a community-based coherent integrated approach. The first step in improving the local prevention of overweight is to retrieve practice-based information on the interventions used and the experiences of practitioners. OBJECTIVES: A variety of practitioners and policymakers in three different cities in The Netherlands were interviewed to investigate: what kind of interventions are used in practice today? What is helpful and what does not to implement these interventions? What is needed? How is the collaboration between the parties involved? METHODS: Three observers classified all statements systematically according to the four categories from the implementation model by Fleuren M, Wiefferink K, Paulussen T (Determinants of innovation within health care organizations: literature review and Delphi study. Int J Qual Health Care 2004; 16: 107-123). RESULTS: In Nijmegen, 29 interventions for the prevention or treatment of overweight were identified for the target group youth and 22 for adults. In Wijchen, these were, respectively, 22 and 13 interventions, and in Maasdriel, 24 interventions were found for youth. Most interventions addressed healthy eating and/or physical activity, a few paid attention to psychological or pedagogical aspects. Most participants were satisfied with the intervention(s) they used. For the question 'what does not work?', 61% of the answers were related to characteristics of the organization or social and political context of the intervention. Merely, all sectors expressed difficulties in involving parents. CONCLUSIONS: Many different interventions are applied in everyday practice within each city, but in a fragmented way. Too little attention is being paid to pedagogical aspects and to involving parents in preventing overweight

Mirror meetings with frail older people and multidisciplinary primary care teams: Process and impact analysis

Contains fulltext : 209474.pdf (publisher's version ) (Open Access