Effect of high-fat diet on the various morphological parameters of the ovary

topal, fatma/0000-0003-3491-4970WOS: 000523594600010PubMed: 32274250Increased food consumption rich in fat and carbohydrate and sedentary lifestyle have seriously increased the rates of obesity and obesity-associated diseases in developed countries. Female mice with diet-induced obesity exhibit infertility and thus can serve as a model for human polycystic ovary syndrome. The aim of the present study was to examine how ovary is affected by diet-induced obesity. The effects of high-fat diet (HFD) on ovary morphology in mice fed with HFD were investigated using unbiased stereological methods. The ovary of mice fed with HFD (n=8, C1090-60, Altromine) for 9 weeks, were compared with that of mice fed with standard chow diet (n=8, C1090-10, Altromine). Stereological parameters were obtained in diestrus cycle. The samples were processed through routine and standard paraffin embedding and were serially sectioned in 5-mu m thickness then, every 10th section was saved, stained with Crossman's triple stain for counting and measuring. In all sampled sections mean follicle numbers, diameters, total ovarian volume cortex to medulla ratio (Vv), ovum to cell ratio in secondary follicle were examined in all sampled sections. The present results showed that weight of ovarian and amount of intraperitoneal adipose tissue and the body weight markedly increased in obese mice when compared with control groups. Moreover, follicle numbers (except primordial follicles) and diameters were significantly increased in obese mice. Cortex to medulla ratio (Vv) and ovum to cell ratio in secondary follicle were also considerably different between experimental and the control groups. The present findings indicate that obesity adversely affects overall ovarian morphology.Eskisehir Osmangazi University Research Projects Center [2014-586]The present study was also financially supported by Eskisehir Osmangazi University Research Projects Center with the project code 2014-586

Liyofilizasyon Amaçlı Kullanılan Sulandırıcıların Koç Spermasının DNA Bütünlüğü Üzerine Etkisi

DNA hasarının belirlenebilmesi, sperma saklama yöntemlerinin geliştirilmesi açısından önemlidir. Biz çalışmamızda farklı liyofilizasyon medyumları kullanılarak saklanan sperm hücrelerinin DNA bütünlüğünün değerlendirilmesinde akridin oranj (AO) ve therminal deoxynucleotidyl transferase-medited dUDP nick and labelling (TUNEL) floresan boyama yöntemlerini kullandık. Koçlardan alınan sperma dört gruba bölündü ve her bir grup: I) %10 fötal buzağı serumu (FCS) içeren TCM 199 solüsyonu II) %10 FCS ve 0,2 mol/L trehaloz içeren TCM 199 solüsyonu III) 50 mmol/L NaCl ve EGTA [Ethylen glycol-bis (β-aminoethyl ether)-N, N, N, N,-tetraacetic acid] 10 mmol/L Tris solüsyonu ve IV) %20 yumurta sarısı ve %7 gliserol içeren Tris bazlı solüsyonlardan biri ile konsantrasyonu 10 x 106 spermatozoa/100 μL olacak şekilde sulandırıldı. Taze alınan spermada DNA fragmentasyon oranı AO ve TUNEL yöntemlerinde sırasıyla %2,0 ±1,2 ve %3,8±3,7 olarak tespit edildi (P>0.05). AO ve TUNEL yöntemiyle değerlendirilen liyofilizasyon sonrası DNA bütünlüğüne sahip spermatozoa oranlarının, sulandırıcı farklılığına göre etkilenmediği tespit edildi (P>0.05). Aynı şekilde her iki boyama yöntemi karşılaştırıldığında, liyofilizasyon sonrası elde edilen DNA bütünlüğünün değerlendirilmesinde AO ve TUNEL sonuçlarının istatistiksel olarak farklı olmadığı belirlendi (P>0.05). Çalışmamızın sonuçları; sulandırıcı gruplarından her birinin koç spermasının liyofilizasyonu için uygun olduğunu ve her iki boyama yönteminin de tercih edilebileceğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: koç sperması, liyofilizasyon, DNA bütünlüğü, tunel, akridin oran