HAP (hidroksiapatit) ile güçlendirilmiş deneysel kompozitlerin fiziksel özelliklerinin incelenmesi

1. ÖZETDiş Hekimliği’nde kompozit bio-malzemeler dişlerin yeniden kazanılması ve restorasyonunda kullanılır. Rezin temelli kompozitler; kimyasal ve/veya ışık ile polimerize olabilen bir “organik matriks” ve bu matriks içinde karıştırılan inorganik dolduruculardan oluşmaktadır. Kompozit malzemelerin geliştirilmesinde, esas odaklanma “dolgu fazı” üzerine olmuştur. Dişin mineral fazının esas olarak hidroksiapatit (HAP)’ten oluşması ve biyouyumluluğu sebebiyle, aynı zamanda doğası gereği radyoopaklığı, gelişmiş cilalanabilme özelliği, doğal dişe yakın sertliği sayesinde gelişmiş aşınma direnci ve çoğunlukla kullanılan diğer dolduruculardan ucuz olması özellikleri sentetik HAP’in rezin bazlı dental kompozit rezinler için uygun inorganik doldurucu olarak kullanılmasının temel nedenlerindendir. Bu çalışmada dental restorasyonlar için inorganik doldurucu olarak kullanılan HAP’in farklı oranlarda kullanıldığı kompozit rezin malzemeler, kamforokinon ve dimetil aminoetil metakrilat foto başlatıcı bileşimi içeren Bis-GMA ve TEGDMA organik matriksi kullanılarak hazırlanmıştır. Alüminyum oksit ve zirkonyum oksit inorganik doldurucuların bu sisteme olan etkileri de çalışılmıştır. Rheomix R600 karıştırma cihazına sahip ThermoHaake PolyDrive kullanılarak hazırlanan numuneler kalıplanarak ışık ile polimerize edilmiş ve sonra da fiziksel özelliklerinin belirlenmesi amacıyla mekanik ve su testlerine tabi tutulmuşlardır. Elde edilen mekanik ve fiziksel değerlerin piyasada bulunan konvansiyonel kompozit rezinlerle karşılaştırılması amacıyla nano-hibrit kompozit Voco (Grandio) ve Kerr (Premise), hibrit kompozit olarak da Herculite (Kerr) ve Voco (X-trafil) rezin materyallerine de aynı testler uygulanmıştır.Çalışmanın sonucunda uygulanan kompozit hazırlama yönteminde başarılı olunmuş ve hazırlanan deneysel kompozitlerin Vickers sertlik, Young modulü ve bükülme direnci değerlerinin konvansiyonel ticari rezinlerin fiziksel özelliklerine yakın oldukları görülmüştür. Tezin son bölümünde, elde edilen değerlerin nedenleri ve mikro-yapı SEM fotoğrafları birlikte yorumlanmıştır. 2. SUMMARYINVESTIGATION OF PHYSICAL PROPERTIES OF EXPERIMENTAL COMPOSITES REINFORCED WITH HAP (HYDROXYAPATITE)In dentistry, composite biomaterials are used to restore teeth. The resin-based composites are composed of inorganic fillers blended into a matrix of a chemically and/or photo-polimerizable “organic matrix”. In the development of composite materials, the main focus has been on the “filler phase”. The mineral phase of teeth is mainly hydroxyapatite (HAP). The use of HAP in restorative dentistry offers several promising advantages; intrinsic radio-opaque, enhanced polishability and improved wear perormance, hardness value similar to that of teeth, less expensive than most of the inorganic fillers in use today.In this study, composite resin materials with different amounts of HAP were prepared together with Bis-GMA and TEGDMA “organic phase” containing camphroquinone and dimethyl aminoethyl metacrylate photo-initiators. The effects of aluminum oxide and zirconium oxide to this composite system were also studied. Samples prepared by means of ThermoHaake PolyDrive with Rheomix R600 were polymerized using a light source and mechanical and water uptake tests were applied for the determination of physical properties. For the comparison purposes of the obtained experimental values, nano-hybrid composites Voco (Grandio) and Kerr (Premise) and hybrid composites Herculite (Kerr) and Voco (X-trafil) resins were also tested.At the end of the study, the preparation method applied has been successful and it was seen that Vickers hardness values, Young modulus and flexural strength values were close to that of conventional resin composites. At the later part, the reasons for all the obtained data were discussed together with the micro-structure SEM pictures

HAP (hidroksiapatit) ile güçlendirilmiş deneysel kompozitlerin fiziksel özelliklerinin incelenmesi

1. Diş Hekimliği’nde kompozit bio-malzemeler dişlerin yeniden kazanılması ve restorasyonunda kullanılır. Rezin temelli kompozitler; kimyasal ve/veya ışık ile polimerize olabilen bir “organik matriks” ve bu matriks içinde karıştırılan inorganik dolduruculardan oluşmaktadır. Kompozit malzemelerin geliştirilmesinde, esas odaklanma “dolgu fazı” üzerine olmuştur. Dişin mineral fazının esas olarak hidroksiapatit (HAP)’ten oluşması ve biyouyumluluğu sebebiyle, aynı zamanda doğası gereği radyoopaklığı, gelişmiş cilalanabilme özelliği, doğal dişe yakın sertliği sayesinde gelişmiş aşınma direnci ve çoğunlukla kullanılan diğer dolduruculardan ucuz olması özellikleri sentetik HAP’in rezin bazlı dental kompozit rezinler için uygun inorganik doldurucu olarak kullanılmasının temel nedenlerindendir. Bu çalışmada dental restorasyonlar için inorganik doldurucu olarak kullanılan HAP’in farklı oranlarda kullanıldığı kompozit rezin malzemeler, kamforokinon ve dimetil aminoetil metakrilat foto başlatıcı bileşimi içeren Bis-GMA ve TEGDMA organik matriksi kullanılarak hazırlanmıştır. Alüminyum oksit ve zirkonyum oksit inorganik doldurucuların bu sisteme olan etkileri de çalışılmıştır. Rheomix R600 karıştırma cihazına sahip ThermoHaake PolyDrive kullanılarak hazırlanan numuneler kalıplanarak ışık ile polimerize edilmiş ve sonra da fiziksel özelliklerinin belirlenmesi amacıyla mekanik ve su testlerine tabi tutulmuşlardır. Elde edilen mekanik ve fiziksel değerlerin piyasada bulunan konvansiyonel kompozit rezinlerle karşılaştırılması amacıyla nano-hibrit kompozit Voco (Grandio) ve Kerr (Premise), hibrit kompozit olarak da Herculite (Kerr) ve Voco (X-trafil) rezin materyallerine de aynı testler uygulanmıştır. Çalışmanın sonucunda uygulanan kompozit hazırlama yönteminde başarılı olunmuş ve hazırlanan deneysel kompozitlerin Vickers sertlik, Young modulü ve bükülme direnci değerlerinin konvansiyonel ticari rezinlerin fiziksel özelliklerine yakın oldukları görülmüştür. Tezin son bölümünde, elde edilen değerlerin nedenleri ve mikro-yapı SEM fotoğrafları birlikte yorumlanmıştır. 2. SUMMARY INVESTIGATION OF PHYSICAL PROPERTIES OF EXPERIMENTAL COMPOSITES REINFORCED WITH HAP (HYDROXYAPATITE) In dentistry, composite biomaterials are used to restore teeth. The resin-based composites are composed of inorganic fillers blended into a matrix of a chemically and/or photo-polimerizable “organic matrix”. In the development of composite materials, the main focus has been on the “filler phase”. The mineral phase of teeth is mainly hydroxyapatite (HAP). The use of HAP in restorative dentistry offers several promising advantages; intrinsic radio-opaque, enhanced polishability and improved wear perormance, hardness value similar to that of teeth, less expensive than most of the inorganic fillers in use today. In this study, composite resin materials with different amounts of HAP were prepared together with Bis-GMA and TEGDMA “organic phase” containing camphroquinone and dimethyl aminoethyl metacrylate photo-initiators. The effects of aluminum oxide and zirconium oxide to this composite system were also studied. Samples prepared by means of ThermoHaake PolyDrive with Rheomix R600 were polymerized using a light source and mechanical and water uptake tests were applied for the determination of physical properties. For the comparison purposes of the obtained experimental values, nano-hybrid composites Voco (Grandio) and Kerr (Premise) and hybrid composites Herculite (Kerr) and Voco (X-trafil) resins were also tested. At the end of the study, the preparation method applied has been successful and it was seen that Vickers hardness values, Young modulus and flexural strength values were close to that of conventional resin composites. At the later part, the reasons for all the obtained data were discussed together with the micro-structure SEM pictures

Wild Salmo trutta labrax from the Bıçkı Stream in the Marmara Region: Gamete Quality and First Reproduction Under Aquaculture Conditions

In this study, the quality and reproductive success of wild Black Sea Trout (Salmo trutta labrax) were investigated. In total 32 wild trout (27.3±13.6 g and 13.9±2.3 cm) from the Bıçkı Stream in Kocaeli Province in the Marmara Region were kept in circular fiberglass outdoor flow-through tanks (1.5m ø) at the mean water temperature of 11.8±4.5 °C. In November 2016, when the water temperature was 8.4 °C, the first spawning of wild trout occurred. Sperm volume (ml), Motility (%) and VCL (μm/sec) values were determined to be 7.5±2.5, 70.42±0.83 and 70.35±3.98, respectively. The weight (g), total fecundity and egg diameter (mm) values of female fish were listed to be 513.75±78, 1.171±171, and 3.84±0.02, respectively. In the experiment, 5.859 wild Black sea trout eggs were fertilized. The eyed-egg stage occurred 24 days (288 day-degree) post fertilization and the survival rate from fertilization to the eyed-stage was 28%. Wild Black Sea trout larvae from P1 (Paternal Generation) hatched 48 days after fertilization with the hatching rate of 7%

Marginal Bone Loss Around Early-Loaded SLA and SLActive Implants: Radiological Follow-Up Evaluation Up to 6.5 Years

PURPOSE The aim of this study was to compare marginal bone loss around early-loaded SLA and SLActive tissue-level implants (Straumann Dental Implants; Institut Straumann AG, Basel, Switzerland) after a mean of 81-month follow-up period. MATERIAL AND METHODS One hundred seven SLA and 68 SLActive implants were placed in 55 patients and loaded with final restoration after 8 and 3 weeks of healing time, respectively. Marginal bone loss around implants was determined radiographically at initial and after a mean observation time ranging between 20 and 81 months. The effect of location (mandible vs maxilla), smoking habit, sex, implant length and diameter, and the type of prosthesis on the marginal bone loss was evaluated. RESULTS The overall cumulative survival rate was 98.2% being 99% for SLA implants and 97% for SLActive implants. After 20-month follow-up period, mean marginal bone loss values for the SLA and SLActive implants were 0.24 and 0.17 mm, respectively. After 81 months, mean marginal bone loss for the SLA and SLActive implants reached 0.71 and 0.53 mm, respectively. Marginal bone loss was affected by the length and type of implant and patients' smoking habit after a mean observation time of 20 months. However, none of the parameters had any significant effect on the marginal bone loss after a follow-up period of 81 months. CONCLUSION With both SLA and SLActive implants, successful clinical results could be achieved up to 6.5 years of follow-up period

Gökkuşağı Alabalığının (Oncorhynchus mykiss) Sperm Kalitesinde Bilgisayarlı Otomatik Sperm Analiz Sisteminde (CASA) Leja ve Makler Lamlarının Performansının Karşılaştırılması

Bu çalışmada gökkuşağı alabalığının (Oncorhynchus mykiss) spermine ait motilite ve motiliteye ait kinematik parametrelerin Bilgisayarlı Otomatik Sperm Analiz Sistemi (CASA) ile incelenmesinde farklı lamların kullanılmasının sonuçlar üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Motilite ve parametreleri, oda sıcaklığında CEROS II (Hamilton-Thorne, Beverly, MA, USA) yazılım sistemine bağlı ışık mikroskobu (CX41, Olympus, Japan) ile incelenmiştir. Sperm örnekleri beş erkek balıktan abdominal masaj yöntemi ile balıkların üreme döneminde toplanmış ve Leja 2 (20 µl deep, Leja Products, Netherlands) ve Makler (10 µl deep, Sefi-Medical Instrument, Haifa, Israel) olmak üzere iki farklı lam kullanılarak analiz edilmişlerdir. Sperm örneklerinde toplam motilite (%), ve hız parametrelerinden eğrisel hız olarak ifade edilen VCL (µm/s) analiz edilmiştir. Dölleme çalışması için, bir dişi balıktan alınan yumurtalar (toplam 550 g, 7500 yumurta) beş eşit parçaya bölünmüştür. Bölünen yumurtaların her bir bölümü (1500 yumurta) analize tabi tutulan sperm örnekleri (5 ml) ile döllenmiştir. Dölleme, inkübasyon ve döllenme oranı prosedürleri, alabalık yetiştiriciliği için kullanılan rutin uygulama prosedürü altında gerçekleştirilmiştir. Döllenme yüzdesi her yumurta grubu için ˃%80 olarak bulunmuştur. İncelenen sperm örneklerinde Makler lamın kullanılması ile sperm motilite değerleri %26-45 arasında değişiklik göstermişken; Leja 2 lamı kullanılarak incelenen sperm örneklerinde her bir balıkta motilite değeri %90 ve üzeri bulunmuştur. Analiz esnasında iki farklı lam kullanılmasının motilite sonuçlarının belirlenmesini etkilediği bulunmuştur. Motilite sonuçları ve dölleme sonuçları karşılaştırıldığında ise Leja 2 lamı ile incelenen örneklerin motilite sonuçları döllenme oranı ile örtüştüğü ve daha kararlı sonuçlar verdiği görülmüştür. Motilite sonuçları ile yapılan istatistiksel değerlendirmede Leja 2 ve Makler lamlarından elde edilen sonuçlar arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0.05)