Book Review: Cross-Border Partnerships in Higher Education: Strategies and Issues

None

The Turkish Higher Education System from the Kaleidoscope of Martin Trow

The present study examines the Turkish higher education system using Martin Trow’s ten-aspect transition model from elite to mass to universal access in higher education. Using a semi-structured interview form, 13 eminent people in the higher education sector, including executive board members of the Council of Higher Education, government officials, university administrators and faculty members, and representatives from major educationrelated non-governmental organizations, were interviewed. Qualitative data was analyzed through descriptive analysis. Findings revealed that the Turkish higher education system has been under the influence of politics and vulnerable to threats from the continuously changing political landscape due to its centralized, non-autonomous structure. Problems arising from the rapid increase in the number of higher education institutions and the expansion of the system are more visible today in every segment of the system, from attitudes toward access and the role of the universities attributed by public, issues with diversity and equity in access, and central student selection and placement mechanisms. Additionally, problems related to state control and the centralized structure of the system, failures in institutional governance, and the lack of institutional autonomy as well as problems related to curriculum, forms of instruction, and the lack of mechanisms for quality control and accountability in the institutions were also discussed. Recommendations for further research and policy were providedRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birim

Defining Quality in Teacher Education: Initial Lessons from Turkish Public Higher Education Institutions

The Turkish education system has confronted radical changes over the last fifteen years, as well as problems associated with it. In this context, the Turkish teacher education system attracts a lot of attention due to its role as the main teacher provider. Specifically, the quality of the teachers and the programs used to train them are being questioned. The biggest barrier to resolve these questions is a lack of consensus on the definition of "quality," and the purpose of the general research design is to bring together various perspectives and examine them individually in relation to the quality of Teacher Education Programs (TEPs). Due to time limitations, this study examines only the embedded perceptions of key academic stakeholders regarding academic quality. A survey was administered to 31 academic administrators, 80 faculty members and 569 students. The research method is quantitative, and uses the Multinomial Probit and Ordered Probit models discussed by Long and Freese (2006) for analysis. Using Harvey and Green typology (1993), a stakeholder model was created, and perspectives on quality were categorized into three general quality views associated with stakeholder groups: the Public View, the Management View and the Academic View. In phase 1, findings revealed that while key academic stakeholders generally agreed on the importance of these three perspectives with high ratings, on their number one choice 75% considered the Academic View the most important. There was no significant difference between administrators and students, or between faculty and students. Phase 2 revealed some statistically significant relationships between the participants' academic positions -academic administrator, faculty member or student- and their level of agreement with the three academic quality components: Student Quality, Faculty Quality, and Curriculum Quality. Findings also revealed some significant relationships between participants’ academic positions and their number one choice among the three academic quality components

Intercultural effectiveness of international and Domestic University Students: A case of Turkey

Among the vast and diverse discussions and research on international students, the intercultural status of university students holds a special place in terms of integration and academic success. One of the discussions is the intercultural competencies of the students in higher education. In this respect, this study aims to compare the intercultural effectiveness of international and domestic students, as well as examine their intercultural effectiveness status in terms of different background characteristics. The data were collected from a public university in Turkey using the Intercultural Effectiveness Scale developed by Portalla and Chen. The findings revealed that international students compared with domestic counterparts show a higher level of intercultural effectiveness. Additionally. some background characteristics are significant predictors of the intercultural effectiveness of university students: grade level, parent's nationality, being and living in a foreign country. and having a close friend(s) from a different culture. Some research and policy recommendations are provided

Martin Trow’un Kaleydoskop’undan Türk Yükseköğretim Sistemi

The present study examines the Turkish higher education system using Martin Trow’s ten-aspect transition model from elite to mass to universal access in higher education. Using a semi-structured interview form, 13 eminent people in the higher education sector, including executive board members of the Council of Higher Education, government officials, university administrators and faculty members, and representatives from major education-related non-governmental organizations, were interviewed. Qualitative data was analyzed through descriptive analysis. Findings revealed that the Turkish higher education system has been under the influence of politics and vulnerable to threats from the continuously changing political landscape due to its centralized, non-autonomous structure. Problems arising from the rapid increase in the number of higher education institutions and the expansion of the system are more visible today in every segment of the system, from attitudes toward access and the role of the universities attributed by public, issues with diversity and equity in access, and central student selection and placement mechanisms. Additionally, problems related to state control and the centralized structure of the system, failures in institutional governance, and the lack of institutional autonomy as well as problems related to curriculum, forms of instruction, and the lack of mechanisms for quality control and accountability in the institutions were also discussed. Recommendations for further research and policy were provided.Bu çalışmada, Türk yükseköğretim sistemi, Martin Trow’un on boyutlu elit yükseköğretimden kitlesel ve evrensel erişime geçiş modeli kullanılarak incelenmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak yükseköğretimle ilişkili 13 duayen isimle görüşmeler yapılmıştır. Katılımcılar arasında YÖK yürütme kurulu üyeleri, ilgili kamu kurumlarından üst düzey yöneticiler üniversite yöneticileri, öğretim üyeleri ve eğitim ile ilgili çalışmalar yapan başlıca sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri bulunmaktadır. Araştırma verileri betimleyici analiz yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Bulgular, Türk yükseköğretim sisteminin bugüne kadar hep siyasetin etkisi altında olageldiğini ve merkezi ve otonom olmayan yapısıyla sürekli değişen siyasi tehditlere karşı kırılgan olduğunu ortaya koymaktadır. Yükseköğretimdeki genişleme ve üniversite sayılarındaki ani artış ile ilişkili problemler; erişime yönelik algıdan halkın yükseköğretime biçtiği role, çeşitlilik ile ilişkili sorunlardan erişimde eşitliğe ve merkezi öğrenci seçme ve yerleştirme mekanizmasına kadar bütün alanlarda bugün daha belirginleşmiş durumdadır. Bunun yanında, devlet kontrolü ve sistemin merkeziyetçi yapısı ile ilişkili problemler, üniversitelerdeki kurumsal yönetim sorunları ve kurumsal otonomi eksikliği ile müfredat ve öğretim yöntemleri ile ilgili problemler, kalite kontrol ve hesap verebilirlik mekanizmalarının eksikliği gibi konular da tartışılmıştır. İleriye dönük araştırma ve politika önerilerinde bulunulmuştur

Amerika Birleşik Devletleri Eğitim Fakültelerinde Klinik Öğretim Üyeleri: Genel Bir Bakış

Amerika Birleşik Devletleri yükseköğretim sisteminde “klinik öğretim üyeliği”, farklı alan ve bölümlerde farklı akademik personel pozisyonlarını tanımlama amacı ile kullanıla gelmiştir. Bu çeşitliliğe rağmen, temelde, klinik öğretim üyeliği, teori ve pratik arasındaki boşluğu doldurmak ve profesyonel okullar veya meslek eğitimi veren fakülteler diye tanımladığımız yükseköğretim kurumlarına pratik ve tecrübe bilgisi getirmesi için oluşturulmuş bir pozisyondur. Bu çalışma Amerika Birleşik Devletleri’ndeki eğitim fakültelerinde klinik öğretim üyeliği pozisyonunu, pozisyonun karakteristik özelliklerini, görev tanımını ve bu pozisyondaki öğretim üyelerinin sorunlarını tartışmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada ayrıca, eğitim fakültelerindeki klinik öğretim üyeliğinin tıp ve hukuk fakültelerindeki klinik öğretim üyeliği pozisyonları ile karşılaştırması yapılarak pozisyonun eğitim fakültesine özgü sorunlarının ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Bu çalışmanın başlıca tavsiyelerinden biri pozisyonun geleceği için, klinik öğretim üyelerinin diğer akademik personelle aynı atanma ve yükselme şart ve koşullarına tabi olmaya zorlanmaları yerine - ki kendilerine uymayan bir mekanizmadır - eğitim fakültelerinde de diğer mesleki okullarda olduğu gibi pozisyona özgü kariyer ve akademik yükselme mekanizması kurulmasıdır. Bu sayede, hem klinik öğretim üyelerinin iş güvencesi, maaş ve yükselme ile ilgili karşılaştığı sorunlar büyük ölçüde çözüme kavuşacak hem de klinik olmayan öğretim üyelerinin kalite ile ilgili kaygıları giderilmiş olacaktır.In the United States of America, the term “clinical faculty” has been used to define different positions academic personnel hold in various fields and job settings. Although it possesses different meanings, the main argument is that the clinical faculty position in general, is designated to bring practical knowledge and expertise to the professional schools by filling the gap between theory and practice. Schools of education, as in other professional schools, also offer this type of clinical faculty position to provide practical knowledge to their students who will need it in their future lives as teachers, administrators and practitioners. This study aims to discuss the future of clinical faculty in schools of education through analyzing the position, in terms of job specifications, effectiveness, job requirements, personnel rights and the issues this category of faculty encounters in a cross comparative way across the fields of education, law and medicine. One of the main recommendations of the paper is that the future of clinical faculty should be secured through creating a clinical – tenure - track faculty positions in schools of education as in other professional schools instead of keeping them under the general appointment and promotion rules and regulations with the other faculty members. In this way, both the clinical faculty members’ problems related to job security, compensation, and promotion and non-clinical faculty members’ concerns related to quality will be resolved

Öğretmen Yetiştirmede Kalite Tanımlama: Türk Kamu Yükseköğretim Kurumlarından Dersler

Türk Eğitim Sistemi, son on beş yıl içinde radikal değişiklikler ve bu değişikliklerle ilgili bazı sorunlarla karşılaşmıştır. Bu bağlamda, Türkiye'deki öğretmen yetiştirme sistemi temel öğretmen sağlayıcı rolünden dolayı büyük ilgi görmektedir. Özellikle, öğretmenlerin kalitesi ve öğretmen yetiştirmeye yönelik kullanılan programlar sorgulanmaktadır. "Kalite" tanımı üzerinde fikir birliğinin olmaması bu sorunların çözümündeki en büyük engeli oluşturmakta olup, genel araştırma tasarımının amacı farklı bakış açılarını bir araya getirmek ve her birini Öğretmen yetiştirme programlarının kalitesiyle ilişkili olarak ayrı ayrı incelemektir. Zaman kısıtlılığı nedeniyle bu çalışma sadece temel akademik paydaşların akademik kaliteye ilişkin saklı algılarını incelemektedir. Çalışmaya 31 akademik yönetici, 80 öğretim üyesi ve 569 öğrenci katılmış ve katılımcılara bir anket uygulanmıştır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi tercih edilmiş ve verilerin analizi için Long ve Freese (2006) tarafından ele alınan Multinomial Probit ve Ordered Probit regresyon modelleri kullanılmıştır. Harvey ve Green tipolojisi (1993) kullanılarak bir paydaş modeli oluşturulmuş ve kaliteye ilişkin bakış açıları paydaş gruplarla ilişkilendirilmiş üç genel kalite görüşü altında sınıflandırılmıştır: Kamu Görüşü, Yönetim Görüşü ve Akademik Görüş. Birinci aşamadaki bulgulara göre, temel akademik paydaşlar genel olarak bu üç bakış açısının önemini yüksek oranlarla kabul etmesine karşın, 75%'lik kesim bir numaralı tercihlerinde 'Akademik Görüş'ü en önemli bakış açısı olarak değerlendirmiştir. Hem yöneticiler ve öğrenciler arasında hem de öğretim üyeleri ve öğrenciler arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. İkinci aşamada ise katılımcıların akademik pozisyonları -akademik yönetici, öğretim üyesi, öğrenci- ve akademik kalitenin üç öğesi Öğrenci Kalitesi, Öğretim Üyesi Kalitesi ve Müfredat Kalitesi- arasında istatiksel olarak bazı anlamlı ilişkilerin olduğunu göstermiştir. Ayrıca araştırmanın bulgularına göre, katılımcıların akademik pozisyonları ile akademik kalitenin üç öğesi içinden bir numaralı tercihleri arasında anlamlı ilişkiler vardırThe Turkish education system has confronted radical changes over the last fifteen years, as well as problems associated with it. In this context, the Turkish teacher education system attracts a lot of attention due to its role as the main teacher provider. Specifically, the quality of the teachers and the programs used to train them are being questioned. The biggest barrier to resolve these questions is a lack of consensus on the definition of "quality," and the purpose of the general research design is to bring together various perspectives and examine them individually in relation to the quality of Teacher Education Programs (TEPs). Due to time limitations, this study examines only the embedded perceptions of key academic stakeholders regarding academic quality. A survey was administered to 31 academic administrators, 80 faculty members and 569 students. The research method is quantitative, and uses the Multinomial Probit and Ordered Probit models discussed by Long and Freese (2006) for analysis. Using Harvey and Green typology (1993), a stakeholder model was created, and perspectives on quality were categorized into three general quality views associated with stakeholder groups: the Public View, the Management View and the Academic View. In phase 1, findings revealed that while key academic stakeholders generally agreed on the importance of these three perspectives with high ratings, on their number one choice 75% considered the Academic View the most important. There was no significant difference between administrators and students, or between faculty and students. Phase 2 revealed some statistically significant relationships between the participants' academic positions -academic administrator, faculty member or student- and their level of agreement with the three academic quality components: Student Quality, Faculty Quality, and Curriculum Quality. Findings also revealed some significant relationships between participants’ academic positions and their number one choice among the three academic quality component

Intercultural effectiveness of ınternational and domestic university students: A case of Turkey

Among the vast and diverse discussions and research on international students, the intercultural status of university students holds a special place in terms of integration and academic success. One of the discussions is the intercultural competencies of the students in higher education. In this respect, this study aims to compare the intercultural effectiveness of international and domestic students, as well as examine their intercultural effectiveness status in terms of different background characteristics. The data were collected from a public university in Turkey using the Intercultural Effectiveness Scale developed by Portalla and Chen. The findings revealed that international students compared with domestic counterparts show a higher level of intercultural effectiveness. Additionally, some background characteristics are significant predictors of the intercultural effectiveness of university students: grade level, parent’s nationality, being and living in a foreign country, and having a close friend(s) from a different culture. Some research and policy recommendations are provided

Governance in higher education: University senates and participation in Türkiye

Bu araştırmada, yönetişimin temel unsurlarından katılımcılığın yükseköğretimdeki uygulamalarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu kapsamda, üniversitelerin en üst karar alma organı olan senatoların karar alma süreçlerinde paydaş katılım düzeyi iç paydaş görüşleri doğrultusunda incelenmiştir. Bu araştırma, nitel araştırma yaklaşımına dayalı betimsel bir çalışmadır. Artvin Çoruh Üniversitesi, Karadeniz Teknik Üniversitesi ve Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesinden seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden amaçlı örnekleme türlerinden maksimum çeşitlilik yöntemi ile belirlenmiş 33 katılımcı araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Çalışma kapsamında, OECD’nin (Gramberger, 2001) katılım aşamaları çerçevesinde (bilgilendirme, istişare ve aktif katılım) yarı yapılandırılmış görüşme formu oluşturulmuş ve katılımcılarla yapılan yüz yüze görüşmeler aracılığıyla veriler toplanmıştır. Elde edilen verilere dayalı olarak oluşturulan kategori ve temalarda, katılımcıların doğrudan ifadelerine yer verilmiştir. Senatoların karar alma süreçlerine yönelik katılımcı görüşlerinden elde edilen verilerde, iç paydaş olarak akademik ve idari personel ile öğrenciler, katılım basamaklarının bilgilendirme, istişare, aktif katılım basamaklarında eksiklikler olduğunu ifade ederken yönetim görevinde olan katılımcılar katılım süreçlerinde eksiklik görmedikleri yönünde görüş bildirmişlerdir. Sonuç olarak yükseköğretimde yönetişimin katılım unsurunun incelendiği bu araştırmada, karar alma süreçlerine iç paydaş katılımı noktasında sorunlar olduğu görülmektedir.The purpose of this study is to examine implementations of participation, which is one of the elements of governance, in higher education. In this context, whether stakeholder engagement is achieved in resolution processes of senates, which are the highest decision-making bodies of universities, is examined in terms of internal stakeholder opinions. This descriptive study is based on qualitative research approach. The study group of the research consists of the participants selected from Artvin Çoruh University, Karadeniz Technical University and Recep Tayyip Erdoğan University by using maximum sampling method, one of the purposeful sampling types and non-random sampling methods. In order to collect data, a semi-structured interview form that includes the stages of involvement (informing, engagement and active participation) determined by OECD (Gramberger, 2001) was developed and face-to-face interviews were conducted with the participants. Direct expressions of the participants were included in the categories and themes created based on the obtained data. The findings obtained from the participants’ views on resolution process of senates indicate that academic and administrative staff and students who are internal stakeholders stated that there are deficiencies in all stages of involvement, while the participants who are in charge of management reported that there are not any deficiencies in the stages of involvement. The study results show that there are some problems related to internal stakeholder engagement