Pedagogy of Discomfort as a Project of Citizenship Education: About Commitment to Social Justice from the Perspective of the Feminist Theories of Emotions

The aim of the article is to describe the assumptions of the ‘pedagogy of discomfort’ and to analyse its main theses from the perspective of its potential perception as a pedagogical ‘project’ of citizenship education. The theoretical context is provided by the feminist theories of emotions (e.g. by Megan Boler, Rosi Braidotti and Martha Nussbaum), which emphasise the importance of educational activities for social justice and the affective and ethical dimension of citizenship education.The research problem of the article is focused around two questions: (1) what are the goals and assumptions of the pedagogy of discomfort and (2) what is the pedagogical potential of pedagogy of discomfort from the perspective of socially and democratically oriented citizenship education. The research was embedded in the paradigm of humanistic- oriented pedagogy and the research method used is a qualitative, thematic analysis of the sources selected for the sample, i.e. six original and co-authored texts by Megan Boler – the author of the concept of ‘pedagogy of discomfort.’ The research results indicate that feminist theories of emotions, including Megan Boler’s philosophy of education known as the ‘pedagogy of discomfort,’ carry implications that are important for pedagogical actions for social justice, democracy and the common good.The aim of the article is to describe the assumptions of the ‘pedagogy of discomfort’ and to analyse its main theses from the perspective of its potential perception as a pedagogical‘project’ of citizenship education. The theoretical context is provided by the feminist theories of emotions (e.g. by Megan Boler, Rosi Braidotti and Martha Nussbaum), which emphasise the importance of educational activities for social justice and the affective and ethical dimension of citizenship education.The research problem of the article is focused around two questions: (1) what are the goals and assumptions of the pedagogy of discomfort and (2) what is the pedagogical potential of pedagogy of discomfort from the perspective of socially and democratically oriented citizenship education. The research was embedded in the paradigm of humanistic- oriented pedagogy and the research method used is a qualitative, thematic analysis of the sources selected for the sample, i.e. six original and co-authored texts by Megan Boler – the author of the concept of ‘pedagogy of discomfort.’ The research results indicate that feminist theories of emotions, including Megan Boler’s philosophy of education known as the ‘pedagogy of discomfort,’ carry implications that are important for pedagogical actions for social justice, democracy and the common good

(Adult) education in the perspective of emotional geography. Towards a transdisciplinary approach in andragogy research

The aim of the article is to describe emotional geography, i.e. a research trend located on the borderline between human geography and contemporary affect studies, which focuses on the relationship between emotions and the broadly understood environmental, socio-cultural, spatial, economic, and political context. For this purpose, the author refers to theoretical analyses and research in the area of the so-called affective turn, and to the critical and political theories of emotions. She presents the relationship between education and emotional geography as well as examples of educational research projects on the socio-cultural spatial analyses of emotions and education. She also indicates the methodological implications for educational and andragogy research projects concerning the study of emotions in education, i.e. their transdisciplinary dimension. The presented way of conceptualizing the emotional geography of (in) education is a new look at the functioning of educational institutions and at the practice of lifelong learning. It can be a source of empirical research projects for theorists of education and andragogues

The (un)presence of emotions in teacher education. A critical analysis of the academic curriculum discourse in Poland

Emotions are an important aspect of teachers’ professional work, and therefore, developing their emotional competences is an important element of teacher training. The aim of the article is to answer the question whether, in the process of preparing teachers to perform their professional role, attention is paid to issues related to the emotions. The theoretical perspective of our research is provided by the socio-constructivist concepts of emotions and emotional competences. We refer primarily to the theories of Steven Gordon and Carolyn Saarni. The research problem focuses on the question: how are the emotional competences of teachers constructed/presented in the academic education curriculum in Poland? We searched for an answer to the problem by means of critical discourse analysis (CDA), which is one of the most useful research perspectives for studying the relationship between socio-cultural and discursive changes. The source of discursive data is the document that constitutes the legal basis regulating the teacher education process in Poland, i.e. Regulation of the Minister of Science and Higher Education. Our research revealed that in Polish academic education there is a technical-instrumental discourse in force, which is related to the traditional model of teacher training. This has a decisive impact on both the structure of the teacher training curriculum in Poland and the marginal importance of the role of emotions in teachers’ work. The performed analysis may contribute to the improvement of educational practice and, consequently, to the improvement of the quality of academic education

Empowerment in the Lifelong Learning Perspective. Example from the “ICT Guides” Project

The paradigmatic change in adult education that took place in the 1990s, involving “a shift from teaching towards learning”, resulted not only in deeper reflection of andragogists on the epistemological issues concerning the specific character and conditions of adult learning, but also in the redefinition of andragogic notions including the title category of empowerment. Another consequence of this change is a different attitude towards the educational activity of adults, an example of which is the international educational project “ICT-Guides” described in the article. The first part of the article analyzes the concept of lifelong learning and characterizes empowerment, which provides the theoretical context for further deliberations. Then, the assumptions of the “ICT-Guides” project are presented. The project shows a new way of determining educational tasks and organizing educational work in the context of lifelong learning. The “ICT-Guides” project is also an example of a good practice serving empowering functions.Empowerment w kontekście uczenia sie przez całe życie.Przykład z projektu “ICT Guides”W pierwszej części artykułu poddano analizie koncepcję całożyciowego uczenia oraz scharakteryzowano kategorię empowerment, co tworzy teoretyczny kontekst rozważań. Pojęcie empowerment (upełnomocnienie) jest tu definiowane jako złożona kompetencja, którą rozwinąć można w wielowymiarowym procesie społecznego uczenia się, wiąże się ona z uzyskaniem kontroli nad własnym życiem poprzez zdobycie wiedzy i umiejętności, które umożliwiają poprawę sytuacji życiowej. Upełnomocnienie można analizować z perspektywy indywidualnej i zbiorowej. Indywidualny aspekt upełnomocnienia zwraca uwagę na dostęp ludzi do takich typów wiedzy, które umożliwią rozwój wykraczający poza rolę pracownika czy konsumenta; odnosi się do sposobu, w jaki ludzie postrzegają siebie i myślą o sobie, oraz świadomości w zakresie wiedzy eksperckiej i umiejętności, które rzeczywiście posiadają. Upełnomocnienie zbiorowe z kolei, odnosi się do przełamywania barier, do zmiany pozycji społecznej, umożliwia bycie „aktorem społecznym” w pełni zdolnym do wnoszenia wkładu indywidualnego i kolektywnego w zmianę świata wokół siebie. W drugiej części artykułu zostały przedstawione cele i założenia projektu „ICT- -Guides”, który jest egzemplifikacją nowego sposobu określania zadań edukacyjnych i organizacji pracy dydaktycznej w zakresie rozwijania wiedzy i umiejętności, przyczyniających się do upełnomocnienia jednostek zarówno w obszarze indywidualnym, jak i zbiorowym. Projekt jest realizowany m.in. w miastach Goeteborg, Berlin, Madryt, Sheffield, w których od lat notuje się wysoki odsetek osób (głównie imigrantów) zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym. Celem projektu jest zbadanie możliwości zastosowania technologii teleinformatycznych (ICT) jako narzędzia łączącego młodych imigrantów, zagrożonych przedwczesnym porzuceniem edukacji szkolnej, z pokoleniem starszym, w celu ograniczenia wśród imigrantów zjawiska porzucania szkoły i wykluczania społecznego. Wstępne wyniki badań potwierdzają założenie, że projekt „ICT- -Guides” to przykład „dobrej praktyki” pełniącej funkcje upełnomacniające

Kapitał emocjonalny w perspektywie całożyciowego uczenia się – ujęcie adaptacyjne versus krytyczne

The aim of this article is to formulate the concept of emotional capital. It was first introduced by Bénédicte Gendron. It is defined as a set of resources – emotional and social competences – which are significant from the perspective of one’s personal, social and professional development. The emotional capital is crucial in the context of the individual’s life. It plays a vital role in the day-to-day life of a school child as well as of an adult in a workplace. Moreover, it is a relevant aspect of one’s functioning in the local community and in the process of building a civic society. Terms such as human, social and cultural capital are explained in the text. The paper compares two different perspectives on capital’s definition: the economic capital which is associated with Robert Putnam, James Coleman and Francis Fukuyama and the social capital connected with the Pierre Bourdieau’s theory of capital. Further speculations about an appropriate definition of a social capital were based on these two different approaches. In the summary, the paper points to the educational aspect of a lifelong emotional developmentCelem artykułu jest charakterystyka kategorii pojęciowej, jaką jest kapitał emocjonalny. Pojęcie to zostało wprowadzone przez Bénédicte Gendron i jest definiowane jako zbiór zasobów, tj. kompetencji emocjonalnych i społecznych, które są znaczące z perspektywy rozwoju osobistego, społecznego i zawodowego jednostki. Kapitał emocjonalny jest ważny w kontekście całego życia człowieka, tj. zarówno dla funkcjonowania dzieci i młodzieży w szkole, jak i dorosłych w miejscu pracy. Odgrywa też znaczącą rolę w funkcjonowaniu jednostek w społeczności lokalnej oraz w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego. W artykule wyjaśniono pojęcia: kapitał ludzki, społeczny, kulturowy i dokonano zestawienia dwu odmiennych perspektyw kapitału: ekonomiczno-liberalnego, kojarzonego z nazwiskami Roberta Putnama, Jamesa Colemana i Francisa Fukuyamy, oraz socjologiczno-krytycznego, związanego z teorią kapitału Pierre’a Bourdieu. Te odmienne sposoby rozumienia kapitału społecznego stały się podstawą do sformułowania dwoistej definicji kapitału emocjonalnego i pokazania różnic pomiędzy wyróżnionymi stanowiskami. W podsumowaniu wskazano na edukacyjne implikacje ważne w kontekście całożyciowego rozwoju emocjonalnego człowieka

„Nauczyciele potrafią rozmiłować w swoim przedmiocie…” – pedagogiczne refleksje we wspomnieniach Mistrza

The article presents the memories of Professor Józef Półturzycki – educationalist and academic teacher, long-term Professor at the University of Warsaw, the Nicolaus Copernicus University in Toruń and Pawel Wlodkowic University College in Płock. In his narration, Professor returns to the times of his childhood spent in Kresy (“Borderlands”), talks about his school years in Poznan and student days in Warsaw. He explains reasons of his interest in the theory of teaching, adult education, comparative literature and biography. From the narration, it is possible to learn about interesting and important moments referring both to Professor’s scientific and private life.Artykuł przedstawia wspomnienia Profesora Józefa Półturzyckiego – pedagoga i nauczyciela akademickiego, wieloletniego profesora Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku. Profesor w swojej narracji wraca do dzieciństwa spędzonego na Kresach, opowiada o latach szkolnych spędzonych w Poznaniu i czasach studenckich w Warszawie. Przedstawia, jak doszło do tego, że w swojej pracy zawodowej zajął się dydaktyką, edukacją dorosłych, komparatystyką i biografistyką. Z narracji dowiadujemy się o wielu ciekawych i ważnych momentach zarówno z życia naukowego, jak i osobistego Profesora

Emotional Education Discourses: Between Developing Competences and Deepening Emotional (Co-)Understanding

The article addresses an issue important in educational sciences which is emotional education understood as an activity for human emotional development. It is important in the context of lifelong learning, that is, both for the functioning of children and young people at school and for the lifelong learning of adults. Emotional education plays a significant role in the development of pro-social attitudes, the functioning of individuals in the local community, and in the building of civil society. Owing to the fact that the objectives of education and the principles of their implementation in educational practice are based on different theoretical assumptions, two different approaches to emotional education were distinguished, that is, technological-instrumental and humanistic-critical. There are clear and significant differences between those two perspectives, and not only in the way they conceptualize and explain “emotional education.” The two singled out approaches have consequences for educational policy and pedagogical practice. The aim of the article is to characterize both of the theoretical perspectives at hand and to indicate their implications for pedagogical activities

Edukacja (dorosłych) w perspektywie geografii emocjonalnej. W stronę transdyscyplinarnego podejścia w badaniach andragogicznych

The aim of the article is to describe emotional geography, which is a research trend located at the intersection of human geography and contemporary studies on affect, which focuses on the relationship between emotions and the broadly understood environmental, socio-cultural, spatial, economic, and political context. For this purpose, I refer to theoretical analyses and research in the area of the so-called affective turn and to critical and political theories of emotions. I also present the relationship between education and emotional geography as well as examples of pedagogical research projects on the socio-cultural-spatial analyses of emotions and education. I also point out the methodological implications for pedagogical and andragogic research projects on the study of emotions in education, i.e. their transdisciplinary dimension. The presented way of conceptualizing the emotional geography of (in) education is a new look at the functioning of educational institutions and the practice of lifelong learning. It can be a source of empirical research projects for learning theorists and andragogues.Celem artykułu jest opis geografii emocjonalnej – nurtu badawczego, lokującego się na pograniczu human geography i współczesnych studiów nad afektem, który koncentruje się na zależnościach między emocjami i szeroko rozumianym kontekstem środowiskowym, społeczno-kulturowym, przestrzennym, gospodarczym i politycznym. W tym celu autorka odwołuje się do analiz teoretycznych i badań w obszarze tzw. zwrotu afektywnego oraz do krytycznych i politycznych teorii emocji. Przedstawia związki między edukacją i geografią emocjonalną oraz przykłady pedagogicznych projektów badawczych, dotyczących społeczno-kulturowo-przestrzennych analiz emocji i edukacji. Wskazuje także na implikacje metodologiczne dla pedagogicznych i andragogicznych projektów badawczych, dotyczących badań emocji w edukacji, tj. na ich wymiar transdyscyplinarny. Przedstawiony sposób konceptualizacji geografii emocjonalnej (w) edukacji to nowe spojrzenie na funkcjonowanie instytucji edukacyjnych oraz na praktykę całożyciowego uczenia się. Może ono stanowić źródło empirycznych projektów badawczych dla teoretyków kształcenia i andragogów

Kapitał emocjonalny w perspektywie całożyciowego uczenia się – ujęcie adaptacyjne versus krytyczne

The aim of this article is to formulate the concept of emotional capital. It was first introduced by Benedicte Gendron. It is defined as a set of resources – emotional and social competences – which are significant from the perspective of one’s personal, social and professional development. The emotional capital is crucial in the context of the individual’s life. It plays a vital role in the day-to-day life of a school child as well as of an adult in a workplace. Moreover, it is a relevant aspect of one’s functioning in the local community and in the process of building a civic society. Terms such as human, social and cultural capital are explained in the text. The paper compares two different perspectives on capital’s definition: the economic capital which is associated with Robert Putnam, James Coleman and Francis Fukuyama and the social capital connected with the Pierre Bourdieau’s theory of capital. The further speculation about an appropriate definition of a social capital was based on these two different approaches. In the summary, the paper points to the educational aspect of a lifelong emotional development.Celem artykułu jest charakterystyka kategorii pojęciowej, jaką jest kapitał emocjonalny. Pojęcie to zostało wprowadzone przez Benedicte Gendron i jest definiowane jako zbiór zasobów, tj. kompetencji emocjonalnych i społecznych, które są znaczące z perspektywy rozwoju osobistego, społecznego i zawodowego jednostki. Kapitał emocjonalny jest ważny w kontekście całego życia człowieka, tj. zarówno dla funkcjonowania dzieci i młodzieży w szkole, jak i dorosłych w miejscu pracy. Odgrywa też znaczącą rolę w funkcjonowaniu jednostek w społeczności lokalnej oraz w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego. W artykule wyjaśniono pojęcia: kapitał ludzki, społeczny, kulturowy i dokonano zestawienia dwu odmiennych perspektyw kapitału: ekonomiczno-liberalnego, kojarzonego z nazwiskami Roberta Putnama, Jamesa Colemana i Francisa Fukuyamy oraz socjologiczno-krytycznego, związanego z teorią kapitału Pierre’a Bourdieu. Te odmienne sposoby rozumienia kapitału społecznego stały się podstawą do sformułowania dwoistej definicji kapitału emocjonalnego i pokazania różnic pomiędzy wyróżnionymi stanowiskami. W podsumowaniu wskazano na edukacyjne implikacje ważne w kontekście całożyciowego rozwoju emocjonalnego człowieka

Empowerment in the Lifelong Learning Perspective. Example from the “ICT Guides” Project

The paper describes one of the important categories of the lifelong learning discourse – empowerment, and presents the “ICT Guides” project as an example of a good practice in introducing empowerment. In particular, our findings suggest that it is crucial to start taking preventative measures against social exclusion of marginalized groups using ICT tools, and that the main barriers to ICT adaptation are not ICT skills but anxiety and deficiency of motivation and interest. This draws our attention to the category of empowerment, which, as we have shown above, enables full participation of those individuals that, because of various social or biographical processes, have been marginalized or excluded. The overview of research work documents shows such significant issues of lifelong education as (1) encouragement to gain new knowledge, (2) the fight against marginalization, (3) learning foreign languages, and (4) the fight against poverty. It also needs to be noted that lifelong learning is the most crucial foundation for the development of society, being a remedy for the social activity Empowerment has been considered in the paper in relation to ICT skills and in the context of marginalized individuals, such as the elderly being often excluded from ICT-based social environments. Experiences from the “ICT Guides” project prove the need for promoting adults’ empowerment through ICT-based activities, which visibly influences the improvement of social relations, information gathering, and learning activities. Adults’ learning processes might be enriched through collaboration partnerships with youth, where youth and adults share planning and decisionmaking responsibilities to achieve goals and share experience and expertise on planning and evaluation. This project has shown that cooperation between young people and adults contributes to building the sense of agency and lowering the sense of social exclusion due to lack of skills, thus empowering both groups.This scientific work has been funded with the support from the Polish Ministry of Science and Higher Education funds for science for the 2016 to 2018 year allocated to the international co-financed project. Agreement no. 3590/ERASMUS+/2016/2