An antipodal set of a periodic function

AbstractThe well-known Blaschke-Süss theorem states that there are at least three pairs of antipodal points on an oval. In this paper we prove the counterpart of that result for periodic functions and plane curves

An antipodal set of a periodic function

AbstractThe well-known Blaschke-Süss theorem states that there are at least three pairs of antipodal points on an oval. In this paper we prove the counterpart of that result for periodic functions and plane curves

Krajowa Sieć Onkologiczna w zakresie nowotworów litych

  W artykule przedstawiono koncepcję funkcjonowania Krajowej Sieci Onkologicznej w zakresie nowotworów litych na podstawie dokumentu opracowanego na zlecenie Ministra Zdrowia pt. „Koncepcja organizacji i funkcjonowania Krajowej Sieci Onkologicznej" oraz założeń pilotażu sieci onkologicznej w odniesieniu do aktualnego stanu systemu opieki onkologicznej, w tym finansowania świadczeń onkologicznych, liczebności kadr medycznych i zasobów, jakości leczenia oraz epidemiologii

Prevention and treatment of infections in patients with chronic lymphocytic leukemia

Infections have a significant impact on the clinical course of chronic lymphocytic leukemia and are the leading cause of patients’ death. Severe and recurrent infections are associated with impaired immunity connected with the pathogenesis of the disease, older age of patients and immunosuppressive therapy. The infections caused by encapsulated bacteria (Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae) dominate in untreated patients, while in patients under therapy, infections are caused by Staphylococcus aureus and Gram-negative bacteria such as: Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae, opportunistic infections are also frequent. It is important not only to treat the infections, but also their appropriate prevention. The article discusses various methods for prevention of infections, including vaccinations

Nowy system klasyfikacji zaawansowania nowotworów jajnika, jajowodu i otrzewnej — stan na 2014 rok

Goals of each cancer staging system are similar: it should give evidence about the prognosis of the patient, assist the clinician to plan appropriate treatment, allow for evaluation and comparison of treatment results in different centers and finally contribute to a deeper recognition of malignancy nature. The classification system should also meet three criteria: it should be credible, evidence-based and applicable in clinical practice. During recent years paramount changes have occurred in the pathogenesis of ovarian cancer and recent clinical studies have identified new prognostic factors. Therefore the last change in the classification of ovarian tumors in women was made at the beginning of 2014 and for the first time there were also included fallopian tube and primary peritoneal cancers. The main changes in the updated classification of cancer of the ovary, fallopian tube and the peritoneum are based on dividing the stage IC into three groups including surgical damage to the capsule of the tumor, tumor capsule rupture before the operation and the presence of malignant cells in the peritoneal fluid. Stage IIC has been omit ted. It was also considered that the presence of metastases limited to lymph nodes is a factor of better prognosis than peritoneal metastases and therefore this situation was distinguished as the stage IIIA1. Two subgroups were created on the basis of the morphology of lymph node metastases. Microscopic peritoneal metastasis outside the pelvis were staged as IIIA2. The new classification of stage IV was divided into two subgroups; IVA is defined as the presence of histologically or cytologically proven pleural involvment and IVB includs metastases to spleen or liver parenchyma as well as metastases outside the abdominal cavity.Zadania stojące przed twórcami każdego systemu klasyfikacji nowotworów są zbliżone: system powinien dawać wskazówki co do rokowania chorego, pomagać klinicyście w zaplanowaniu właściwego postępowania, pozwolić na ocenę wyników leczenia i umożliwić ich porównywanie w różnych ośrodkach oraz wreszcie przyczyniać się do pogłębiania wiedzy o nowotworach. Powinien spełniać również trzy kryteria: powinien być wiarygodny, o udokumentowanej skuteczności oraz możliwy do zastosowania w praktyce klinicznej. W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych informacji dotyczących patogenezy raka jajnika, a w opublikowanych pracach wskazano nowe czynniki rokownicze. Klasyfikację nowotworów jajnika u kobiet zaktualizowano na początku 2014 roku i po raz pierwszy uwzględniono w niej również nowotwory jajowodu i otrzewnej. Najważniejsze zmiany w nowej klasyfikacji raka jajnika, jajowodu i otrzewnej polegają na podzieleniu stopnia IC na trzy podgrupy obejmujące sytuacje związane z chirurgicznym uszkodzeniem torebki guza, pęknięciem torebki guza przed operacją i obecnością komórek w płynie otrzewnowym. Stopień IIC pominięto. Uznano, że chore z przerzutami ograniczonymi do węzłów chłonnych charakteryzują się lepszym rokowaniem niż osoby z przerzutami do otrzewnej i dlatego wyodrębniono tę grupę jako stopień IIIA1. Wyróżniono w niej dwie podgrupy na podstawie morfologii przerzutów do węzłów chłonnych. Mikroskopowe przerzuty do otrzewnej poza obszarem miednicy mniejszej zostały sklasyfikowane jako stopień IIIA2. W nowej klasyfikacji w stopniu IV wyodrębniono dwie podgrupy — stopień IVA, definiowany jako histopatologicznie lub cytologicznie potwierdzona obecność komórek nowotworowych w płynie z jam opłucnowych, oraz IVB — obejmujący przerzuty do miąższu wątroby lub śledziony oraz przerzuty poza obszar jamy brzusznej

Primary central nervous system lymphoma (PCNSL) – a case study

Primary central nervous system lymphoma (PCNSL) is a rare malignancy with an aggressive clinical course. Diffuse large B cell lymphoma (DLBCL) accounts for 95% of the recorded cases. Although therapeutic standards are lacking, high dose methotrexate and radiotherapy are the backbone of treatment for this group of patients. Herein we present a patient who having been treated in our site with immunochemotherapy and radiotherapy achieved complete remission

Rola badań PET-CT z analogiem somatostatyny znakowanym galem-68 (68Ga-DOTA-TATE PET-CT) w diagnostyce rozsiewu rdzeniastego raka tarczycy (MTC)

Introduction: Calcitonin is a very sensitive marker of medullary thyroid carcinoma (MTC). High concentrations of basal or pentagastrin stimulated calcitonin in patients with MTC is a signal of recurrence or metastatic disease. Detection of metastatic foci remains a diagnostic and therapeutic challenge. The aim of the study was to present examples of the use of 68Ga-DOTA-TATE PET-CT examinations in the diagnosis of patients with MTC and concomitant elevated serum calcitonin concentrations. Initially the study involved eight patients with MTC and elevated basal or stimulated calcitonin, in which earlier diagnostic imaging was negative for metastasis: neck ultrasound, chest and mediastinal CT scan, liver MRI, bone scintigraphy, and 18F-FDG-PET. A total body scan was performed using 68Ga-DOTA-TATE PET-CT. Two patients with positive diagnostic imaging tests were referred for surgery including resection of cervical lymph nodes with histopathological examination for assessment of metastases. Conclusions: On the basis of the presented cases we conclude that PET-CT scan with somatostatin analogue labelled with gallium (68Ga-DOTA-TATE PET-CT) may be useful in the diagnostic imaging of patients with disseminated MTC. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (5): 507-511)Wstęp: Kalcytonina jest bardzo czułym markerem rdzeniastego raka tarczycy (MTC, medullary thyroid carcinoma). Wysokie stężenie kalcytoniny podstawowej lub stymulowanej pentagastryną u pacjentów z MTC świadczy o wznowie lub obecności zmian przerzutowych. Poszukiwanie tych ognisk stanowi istotny problem diagnostyczno-kliniczny. Celem pracy było przedstawienie możliwości wykorzystania badań 68Ga-DOTA-TATE PET-CT w diagnostyce pacjentów z MTC i współistniejącym podwyższonym stężeniem kalcytoniny w surowicy. Wyjściowo badaniem objęto 8 chorych z MTC i podwyższonym stężeniem kalcytoniny podstawowej lub stymulowanej, u których w dotychczasowych badaniach obrazowych (USG szyi, CT klatki piersiowej i śródpiersia, MRI wątroby, scyntygrafia kośćca oraz 18F-FDG PET) nie uwidoczniono ognisk przerzutowych. U wszystkich chorych wykonano badanie całego ciała z zastosowaniem analogu somatostatyny znakowanego galem 68. Chorych z dodatnim wynikiem badania zakwalifikowano do leczenia operacyjnego. Oceniono wyniki badania histopatologicznego. U 2 spośród 8 pacjentów z rozpoznaniem MTC oraz z podwyższonym stężeniem kalcytoniny stwierdzono dodatni wynik scyntygrafii 68Ga-DOTA-TATE PET-CT. Chorych skierowano do leczenia operacyjnego obejmującego wycięcie węzłów chłonnych szyi. Wyniki badania histopatologicznego potwierdziły obecność przerzutów w wyciętych węzłach chłonnych. Wnioski: Prezentowane przypadki sugerują, że badanie PET z analogiem somatostatyny znakowanym galem 68 (68Ga-DOTA-TATE PET-CT) jest przydatne w diagnostyce obrazowej chorych z MTC. Pozwoliło ono na lokalizację ognisk przerzutowych u 2 spośród 8 pacjentów. (Endokrynol Pol 2010; 61 (5): 507-511

Leczenie nilotynibem chorego na przewlekłą białaczkę szpikową po wcześniejszych niepowodzeniach zastosowania imatynibu i dazatynibu

Introduction of tyrosine kinase inhibitors (TKI) in chronic myelogenous leukemia (CML) hassignificantly improved prognosis. Unfortunately, upon the introduction of TKI treatment, cases oftreatment failure and numerous side effects have been raported. In this paper we present a caseof a patient diagnosed with CML whose treatment was initiated prior to introduction of TKI.Initially, the patient received hydroxyurea and interferon. First-line TKI treatment — imatinib— proved to be ineffective. After 6 months of treatment a minimal cytogenetic response (75% ofPhiladelphia+ [Ph+] cells) was achieved. After 12 months of treatment, no cytogenetic response to imatinib (100% Ph+ cells) was observed. 2nd-line treatment with dasatinib was included.Despite the efficacy of the treatment (the desired levels of cytogenetic and molecular remission wereachieved), the treatment was discontinued due to complications. After 6 days of treatment pleuraleffusion has been reported. Which after discontinuation of therapy and conservative treatment.Relapse of effusion was observed after 6 years of therapy. The presence of fluid in the pleuralcavity was accompanied by extensive infiltration with inflammatory cells. As a next time therapynilotinib was started. Symptoms of intolerance, which were observed initially, spontaneously resolved.Complete cytogenetic remission and a higher molecular response (MR4.5) were achieved.The patient remains under observation.Wprowadzenie do terapii przewlekłej białaczki szpikowej (CML) inhibitorów kinazy tyrozynowej (TKI) znacznie poprawiło rokowanie pacjentów z rozpoznaniem tej choroby. Niestety, wraz z wprowadzeniem leczenia TKI odnotowano przypadki niepowodzeń terapii i liczne działania niepożądane. W pracy opisano przypadek chorego z rozpoznaniem CML w fazie przewlekłej, u którego leczenie rozpoczęto przed wprowadzeniem do terapii TKI. Początkowo chory otrzymywał hydroksymocznik i interferon α. Leczenie pierwszej linii za pomocą TKI — imatynibu — okazało się nieskuteczne. Po 6 miesiącach leczenia uzyskano minimalną odpowiedź cytogenetyczną (75% komórek Filadelfia- -dodatnich [Ph+]), po 12 miesiącach stwierdzono brak odpowiedzi cytogenetycznej na imatynib (100% komórek Ph+). Włączono leczenie drugiej linii dazatynibem. Mimo skuteczności stosowanego leczenia (uzyskano pożądane poziomy remisji cytogenetycznej i molekularnej) przerwano je z powodu powikłań. Po 6 dniach stwierdzono u chorego wysięk opłucnowy. Zmiany ustąpiły po odstawieniu leku i leczeniu zachowawczym. Nawrót wysięku stwierdzono po 6 latach terapii. Obecności płynu w jamach opłucnowych towarzyszyły rozległe nacieki z komórek zapalnych. W kolejnym etapie rozpoczęto leczenie nilotynibem. Początkowo obserwowane objawy nietolerancji ustąpiły. W badaniach kontrolnych utrzymują się całkowita remisja cytogenetyczna oraz większa odpowiedź molekularna (MR4,5). Pacjent pozostaje pod kontrolą

Monoclonal gammopathy of undetermined significance – the role of genetic and infectious agents in the pathogenesis of the disease

Monoclonal gammopathy of undetermined significance (MGUS) is a disorder characterized by an increased concentration of one type of immunoglobulin following a clonal proliferation of plasma cells. The etiology and pathogenesis of MGUS are not fully understood. The risk factors of proven importance include family history and hormonal factors. Recently carried out cohort studies have shown that the molecular abnormalities in this disease are connected with specific loci in the genome, i.e. 2p, 3p and 7p, within which the following genes have been identified: DNMT3A and DTNB (2p), and TRAK1 ULK4 (3p) and CDCA7L (7p). Both the invalid responses to auto- and exoantigens are the factors contributing to the formation of cytogenetic and molecular abnormalities. So far, little attention had been paid to the role of infections in the development and progression of MGUS to multiple myeloma (MM). Only an increased susceptibility to infections and a significant reduction of specific antibodies against various pathogens (i. e. Streptococcus pneumoniae) were documented in patients with MGUS. This paper aims to explain the role of known and newly discovered genetic factors in the development and progression of MGUS, and an indication of the important role of infections in the course of the disease and to draw attention to the necessity of the immunoprophylaxis