The Need for Information and Support among First-degree Relatives of Patients with Breast Cancer What Do We Know?

Objective:Since first-degree female relatives (FDFRs) of women with breast cancer (BC) also have a high risk of developing BC, providing them information and support is important and this should not be overlooked. The purpose of the study is to determine the needs of primary relatives of women with BC in Turkey for information and support. Methods:This article is a descriptive research. A total of 199 volunteer relatives of patients with BC were reached and interviewed by nurses in a university hospital’s oncology clinic. They completed the Information and Support Needs Questionnaire. Parametric, non parametric, and multiple regression tests were used in statistical analysis.Results:In the study, a statistically significant difference was observed between the information and support needs and demographics of FDFRs (p<0.05). The rate of information need was higher among those who had a risk of BC and who practiced protective behaviors regularly. And also the rate of unmet support need was higher among those who had a risk of BC and who did not practice protective behaviors (p<0.05). The need for information and support is increasing in the FDFRs of women with BC whose diagnosis time prolonged.Conclusion:This study showed that FDFRs of patients with BC needed information and psychosocial support. Nurses should have an important role in communicating with relatives of patients with BC

Güdük ödeminin önlenmesinde elastik bandaj-rijid sargının etkisinin incelenmesi

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.81 ÖZET Bu araştırma, elastik bandaj - rijid sargı tekniğinin, alt ekstremite amputasyonlarından sonra güdükde meydana gelen ödem üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Deneysel olarak planlanan araştırmaya, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ortopedi - Travmatoloji Anabilim Dalı ve Göğüs-Kalp-Damar Cerrahisi Anabilim Dalı ile İzmir Atatürk Eğitim Hastanesi Ortopedi - Travmatoloji Servisi ve Buca Sosyal Sigortalar Hastanesi Ortopedi - Travmatoloji Servisi'nde, Mart 1997 - Aralık 1997 tarihleri arasında alt ekstremite amputasyonu olan bireyler, tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilerek alınmıştır. Araştırmanın örneklemi Deney Grubu (ampute edilen bacağına elastik bandaj ve rijid sargı uygulanan) 30, Kontrol Grubu (ampute edilen bacağına elastik bandaj ve rijid sargı uygulanmayan) 30 olmak üzere 60 hastadan oluşmuştur. Deney grubunda amputasyondan sonraki ilk gün elastik bandaj uygulamasına başlanmış (7 saat sarılı kalacak şekilde, 1 saat ara verilerek günde 3 sefer) ve 10. cu günden itibaren gündüz rijid sargı (7 saat) gece elastik bandaj olarak 30 gün devam edilmiştir. Hastalara elastik bandaj ve rijid sargı uygulama aralarında 30 dakika dinlenmeleri önerilmiş ve ardından 30 dakika izometrik bacak egzersizleri yaptırılmıştır. Kontrol grubundaki hastalara bu uygulamaların hiçbirisi yapılmamıştır. Araştırma sonucunu etkileyebilecek faktörler olan yaş, etyoloji ve amputasyon seviyeleri iki grupta da eşit tutulmuş olup aralarında istatistiksel olarak fark bulunmamıştır (p = 1). Hastaların ödem miktarı, ameliyatın 1. ci günü, 8. ci günü, 15. ci günü ve 30. cu günü yapılan güdüğün hacim ve çevre ölçümlerinin izlenmesiyle kaydedilmiştir. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesi Ki-kare, t-testi, sayı, yüzde, varyans analizi ve korelasyon analizleri kullanılarak yapılmıştır.82 Elastik bandaj - rijid sargı uygulanan deney grubundaki hastalarda ödem miktarının 30 gün sonunda, elastik bandaj ve rijid sargı uygulanmayan kontrol grubundaki hastalara oranla daha fazla miktarda ve daha çabuk azaldığı saptanmıştır. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p 0.05). Bu araştırmanın, daha fazla denek sayısıyla ve ödem tamamen çözülüp hasta protez kullanmaya başlayana kadar sürdürülerek yapılması önerilmiştir. Bununla birlikte, amputasyon sonrası rahat ve sorunsuz olarak yaşamlarını devam ettirmelerinde, amputeler için oldukça önem taşıyan güdüğün iyi şekillenmesine katkıda bulunabilecek olan ortopedi hemşiresinin bilgi ve becerisini arttırması açısından kitapçık haline getirilmesi önerilmiştir83 SUMMARY This research has been conducted to determine the effects of elastic bandage and rigid dressing on edema which occurs on the stump after lower extremity amputations. The research was designed as an experimental study and carried out in the Orthopadie - Traumatology Department, Cardiac Surgery of Ege University Medical School Hospital, Orthopadie - Traumatology Department of İzmir Atatürk Eğitim Hospital and Orthopadie - Traumatology Department of İzmir Eğitim Hospital, from March 1997 to December 1997. People who have had an amputation from their lower extremities were randomly assigned as the research subjects. The study population of 60 amputees was divided into two groups; the first group of 30 was an experimental group to whom elastic bandage and rigid dressing had been applied, the second group of 30 served as the control group to whom elastic bandage and rigid dressing had not been applied. The experimental group of amputees had the elastic bandage applied 3 times a day to them from the first day of amputation. After the 10th day, they had the rigid dressing applied 7 hours during the daytime with ongoing usage of the elastic bandage during the other 14 hours until the 30th day after their operation. The patients did 30 minutes of isometric exercises followed by a recommended 30 minutes of rest time between applications of the elastic bandage and the rigid dressing. There was no significant difference between the two groups in regard to the patients' characteristics such as; age, etiology or amputation level (p = 1). The amount of edema was reported as measurement of volume and circumference of the stump on the 1st day, the 8,h day, the 15th day and the 30th day of amputation.S4 The data is analyzed with the statistical tests of Chi-square, t-test, persons' correlation and analysis of variance. The results demonstrate that the amount of edema in the experimental group was much reduced and earlier so than the control group after the 30th day of amputation. The difference was found statistically significant between these two groups (p 0.05). It was recommended that, new investigation could be done with more subjects and until the patients were free of edema and beginning to use their lower limb prostheses. In addition, this research should be printed as reference material for the Orthopaedy nurses who can affect the eventual shape of the stump which is most important for the amputees for perpetutation of their life without pain and trouble

Diyabetik ayak ülserlerinin tedavisinde klasik yara pansumanı ile hidrokolloid yara pansumanının etkilerinin incelenmesi

88 SUMMARY This research has been conducted to compare the effects of Hydrocolloid wound dressing and classic wound dressing for the treatment of diabetic foot ulcers. The research was designed as an experimental study and carried out in "Diabetic Foot Council" that is organised by Orthopadie - Traumatology Department, Internal Diseases Department, Infection Diseases Department, and Dermatology Department of Ege University Medical School Hospital, from 1 March 2003 to 29 February 2004. People who have 2nd and 3th degree of diabetic foot ulcer (according to Wagner Classified) because of Type I and II Diyabetes Mellitus, were randomly assigned as the research subjects. The study population of 60 patients was divided into two groups; the first group of 30 was an experimental group to whom Hydrocolloid wound dressing had been applied, the second group of 30 served as the control group to whom classic wound dressing had been applied. The experimental group of patients had the Hydrocolloid wound dressing applied as combined with paste when the wound has cavity, and with powder when the wound is infected as daily usage throughout 30 days. There was no significant difference between the two groups in regard to the patients' characteristics such as; age, etiology or wound degree (Wagner classification) (p > 0.05). The wound healing was reported as measurement of wound area on the 1st day, the 8th day, the 15th day and the 30th day of dressing.89 The data is analyzed with the statistical tests of Chi-square, t-test, and persons' correlation. The results demonstrate that the wound healing in the experimental group was much better and faster so than the control group after the 30th day of dressing. The difference was found statistically significant between these two groups (p 0.05). It was recommended that, new investigation could be done with more subjects and until the wounds were healed completely. In addition, the diabetic foot ulcer is preventable that's why nurses, who are responsible for the patient's education, should have certificate on this subject. More over, it was suggested that, this research should be printed as reference material for the other hospitals.86 BOLUM VI ÖZET Bu araştırma, diyabetik ayak ülserlerinin ilerlemesini önlemek, iyileşmeyi hızlandırmak ve hastanede kalış süresini azaltmak için, tedavide uygulanan klasik yara pansumanları ile Hidrokolloid yara pansumanlarının etkilerinin karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Deneysel olarak planlanan araştırmaya, 1 Mart 2003 ile 29 Şubat 2004 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji A.B.D., İç Hastalıkları A.B.D., Infeksiyon Hastalıkları A.B.D. ve Dermatoloji A.B.D. tarafından ortak düzenlenen "Diyabetik Ayak Konseyi" ne gelen, Tip I ve Tip II diyabet hastalığı nedeniyle Wagner sınıflamasına göre, 2. ve 3. derece diyabetik ayak ülseri gelişmiş hastalar, tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilerek alınmıştır. Araştırmanın örneklemi, Deney Grubu (yara bakımında hidrokolloid yara pansumanı uygulanan) 30, Kontrol Grubu (yara bakımında klasik yara pansumanı uygulanan) 30 olmak üzere 60 hastadan oluşmuştur. Deney grubunda, hidrokolloid yara pansumanı, kaviteli yaralarda hidrokolloid pasta, akıntılı yaralarda hidrokolloid pudra ile kombine kullanılarak 30 gün boyunca günlük uygulanmıştır. Kontrol grubundaki hastalara klasik pansuman uygulamasına devam edilmiştir.87 Araştırma sonucunu etkileyebilecek faktörler olan yaş, etyoloji ve diyabetik ayak ülseri derecesi (Wagner sınıflaması) iki grupta da eşit tutulmuş olup aralarında istatistiksel olarak fark bulunmamıştır (p > 0.05). Hastaların yara iyileşme miktarı, pansumanın 1. günü, 8. günü, 15. günü ve 30. günü yapılan yara alanı ölçümlerinin izlenmesiyle kaydedilmiştir. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesi, Ki-kare, t-testi, sayı, yüzde ve korelasyon analizleri kullanılarak yapılmıştır. Hidrokolloid yara pansumanı uygulanan deney grubundaki hastalarda yara alanının 30 gün sonunda, klasik pansuman uygulanan kontrol grubundaki hastalara oranla daha fazla küçüldüğü ve daha hızlı kapandığı saptanmıştır. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p 0.05). Bu araştırmanın, daha fazla denek sayısıyla ve yara tamamen kapanıncaya kadar sürdürülerek yapılması önerilmiştir. Bununla birlikte, yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyen diyabetik ayak ülserlerinin hasta eğitimi ve özenli bir takiple önlenebilir olması nedeniyle, hasta eğitiminden sorumlu olan hemşirelerin bu konuda özel sertifika eğitimi almaları gerekmektedir. Ayrıca bilgi ve becerilerin paylaşılması adına, konunun kitapçık haline getirilerek tüm hastanelerde uygulamanın sağlanmasına çalışılması önerilebili

The effect of overactive bladder syndrome on the sexual life in asymptomatic continent women

Objective Overactive bladder syndrome (OAB) is a very common problem, particularly in women, and has an effect on their daily lifestyle and sexual activity. The purpose of this study was to evaluate the effect of overactive bladder syndrome on sexual life in asymptomatic continent women who are considered to be sexually active. Design Descriptive and cross-sectional study. Setting Gynaecology and obstetrics outpatient clinic, Pamukkale University Medical Faculty, Turkey. Subject A total of 1,504 patients as research population were examined and 117 patients without gynaecological symptoms presenting to the Obstetric and Gynaecology Clinic were included in the study. Main outcome measures For data collection a questionnaire to gather socio-demographic and medical information, an assessment tool (OAB‑at) and the Female Sexual Function Index (FSFI) for evaluating sexual dysfunction were utilised. Results Patients were determined as 28 continent women with OAB, 89 women without OAB. In line with this information we found the mean score of OAB positive continent women was 13.00±5.06 and the mean score of OAB negative women was 3.57±2.15. Patients with OAB had negatively impacted sexual function in the areas of arousal, lubrication, orgasm and pain. Conclusion OAB syndrome adversely affects sexual life even in continent women