Sensory and Motor Behavior Evidences Supporting the Usefulness of Conditioned Medium from Dental Pulp-Derived Stem Cells in Spinal Cord Injury in Rats

Study Design Experimental animal study. Purpose This study aimed to assess effects of conditioned medium (CM) of dental pulp-derived stem cells loaded in collagen hydrogel on functional recovery following spinal cord injury (SCI). Overview of Literature SCI affects sensory and motor functions, and behavioral recovery is the most essential purpose of therapeutic intervention. Recent studies have reported that CM from dental pulp-derived stem cells has therapeutic benefits. In addition, collagen hydrogel acts as a drug delivery system in SCI experiments. Methods Stem cells from human exfoliated deciduous teeth (SHEDs) were cultured, and SHED-CM was harvested and concentrated. Collagen hydrogel containing SHED-CM was prepared. The rats were divided into five groups receiving laminectomy, compressive SCI with or without intraspinal injection of biomaterials (SHED-CM), and collagen hydrogel with or without SHED-CM. Basso, Beattie, and Bresnahan (BBB) scoring, inclined plane, cold allodynia, and beam walk tests were performed for 6 weeks to assess locomotor, motor, sensory, and sensory-motor performances, respectively. Results Scores of the rats receiving SHED-CM loaded in collagen hydrogel were significantly better than those of the other injured groups at 1-week post-injury for BBB, 2 weeks for inclined plane, 2 weeks for cold allodynia, and 4 weeks for beam walk tests (p <0.05). The differences remained significant throughout the study. Conclusions Intraspinal administration of SHED-CM loaded in collagen hydrogel leads to improved functional recovery and proposes a cell-free therapeutic approach for SCI

مروری بر داروهای مورد استفاده در درمان درد رنال کولیک در مقالات چاپ شده به زبان فارسی؛ یک مطالعه مروری روایتی

Introduction: Renal colic is the most common clinical manifestation of urinary stones and one of the most common urological emergencies that is very agonizing for the patient due to excruciating pain. Different therapeutic interventions are performed for relieving the pain in patients with renal colic. This narrative review study was performed, aiming to evaluate the medications used for pain management in patients with renal colic. Methods: The present study is a narrative review. In this study, to find related articles, researchers conducted a computer search in SID, Magiran, and Google Scholar databases using Persian keywords meaning renal colic and kidney colic. Studies were searched in Persian language databases without any time limit. Results: In reviewing the articles, various studies were performed on different drugs for controlling pain in patients with renal colic. Most of the studied drugs were opioids (morphine, buprenorphine, tramadol, and pethidine) and non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) (paracetamol, diclofenac, and ketorolac). Additionally, drugs such as ketamine, desmopressin, aminophylline, and intradermal administration of distilled water were also evaluated. Conclusion: Although narcotics are most effect for relieving pain in patients with renal colic, but the development of side effects such as inhibition of the respiratory center in the medulla and activation of the vomiting center (chemoreceptor trigger zone; CTZ) has limited the use of narcotics. Due to having analgesic effects similar to opioids and fewer side effects, it is recommended to use NSAIDs (Ketorolac) as the first line of treatment for renal colic patients.مقدمه: رنال كوليك(کولیک کلیوی) شايع ترين تظاهر باليني سنگ هاي ادراري و يكي از فوريتهاي شايع اورولوژي است كه به خاطر درد طاقت فرسا براي بيمار بسيار رنج آور است. مداخلات درمانی متفاوتی جهت درد در بیماران مبتلا به رنال کولیک صورت می پذیرد. این مطالعه با هدف بررسی داروهای مورد استفاده در درد بیماران مبتلا به رنال کولیک به صورت یک مطالعه مروری روایتی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مرور روایتی می باشد. در این مطالعه جهت یافتن مقالات مرتبط، پژوهشگران جستجوی کامپیوتری را در پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان SID ، Magiran وScholar Google با کلید واژگان رنال کولیک و کولیک کلیوی انجام گرفت. جستجوی مطالعات بدون هیچ محدودیت زمانی صورت گرفت نتایج: در مرور پیشینه پژوهش، مطالعات مختلفی بر روی داروهای متفاوتی جهت کنترل درد&nbsp; بیماران مبتلا به رنال کولیک صورت گرفته بود. بیشتر داروهای مورد بررسی، مربوط به دسته داروهای مخدر (مورفین، بوپرنورفین، ترامادول و پتدین) و ضد التهاب های غیر استروئیدی (پاراستامول، دیکلوفناک و کتورولاک) بودند. همچنین داروهایی نظیر کتامین، دسموپرسین، آمینوفیلین و تجویز داخل جلدی آب مقطر نیز مورد بررسی قرار گرفتند. &nbsp;نتیجه گیری: هرچند استفاده از داروهای مخدر، بهترین اثر را در تسکین درد بیماران مبتلا به رنال کولیک ایجاد می کند، اما ایجاد عوارضی مثل مهار شدن مرکز تنفسی در مدولا و فعال شدن مرکز استفراغ (CTZ) استفاده از مخدرها را محدود کرده است. بدلیل اثرات ضد دردی مشابه با اوپیوئیدها و عوارض کمتر پیشنهاد می شود از دسته داروهای NSAID (کتورولاک) به عنوان خط اول درمان بیماران کولیک کلیوی استفاده شود

Investigating Patient Privacy in the Emergency Department: a Systematic Review Study

مقدمه: مراقبت از بیمار هدف اصلی بخش اورژانس و کارکنان آن است که احترام به حریم خصوصی بیمار بخشی اساسی از روند این مراقبت است. با وجود اینکه مطالعات زیادی درک بیماران از حریم خصوصی خود را بررسی کرده اند، با این حال مطالعات کمتری به صورت اختصاصی این موضوع را در بخش اورژانس که غالبا بخشی شلوغ است و ممکن است کمتر به حریم خصوصی توجه شود بررسی کرده اند. هدف از مطالعه حاضر نیز بررسی سیستماتیک مطالعاتی است که حریم خصوصی بیمار را در بخش اورژانس مطالعه کرده اند. روش کار: این مطالعه یک مرور سیستماتیک از مطالعات منتشر شده در مورد حریم خصوصی بیمار در بخش اورژانس است که طبق آموزه های PRISMA انجام شده است. برای پاسخ دهی به سوالات مطالعه، منابع پایگاه های داده الکترونیکی انگلیسی زبان MEDLINE ، Embase ، ScienceDirect و PsycINFO &nbsp;با کلید واژه های Privacy, Patient, Emergency Department و پایگاه های داده الکترونیکی فارسی زبان؛ Sid &nbsp;و Magiran با کلمات کلیدی حریم خصوصی، بیمار و بخش اورژانس جستجو شدند. معیارهای واجد شرایط بودن مطالعات برای بررسی در این مطالعه زبان انگلیسی یا فارسی و انجام مطالعه در بخش اورژانس بود. نتایج: &nbsp;14 مطالعه وارد این مرور نظام مند شدند. مطالعات بررسی شده بین سالهای 2003 تا 2020 منتشر شده بودند. 2 مطالعه مداخله سازمانی&nbsp; و سایر مطالعات به صورت مقطعی انجام شد. &nbsp;اکثر مطالعات در ایران (هفت مورد) و پس از آن دو مطالعه در استرالیا انجام شده بود. تعداد تجمعی شرکت کنندگان در تمام مطالعات بالغ بر 1406 بیمار بود. مفاهیم ارائه شده اصلی که به نظر می آمد بر سطح حفظ حریم خصوصی بیمار تاثیر داشته باشند در سه دسته کلی تقسیم شد: فاکتور های وابسته به محیط اورژانس، وابسته به بیمار و وابسته به کادر درمان. نتیجه گیری: از نظر فاکتور های مربوط به کادر درمان، نیاز به افزایش آگاهی ایشان نسبت به تعاریف حفظ حریم خصوصی بیماران می باشد؛ در مورد محیط بخش اورژانس، به نظر می رسد که ساختار و طراحی بخشهای اورژانس &nbsp;(از جمله نوع جداسازی تخت ها از هم بهه وسیله اتاقک یا پرده) به منظور حفاظت از حریم خصوصی بیماران باید تجدید نظر شود. فاکتور های وابسته به بیمار (از جمله جنسیت، فرهنگ)&nbsp; قابل تغییر نیستند و تنها از جهت تعیین اهمیت برای توجه بیشتر کادر درمان تقسیم بندی می شود.Introduction: Patient care is the main goal of the emergency department and its staff and respect for patient privacy is an essential part of the care process. Although many studies have examined patients' perceptions of their privacy, fewer studies have specifically addressed this issue in the emergency department, which is often a busy area and may pay less attention to privacy. The purpose of this study is to systematically review studies that have studied patient privacy in the emergency department. Methods: This study is a systematic review of published studies on patient privacy in the emergency department conducted according to PRISMA teachings. To answer the study questions, the sources of electronic databases MEDLINE, Embase, ScienceDirect and PsycINFO, and SID and Persian sources were searched with appropriate keywords. Criteria for eligibility of studies for review in this study were English or Persian language and study in the emergency department. No temporal or geographical restrictions were imposed. Results: 14 studies were included in this systematic review. The studies were published between 2003 and 2020. 2 studies of organizational intervention, and other studies were performed cross-sectionally. Most studies were performed in Iran (seven cases) and then two studies in Australia. The cumulative number of participants in all studies was 1406 patients. The main concepts presented that seemed to affect the level of patient privacy were divided into three general categories: factors related to the emergency environment, patient-dependent, and staff-dependent. Conclusion: In terms of factors related to the medical staff, there is a need to increase their awareness of the definitions of patients' privacy; Regarding the environment of the emergency department, it seems that the structure and design of the emergency department (including the type of separation of beds from each other by a room or curtain) should be revised in order to protect patient's privacy. Patient-related factors (including gender, culture) are not subject to change and are categorized only to determine the importance for further attention of the treatment staff

میزان رضایتمندی بیماران از خدمات بخش اورژانس؛ یک مرور سیستماتیک: میزان رضایتمندی بیماران از خدمات بخش اورژانس

Introduction: Recently, patients' satisfaction with the delivery of medical services in the emergency departments of hospitals has received much attention. Therefore, this systematic review study was conducted to evaluate patients' satisfaction with services provided in the emergency department. Methods: The present study is a systematic review. Studies on the level of satisfaction of patients with the services provided in the emergency department published in Persian were searched for, using Persian keywords meaning "satisfaction", "emergency department", and "services provided in emergency department". Searches were performed in Google scholar, Sid, and Magiran databases to find studies published from 2001 to 2020 and retrieved studie were examined using the Prisma checklist. Results: After searching for, screening, and qualitatively evaluating the studies for the systematic review, in the end, the final synthesis was performed on 24 articles. Among the studied articles, the level of satisfaction with the services provided in the emergency department was desirable in 20, unfavorable in 2, and not mentioned in two. The highest level of satisfaction with the services provided in the emergency department was mostly related to the services provided by doctors and nurses and the way the doctor treated them. Additionally, the lowest level of satisfaction was related to welfare facilities and the physical environment of the emergency department and the security not treating the patients properly. Conclusion: The results of the present study showed that patient satisfaction was at a desirable level in most studies. Assessing the level of patient satisfaction can increase the awareness of the relevant authorities about the current situation in hospital emergency departments. It also reveals the weaknesses in providing services to patients and helps the relevant authorities to eliminate the shortcomings and improve the quality and quantity of services.مقدمه: امروزه رضایتمندی بیماران از نحوه ی ارائه ی خدمات درمانی در بخش اورژانس بیمارستان ها، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایتمندی بیماران از خدمات بخش اورژانس به صورت یک مطالعه مرور سیستماتیک انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مرور نظام مند می باشد. مطالعاتی که به زبان فارسی در مورد میزان رضایتمندی از خدمات بخش اورژانس منتشر شده است با کلمات کلیدی "رضایتمندی"، "بخش اورژانس"، "خدمات بخش اورژانس" &nbsp;جستجو و با استفاده از چک لیست پریسما مورد بررسی قرار گرفت. مرور مطالعات در محدوده زمانی سال 1380 تا سال 1399 در پایگاه داده های . یافته ها: پس از جستجو، غربالگري و ارزيابي كيفي مطالعات در طي مرور سيستماتيك، در پايان سنتزنهايي بر روي 24 مقاله انجام گرفت. از میان مطالعات مورد بررسی؛ میزان رضایتمندی از خدمات بخش اورژانس، 20 مورد مطلوب، 2 مورد نامطلوب و دو مورد ذکر نشده بود. بالاترین میزان رضایتمندی از خدمات بخش اورژانس بیشتر مربوط به خدمات ارائه شده توسط پزشکان و پرستاران و نحوه برخورد پزشک می باشد. همچنین کمترین میزان رضایتمندی مربوط به امکانات رفاهی و محیط فیزیکی بخش اورژانس و عدم برخورد مناسب نگهبانان با بیماران می باشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان رضایتمندی در اکثر مطالعات مورد بررسی در سطح مطلوب قرار دارد. بررسي میزان رضایتمندی بیماران ميتواند آگاهي مسئولین مربوطه را نسبت به وضعیت موجود در اورژانس بیمارستانها افزایش دهد. همچنین نقاط ضعف در ارائه خدمات به بیماران را آشكار ساخته و به مسئولین مربوطه در برطرف کردن کاستي ها کمک نموده و موجب ارتقا سطح کمي و کیفي خدمات شود

Violence in Emergency Personnel; a Systematic Review Study

مقدمه: خشونت محل کار علیه کارکنان مراقبت های بهداشتی مسئله ای فراگیر و جهانی می باشد و این موضوع در محیط های کاری به خصوص در پرسنل بخش اورژانس دیده می شود. با توجه به افزایش نسبتا بالای خشونت در بخش اورژانس، این مطالعه با هدف بررسی خشونت در پرسنل بخش اورژانس انجام شد. روش کار: این مطالعه مروری نظام مند به مرور مطالعات در مورد خشونت علیه کادر تیم اورژانس بیمارستان ها از طریق جستجو در پایگاه های گوگل اسکالر، مگیران و پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) با کلید واژه های؛ خشونت، پرستاران،&nbsp; بخش اورژانس؛ بین سال های 1380 تا 1399 صورت گرفت. از مجموع 599 مقاله مرتبط استخراج شده از پایگاه داده ها، پس از بررسی عنوان و چکیده و معیارهای ورود و خروج، در نهایت 11 مقاله باقی ماند و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع 11 مطالعه با توجه به موضوع مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. محل انجام مطالعه، در سه مطالعه در شهر تهران، دو مطالعه در اهواز و یک مطالعه در سبزوار، اراک، تبریز، ارومیه، همدان، رشت؛ انجام شد. میزان بروز خشونت در ده مطالعه بالا و در یک مطالعه نیز گزارش نشده بود. در مطالعات مورد بررسی بین جنسیت و میزان خشونت در بعضی مطالعات ارتباط معنی داری دیده شد. از لحاظ ارتباط بین جنسیت و خشونت در بخش اورژانس، در بعضی مطالعات مردان و در بعضی زنان و مواردی هم بین زنان و مردان ارتباطی بین جنسیت و خشونت دیده نشد. بیشترین عامل خشونت در مطالعات مورد بررسی ؛ همراهان بیمار بودند. همچنین بیشترین نوع خشونت در تمام مطالعات مورد بررسی، خشونت کلامی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتايج بدست آمده از&nbsp; اين مطالعه ميزان بروز خشونت در بخش های اورژانس بيمارستان های ایران بالا می باشد و همچنين در اکثر مطالعات خشونت بيشتر از طرف همراهان بیماران بوده است. بنظر می رسد مي توان با ايجاد اتاق انتظار با ظرفيت مناسب، از حضور بي مورد همراهان در محوطه بخش جلوگيري نمود.Introduction: Violence in the workplace against health care workers is a global issue and it is being observed in the workplace, especially in emergency personnel. Due to the relative increase in violence in the emergency department, this study was conducted to investigate violence in emergency department personnel. Methods: This study is a systematic review of studies on violence against hospital emergency team staff by searching the databases of Google Scholar, magiran, SIDdatabase with the keyword of Violence, Nurses, Emergency Department, between 2001 and 2021 Out of a total of 599 related articles extracted from the databases, reviewing the title and abstracts, based on the study inclusion and exclusion criteria, finally, 11 articles were included in review and analysis. Results: A total of 11 studies were reviewed according to the study subject. In three studies were conducted in Tehran, two in Ahvaz and one in Sabzevar, Arak, Tabriz, Urmia, Hamedan, and Rasht. The incidence of violence was high in ten studies and not reported in one study. In the studies, there was a significant relationship between gender and the level of violence in some studies. In terms of the relationship between gender and violence in the emergency department, in some studies more violence in men and some in women, and in some cases, there were no differences between women and men. The most violent induvial in the studies was that the visitors of the patient. Also, the most common type of violence in all studies was verbal violence. Conclusion: According to the results of this study, the incidence of violence in the emergency departments of Iranian hospitals is high, and also in most studies, violence has been more by patients' visitors. It seems that by creating a waiting room with a suitable capacity, the unnecessary presence of visitors in the ward area can be prevented